Το σκεπτικό αυτού του βιβλίου εδράζεται σε μια συνολική ανάλυση του Κυπριακού Προβλήματος, μέσα από το πρίσμα της συγκριτικής οικοδόμησης κρατών, των ομοσπονδιακών προτύπων και της συνταγματικής θεωρίας. Υποστηρίζεται ότι η δυσκολία επίλυσης του Κυπριακού δεν απορρέει αποκλειστικά από εξωτερικές γεωπολιτικές επεμβάσεις ή εσωτερικές πολιτικές επιλογές, αλλά πρωτίστως από τη βαθιά ετερογενή κοινωνική δομή της κυπριακής κοινωνίας – καθώς και από τους τρόπους με τους οποίους αυτή η ετερογένεια πολιτικοποιήθηκε, εργαλειοποιήθηκε, και ενίοτε χειραγωγήθηκε τόσο από εσωτερικούς όσο και από εξωτερικούς παράγοντες. […] Οι προσπάθειες οικοδόμησης ενός λειτουργικού και βιώσιμου συνταγματικού πλαισίου σε μια κοινωνία τόσο βαθιά διαιρεμένη θα πρέπει να στηρίζονται σε μια εμπεριστατωμένη κατανόηση της κοινωνικής της δομής, των θεσμικών ιστορικών προσδιορισμών, και των μεταβαλλόμενων προσδοκιών των επιμέρους συστατικών κοινοτήτων. Συναφώς, προτείνεται ένα σύνολο πρακτικών μέτρων, τα οποία αποσκοπούν στη σταδιακή μετάβαση της Κύπρου από μια «σκληρή» πολυεθνική δομή –χαρακτηριζόμενη από άκαμπτο κοινοτικό διαχωρισμό και αμοιβαία δυσπιστία– προς ένα πιο «ευέλικτο» και ενοποιητικό μοντέλο συμμετοχικής κατανομής της εξουσίας.
[από τα «Συμπεράσματα» του βιβλίου]
«Μοναδικό! Απαραίτητο για όποιον θα ασχοληθεί σοβαρά με το Κυπριακό. Θυμίζοντας τη ρήση ότι η ΕΕ είναι μια “διαρκής διαπραγμάτευση”, το βιβλίο καινοτομεί στον τρόπο που εξετάζει το ενδεχόμενο αποστεωμένων συνταγματικών ρυθμίσεων με ευφάνταστες ιδέες που ανοίγουν δρόμους αφενός στη διαρκή επανεξέταση συνταγματικών θεσμών και αφετέρου στη διαρκή ενοποιητική λειτουργία των δύο βασικών κοινοτήτων. Η οραματική θέαση των πραγμάτων πατάει στη γη με έναν πραγματισμό τον οποίο καθιστά πειστικό η βαθιά εντρύφηση στο φαινόμενο των διαιρεμένων κοινωνιών.»
Χρυσόστομος Περικλέους, ιστορικός, συγγραφέας
