Παρά την ραγδαία εξάπλωση των ηλεκτρονικών Μέσων Επικοινωνίας, που καθιέρωσε την εύκολη και ταχύτατη επαφή, και παρά τη γενική εντύπωση ότι το επάγγελμα του διπλωμάτη έχει ίσως ξεπερασθεί από την αμεσότητα των διεθνών συναντήσεων, εξακολουθώ να πιστεύω ότι, ακόμη και σήμερα, τίποτε δεν μπορεί να αντικαταστήσει την αποστολή, τη γνώση, τον επαγγελματισμό και την αποτελεσματικότητα της προσωπικής επαφής και διεισδυτικότητας του διπλωμάτη. Όλα όσα συμφωνούν οι ηγέτες με δύο απλές κουβέντες, δεν ξεκινούν, ούτε τελειώνουν ποτέ εκεί. Έχει προηγηθεί η συγκέντρωση των στοιχείων, η ανάλυση, η σύνθεση και οι εισηγήσεις που έχουν προετοιμάσει οι διπλωμάτες. Είναι, εξάλλου, εκείνοι που στη...
Continue Reading →
Η παρούσα εργασία αποτελεί την ολοκλήρωση μιας διαδρομής, η οποία ξεκίνησε με το βιβλίο, που εκδόθηκε το 2002, με τίτλο: "Ιδεολογικά Ρεύματα, Πολιτικά Κόμματα και Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση (1950-65)" και συνεχίστηκε με το βιβλίο, που εκδόθηκε το 2005, με τίτλο: "Η Ελληνική Εκπαιδευτική Πολιτική και η Ενωμένη Ευρώπη (1957-1981)". Η χρονική περίοδος η οποία εξετάστηκε ξεκινάει από την δεκαετία του '50 και φθάνει έως τις μέρες μας. Ο άξονας και των τριών βιβλίων είναι ο ίδιος. Πρόκειται για την αποκρυπτογράφηση των στόχων μιας τεχνοκρατικής εκπαιδευτικής πολιτικής, η οποία έβλεπε και συνεχίζει να βλέπει την εκπαίδευση ως "επένδυση" και τον άνθρωπο ως...
Continue Reading →
Αν προσπαθήσουμε να κατατάξουμε την ελληνική κοινωνία σε κάποιον από τους βιολογικούς κύκλους -βρεφική ηλικία, παιδική ηλικία, εφηβεία, ακμή, ωριμότητα, γηρατειά, φθορά και θάνατος- πολλά χαρακτηριστικά συνηγορούν ότι διάγουμε μία παρατεταμένη παιδική ηλικία. Παρότι ως σύγχρονο κράτος πλησιάζουμε να συμπληρώσουμε διακόσια χρόνια ζωής, διατηρούμε μία παιδική ανωριμότητα που εκφράζεται κυρίως με μειωμένο αίσθημα ευθύνης, έλλειψη εμπιστοσύνης, ανασφάλεια, υπερβολική προσκόλληση στην οικογένεια, τις τοπικές κοινωνίες και τους πολιτικούς πάτρωνες, εγωκεντρισμό, έλλειμμα ορθολογισμού και περίσσευμα συναισθηματισμού. Οι παθογένειες δεκαετιών μας οδήγησαν -προσοχή, πριν από το μνημόνιο- σε μία πολύπλευρη κρίση. Στο βιβλίο εκφράζεται η ελπίδα ότι τα διδάγματα από τα δεινά που...
Continue Reading →
Οι λόγοι "Κατά Αγοράτου" (13) και "Κατά Νικομάχου" (30) του Λυσία γράφτηκαν για τους κατηγόρους δημοσίων υποθέσεων που εκφωνήθηκαν στο δικαστήριο σχεδόν την ίδια χρονολογία, 399/98 π.Χ. Και οι δυο λόγοι αφορούν τα ολιγαρχικά καθεστώτα του τέλους του 5ου π.Χ. αι. και παρουσιάζουν συνδεόμενα ή και όμοια γεγονότα από μια παράλληλη ή διαφορετική οπτική: ο λόγος "Κατά Αγοράτου" (13) αναφέρεται σε εγκλήματα που σχετίζονται άμεσα με την εγκαθίδρυση των Τριάκοντα και ο λόγος "Κατά Νικομάχου" (30), αν και τυπικά αφορά παραπτώματα που διεπράχθησαν μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 403 π.Χ., εμμέσως πραγματεύεται κατηγορίες που αφορούν την ολιγαρχική συνομωσία πριν...
