Tα τελευταία χρόνια, η διεθνής αλλά και η ελληνική πολιτική σκηνή κυριαρχούνται από ένα είδος «μετανεωτερικού λαϊκισμού». Δίπλα στα κλασικά χαρακτηριστικά της δήθεν αδιαμεσολάβητης εκπροσώπησης αλλά στην ουσία διαστρέβλωσης της λαϊκής βούλησης, ενός υπεραπλουστευτικού λόγου και της χρήσης του κράτους για κομματικούς σκοπούς, ο «λαϊκισμός του 21ου αιώνα», δεξιός ή αριστερός, στην εξουσία ή διεκδικώντας την, προσέθεσε την ανοιχτή αμφισβήτηση της λογικής και της επιστήμης, την απώθηση της παγκοσμιοποίησης στο όνομα της επιστροφής στα κράτη-έθνη, την υποχώρηση του κράτους δικαίου και το συνειδητό παραμερισμό της διάκρισης Δεξιά-Αριστερά. Με επίκεντρο τα δύο μεγάλα γεγονότα που άλλαξαν το πρόσωπο της διεθνούς πολιτικής,...