Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ προσπάθεια, και είναι το προϊόν ενός ετήσιου σχεδίου ομαδικής εργασίας (project) με μεταπτυχιακούς φοιτητές και μεταπτυχιακές φοιτήτριες από το Α.Π.Θ. και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας– είναι η οριοθέτηση της συζήτησης σχετικά με το ρόλο του κριτικού στοχασμού στη μάθηση και στην εκπαίδευση των ενηλίκων, καθώς και του πλαισίου μέσα στο οποίο οργανώνεται η σχετική θεωρία που αφορά κυρίως στον τρόπο με τον οποίο ο κριτικός στοχασμός συνδέεται με την απόδοση νοήματος στην ανθρώπινη εμπειρία (νοηματοδότηση) και τη δημιουργία νέας γνώσης (μετασχηματισμός της εμπειρίας), με στόχο την ενδυνάμωση για ανάληψη δράσης...
Continue Reading →
Στο ανά χείρας κείμενο εξετάζουμε το μοντέλο οργάνωσης της αγοράς εργασίας στη Δανία, ένα πολύ επιτυχημένο παράδειγμα συνδυασμού ευέλικτης αγοράς εργασίας και υψηλής ασφάλειας για τους εργαζόμενους (flexicurity). Τα χαρακτηριστικά του δανικού μοντέλου είναι το απορυθμισμένο θεσμικό πλαίσιο προστασίας της απασχόλησης, τα υψηλά επιδόματα ανεργίας, οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και ο κοινωνικός διάλογος. Ο κοινωνικός διάλογος αποτελεί το θεμέλιο λίθο του οικοδομήματος της οργάνωσης της αγοράς εργασίας της Δανίας. Η έννοια της flexicurity έκανε την εμφάνιση της για πρώτη φορά τη δεκαετία του '90 στην Ολλανδία. Βασίζεται στη θέση ότι αφενός η ασφάλεια, αφετέρου η ευελιξία δεν είναι έννοιες εξ...
Continue Reading →
Ο πολιτισμός είναι έργο του ανθρώπου, του ανθρώπινου εγκεφάλου. Όσο περισσότεροι άνθρωποι, ανθρώπινοι εγκέφαλοι, συμμετέχουν στο έργο αυτό, τόσο ο πολιτισμός ανθεί περισσότερο. Για να γίνει όμως το συμμετοχικό πλήθος των ανθρώπινων εγκεφάλων μεγάλο, χρειάζεται κάποιο πολίτευμα που να δημιουργεί πολίτες. Δεν είναι τυχαίο που η λέξη "πολιτισμός" προϋποθέτει τη λέξη "πολίτης". Ο πολίτης όμως δεν είναι δημιούργημα παρά ενός και μόνου πολιτεύματος: της Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία στάθηκε το κύριο στοιχείο, η ειδοποιά διαφορά, που έκανε τον Ελληνικό Πολιτισμό μοναδικό. Η Δημοκρατία, αυτή μόνη, διαφοροποίησε τον Ελληνικό Πολιτισμό από όλους τους άλλους. Και ίσως μόνο το Ελληνικό Επίτευγμα μπορεί να...
Continue Reading →
Με εύληπτο τρόπο παρουσιάζεται το κεφάλαιο της γενετικής δομής του ανθρώπινου γονιδιώματος και οι ψυχικές μεταπτώσεις του κορυφαίου γενετιστή πριν από την ομολογία της υπάρξεως του Θεού. Ο συγγραφέας προτείνει την πίστη του σε έναν στοργικό Θεό, που δημιούργησε τον άνθρωπο με εξελικτικές διαδικασίες. "Ένα αξιοσημείωτο βιβλίο, στο οποίο ένας από τους μεγαλύτερους γενετιστές του κόσμου εκθέτει τη μεγάλη του αγάπη για την επιστήμη και την ιστορία της προσωπικής του πίστης. Υποχρεωτικό ανάγνωσμα για όποιον στοχάζεται γύρω από τη σχέση πίστης και επιστήμης". (Alister McGrath, Oxford University, συγγραφέας του ''Η αυταπάτη του Dawkins'')
Continue Reading →
Το βιβλίο αυτό, όπως αποτυπώνεται στον πρόλογο, ξεκίνησε από παιδικά βιώματα του συγγραφέα, τα οποία στο πλήρωμα του χρόνου εξελίχτηκαν σε έρευνα, για να επαληθευτούν προφορικές πληροφορίες πέντε προηγούμενων γενεών. Ο ερευνητής συγγραφέας αποδύθηκε σε μια πολυετή έρευνα και διάρθρωσε το βιβλίο σε δύο μέρη. Στο α΄ μέρος παραθέτει σύντομη ιστορική επισκόπηση, για να παράσχει στους αναγνώστες πληροφορίες για το Σούλι και τους Σουλιώτες, για το Παρασούλι και τους δέκα πολέμους των Τούρκων κατά των Σουλιωτών, για την άλωση του Σουλίου και το ολοκαύτωμα στο Κούγκι, για τις θυσίες των γυναικών στο Ζάλογγο, στη Ρηνιάσα και στο Σέλτσο. Στη συνέχεια...
