Η Julie Allan είναι Καθηγήτρια Ισότητας και Ένταξης στο Πανεπιστήμιο του Birmingham, στο Ηνωμένο Βασίλειο, και Επισκέπτρια Καθηγήτρια Αγωγής στο Πανεπιστήμιο του Boras της Σουηδίας.

Η Angie Gago είναι Ερευνήτρια στο Centre of Comparative, European and International Law του Πανεπιστημίου της Λωζάννης και μεταδιδακτορική υπότροφος στο National Centre of Competence in Research (NCCR − On the Move) για σπουδές μετανάστευσης και κινητικότητας.

Ο A. P. Thirlwall είναι Καθηγητής Εφαρμοσμένων Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει διδάξει εκτεταμένα σε αναπτυσσόμενες χώρες και έχει διατελέσει σύμβουλος σε αρκετούς διεθνείς οργανισμούς ανάπτυξης. Έχει επίσης συγγράψει αρκετά άλλα βιβλία στο πεδίο της μεγέθυνσης και της ανάπτυξης, και είναι Επιμελητής της Σειράς Μεγάλοι Στοχαστές στα Οικονομικά, που δημοσιεύεται από την Palgrave Macmillan.

Η Silvia Balia είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Department of Economics and Business και ερευνήτρια στο Centre for North-South Economic Research (CRENoS) του Πανεπιστημίου του Cagliari, της Ιταλίας.

Η Dr. Lisa Feldman Barrett, με PhD στην Ψυχολογία, ανήκει στο 1% των επιστημόνων με τις περισσότερες ετεροαναφορές στον κόσμο για την επαναστατική της έρευνα στην ψυχολογία και τις νευροεπιστήμες. Είναι Καθηγήτρια Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Northeastern. Έχει επίσης θέσεις στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης, όπου είναι Επικεφαλής του Επιστημονικού Προσωπικού για το Κέντρο Νόμου, Εγκεφάλου & Συμπεριφοράς. Εκτός από τα βιβλία «Επτά και Μισά Μαθήματα για τον Εγκέφαλο» και «Πώς Δημιουργούνται τα Συναισθήματα», η Dr. Barrett έχει δημοσιεύσει πάνω από 260 επιστημονικά άρθρα στα περιοδικά Science, Nature Neuroscience, και άλλα κορυφαία περιοδικά στην ψυχολογία και τις νευροεπιστήμες, καθώς και έξι επιστημονικά συγγράμματα που εκδόθηκαν από τον οίκο Guilford Press. Γράφει τακτικά για την επιστήμη στον δημοφιλή τύπο, συμπεριλαμβανομένων των The New York Times, The Guardian, Scientific American, BBC Science Focus, Popular Science, Nautilus, BigThink, Cosmopolitan, Time περιοδικό, MIT Technology Review, κ.ά. Η δημοφιλής της ομιλία στο TED έχει προβληθεί πάνω από 6,5 εκατομμύρια φορές. Η Dr. Barrett τιμήθηκε με Βραβείο από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας των ΗΠΑ για την επαναστατική της έρευνα για το συναίσθημα στον εγκέφαλο. Επίσης, τιμήθηκε με την Υποτροφία Guggenheim το 2019, το Βραβείο Μέντορα για την Συνολική Προσφορά της από την APS το 2018, και το Βραβείο Διακεκριμένης Επιστημονικής Συνεισφοράς στην Ψυχολογία από την APA το 2021. Μεταξύ των πολλών επιτευγμάτων της, η Dr. Barrett έχει καταθέσει μπροστά στο Κογκρέσο, παρουσίασε την έρευνά της στο FBI, συμβούλευσε το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, εμφανίστηκε στο Through The Wormhole με τον Morgan Freeman και στο The Today Show με την Maria Shriver, και ήταν ειδική καλεσμένη σε δημόσια τηλεοπτικά προγράμματα, podcast και ραδιοφωνικά προγράμματα παγκοσμίως. Ήταν πρόεδρος του Association for Psychological Science το 2019-2020 και συνιδρύτρια της Εταιρείας για την Επιστήμη των Συναισθημάτων. Τέλος, είναι εκλεγμένο μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών & Επιστημών.

