espa banner

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Ελληνικός κινηματογράφος

Ο "Ελληνικός κινηματογράφος" αποτέλεσε μια κατάθεση ψυχής. Μετά από είκοσι πέντε χρόνια διατηρεί την αξία ενός ντοκουμέντου που διασώζει πολύτιμες πληροφορίες για τους μελετητές του μέλλοντος που διαφορετικά θα είχαν οριστικά απωλεσθεί. Νικηφόρος Βρεττάκος

Continue Reading →

Οι Έλληνες στρατιωτικοί

"Δηλαδή φαίνεται από ότι έμαθα εκ των υστέρων, τους είχανε πείσει οι Αμερικάνοι ότι, θα μπούνε οι Τούρκοι (στην Κύπρο) και θα φτιάξουν αυτή τη βάση και θα ενωθεί το άλλο κομμάτι με την Ελλάδα. Δηλαδή εάν δεν τους πεις προδότες, τους λες βλάκες..." (απόσπασμα συνέντευξης αξιωματικού πιστού στο στρατιωτικό καθεστώς)

Continue Reading →

Αναπολήσεις

Οι "Αναπολήσεις II" έχουν θέμα ιστορικά γεγονότα και φάσεις της ζωής μου στις δεκαετίες 1940-1950 και 1950-1960. Η πρώτη δεκαετία είναι μεστή από συγκλονιστικά ιστορικά γεγονότα και τις φοβερές συνέπειές τους για τα πεπρωμένα της γενεάς μου. Η άλλη φέρει τα κατάλοιπα της προηγούμενής της και βαρύνεται από την προσπάθεια για υπερνίκησή τους. Και στις δύο δεκαετίες η ζωή μου ενέχει ελεύθερη συμμόρφωση προς τις υπαγορεύσεις των περιστάσεων, ιδιαίτερα δεινών στην πρώτη, γλίσχρα ευνοϊκών στη δεύτερη. Ευτύχησα να μη παρασυρθώ από τη δίνη των γεγονότων, αλλά και να μοχθήσω δημιουργικά. Δεν σημειώνω τα ονόματα υπευθύνων για πράξεις κακουργίας, ώστε και...

Continue Reading →

Οι Ελληνοαμερικανοί

Από τα τέλη του 19ου αιώνα η ελληνική κοινωνία θα βρεθεί αντιμέτωπη με ένα φαινόμενο ομαδικής μετανάστευσης κυρίως προς τον "Νέο Κόσμο" που δεν εντάσσεται πλέον στα συμφραζόμενα των ανθηρών εμπορικών παροικιών του παρελθόντος. Ο ομαδικός και ταξικά προσδιορίσιμος χαρακτήρας της, ο υπερπόντιος προορισμός της και η φθίνουσα επιρροή του κυρίαρχου ιδεολογικά "εθνικού κέντρου" στους μετανάστες συνθέτουν το νέο φαινόμενο. Στις δυο πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ο μεγαλύτερος όγκος της ελληνικής μετανάστευσης συγκεντρώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Την ιστορία της ελληνικής μετανάστευσης στις Η.Π.Α. από τις απαρχές της μέχρι το 1977, επιχειρεί να περιγράψει και να αναλύσει η...

Continue Reading →

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με ή χωρίς σύνταγμα

[...] Ο στόχος του βιβλίου αυτού είναι να δώσει στον αναγνώστη έναν οδικό χάρτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα μίτο Αριάδνης μέσα στο λαβύρινθο του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Το βασικό ερώτημα που εμπνέει όλο το βιβλίο είναι "αν η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται Σύνταγμα" ή, με άλλα λόγια, η ΕΚ/ΕΕ μπορεί να ζήσει και να αναπτυχθεί χωρίς Σύνταγμα (αυτό που υπογράφηκε από τους αρχηγούς των κρατών ή κυβερνήσεων στις 29 Οκτωβρίου 2004 ή κάποιο άλλο). Δεν υπάρχει απλή απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Για να απαντηθεί σωστά, πρέπει να εξεταστεί όλη η διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης μέχρι σήμερα, τα αίτιά της, οι στόχοι...