Continue Reading →
Το βιβλίο αυτό διερευνά τη διάδραση μεταξύ των εθνικών-κρατικών και των Ενωσιακών θεσμών στην άσκηση της δημόσιας εξουσίας, στα τρία κύρια στάδια της πολιτικής διαδικασίας. Τη διαμόρφωση της πολιτικής και τη λήψη της απόφασης, με έμφαση στον λεγόμενο "μικρόκοσμο" των επιτροπών και ομάδων της Ενωσιακής πολιτικής διαδικασίας και την υλοποίηση των πολιτικών σε Ενωσιακό και εθνικό επίπεδο. Παράλληλα συζητιέται και ο ρόλος των εθνικών κοινοβουλίων, όπως διαμορφώθηκε με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Ειδική αναφορά γίνεται στις λεγόμενες "νέες μεθόδους διακυβέρνησης" και την επίδρασή που ασκούν στην οργάνωση και λειτουργία της εθνικής δημόσιας διοίκησης. Τέλος, η συζήτηση για τον αναδυόμενο "Ευρωπαϊκό...
Continue Reading →
Με δεδομένο το γενικότερο επιχειρηματικό περιβάλλον που διαμορφώνει η δυναμική της εθνικής οικονομίας, το ειδικότερο περιβάλλον του συγκεκριμένου επιχειρηματικού κλάδου, τις ιστορικές εξελίξεις και τις διαμορφούμενες προοπτικές, ο επιχειρηματίας καλείται: α) να επιλέξει το πού θα επενδύσει για να δημιουργήσει την νέα οικονομική μονάδα. Πρόκριση επενδύσεων - Appraisal of Investment (Κεφάλαιο Ε) β) να σχεδιάσει την επιχειρηματική του δραστηριότητα καταστρώνοντας τα σχετικά πλάνα. Προϋπολογισμός της Επιχειρηματικής δραστηριότητας - Ρlanning. (Κεφάλαιο Β) γ) να γνωρίζει την δομή του οικονομικού κυττάρου που θα διοικήσει. Περιουσιακή και Κεφαλαιακή Δομή - Assets and Financing Sources. (Κεφάλαιο Α) δ) να παρακολουθεί και να ελέγχει την...
Continue Reading →
Από της ενάρξεως της Επαναστάσεως του 1821, η πατρίδα μας αναγκάσθηκε να καταφεύγει σε συνεχή δανεισμό για να επιβιώνει. Όμως, είτε λόγω των όρων του δανεισμού, είτε λόγω της διεθνούς συγκυρίας, είτε λόγω κακής διαχειρίσεως της εθνικής οικονομίας, οδηγηθήκαμε σε πτώχευση ή επί το ευηχώτερον σε στάση πληρωμών. Έχει σημειωθεί (Σπ. Μαρκεζίνης) ότι η Ιστορία του ελληνικού δημοσίου χρέους είναι αξιόλογος και διδακτική. Οι Έλληνες εις το κεφάλαιο τούτο υπήρξαμε ή ατυχείς ή κατά κανόνα θύματα εκμεταλλεύσεως άνευ ορίου. Παρεσχέθησαν τα δάνεια εκ του εξωτερικού είτε σε περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν μπορούσε να γίνη αλλιώς, είτε οσάκις εδημιουργείτο η...
Continue Reading →
Στο βιβλίο "Δορυφόρος Λογαριασμός Τουρισμού: Η εθνική λογιστική του τουρισμού και μία εμπειρική εφαρμογή στην Ελλάδα" αναπτύσσονται τα κύρια χαρακτηριστικά των Δορυφόρων Λογαριασμών, αναδεικνύοντας τη σημασία, την αναγκαιότητα και τη μοναδικότητά τους ως μεθόδους της εθνικής λογιστικής για την παρακολούθηση και αξιολόγηση κοινωνικο-οικονομικών πεδίων που δεν μπορούν να προσεγγιστούν στο κεντρικό Σύστημα Εθνικών Λογαριασμών (ΣΕΛ). Παρουσιάζονται τα βήματα που έχουν γίνει διεθνώς, στην ΕΕ και στην Ελλάδα, έως την αναγνώριση, αποδοχή και την εφαρμογή του Δορυφόρου Λογαριασμού Τουρισμού (ΔΛΤ). Αναπτύσσεται αναλυτικά το μεθοδολογικό πλαίσιο και τα οφέλη του ΔΛΤ περιλαμβάνοντας την πλευρά της ζήτησης, της προσφοράς και της απασχόλησης, σύμφωνα...
Continue Reading →
Ο σύγχρονος επικοινωνιακός πολιτισμός είναι ένας "πολιτισμός συνάντησης τεχνολογίας και ανθρωπολογίας". Τα διάφορα επικοινωνιακά μέσα (από τον κινηματογράφο και την τηλεόραση ως τον Η/ Υ και τα κινητά τηλέφωνα), έχουν σήμερα ως κυρίαρχο σημείο την οθόνη, ενώ ταυτόχρονα (και ίσως ως ένα μέρος λόγω της "επιρροής" της τεχνολογίας που σχετίζεται με την "οθόνη" -άρα και με το "βλέμμα"), κυριαρχούν στα μέσα φαινόμενα "βαρβαρότητας" όπως ο οπτικός κανιβαλισμός, ή διάφορα συμπλέγματα και ορμές. Ταυτόχρονα, οι σχέσεις αλλάζουν! Στους συγχρόνους τόπους μαζικής συνδιαλλαγής (εμπορικά κέντρα, μέσα μεταφοράς, χώρους διασκέδασης κλπ.) οι πρόσκαιρες "σχέσεις" (στιγμιαίες και αδιάφορες γύρω από κάποιου είδους κατανάλωση -υλικού...
