H ευρωπαϊκή ιθαγένεια, που αποδίδει δικαιώματα επιπλέον της εθνικής στους πολίτες των κρατών μελών της Ε.Ε., αλλά και ο Χώρος Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (ΧΕΑΔ) («Χώρος») στο πλαίσιο του οποίου αναπτύχθηκαν επίσης, δικαιώματα για Ευρωπαίους πολίτες και υπηκόους τρίτων χωρών, αποτελούν δυο θεμελιώδη, αν και διαφορετικά και –αρχικά τουλάχιστον– παράλληλα αναπτυσσόμενα πεδία της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Στόχος του ανά χείρας πονήματος, είναι να αναλύσει τον τρόπο συγκερασμού τους τοποθετώντας την ευρωπαϊκή ιθαγένεια στο πλαίσιο του «Χώρου», αναλύοντας το σχετικό κεκτημένο/ πολιτικές/ νομολογία, λαμβάνοντας παράλληλα, υπόψη την επίδραση των τρεχουσών εξελίξεων και προκλήσεων (οικονομική, προσφυγική/μεταναστευτική κρίση, κρίση ασφάλειας, Brexit…) σε αυτά τα πεδία του ενοποιητικού εγχειρήματος.
Με άλλα λόγια, μετά από μια προσέγγιση της σταδιακής σύνδεσης των δυο αυτών πεδίων, επιχειρείται να δοθεί απάντηση σε φλέγοντα και επίκαιρα ερωτήματα όπως: Γιατί είναι σημαντικός ο «Χώρος» για την κατανόηση της ευρωπαϊκής ιθαγένειας και της εξέλιξής της; Πώς επηρεάζει ο σχηματισμός ενός τέτοιου «Χώρου» την ανάπτυξη της ευρωπαϊκής ιθαγένειας; Αναπτύσσονται δικαιώματα ευρωπαϊκής ιθαγένειας για τους υπηκόους τρίτων χωρών; Πώς επηρεάζονται τα δικαιώματα ευρωπαϊκής ιθαγένειας Ευρωπαίων πολιτών-υπηκόων τρίτων χωρών από τις κρίσεις που μαστίζουν την Ε.Ε. την τελευταία δεκαετία; Εν τέλει, σε αυτό το πλαίσιο συγκλίνουν ή αποκλίνουν τα δικαιώματα ευρωπαϊκής ιθαγένειας για τους Ευρωπαίους πολίτες-υπηκόους τρίτων χωρών;