O Guy Burgel είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris Nanterre όπου έχει ιδρύσει το Εργαστήριο Αστικής Γεωγραφίας και έχει θεμελιώσει τη συλλογή συγκριτικών μελετών Villes en Parallèle (Παράλληλες Πόλεις, έως τώρα 50 τεύχη). Είναι συγγραφέας 25 βιβλίων. Οι τελευταίες του εκδόσεις είναι: Questions urbaines (Ερωτήματα για την πόλη), Editions de l’Aube, 2017, Un demi-siècle d’urbanisation dans la région lyonnaise 1962-2010 (Μισός αιώνας αστικοποίησης στην περιοχή της Λυών), PUCA, 2017, Géographie Urbaine (Αστική Γεωγραφία), Hachette, 2020, Sauver la planète ville, plaidoyer pour une ville durable et désirable (Να σώσουμε τον πλανήτη πόλη. Σκέψεις και όνειρα για μια βιώσιμη πόλη), Archicity, 2022. Πρόσφατα, επιμελήθηκε τον συλλογικό τόμο Ville et Covid, un mariage de raisons (Πόλεις και Covid, ένα πάντρεμα λόγων), Karthala, 2021. Είναι πολύ γνωστός στην Ελλάδα όπου ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του (Αθήνα, η ανάπτυξη μιας μεσογειακής πρωτεύουσας, Εξάντας, 1976, Η νεοελληνική πόλη, Εξάντας, 1989, Η Ελλάδα μπροστά στην τρίτη χιλιετία, Πάντειον, 2001, Η σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη από τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο έως σήμερα, Πλέθρον, 2007, Η επιστροφή της πόλης, Παπαζήση, 2008). Ο Guy Burgel είναι μέλος της γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής και επίτιμος διδάκτορας του ΕΜΠ.

Η Catherine Moury είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο NOVA της Πορτογαλίας.

Η Teresa Bago d’Uva είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Οικονομικών στο Erasmus School of Economics, της Ολλανδίας.

Ο Daniel Cardoso είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας και ερευνητής στο Observare – Παρατηρητήριο Διεθνών Σχέσεων της Πορτογαλίας.

Ο David D. Clark είναι Ανώτερος Επιστημονικός Ερευνητής στο Εργαστήριο Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT και ένας από τους προεξάρχοντες σχεδιαστές του διαδικτύου από τη δεκαετία του 1970.

Ο E. Scott Huebner είναι Καθηγητής του Προγράμματος Σχολικής Ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνα.

Η Fiona Ellis-Chadwick διαθέτει μια επιτυχημένη επαγγελματική και ακαδημαϊκή καριέρα. Είναι λέκτορας στο Loughborough University School of Business & Economics. Η Fiona είναι μια πολύ δραστήρια ερευνήτρια και καινοτόμα εκπαιδευτικός, και συχνά ηγείται της ανάπτυξης καινοτόμου διδακτικού υλικού πολυμέσων συνδυάζοντας την έρευνα και την επιχειρηματικότητα. Η Fiona έχει κάνει πολλές ταινίες για χρήση στην ανώτατη εκπαίδευση πάνω σε διαφορετικές θεματικές, συμπεριλαμβανομένων του μάρκετινγκ λιανικού εμπορίου (retail marketing), της ψηφιακής τεχνολογίας και οικονομικής ανάπτυξης από την οπτική των διεθνών επιχειρηματικών ηγετών. Ως ακαδημαϊκή σύμβουλος του Open University και της BBC productions, έχει εργαστεί σε αρκετά επιτυχημένες και βραβευμένες σειρές: The Virtual Revolution, Foods That Make Billions, Evan’s Business Challenges, Iceland Foods: Into the Freezer Cabinet, Business Boomers and Radio 4’s The Bottom Line programme. Η Fiona είχε μια επιτυχημένη εμπορική καριέρα στο λιανικό εμπόριο πριν γίνει ακαδημαϊκός και ολοκληρώσει το διδακτορικό της. Έχοντας κάνει μια σημαντική συνεισφορά στον τομέα του διαδικτυακού λιανικού εμπορίου, συνεχίζει να εστιάζει την έρευνα και τις ακαδημαϊκές της δημοσιεύσεις στον στρατηγικό αντίκτυπο του Διαδικτύου και των ψηφιακών τεχνολογιών στο μάρκετινγκ και το λιανικό εμπόριο. Ενδιαφέρεται επίσης και για τον αντίκτυπο του Διαδικτύου στο λιανικό εμπόριο και στο πως η αύξηση των διαδικτυακών αγορών αναδιαμορφώνει τις πόλεις μας. Η δουλειά της σε αυτές τις θεματικές έχει δημοσιευτεί σε σημαντικό βαθμό στα Περιοδικά Journal of Business Research, European Journal of Marketing, Internet Research, Industrial Marketing Management, International Journal of Retail Distribution and Management σε συνδυασμό και με επιπρόσθετα βιβλία και επαγγελματικά περιοδικά. Η Fiona έχει πάθος σχετικά με το πώς η τεχνολογία και η εκπαίδευση μπορούν να βοηθήσουν την επιχειρηματική ανάπτυξη στο μέλλον.

