Το χερσαίο δίκτυο επικοινωνίας στο κράτος του Αλή Πασά Τεπελενλή

Μακρής, Γιώργος Α.,

Ενίσχυση της κεντρικής εξουσίας και απόπειρα δημιουργίας ενιαίας αγοράς

ISBN978-960-02-2516-7
Σελίδες240
Έτος πρώτης έκδοσης1990
Έτος τρέχουσας έκδοσης1990
Βάρος (g)662
Σχήμα 24 x 17

9,54

Σε απόθεμα

Κωδικός προϊόντος: 77bc5848225a Κατηγορίες: ,

Στόχος της παρούσας μελέτης υπήρξε, καταρχήν, ο εντοπισμός και η αποτύπωση του οδικού δικτύου τον ηπειρωτικού κράτους του Αλή πασά Τεπελενλή (1788-1822). Κατά δεύτερο λόγο η μελέτη επιχειρεί να ερμηνεύσει τις αιτίες που ώθησαν τον ισχυρό τοπάρχη της Ηπείρου στην κατασκευή ενός πολυδαίδαλου χερσαίου δικτύου επικοινωνίας, το οποίο κάλυπτε όλη του την επικράτεια, ενώ μέρος του αποτελούσε την αφετηρία και κατάληξη μεγάλων οδικών αρτηριών που διέσχιζαν τη Βαλκανική. Η εργασία αποτελείται από δύο κυρίως μέρη. Στο πρώτο, γίνεται μία καταγραφή τον ευρύτερου γεωφυσικού και ιστορικού χώρου (Ήπειρος) και της πρωτεύουσας του (Ιωάννινα) ειδικότερα. Στο ίδιο μέρος παρατίθενται στοιχεία σχετικά με το πρόσωπο (Αλή-Πασάς), τις πολιτικές και κοινωνικοοικονομικές του επιλογές, που επίδρασαν στη διαμόρφωση και εξέλιξη των πραγμάτων της ευρύτερης περιοχής. Σε ειδικό κεφάλαιο αποσαφηνίζεται.η έννοια «δρόμος» από τεχνική άποψη, ενώ παράλληλα εντοπίζεται η πολιτική, στρατηγική και οικονομική της διάσταση. Το πρώτο μέρος συμπληρώνεται με κεφάλαια που αφορούν στην καταγραφή και ερμηνευτική προσέγγιση ορισμένων στοιχείων που συμβάλλουν στην πλήρη απεικόνιση και λειτουργικότητα του οδικού δικτύου (χάνια, καραβάνσεράϊ, μοναστήρια, γέφυρες, αναχώματα, φυλάκια, τελωνειακοί σταθμοί κλπ.). Στο δεύτερο μέρος περιγράφονται όλες οι σημαντικές οδικές αρτηρίες του κράτους του Αλή που εξυπηρετούσαν τις νότιες, ανατολικές και βόρειες πλευρές της επικράτειας του. Το οδικό δίκτυο της δυτικής πλευράς που απέληγε στα ιόνια και αδριατικά παράλια θα καταγραφεί σε συμπληρωματικό τεύχος. Πέραν της καταγραφής των δρομολογίων δίνονται πληροφορίες ιστορικής, κοινωνικής και οικονομικής σημασίας, σχετικές με το χώρο που διέτρεχε η κάθε οδός, ενώ παράλληλα επιχειρείται και μία ερμηνεία των λόγων επιλογής της διαδρομής. […] (από τον πρόλογο των συγγραφέων)