Μια θεμελιώδης θέση που διατρέχει το βιβλίο είναι ότι η κριτική προσέγγιση των θεσμών κοινωνικής ασφάλειας οφείλει να διέπεται από επίγνωση της αποστολής τους. Οι θεσμοί κοινωνικής ασφάλειας οριοθετούν τη σχέση μεταξύ οικονομικής ελευθερίας και κοινωνικής προστασίας, μεταξύ επιχειρηματικού κινδύνου και κοινωνικής αλληλεγγύης, μεταξύ αγοραίων επιλογών και αναδιανεμητικών πολιτικών.
Το κίνητρο για τη συγγραφή αυτού του βιβλίου ήταν η επιδίωξη της κατά το δυνατόν συνοπτικής και εύληπτης ανάλυσης των βασικών αρχών και εννοιών στο πεδίο του δικαίου κοινωνικής ασφάλειας και της κοινωνικής διοίκησης, με την προσθήκη ενός σύντομου Λεξικού όρων κοινωνικής πολιτικής.
Το πρώτο μέρος του βιβλίου επικεντρώνεται στη συγκρότηση, τα μοντέλα και την εξέλιξη του κράτους πρόνοιας, στα μεταρρυθμιστικά διλήμματα των τελευταίων ετών και στην ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων του κράτους πρόνοιας στην Ελλάδα. Επίσης έχει ως αντικείμενο την οριοθέτηση των εννοιών της κοινωνικής ασφάλειας, της κοινωνικής ασφάλισης, της υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, ως των κύριων μηχανισμών του κράτους πρόνοιας.
Στο δεύτερο μέρος αναλύονται οι θεμελιώδεις κανόνες, η θεσμική οργάνωση και οι αρχές λειτουργίας της κοινωνικής διοίκησης και του συστήματος κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα, με ιδιαίτερη αναφορά στις μεταρρυθμίσεις που πραγματοποιήθηκαν την τελευταία δεκαετία.
Το τρίτο μέρος πραγματεύεται τους διεθνείς και τους ευρωπαϊκούς-ενωσιακούς κανόνες, τους μηχανισμούς και τις πολιτικές κοινωνικής ασφάλειας. Τέλος, το Παράρτημα περιλαμβάνει το Λεξικό–γλωσσάρι όρων κοινωνικής πολιτικής.
