espa banner

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΑΝΔΗΜΙΑ

Έλεγχοι απόδοσης (performance audits)

Τόσο σε διεθνές/ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε εθνικό οι οικονομικές εξελίξεις και η κρίση της τελευταίας δεκαετίας, που επιδεινώθηκαν με την πανδημία, κατέδειξαν με τον πλέον εμφατικό τρόπο τη σπουδαιότητα της χρηστής δημοσι­ονομικής διαχείρισης, σημαντικό και αναπόσπαστο κομμάτι της οποίας είναι και η άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου σε φορείς στους οποίους η πολιτεία έχει αναθέσει αρμοδιότητες διαχείρισης δημόσιου χρήματος και πόρων. Ο έλεγχος αυτός δεν θα πρέπει να περιορίζεται στον εντοπισμό παράτυπων ή και παράνομων πράξεων, ούτε στην απλή διαπίστωση τήρησης ή μη των τυπικών κανόνων, αλλά θα πρέπει να εκτείνεται και στο κατά πόσο οι εξ ορισμού περιορισμένοι δημόσιοι πόροι...

Continue Reading →

Οικονομικά της ενέργειας και ενεργειακό σύστημα

Το παγκόσμιο ενεργειακό σύστημα αποτελεί τη ζωτική θεμελιώδη βάση της σύγχρονης ανθρώπινης βιομηχανικής κοινωνίας. Παρα­δοσιακά έχει αποτελέσει αντικείμενο αποσπασμα­τικής μελέτης μέσω της μελέτης των επιμέρους κλάδων της μηχανικής, της οικονομίας ή της δη­μόσιας πολιτικής, για να γίνει πλήρως κατανοη­τό, όμως, οφείλει να μελετηθεί χρησιμοποιώντας προσέγγιση που ενσωματώνει αυτά τα εργαλεία. Το παρόν εγχειρίδιο είναι το πρώτο που υιοθετεί τη δυναμική προοπτική των ενεργειακών συστη­μάτων για την πλήρη κατανόησή τους, παρακο­λουθώντας την εξέλιξη της παραγωγής ενέργειας από την εξόρυξη του αρχικού πόρου έως τις τελι­κές ενεργειακές υπηρεσίες, μέσω της μακράς και έντασης κεφαλαίου αλυσίδας εφοδιασμού, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με περιορισμούς...

Continue Reading →

Υπηρέτριες και υπηρέτες

Μαζί με τη σχέση των δύο φύλων και των διαφορετικών γενεών, αυτή του αφέντη–υπηρέτη συνιστά ίσως την πιο πλούσια σημασι­ολογικά, θέτοντας ζητήματα εξουσίας, αυτοπροσδιορισμού, ιδεολογικής ταυτότητας, κοινωνικών και εργασιακών διεκδικήσεων και οικονομικών, ταξικών και φυλετικών ιεραρχήσεων, αντιθέσεων και συγκρούσεων. Η παρούσα έκδοση φωτίζει με σφαιρικό τρόπο, για πρώτη φορά στην ελ­ληνική βιβλιογραφία, τις ιστορικές διαδρομές και τις καλλιτεχνικές εκ­φάνσεις που σχετίζονται με το υπηρετικό προσωπικό στον ελληνόφωνο χώρο σε ένα διάστημα δύο αιώνων (19ος αιώνας έως σήμερα), μέσα από δεκαεννέα κείμενα ειδικών από διαφορετικούς επιστημονικούς χώρους, δομημένα σε τέσσερα μέρη που αλληλοσυμπληρώνονται («Ιστορικές απο­τυπώσεις και εργασιακή καθημερινότητα», «Όψεις της οικιακής...

Continue Reading →

Ελπίδα και Απελπισία

H ελπίδα και η απελπισία αφορούν κατεξοχήν σε ενδο-ψυχικές και δι-υποκειμενικές καταστάσεις. Δεν περιορίζονται όμως σ’ αυτές. Ως ρεαλιστικές πλευρές μιας κίνησης για ολοκλή­ρωση του πένθους, μπορεί να είναι και έμπρακτες εκδηλώσεις μιας προσπάθειας να παραμένει το Εγώ σε συγκρότηση. Στην περίπτωση της απελπισίας, μέσα από ακραίες αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές όπως η αυτοκτονικότητα, στην περίπτωση της ελπίδας, κυρίως μέσα από την δημιουργική δράση. Όταν πάλι στηρίζονται στην άρνηση και στη ναρκισσιστική αναδίπλωση, οι ίδιες μπορεί να είναι όψεις μιας ατελούς ψυχικής εργασίας του πένθους. Από το άλλο μέρος, τόσο η μία όσο και η άλλη, μπορεί να ενώ­νουν αλλά και να...

