H αντιμετώπιση της απώλειας από τα παιδιά και ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονται και βιώνουν το θάνατο, εντάσσονται σε μία ιδιάζουσας σημασίας θεματική ενότητα, η οποία απασχολεί τόσο το σχολικό, όσο και το οικογενειακό πλαίσιο. Και ενώ είναι δεδομένο ότι τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με την απώλεια πολύ συχνά στην καθημερινή τους ζωή, ο θάνατος θεωρείται ακόμη και σήμερα ένα θέμα ταμπού, το οποίο συχνά οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς έχουν την τάση να αγνοούν, είτε θεωρώντας ότι το παιδί δεν μπορεί να διαχειριστεί μία τόσο οδυνηρή κατάσταση, είτε καλύπτοντας την δική τους δυσφορία και το άγχος.
Σήμερα είναι αποδεκτό ότι τα παιδιά είναι σε θέση να αντιληφθούν τις επιμέρους έννοιες του θανάτου και συγκεκριμένα το αναπόφευκτο, την καθολικότητα και τη μη αναστρεψιμότητά του, καθώς και την αιτιότητα και τη μη λειτουργικότητα του ανθρώπινου οργανισμού ήδη από πολύ μικρή ηλικία, ενώ η ευαισθητοποίησή τους πριν από την βίωση των εν λόγω γεγονότων, συμβάλλει στο να είναι τα ίδια κατάλληλα προετοιμασμένα και διευκολύνει τους εκπαιδευτικούς, που δύνανται να αντιδράσουν με σωστό και υπεύθυνο τρόπο.
Η παρούσα ερευνητική προσέγγιση αποσκοπεί να διερευνήσει την κατάκτηση των επιμέρους εννοιών του θανάτου σε παιδιά προσχολικής ηλικίας με την χρήση μίας ειδικά σχεδιασμένης εκπαιδευτικής παρέμβασης στο Νηπιαγωγείο. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η σωστή προσέγγιση μπορεί να οδηγήσει στην απόκτηση μίας ολοκληρωμένης αντίληψης για την απώλεια ακόμη και σε παιδιά μικρότερα των 6 ετών.
Τα συμπεράσματα της έρευνας υποδεικνύουν ότι είναι δυνατή η δημιουργία ενός προληπτικού προγράμματος Περιθανάτιας αγωγής, ήδη από την προσχολική ηλικία, που να συντελεί στην διαμόρφωση μίας ολικής αντίληψης για τον θάνατο στα παιδιά, που θα τα προετοιμάζει για την απώλεια, θα δρα βοηθητικά στην δημιουργία της πεποίθησης ότι ο θάνατος αποτελεί ένα φυσιολογικό μέρος της ζωής και θα υποστηρίζει τον εκπαιδευτικό στην διδακτική του διαδικασία.