Continue Reading →
1. Η Αρχή της επικουρικότητας α. Η κατανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών της αποτέλεσε ένα από τα κεντρικά ζητήματα της ευρωπαϊκής ενοποίησης ήδη από τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση1. Κλειδί για την αντιμετώπιση του αναδείχθηκε η αρχή της επικουρικότητας2, την οποία προσδιορίζει το άρθρο 3Β της Συνθήκης και το ομώνυμο Πρωτόκολλο της3. Σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη, η Ένωση αναλαμβάνει πρωτοβουλίες, εφόσον, και στο βαθμό που, οι στόχοι της προβλεπόμενης δράσης δεν μπορεί να επιτευχθούν επαρκώς από τα κράτη μέλη, μπορεί όμως, λόγω της κλίμακας ή των αποτελεσμάτων της δράσης, να επιτευχθούν καλύτερα...
Continue Reading →
Το πετρέλαιο είναι ίσως το πιο ευρέως διακινούμενο αγαθό στον πλανήτη· καθημερινά περισσότερα από 85,000,000 βαρέλια διακινούνται μέσω των ωκεανών ή χερσαίων αγωγών. Η τιμή του αργού πετρελαίου θεωρητικά καθορίζεται από τις δυνάμεις της αγοράς, δηλαδή την προσφορά και τη ζήτηση. Στην πραγματικότητα όμως η τιμή του "μαύρου χρυσού" επηρεάζεται κι από άλλους παράγοντες, όπως για παράδειγμα η πολιτική αστάθεια που συνήθως επικρατεί στις τριτοκοσμικές χώρες παραγωγής, η κερδοσκοπία και οι καιρικές συνθήκες. Η πετρελαϊκή αγορά συνιστά αναμφισβήτητα την επιτομή της παγκοσμοποίησης. Παρά τις προσπάθειες πολλών καταναλώτριων χωρών από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, η εξάρτηση από εισαγόμενο πετρέλαιο...
Continue Reading →
Νεαρός αξιωματικός Βίκτορ Σουβόροφ επιλέγεται να υπηρετήσει αρχικά στις Ειδικές Δυνάμεις και στη συνέχεια στη σοβιετική στρατιωτική αντικατασκοπία. Εκπληρώνει με ζήλο τα καθήκοντά του νομίζοντας πως υπηρετεί την πατρίδα του. Συμμετέχει σε στρατιωτικές ασκήσεις, φοιτά σε μυστικές ακαδημίες προετοιμασίας επαγγελματιών κατασκόπων, οι οποίοι δρουν με διπλωματική κάλυψη στις χώρες της Δύσης, πραγματοποιεί αποστολές στο εσωτερικό της ΕΣΣΔ που στόχο έχουν τη σπίλωση και την εξόντωση μελών αντίπαλων φατριών μέσα στους κόλπους της GRU αλλά και του Κόμματος. Μετά την επιτυχή φοίτηση σε μυστική ακαδημία, βρίσκεται στη Βιένη ως νεαρός αξιωματικός κατασκοπίας και αρχίζει τη δράση του η οποία εκτείνεται σε...
