Είναι πράγματι περίεργο, ότι ενώ όλοι μας γνωρίζουμε λίγο-πολύ ή μάλλον σχεδόν όλα για τους αγώνες των Ιρλανδών, των Βάσκων, εσχάτως και των Κοσοβάρων, φυσικά των Κυπρίων και των Παλαιστινίων, γνωρίζουμε ελάχιστα για τους αγώνες του κουρδικού λαού και την ιστορία του, και αναφερόμαστε αυτή τη στιγμή σε έναν λαό που ξεπερνάει τα 35 εκατομμύρια.
Πιστεύω ότι έχουμε κοινούς τόπους, ότι συναντιόμαστε με τους Κούρδους· και μ’ αυτή την έννοια ο αγώνας του κουρδικού λαού, είτε διεξάγεται στην Τουρκία είτε στο Ιράκ είτε στο Ιράν με τη Συρία, είναι για μας ένας αγώνας δίκαιος· ένας αγώνας στον οποίο θέλουμε με οποιονδήποτε τρόπο να συμμετέχουμε.
(Από την ομιλία του Βίκτωρα Παπαζήση στην παρουσίαση του βιβλίου του Κεμάλ Μπουρκάι «Οι Κούρδοι και το Κουρδιστάν – Από την Αρχαιότητα μέχρι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου», σε μετάφραση και επιμέλεια Τζεμίλ Τουράν)
