Η Agatha Christie, η Patricia Highsmith, ο Émile Zola, ο Arthur Conan Doyle και ο Γιάννης Μαρής τι κοινό μπορεί να έχουν μεταξύ τους ως συγγραφείς, τι είναι αυτό που τους συνδέει;
Διαβάζοντας και μελετώντας τις επτά ιστορίες: Το «Έγκλημα στο Orient Express», το «4:50 από το Paddington», το «Μυστήριο του μπλε τρένου», το «Άγνωστοι σ’ ένα τρένο», το «Ανθρώπινο κτήνος», το «Ο άντρας με τα ρολόγια» και το «13ος επιβάτης», διαπιστώνουμε ότι το τρένο αποτελεί μια εύκολη και σωστή επιλογή των συγγραφέων ως τόπο εγκλήματος. Οι επτά επιλεχθείσες ιστορίες έχουν κοινό τόπο εγκλήματος: το τρένο.
Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι μετά την ανάγνωση του βιβλίου αυτού ο αναγνώστης του ή η αναγνώστριά του δεν μπορούν παρά να αντικρίζουν το τρένο ή να το ανακαλούν στη μνήμη τους ή να το φαντάζονται, εντελώς πλέον διαφορετικό από πριν.