Continue Reading →

Επαγγελματικές Κοινότητες στην Ελλάδα

Πώς εδραιώνεται κοινωνικά ένα μεταλλουργικό εργοστάσιο στο αγροτικό τοπίο μιας ελληνικής κοινότητας στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες; Μέσα από ποιους κοινωνικούς μηχανισμούς και ποιες κοινωνικές διαδικασίες; Είναι η εκτε­ταμένη δραστηριότητα της μεταλλευτικής επιχείρησης που οδηγεί κατ’ ανάγκη στη ριζική μεταβολή του κυρίαρχου είδους εργασίας από αγροτικό σε βιομηχανικό; Εί­ναι οι στενοί δεσμοί μεταξύ των κατοίκων της κοινότητας που ωθούν τα άτομα στη βιομηχανία για εργασία; Διερευνώντας τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της κοινότητας της Λάρυ­μνας και του μεταλλουργικού εργοστασίου της ΛΑΡΚΟ κατά την περίοδο ιδιοκτησίας και διοίκησης του Π. Αθανασιάδη Μποδοσάκη (1953-1979), η μελέτη αναδεικνύει τον καταλυτικό ρόλο της βιομηχανικής εργασίας, ως...

Continue Reading →

Στη χώρα Τσέχοφ

Oι σκηνικές και εκδοτικές τύχες του έργου του Αντόν Παύλοβιτς Τσέχοφ (Антон Павлович Чехов, 1860-1904) στον ελληνικό χώρο έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο γιατί αφορούν έναν από τους πυλώνες του σύγχρονου θεάτρου με παγκόσμια επιρροή αλλά και διότι επιτρέπουν να μελετήσουμε την ανέλιξη του νεοελληνικού θεάτρου κατά τον 20ό και 21ο αιώνα, στον βαθμό που η δεξίωση των έργων του συγγραφέα και οι σκηνικές απαιτήσεις που αυτά εγείρουν εγγράφονται τόσο σε περιόδους κυριαρχίας του βεντετισμού όσο και κατά την εδραίωση του σκηνοθέτη ως καλλιτεχνικού ενορχηστρωτή ενός ομοιογενούς αισθητικά θεάματος. Στην ελληνική τσεχοφική παραστασιολογία/παραστασιογραφία επιχειρήθηκε η απόδοση της συγκίνησης μέσα από...

Continue Reading →

Επετηρίδα Μεσογειακών Σπουδών 2020

«Η πρωτοβουλία για την έκδοση μιας Ετήσιας Επετηρίδας Μεσογειακών Σπουδών, αποτελεί το προϊόν της ποιοτικής συνεργασίας δύο μελών του διδακτικού προσωπικού του Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Το Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών (ΤΜΣ) άρχισε τη λειτουργία του στη Ρόδο το ακαδημα­ϊκό έτος 1999-2000. Μαζί με το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης και το Τμήμα Επιστημών της Προσχολικής Αγωγής και του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού αποτελούν τη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Στα είκοσι χρόνια λειτουργίας του το ΤΜΣ έχει συμβάλει σημαντικά στην καλλιέργεια και προαγωγή της γνώσης για την αρχαία και νεότερη ιστορία, τον αρχαίο πολιτισμό, τη γλώσσα και τις οικονομικές και...

Continue Reading →

Η γεωγραφία των συστημάτων μεταφορών

Το εγχειρίδιο Η Γεωγραφία των Συστημάτων Μεταφορών παρέχει μια ολοκληρωμένη και προσιτή εισαγωγή στο σχετικό πεδίο με μια ευρεία επισκόπηση των εννοιών, των μεθόδων και των τομέων εφαρμογής του. Απευθύνεται κυρίως σε προπτυχιακούς φοιτητές, παρέχει μια επισκόπη­ση των χωρικών πτυχών των μεταφορών και εστιάζει στον τρόπο με τον οποίο η κινητικότητα των επιβατών και των εμπορευμάτων συνδέεται με τη γεωγραφία. Το βιβλίο χωρίζεται σε δέκα κεφάλαια, το καθένα καλύπτει μια συγκεκρι­μένη εννοιολογική διάσταση, συμπεριλαμβανομένων των δικτύων, των τρόπων μεταφοράς, των τερματικών σταθμών, των εμπορευματικών με­ταφορών, των αστικών μεταφορών και των περιβαλλοντικών επιπτώσε­ων και είναι ενημερωμένο με τις τελευταίες διαθέσιμες πληροφορίες....