Continue Reading →
Η πασίγνωστη αποστροφή του John Maynard Keynes ηχεί ως προειδοποίηση στους ανθρώπους της πράξης - και τους πολιτικούς. "Πρακτικοί άνθρωποι που θεωρούν ότι δεν υφίστανται οποιαδήποτε πνευματική επιρροή, συνήθως, είναι οι δούλοι κάποιου μακαρίτη οικονομολόγου". Οι σύγχρονοι θεωρητικοί της μετα-Κεϋνσιαν(ιστικ)ής μακροοικονομικής εποχής θα προσυπέγραφαν, μπορεί με ενθουσιασμό, αυτήν την προειδοποίηση, όντας βέβαιοι ότι η (μεθοδολογικώς αξιωμένη) επιστημονική εγκυρότητα της νέας μακροοικονομικής θεωρίας περιστέλλει τα περιθώρια διανοητικής ή άλλης αδράνειας των πολιτικών. Παρ’ όλα αυτά, η προειδοποίηση είναι τόσο αυτάρεσκη όσο ατελής είναι η επιστημοσύνη της μακροοικονομικής θεωρίας. Είναι, επομένως, τόσο αυτάρεσκη όσο αδύνατη είναι η τεχνοκρατική αντίληψη της μακροοικονομικής πολιτικής...
Continue Reading →
...Σταμάτησα για λίγο. Αναδύθηκαν τα μεγάλα ερωτηματικά εκείνων των στιγμών και τα μεγάλα κενά που έπρεπε να καλύψω μέσα μου. Προσπάθησα ν' αποδράσω, αλλά ήταν αδύνατο. Έπρεπε να γίνει απολογισμός, όμως εκείνη την ώρα ποιος νοιαζόταν. Ήταν η ώρα να μετρήσουμε τις πληγές μας. Ήμασταν κινούμενοι στόχοι. Να προφυλαχτούμε καταρχάς απ' τους εαυτούς μας - το πρώτο μέλημα. Καθένας είχε ανάγκη να μετρηθεί με τον εαυτό του για να κυριαρχήσει τους φόβους του, να υπολογίσει τις ανοχές και τις αντοχές του και να βρει το κουράγιο να αντιμετωπίσει τους σιδερόφραχτους αρουραίους της δικτατορικής αλητείας, που έκρυβαν τη χυδαία τους δύναμη...
Continue Reading →
Υπόθεσή μας, την οποία τελικά και υιοθετεί η ερευνά μας αυτή, είναι ότι η πολλαπλότητα είναι η κατ' εξοχήν κατηγορία της σκέψης του Νίτσε που οντολογικά δεν ανάγεται σε τίποτε άλλο - η θέληση για δύναμη δεν είναι παρά έκφραση της ενότητας, ενοποιούσα αρχή του πρωταρχικού πολλαπλού. Έννοια-κλειδί για την διερεύνηση της προαναφερθείσας υπόθεσης αποτελεί η έννοια της μάσκας. Παράλληλα, μέσα από την πορεία της έρευνάς μας, φωτίζονται διαφορετικά: όχι μόνον η θέση της κατηγορίας της πολλαπλότητας, της θέλησης για δύναμη, της μάσκας στη σκέψη του Νίτσε, αλλά και η σχέση του Νίτσε με τον Σωκράτη (και τον Πλάτωνα), η...
Continue Reading →
Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ένας νέος κλάδος της επιστήμης της Ψυχολογίας που εξειδικεύεται σε θέματα Υγείας (Health Psychology). Το βιβλίο αναφέρεται σε μερικές από τις εφαρμογές του κλάδου αυτού και παρέχει γνώσεις που συμβάλλουν στην κατανόηση του σημαντικού ρόλου που παίζουν οι ψυχολογικοί παράγοντες στην υγεία και στην αρρώστια. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις ψυχοκοινωνικές ανάγκες του ενήλικα και του παιδιού που πάσχουν από μια χρόνια ή απειλητική για τη ζωή ασθένεια, καθώς και σε εκείνες των μελών της οικογένειάς τους. Παράλληλα περιγράφονται ορισμένες αρχές τόσο σχετικά με την ψυχολογική υποστήριξη που παρέχει το προσωπικό υγείας όσο και με την...
Continue Reading →
