Ο Αριστοφάνης γεννήθηκε στην Αθήνα περί το 446 π.Χ., όπου και απεβίωσε περί το 385 π.Χ. Η αρχαία ελληνική κωμωδία βρήκε στον Αριστοφάνη τον αληθινό θεμελιωτή της. Η πένα του χαρακτηρίζεται από την άσκηση έντονης πολεμικής, περιφρόνησης των κοινωνικών συμβάσεων, εχθρότητας προς τη δημαγωγία, τη βία και τη δικτατορία. Εξαίρει με απαράμιλλη ζωντάνια τις διαχρονικές αξίες της σύνεσης, της ειρήνης και του σεβασμού της φύσης. Ένα σταθερό μείγμα αθυρόστομου και ποιητικού λόγου έκανε το θέατρό του λαϊκή επιτυχία, προσαρμοσμένο στα γούστα ενός καχύποπτου, εγωιστικού και δύσπιστου κοινού. Η ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό Πόλεμο τους έκανε να εκτιμήσουν τον πραγματισμό και τον αντικομφορμισμό του Αριστοφάνη. Από τις 44 κωμωδίες που του αποδίδονται, έχουν διασωθεί 11, γραμμένες από το 425 π.Χ. μέχρι το 388 π.Χ.: Αχαρνείς, Ιππείς, Νεφέλαι, Σφήκες, Ειρήνη, Όρνιθες (Τα πουλιά), Λυσιστράτη, Θεσμοφοριάζουσαι (Γυναίκες στα Θεσμοφόρια), Βάτραχοι, Εκκλησιάζουσαι (Γυναίκες στην Εκκλησία του Δήμου), Πλούτος.
Το έργο του είναι γνωστό σε όλες τις χώρες του κόσμου και έχει μεταφρασθεί σε πάρα πολλές γλώσσες. Η Λυσιστράτη θεωρείται η καλύτερη κωμωδία του και μία από τις κορυφαίες όλων των εποχών.
