Ληστεία και δημόσια τάξη στον Μωριά, 1685-1806

Το βιβλίο αυτό, από τις πρώτες οθωμανολογικές μελέτες γραμμένες από έλληνες ιστορικούς, είναι μια σημαντική συμβολή στην κοινωνική ιστορία της προεπαναστατικής Πελοποννήσου. Παρά τη συμπλήρωση σαράντα ετών από την πρώτη κυκλοφορία του, παραμένει ως σήμερα τομή στην ελληνική οθωμανολογική παράδοση, καθώς αποτελεί υπόδειγμα χρήσης πλήθους πηγών ποικίλης γλωσσικής ταυτότητας αλλά και υψηλής στοχαστικής και θεωρητικής ανάλυσης. Με αντικείμενο το ληστρικό φαινόμενο, η αφήγηση εστιάζει κυρίως σε διεργασίες, συγκρούσεις και μετασχηματισμούς, χωρίς να περιορίζεται από τα στεγανά μίας εθνοκεντρικής ή οικονομοκεντρικής πρόσληψης, ενώ αναπτύσσεται σε όλο το πλάτος της πελοποννησιακής κοινωνίας ανεξάρτητα από θρησκευτικές διαχωριστικές γραμμές, εθνοτική ένταξη ή ταξικούς διαχωρισμούς. Στο βιβλίο περιγράφονται με τον πλέον εναργή τρόπο οι εσωτερικοί κραδασμοί και οι ρήξεις μίας τοπικής κοινωνίας στο σύνολό της. Πρόκειται για μία προσέγγιση με λιγότερο ποσοτικά και περισσότερο ποιοτικά γνωρίσματα, κοντά στις αναλυτικές και θεωρητικές αρχές της σύγχρονης ιστορικής κοινωνιολογίας.