Ο Έρικ Ντάνινγκ ήταν πρωτοπόρος στην κοινωνιολογία του αθλητισμού και ο ιδρυτής, με τον Πάτρικ Μέρφι και τον Τζον Γουίλιαμς, του Κέντρου Ποδοσφαιρικής Έρευνας Σερ Νόρμαν Τσέστερ. Ήταν συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων για τον αθλητισμό και την εικονιστική κοινωνιολογία του Norbert Elias. Ο Ντάνινγκ είχε επιμεληθεί και συνυπογράψει πολλά βιβλία στην κοινωνιολογία του αθλητισμού. Το 1999 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο. Τον Οκτώβριο του 2000, συν-επιμελήθηκε το ολοκληρωμένο Εγχειρίδιο Αθλητικών Σπουδών με τον Τζέι Κόκλυ.

O Ian Giddy γεννήθηκε στη Νότια Αφρική και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα (Ph.D.) από το Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν (University of Michigan). Είναι αμερικανός πολίτης, διδάσκει στο Stern School of Business at the New York University (Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης) και είναι Senior Fellow στο NYU Salomon Center. Έχει διδάξει στο Wharton School of the University of Pennsylvania, στο Columbia University, στο University of Michigan, στο University of Chicago και στο Georgetown University. Ο δόκτορας (Dr.) Giddy έχει εργαστεί στην αμερικανική κυβέρνηση στην Υπηρεσία Εποπτείας για την Ίδρυση και Λειτουργία τραπεζών (Office of the Comptroller of the Currency) και στο Διοικητικό Συμβούλιο του Federal Reserve System. Επίσης, έχει εργαστεί ως σύμβουλος σε ένα μεγάλο αριθμό πολυεθνικών επιχειρήσεων και χρηματοπιστωτικών οργανισμών, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται η Credit Suisse, η Yamaichi Securities, η Banca Commerciale Italiana, η Barclay’s Bank, η Deutsche Bank, η JP Morgan, η First Boston, η Morgan Stanley και η Citibank. Ως διευθυντής του Ομίλου Διεθνών Προϊόντων (International Product Group) στη Drexel Burnham Lambert, μια εταιρία επενδύσεων, ο καθηγητής Giddy ήταν υπεύθυνος για συναλλαγές σχετικές με ανταλλαγές (swaps) καθώς επίσης για την εισαγωγή αρκετών ομολόγων συνδεμένων με κάποιο δείκτη και άλλων υβριδικών ομολόγων για τους διεθνείς πελάτες της εταιρίας. Η εικοσαετής πρακτική και ακαδημαϊκή εμπειρία του Dr. Giddy αντανακλά το ενδιαφέρον του για τα διεθνή χρηματοοικονομικά, τις χρηματοπιστωτικές αγορές και τη διαχείριση του κινδύνου. Πέρα από τις διαλέξεις ανά τον κόσμο, έχει συμμετάσχει σε μελέτες για λογαριασμό του αμερικανικού Υπουργείου Οικονομικών, του αμερικανικού Κονγκρέσου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Συγγραφέας ή συνσυγγραφέας περισσότερων από πενήντα επιστημονικών άρθρων στη σφαίρα των διεθνών χρηματοοικονομικών, συνεργάτης στα περιοδικά Euromoney και The Journal of Financial and Quantitative Analysis. Ο καθηγητής Giddy είναι επίσης συνσυγγραφέας των βιβλίων The International Money Market και Cases in International Finance και συνεκδότης του δίτομου International Finance Handbook.

