Κασσάνδρα: Σκιές και λάμψεις

Η μουσική που ακούς είναι ο ρυθμός που εσύ η ίδια έχεις διαλέξει να ακούς. Την ακούς μέσα στο κεφάλι σου, δεν έρχεται από τον εγκέφαλό σου γιατί και αυτός είναι ένα κομμάτι σάρκας. Η αρμονία της όμως δεν έχει να κάνει με τίποτα το υλικό. Είναι φτιαγμένη από τον νου, τον υπέρτατο νου, απ’ όπου όλοι μας ερχόμαστε και που βρίσκεται στο μάτι της καρδιάς. Οι περισσότεροι δεν το ξέρουν όμως εσύ και εγώ το γνωρίζουμε καλά. Έχουμε ταξιδέψει μέσα σ’ αυτή την μουσική, και εσύ ταξιδεύεις κάθε φορά που από το στόμα σου βγαίνουν λόγια χωρίς να ξέρεις πως. Μαντείες τα λένε οι περισσότεροι, μα δεν είναι μαντεία όπως την ορίζουν οι άνθρωποι. Είναι απλά η ουσία σου. Μιλάς με την ουσία, μιλάς με το νου. Και μάθε και τούτο: ο νους δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο το ψιθύρισμα της πηγής που σου έρχεται στο στόμα καθώς χτυπάει στην σπείρα των αυτιών σου. Την ακούς και την λες, τίποτα άλλο. Δεν σε πιστεύουν γιατί δεν έχουν μάθει να ακούν, να αφουγκράζονται. Βλέπουν με τα μάτια και ψαύουν με τα δάκτυλα για να δουν αυτό που νομίζουν πως πρέπει να δουν.