Continue Reading →

Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία στο Εθνικό Θέατρο II

Το «Εθνικό Θέατρο» (ή «Βασιλικόν Θέατρον», όπως ονομαζόταν σε ορισμένες περιόδους) ανέπτυξε καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του έντονη και αξιόλογη δραστηριότητα αναφορικά με τις παραστάσεις της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία ιδιαίτερης σκηνοθετικής και υποκριτικής «παράδοσης», τα ουσιαστικότερα γνωρίσματα της οποίας συνδέονταν με τη μεγαλόστομη εκφορά του λόγου, την ηχηρή και καθαρή άρθρωση (που έφτανε ωστόσο ενίοτε στα όρια της στομφώδους απαγγελίας), καθώς επίσης και τις υπερβολικές κινήσεις του άνω μέρους του σώματος, που έφταναν στα όρια της τυποποίησης. Επιπλέον, ο Χορός επαναλάμβανε χαρακτηριστικές λέξεις ή φράσεις και, σε συνδυασμό με τις τυποποιημένες...

Continue Reading →

Η Αρχαία Ελληνική Τραγωδία στο Εθνικό Θέατρο I

Το «Εθνικό Θέατρο» (ή «Βασιλικόν Θέατρον», όπως ονομαζόταν σε ορισμένες περιόδους) ανέπτυξε καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του έντονη και αξιόλογη δραστηριότητα αναφορικά με τις παραστάσεις της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας, γεγονός που είχε ως συνέπεια τη δημιουργία ιδιαίτερης σκηνοθετικής και υποκριτικής «παράδοσης», τα ουσιαστικότερα γνωρίσματα της οποίας συνδέονταν με τη μεγαλόστομη εκφορά του λόγου, την ηχηρή και καθαρή άρθρωση (που έφτανε ωστόσο ενίοτε στα όρια της στομφώδους απαγγελίας), καθώς επίσης και τις υπερβολικές κινήσεις του άνω μέρους του σώματος, που έφταναν στα όρια της τυποποίησης. Επιπλέον, ο Χορός επαναλάμβανε χαρακτηριστικές λέξεις ή φράσεις και, σε συνδυασμό με τις τυποποιημένες...

Continue Reading →

Κυπριακό 1954-1974

Βασισμένη σε πληθώρα πρωτογενών πηγών, η μελέτη ιχνηλατεί την πορεία ενός ρεύματος πραγματισμού που διατρέχει τη διαχείριση του κυπριακού ζητήματος από τις παραμονές της ανακίνησής του στον ΟΗΕ έως την παράνομη τουρκική εισβολή. Ακολουθώντας ένα διαχρονικό μοτίβο στη νεοελληνική ιστορία, το ρεύμα αυτό εγκολπώθηκε το πνεύμα των «στοχαστικών προσαρμογών», μιας ενεργητικής μετριοπαθούς προσέγγισης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής με οραματικά όμως ελατήρια. Στον αντίποδα του ριζοσπαστικού παροντισμού των υποστηρικτών της άμεσης Ένωσης –μέρος του «αιώνιου δηληγιαννισμού» που στηλίτευσε ο Γιώργος Θεοτοκάς το 1955–, οι θιασώτες των στοχαστικών προσαρμογών εκκινούσαν από τη διαπίστωση ότι η δεινή μεταπολεμική συγκυρία υπαγόρευε στην Αθήνα να...

Continue Reading →

Εκκλησιαστική Περιουσία

Με τον όρο εκκλησιαστική περιουσία νοείται στο παρόν έργο η εν γένει ακίνητη περιουσία –αστικού, αγροτικού, δασoλι­βαδικού χαρακτήρα– που ανήκει στα επιμέρους εκκλησιαστικά ΝΠΔΔ ή ΝΠΙΔ (Μονές, Ναούς, Μητροπόλεις, Ησυχαστήρια, Προ­σκυνήματα), τα οποία συναρθρώνουν την Ορθόδοξη Εκκλησία στην ελληνική επικράτεια. Το γεγονός ότι ο αριθμός τους υπερ­βαίνει κατά προσέγγιση τις δέκα χιλιάδες εξηγεί και την ιδιότητα του εκκλησιαστικού οργανισμού ως του τρίτου μεγαλύτερου φο­ρέα εμπράγματων δικαιωμάτων, μετά το Δημόσιο και τους Οργα­νισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Τα εξόχως σύνθετα νομικά προβλήματα που γεννώνται από τη διοίκηση και διαχείριση μίας ακίνητης περιουσίας αυτού του με­γέθους, σε συνδυασμό με το δαιδαλώδες και ενίοτε απαρχαιωμένο...

Continue Reading →