Continue Reading →
Η παρούσα μελέτη προσεγγίζει το φαινόμενο του πολέμου από την κοινωνιολογική σκοπιά του, προσπαθώντας να δώσει κάποιες εξηγήσεις όσον αφορά την ύπαρξή του και τα συστατικά χαρακτηριστικά του. Είναι μια απόπειρα "απομυθοποίησης" του πολέμου, με τον οποίο μάθαμε εμείς οι Έλληνες σαν έθνος να συμβιώνουμε και να διαδηλώνουμε την ύπαρξή μας στην κοινωνικο-ιστορική πραγματικότητα εδώ και χιλιετίες. Φόβος του πολέμου δεν υφίσταται, υπάρχει ο φόβος του πόνου σαν ένστικτο που ο άνθρωπος από την φύση του δεν μπορεί να αποβάλει. Ίσως όμως τελικά ο πόλεμος να αποτελεί τον μοναδικό τρόπο να νικήσει ο άνθρωπος το ενστικτώδες αυτό αίσθημα της φοβίας...
Continue Reading →
Με τη Ζωή χωρίς τον Έρωτα Με την Ομορφιά δίχως την Ποίηση Με τον Καημό χωρίς το Τραγούδι Με την Ιστορία δίχως την Επανάσταση Και με το Θάνατο χωρίς τη Μνήμη Παρόν δεν έχει ο Χρόνος.
Continue Reading →
H Τοπική Αυτοδιοίκηση, θεσμός πολιτικοδιοικητικός, μετασχηματίζει την κοινωνία και συμβάλλει στον εκδημοκρατισμό της. Η αλληλεπίδραση και δυναμική ισορροπία ανάμεσα στους ΟΤΑ και στο ανθρωπογενές περιβάλλον σχετίζεται με τη σχέση πληθυσμού - χώρου, την αιρετή αντιπροσώπευση και την παροχή αρμοδιοτήτων. Στο βιβλίο αυτό περιλαμβάνονται οκτώ μελετήματα που αναφέρονται σε συγκεκριμένα θέματα και όψεις της Τ.Α. στον ελλαδικό χώρο. Εκτίθενται συνιστώσες της εξέλιξης και της δραστηριότητας του θεσμού, των οργανωτικών του σχημάτων και των αναπροσαρμογών τους, των αρμοδιοτήτων του και των σχέσεων του με τη δημογραφική πραγματικότητα, με την κοινωνία και με το πολιτικοδιοικητικό σύστημα.
Continue Reading →
Το βιβλίο στηρίζεται σε μια πολυεπιστημονική προσέγγιση για να κατανοηθούν η σημασία και ο ρόλος του τουρισμού στη σημερινή κοινωνία. Εισάγει τον αναγνώστη στις κοινωνικές επιστήμες και εφαρμόζει τις σχετικές θεωρίες για την κατανόηση του τουρισμού. Παρόλο ότι κάθε κεφάλαιο αναφέρεται σε έναν ξεχωριστό επιστημονικό κλάδο των κοινωνικών επιστημών, το βιβλίο περιλαμβάνει εκτεταμένη χρήση παραπομπών στα υπόλοιπα κεφάλαια για να τονιστεί μ' αυτόν τον τρόπο η πολυεπιστημονική φύση της τουριστικής έρευνας. Ένα από τα κύρια θέματα του βιβλίου είναι η εξέταση του πώς οι οικονομικές και πολιτικές δομές της κοινωνίας επιδρούν στην εμφάνιση του τουρισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Ακολούθως, το...
Continue Reading →
Αυτά που αποκαλούνται "κοινωνικά δικαιώματα" αφορούν ουσιώδεις πλευρές της ανθρώπινης ζωής, την εργασία, την υγεία, την κατοικία, την παιδεία, τα γηρατειά, τη μητρότητα, το περιβάλλον. Ανταποκρίνονται, με άλλα λόγια, σε θεμελιώδεις ανάγκες του ανθρώπου και ο λόγος ύπαρξής τους συνίσταται στο να διασφαλίζουν ευπρεπείς συνθήκες ζωής, στην εργασία και εκτός της εργασίας, δηλαδή ανθρώπινη αξιοπρέπεια και όχι απλώς επιβίωση. Η ανθρωπότητα δεν έχει ακόμη παραδεχθεί το αυτονόητο, αυτό που εξέφρασε ο Ροβεσπιέρος, στις καλές στιγμές της γαλλικής Επανάστασης: "Ποιο είναι το πρώτο απ' αυτά τα δικαιώματα (του ανθρώπου); Το δικαίωμα να υπάρχει. Ο πρώτος κοινωνικός νόμος είναι επομένως αυτός που...
Continue Reading →