Continue Reading →

Δημοκρατικά ιδεώδη και πραγματικότητα και άλλες τρεις εισηγήσεις

Ο Μάκιντερ υπήρξε πολυμαθής γεωγράφος της βικτωριανής παράδοσης, κινήθηκε, όμως, και πέρα απ' αυτήν. Η συμβολή του στον τομέα της εκπαίδευσης περιλαμβάνει τη συμμετοχή του στο κίνημα του Διδασκαλείου της Οξφόρδης, τη θητεία του στο LSΕ, στο τότε Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Ρέντινγκ και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η συμβολή του και στα τρία πανεπιστήμια ήταν καθοριστική για τη διαμόρφωση τους. Το βιβλίο του "Δημοκρατικά ιδεώδη και πραγματικότητα" αποτελεί μια δεξιοτεχνική ανάλυση των διαρκών στρατηγικών παραγόντων που διέπουν κάθε προσπάθεια για παγκόσμια κυριαρχία. Δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 1919 ως προειδοποίηση προς όσους συμμετείχαν στην οικοδόμηση της ειρήνης στις Βερσαλλίες χωρίς...

Continue Reading →

Εικονικές κοινότητες

Παρόλο που η Ψηφιακή Επανάσταση ξεκίνησε μέσα σε ακαδημαϊκές αίθουσες και τεχνολογικά εργαστήρια, επεκτείνεται και διαχέεται πλέον σε όλο και περισσότερες περιοχές της σύγχρονης ζωής. Σε κάθε μέρος της Γης οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τα νέα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας μπορούν να εργάζονται πιο αποτελεσματικά, να ενημερώνονται γρηγορότερα, να ψυχαγωγούνται πιο εξατομικευμένα, να επικοινωνούν περισσότερο, να εκφράζονται πιο δημοκρατικά, να μεταδίδουν ιδέες και απόψεις σε συγκεκριμένες ομάδες ειδικού ενδιαφέροντος και να μετέχουν ενεργητικά σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων, διευρύνοντας σημαντικά τα όρια της παγκόσμιας κοινωνίας των πολιτών. Ζωτικό κύτταρο του κυβερνοχώρου είναι οι εικονικές κοινότητες. Η μετακύλιση από την αστική δημοκρατία των...

Continue Reading →

Η ισλαμική κοινωνία και η Δύση

Η μελέτη των H.A.R Gibb και H. Bowen αποτέλεσε βασικό έργο αναφοράς για τους οθωμανικούς θεσμούς σε δυτικοευρωπαϊκή γλώσσα. Παρόλο που εκδόθηκε για πρώτη φορά πριν από 50 και πλέον χρόνια και στο διάστημα αυτό εμφανίστηκαν πολυάριθμες μελέτες στηριγμένες σε οθωμανικές αρχειακές πηγές, εξακολουθεί να αποτελεί μια μελέτη που αξιοποιεί με εξονυχιστικό τρόπο σημαντικές πηγές για την Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Continue Reading →

Προσωπικά και δημόσια

[...] Σ' αυτό το βιβλίο η Φωτεινή Τομαή - Κωνσταντοπούλου μας "αποκαλύπτεται" τόσο σαν άτομο όσο και σαν ενεργή πολίτης, καθώς μας γνωρίζει τις θέσεις και τις απόψεις της για πληθώρα θεμάτων του ιστορικού, κοινωνικού και δημοσιογραφικού "γίγνεσθαι". Η ίδια θεωρεί την "αποκάλυψη" αυτή επικίνδυνη. Για μας όμως, που διαβάσαμε ήδη πολλά απ' αυτά τα κείμενα, τη θεωρούμε απλώς τολμηρή, ποικίλη και ενδιαφέρουσα. Πρόκειται για κείμενα που δημοσιεύτηκαν κατά κύριο λόγο στην "Καθημερινή", αλλά και στην "Ελευθεροτυπία", το "Έθνος", τον "Ελεύθερο Τύπο", καθώς και στο ένθετο "Symbol" του "Επενδυτή" και στα περιοδικά "Αντί" και "Νέμεσις". Ένα πολύ μεγάλο corpus επίσης...

