Υπάρχει διάχυτη η εντύπωση ότι το ξενοδοχείο είναι εύκολη επιχείρηση. Ορισμένοι θεωρούν ότι αποτελεί μια ακίνδυνη επένδυση, επειδή το ξενοδοχείο έχει εκτεταμένη πάγια υποδομή και ο επιχειρηματίας μπορεί να επαναπαυτεί στην ασφάλεια της ακίνητης περιουσίας. Επίσης, εκτιμούν ότι η ευνοϊκή χρηματοδότηση και ορισμένες φορές η οικονομική πριμοδότηση, είναι δώρα άνευ ανταλλάγματος προς το ξενοδοχειακό επιχειρείν. Πολλοί ακόμη πιστεύουν ότι είναι ιδιαίτερα εύκολο να περιποιηθείς ξένους, διότι κάτι τέτοιο έχουν κάνει και στο σπίτι τους.
Η πραγματικότητα όμως είναι ακριβώς η αντίθετη. Το ξενοδοχείο είναι μια επιχείρηση με πολύμορφο και ευπαθές προϊόν και απαιτεί άριστη γνώση του αντικειμένου για να επιτευχθούν ικανοποιητικά κέρδη. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλές ξενοδοχειακές επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης.
Οι ξενοδοχειακές επιχειρήσεις λειτουργούν σήμερα σε ένα ταχύτατα εξελισσόμενο –και για τον λόγο αυτό αβέβαιο– περιβάλλον και καλούνται να ικανοποιήσουν τις διαρκώς αυξανόμενες απαιτήσεις της πελατείας τους. Η διοίκηση των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, για να εξασφαλίζει την βιωσιμότητα και αποδοτικότητά τους, πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις θέσεις των παλαιών και σύγχρονων ερευνητών και να αξιοποιεί τις δυνατότητες που προσφέρουν οι νέες τεχνολογίες. Εκτός αυτών όμως, η ξενοδοχειακή επιχείρηση πρέπει να λειτουργεί με ευαισθησία απέναντι στον ανθρώπινο παράγοντα και το περιβάλλον.
Το σύγγραμμα αυτό επιχειρεί να προσφέρει ένα σύνολο εννοιολογικών αναλύσεων, μοντέλων, μεθοδολογιών, τεχνικών και συστημάτων που μπορούν να εξοπλίσουν έναν σύγχρονο διευθυντή ξενοδοχειακής μονάδας, έτσι ώστε αυτή να λειτουργεί αποδοτικά και να αναπτύσσεται στην σύγχρονη τουριστική πραγματικότητα.