O Karsten Harries είναι o ομότιμος Howard H. Newman καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστήμιο του Yale και διακεκριμένος στοχαστής της φιλοσοφίας της τέχνης και της θεωρίας της αρχιτεκτονικής. Το μεγάλο του έργο (magnum opus) ’Η Ηθική Λειτουργία της Αρχιτεκτονικής’, που παρουσιάζεται εδώ για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα με πρόλογο του συγγραφέα για την ελληνική έκδοση και την πλήρη μέχρι τώρα εργογραφία του, αποτελεί την πληρέστερη ίσως προσέγγιση της αρχιτεκτονικής ως πολιτισμικής έκφρασης με σημαντική επίδραση στην έρευνα, τη θεωρία και τη φιλοσοφία των αρχιτεκτονικών έργων. Η πιο σημαντική συμβολή του αφορά στην κριτική της νεωτερικής αισθητικής και τη μεταστροφή του νοηματικού κέντρου της αρχιτεκτονικής στην ηθική της λειτουργία, μια ηθική οντολογία που αφορμάται από την Πλατωνική φιλοσοφία και την κριτική της νεωτερικότητας από τον Nietzsche και τον Μ. Ηeidegger.

Η Valerie Harwood είναι Ερευνητική Υπότροφος στο πρόγραμμα Future Fellowship του Συμβουλίου Ερευνών της Αυστραλίας και Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Wollongong της Αυστραλίας.

Ο διπλωματούχος Ψυχολόγος Horst Schuh, έως το 2005 Καθηγητής της Θεωρίας Ηγεσίας και Επικοινωνίας καθώς και της Ιστορίας Πολιτικών Ιδεών, Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών για τη Δημόσια Διοίκηση.

Ο David Jobber είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ακαδημαϊκός του μάρκετινγκ. Είναι Επίτιμος καθηγητής του Μάρκετινγκ στο Bradford University School of Management. Είναι κάτοχος πτυχίου οικονομικών από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, μεταπτυχιακού πάνω σε business and management από το University of Warwick και διδακτορικού από το University of Bradford. Πριν γίνει δεκτός στο Bradford School of Management, ο David εργάστηκε για το TI Group στον τομέα του μάρκετινγκ και των πωλήσεων, και ήταν λέκτορας μάρκετινγκ στο University of Huddersfield. Έχει μεγάλη εμπειρία στη διδασκαλία μαθημάτων μάρκετινγκ σε προπτυχιακό, μεταπτυχιακό επίπεδο και στην εκπαίδευση στελεχών με εξειδίκευση σε διαεπιχειρησιακό μάρκετινγκ (business-to business marketing), διαχείριση πωλήσεων (sales management) και έρευνα αγοράς (marketing research). Διαθέτει αποδεδειγμένο ιστορικό αριστείας στη διδασκαλία σε όλα τα επίπεδα, που βασίζεται στην αξιολόγηση. Η ικανότητά του στη διδασκαλία αντανακλάται στις επισκέψεις στα Πανεπιστήμια των Lancaster, Loughborough και Warwick του Ηνωμένου Βασιλείου και του University of Wellington της Νέας Ζηλανδίας. Έχει διδάξει μάρκετινγκ σε διευθυντικά στελέχη σε διεθνείς εταιρείες όπως BP, Allied Domecq, the BBC, Bass, Croda International, Rolls-Royce και Rio Tinto. Η στήριξη της διδασκαλίας του αποτελεί σημείο επιτυχίας στην ακαδημαϊκή έρευνα. Ο David έχει πάνω από 150 δημοσιεύσεις στον τομέα του μάρκετινγκ σε περιοδικά όπως το Journal of Research in Marketing, MIS Quarterly, Strategic Management Journal, Journal of International Business Studies, Journal of Management, Journal of Business Research, European Journal of Marketing, Journal of Product Innovation Management, Journal of Personal Selling and Sales Management και Journal of the Operational Research Society. Ο David έχει υπηρετήσει στη συντακτική επιτροπή των International Journal of Research in Marketing, Journal of Personal Selling and Sales Management, European Journal of Marketing και the Journal of Marketing Management. Έχει συμμετάσχει ως Ειδικός Σύμβουλος στην ομάδα Έρευνας Αξιολόγησης που βαθμολόγησε το προϊόν της έρευνας όλων των σχολείων business και management σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο David έχει επίσης λάβει βραβείο Academy of Marketing’s Life Achievement για διακεκριμένες και εξαιρετικές υπηρεσίες στο μάρκετινγκ.

