Ο Δημήτρης Στασινός σπούδασε αδιάλειπτα και με υποτροφία του ΙΚΥ στη Φιλοσοφική Σχολή (Τμήμα Κλασικών Σπουδών) του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από το οποίο αποφοίτησε το 1971. Πραγματοποίησε για μια τριετία (1978-1981) μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Παιδαγωγικών Σπουδών (Department of Education) του Πανεπιστημίου Dundee της Σκωτίας (Ηνωμένο Βασίλειο). Έλαβε στα 1981 από το ομώνυμο Ίδρυμα το διδακτορικό του δίπλωμα στην κατεύθυνση της Ειδικής Εκπαίδευσης. Δίδαξε για ορισμένο χρονικό διάστημα σε σχολεία της Α/θμιας και Β/θμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Εργάστηκε στη συνέχεια για μια μακρά περίοδο τριών και πλέον δεκαετιών (1972-2010) στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ως μέλος του ερευνητικού και διδακτικού του προσωπικού (μέλος ΔΕΠ) αναλαμβάνοντας κατά καιρούς διάφορους επιστημονικούς ή και διοικητικούς ρόλους. Συγκεκριμένα, διορίστηκε αρχικά ως επιστημονικός συνεργάτης στο Ψυχολογικό Εργαστήριο του Ψυχοπαιδαγωγικού Τομέα και στη συνέχεια ως μέλος ΔΕΠ του νεοσύστατου Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) του ομώνυμου Ιδρύματος. Εργάστηκε ως καθηγητής Ειδικής Εκπαίδευσης στο οικείο Τμήμα (Τομέας Ψυχολογίας) και διετέλεσε διευθυντής του εν λόγω Τομέα για δεκαπέντε και πλέον συναπτά έτη (1992-2010). Διετέλεσε επίσης για μια διετή θητεία (1997-1999) Αναπληρωτής Πρόεδρος του Τμήματος Φ.Π.Ψ. και για μια οκταετία (2002-2010) Διευθυντής Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών στο οικείο Τμήμα (Τομέας Ψυχολογίας) με τίτλο «Δυσλεξία: Επικοινωνία σε Πολυγλωσσικό Περιβάλλον και χρήση Νέας Τεχνολογίας για την Αντιμετώπισή της». Με απόφαση της Συγκλήτου υπήρξε για μια τριετία και πλέον (2006-2009) Ιδρυματικός Υπεύθυνος ομάδας νέων Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών του ομώνυμου Πανεπιστημίου. Στη διάρκεια της μακράς επιστημονικής του διαδρομής στο ομώνυμο Ίδρυμα (συν)διοργάνωσε και συμμετείχε με εισηγήσεις (σε) μια σειρά συνεδρίων, σεμιναρίων και (δι)ημερίδων σε εθνική και ευρωπαϊκή κλίμακα. Υπήρξε επίσης Πρόεδρος Πανελληνίου Συνεδρίου (με διεθνή συμμετοχή) της ΕΛΨΕ που διεξήχθη το Δεκέμβριο του 2005 στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Υλοποίησε ταχύρρυθμα και μακρόπνοα ευρωπαϊκά προγράμματα επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών της Α/θμιας και Β/θμιας Εκπαίδευσης στη ΒΔ Ελλάδα σε θέματα συναφή με την Ειδική Εκπαίδευση. Υπήρξε ακόμη μέλος ομάδας εμπειρογνωμόνων για θέματα ΕΕ στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO). Το 2010 αποχώρησε αυτοδίκαια από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων το οποίο και του απένειμε τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή Ειδικής Εκπαίδευσης. Έκτοτε συγγράφει και συνεργάζεται ενεργά με πανεπιστημιακό Ίδρυμα του εξωτερικού (Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, Κύπρος) στην υλοποίηση μεταπτυχιακών προγραμμάτων –συμβατικών και εξ αποστάσεως– στις Επιστήμες Αγωγής – Κατεύθυνση Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (διδασκαλία και συντονισμός μαθημάτων). Το 2023 το εν λόγω Ίδρυμα του απένειμε τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή Ειδικής Εκπαίδευσης για την πολυσχιδή συνεισφορά του στα ακαδημαϊκά δρώμενα και την επιστημονική κοινότητα γενικότερα.
Το πεδίο ειδίκευσής του είναι η Ειδική Εκπαίδευση με ομόλογη ερευνητική, διδακτική και συγγραφική δραστηριότητα. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα εκτείνονται σε περιοχές της ψυχοπαθολογίας του παιδιού και του εφήβου (μάθηση, συμπεριφορά/επικοινωνία) όπως νοητική υστέρηση/νοητικές δυσκολίες-αυτιστικό φάσμα, (ειδικές) δυσκολίες μάθησης-δυσλεξία, συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα παιδιών και εφήβων, ανάπτυξη και παθολογία του λόγου και της γλώσσας, πολιτισμική ετερότητα και ειδική εκπαίδευση, νέα τεχνολογία και ειδική εκπαίδευση, κ.ά. Συνέγραψε μελέτες και άρθρα δημοσιευμένα σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά διεθνών συνεδρίων. Είναι συγγραφέας επιστημονικών συγγραμμάτων ως ακολούθως:
Από τις εκδόσεις Παπαζήση: Η Ειδική Εκπαίδευση 2020. Για μια Συμπεριληπτική ή Ολική Εκπαίδευση στο Νέο-Ψηφιακό Σχολείο με Ψηφιακούς Πρωταθλητές (2013, 2016). Η Ειδική Συμπεριληπτική Εκπαίδευση 2027. Η ελκυστική εκδίπλωσή της στο νέο ψηφιακό σχολείο με ψηφιακούς πρωταθλητές (2020).
Από τις εκδόσεις Gutenberg: 1) Η Ειδική Εκπαίδευση στην Ελλάδα (1989 και ανατύπωση 2003), 2) Μαθησιακές Δυσκολίες του Παιδιού και του Εφήβου: Η Εμπειρία της Σύγχρονης Ευρώπης (γ΄ έκδοση βελτιωμένη και επαυξημένη) (1993, 2003), 3) Happé, F. (1998, 2003). Αυτισμός, σύγχρονη ψυχολογική θεώρηση (Μτφρ., επιμ., γλωσσάρι: Δ. Στασινός), 4) Δυσλεξία και Σχολείο. Η εμπειρία ενός αιώνα (1999, 2001), 5) Ψυχολογία του Λόγου και της Γλώσσας. Ανάπτυξη και Παθολογία (2009, 2015), 6) Ψυχοπαθολογία του Λόγου και της Γλώσσας. Δυσλεξία, Πολυγλωσσία, Λογοθεραπεία & Συμπερίληψη (2020). Από τις εκδόσεις Πανεπιστημίου Λευκωσίας: 1) Έρευνα και Μελέτη Περιπτώσεων στην Ειδική Εκπαίδευση (2013). Στο: Θεοφιλίδης, Χ., Πυργιωτάκης Ι. (επιμ.). Εκπαιδευτική Έρευνα. Θεωρητικοί Προβληματισμοί και Προσανατολισμός στην Ερευνητική Πράξη. Από τις πανεπιστημιακές εκδόσεις Παρισιάνου: G Reid (Επιμ., μτφρ.: Δ Στασινός). Τρόποι Μάθησης και Συμπερίληψη (2019). Fletcher-Watson S., Happé F. AYΤΙΣΜΟΣ. Μια Νέα Εισαγωγή στην Ψυχολογική Θεωρία και Σύγχρονες Απόψεις (2022).