Continue Reading →

Η εξΟυσία της επικοινωνίας: Γραφείο Τύπου και δημοσίων σχέσεων

Το βιβλίο "Η εξΟΥΣΙΑ της επικοινωνίας: Γραφείο Τύπου και δημοσίων σχέσεων", είναι ένας πρωτότυπος χρηστικός οδηγός (μοναδικός στο είδος του στην Ελλάδα), ένα εγχειρίδιο, απαραίτητο για όσους εργάζονται (ή συνεργάζονται) σε Γραφείο Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων σε Δήμους, Νομαρχίες και Βουλευτικά Γραφεία, ιδιαίτερα στην Ελληνική επαρχία, απ' όπου "απουσιάζουν" οι εταιρείες επικοινωνίας ή επαγγελματίες επικοινωνιολόγοι. Το βιβλίο, μπορεί να φανεί το ίδιο χρήσιμο σε δημοτικούς και νομαρχιακούς Συμβούλους, δημάρχους, νομάρχες, πολιτευτές και βουλευτές, καθώς καλύπτει τις ανάγκες επικοινωνίας για την επιτυχή παρουσίαση της δημόσιας εικόνας, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της εποχής της επικοινωνίας.

Continue Reading →

Επισημάνσεις και απόψεις

Εδώ περιλαμβάνονται ποικίλου είδους κριτικά κείμενα, από καθαρά φιλολογικά, όπως "Το αρχαίο δίκαιο του πολέμου και η κλασική δραματουργία" (Ευριπίδης - Αριστοφάνης), "Αρχαία λογοτεχνία και σύγχρονη δημιουργία" (Γιώργος Σεφέρης) και "Στρατευμένη λογοτεχνία στην αρχαιότητα και σήμερα" (ελληνική και ξένη), μέχρι καθαρώς δοκιμιογραφικά, όπως "Ο Μαρξ και οι αρχαίοι Έλληνες", "Ο αντιήρωας", "Ο Σάμιουελ Μπέκετ", "Μαρσέλ Προυστ", "Φραντς Κάφκα", "Αλμπέρ Καμύ", "Αντικουλτούρα". Προστίθεται Επίμετρο με 28 "Τι είναι τι" από τα "Ευρωπάλια", την "ποπ-αρτ" και τον "ψυχεδελισμό" μέχρι τα "Carmina Burana", τον "κονστρουκτιβισμό" και τα "μαδριγάλια".

Continue Reading →

Κοινωνιολογία του πολιτισμού

[...] Όσον αφορά τον τρίτο ανά χείρας τόμο, ο συγγραφέας έκρινε ότι όφειλε να πραγματευθεί το πρόβλημα της βαθύτατης κοινωνικής και πολιτισμικής κρίσης, που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Ζούμε αναμφισβήτητα σε μια "εποχή σύγχυσης", όπως έγραφε ο μεγάλος Άγγλος ιστορικός Τόινμπι, που βεβαίως δεν είναι η πρώτη στην Ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά λόγω της τερατώδους ανάπτυξης της τεχνολογίας εμφανίζει μία μοναδικότητα. Μοναδικότητα που συνίσταται στη συρρίκνωση, ακόμα και στην εξαφάνιση, ανθρώπινων ποιοτήτων, που κερδίδηκαν στη διαδρομή χιλιετιών. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)

Continue Reading →

Ζητήματα θεωριών παραγωγής

Η συστηματική σπουδή των οικονομικών θεωριών, οδηγεί στο αμείλικτο συμπέρασμα, ότι σε κάθε μία από αυτές ενυπάρχει μία εγγενής αδυναμία διεκπεραίωσης της αρχικής βασικής τους προβληματοθεσίας. Κάθε μία από αυτές, αφού θέσει τον σκληρό πυρήνα της προβληματικής της, επιχειρεί στη συνέχεια, με την χρησιμοποίηση απαγωγικής λογικής, να προβεί στην κατάληξη αποφάνσεων συνεπών με τις βασικές τους προκείμενες. Για κάποιο λόγο, που ξεφεύγει συνεχώς από τους ίδιους τους θεμελιωτές των θεωριών αυτών, η παραπάνω προσπάθεια καταλήγει σχεδόν πάντοτε σε αδιέξοδο. Η επισήμανση του συγκεκριμένου αδιεξόδου επιχειρείται στο ανά χείρας βιβλίο.

Continue Reading →