Η ικανότητα να αντιλαμβάνεται κανείς τον χρόνο, να προβλέπει γεγονότα και να επεξεργάζεται τα χρονικά πρότυπα, αποτελούν ζωτικές λειτουργίες του εγκεφάλου. Όμως, η αντίληψη των αισθήσεων, ο έλεγχος των κινήσεων, η νόηση και η συνειδητότητα, απαιτούν αξιόπιστη χρονική αντίληψη, γεγονός που απαιτεί την παρουσία ενός ιδιαίτερα ακριβούς ενδογενούς συστήματος υπολογισμού του χρόνου.
Το βιβλίο του Ορέστη Γιωτάκου Η Αντίληψη του Χρόνου στον Εγκέφαλο και τη Συμπεριφορά προσφέρει μια ολοκληρωμένη ανασκόπηση των θεωριών, ερευνών και μοντέλων, που αναλύουν τον τρόπο με τον οποίο η αντίληψη του χρόνου συνεισφέρει στη συμπεριφορά και την προσαρμογή του ατόμου. Έχοντας υπόψη ότι ο χρόνος είναι κατανοητός διαισθητικά, διερευνώνται οι μηχανισμοί βίωσης του υποκειμενικού χρόνου, του ζώντος παρόντος και του νοητικού ταξιδιού στο χρόνο. Η αντίληψη του χρόνου αναλύεται επίσης λεπτομερώς, μέσα από μοντέλα λειτουργίας που προέκυψαν από τους χώρους της πειραματικής ψυχολογίας και της σύγχρονης νευροεπιστήμης. Παράλληλα διερευνάται η λειτουργία της αντίληψης του χρόνου στις νευροψυχιατρικές διαταραχές και παρατίθενται οι αναδυόμενες θεραπευτικές δυνατότητες.
Αναμένεται ότι το βιβλίο θα φανεί ενδιαφέρον και χρήσιμο, σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας, νευροεπιστήμονες, φιλοσόφους, επιστήμονες της συμπεριφοράς, θεραπευτές, προκλινικούς ερευνητές, ειδικούς ερευνητές, εκπαιδευτικούς, φυσικούς, βιολόγους, καθώς και σε όποιον θα ήθελε να συμπληρώσει τις γνώσεις του γύρω από το πολυσχιδές και πολυεπίπεδο αυτό θέμα της αντίληψης του χρόνου.
«…Το παρόν βιβλίο συζητά πολλές πτυχές του εξαιρετικά περίπλοκου προβλήματος διάκρισης του απόλυτου από τον σχετικό χρόνο, στη φυσική και στη νευροεπιστήμη. Δεν γνωρίζω κάποια πιο εμπεριστατωμένη ανάλυση, όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στη διεθνή βιβλιογραφία». —[Από τον πρόλογο του Αθανασίου Φωκά, Ακαδημαϊκού και Καθηγητή του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ]
