Η οικογένεια Υψηλάντη

Ιστορία και γενεαλογία (15ος -20ός αιώνες)

ISBN978-960-02-4423-6
Σελίδες338
Έτος πρώτης έκδοσης2024
Έτος τρέχουσας έκδοσης2024
Βάρος (g)418
Επιμέλεια ΣειράςΑλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης
ΣυνεργάτεςΓιάννη Γιαννόπουλου
Σχήμα 14 x 21

21,20

Σε απόθεμα

Κωδικός προϊόντος: 009199 Κατηγορίες: , ,

Με το βιβλίο, που απευθύνεται όχι μόνο στους ειδικούς ιστορικούς ερευνητές αλλά και σε ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό, παρουσιάζεται μια ολοκληρωμένη μελέτη για την επιφανή ποντιακής καταγωγής οικογένεια των Υψηλαντών/Υψηλάντηδων, με σημαντική παρουσία κατά την μεταβυζαντινή περίοδο. Ενώ το επώνυμο είναι παλαιό, τα πραγματικά μέλη του οίκου πλησιάζουν τον αριθμό εξήντα (60). Οι Υψηλάντηδες κατάγονταν από το χωριό Υψηλό, το οποίο δεν βρίσκεται μακριά από την Αργυρούπολη/Gümüşhane του Πόντου. Από εκεί ορισμένα μέλη της οικογένειας, μετακόμισαν σε περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στα μέσα του 17ου αιώνα. Με την πάροδο του χρόνου απέκτησαν την εμπιστοσύνη των Οθωμανών, διακρίθηκαν για τη μόρφωσή τους και ήταν γνώστες ευρωπαϊκών και άλλων γλωσσών. Άλλα μέλη εγκαταστάθηκαν στα Βαλκάνια, στην Βλαχία, όπου με την πάροδο του χρόνου, έγιναν μέλη της τοπικής Βουλής. Κάποια άλλα μέλη, όπως ο Αλέξανδρος και ο γιός του Κωνσταντίνος, έγιναν ηγεμόνες στη Βλαχία και στη Μολδαβία. Ο γιος του Κωνσταντίνου, ο Αλέξανδρος, έγινε αρχηγός (γενικός επίτροπος) της Φιλικής Εταιρείας και ξεκίνησε από τα Πριγκιπάτα τον εθνοαπελευθερωτικό Αγώνα των Ελλήνων. Το παρόν γενεαλογικό/προσωπογραφικό έργο βασίζεται σε πλούσιο αρχειακό υλικό και σε σχετική με το θέμα βιβλιογραφία.

Συγγραφέας

Μαρινέσκου Φλορίν

Ο ιστορικός και παλαιογράφος Φλορίν Μαρινέσκου γεννήθηκε και σπούδασε στο Βουκουρέστι, στη Φιλοσοφική Σχολή, όπου και υποστήριξε και τη διδακτορική του διατριβή. Το 1978 εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Για 30 χρόνια υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης του Κέντρου (μετέπειτα Ινστιτούτου) Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΚΝΕ [ΙΝΕ]/ΕΙΕ), στην Αθήνα. Τομείς των ερευνών του υπήρξαν οι πολύπλευρες σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Ρουμανίας, οι σχέσεις της Ρουμανίας με το Άγιον Όρος και η ιστορία του ελληνικού και του ρουμανικού εντύπου. Περί τα 20 χρόνια δίδαξε ως καθηγητής ρουμανικής γλώσσας, στο Κέντρο της Ελληνικής Επιτροπής Σπουδών Νοτιο-Ανατολικής Ευρώπης/ΕΕΣΝΑΕ (Αθήνα). Στα αυτοτελή του έργα συμπεριλαμβάνονται το βιβλίο του Οι Ρουμάνοι: ιστορία και πολιτισμός (Αθήνα, Ιωλκός, 2007) και η μονογραφία του Η τραπεζουντιακή οικογένεια Μουρούζη (Θεσσαλονίκη, Αφοί Κυριακίδη, 2011).