O Andrew M. Jones είναι Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του York, UK.

Ο Immanuel Kant (22 Απριλίου 1724 – 12 Φεβρουαρίου 1804) γεννήθηκε στο Καίνιξμπεργκ της Πρωσίας. Διετέλεσε Υφηγητής (1755-1770) και Καθηγητής της Λογικής και της Μεταφυσικής στο Πανεπιστήμιο της γενέθλιας πόλης του, στο οποίο ενεγράφη ως φοιτητής στην ηλικία των 16 ετών, το 1740. Ήδη από την αρχή της ακαδημαϊκής του σταδιοδρομίας δημοσιεύει μια σειρά σημαντικών μελετών στο πεδίο της Λογικής, της Μεταφυσικής και των Φυσικών Επιστημών, όπως –για παράδειγμα– της Αστρονομίας. Το 1781 δημοσιεύει την Κριτική του καθαρού λόγου, ως αποτύπωση του υπερβατολογικού ιδεαλισμού και της κριτικής φιλοσοφίας. Το έργο του αυτό αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα έργα στην Ιστορία της Φιλοσοφίας· η επανέκδοσή του από τον ίδιο το 1787 συνοδευόταν από σημαντικές αναθεωρήσεις – κυρίως όσον αφορά τα πρώτα μέρη του έργου. Το 1783 δημοσιεύει τα Προλεγόμενα σε κάθε μελλοντική Μεταφυσική, ως πυκνή αποτύπωση των κυριότερων φιλοσοφικών θέσεών του· το 1784 δημοσιεύει το εμβληματικό δοκίμιό του «Απάντηση στην ερώτηση: Τι είναι Διαφωτισμός;». Το 1785 δημοσιεύει το έργο του Τα θεμέλια της Μεταφυσικής των ηθών και το 1788 την Κριτική του πρακτικού λόγου, τα οποία από κοινού με το έργο του Μεταφυσική των ηθών (1797), αποτελούν τις βαρύνουσας σημασίας συνεισφορές του στο πεδίο της ηθικής φιλοσοφίας. Το 1790 δημοσιεύει την λεγόμενη Τρίτη Κριτική, την Κριτική της κριτικής ικανότητας, η οποία αποτελεί την δεύτερη πολύ σημαντική του κατάθεση στο πεδίο της Αισθητικής, μετά το έργο του Παρατηρήσεις πάνω στο αίσθημα του ωραίου και του υπέροχου (1764). Παράλληλα, συνέβαλε στο πεδίο της πολιτικής φιλοσοφίας με το κείμενό του «Προς την αιώνια ειρήνη. Ένα φιλοσοφικό σχεδίασμα» (1795), στο πεδίο της φιλοσοφίας της θρησκείας, με το έργο του Η θρησκεία εντός των ορίων του λόγου και μόνο (1797), και στο πεδίο της ανθρωπολογίας, τόσο με το έργο του Ανθρωπολογία από πραγματολογική άποψη (1798) όσο και με τις διαλέξεις του τις σχετικές με το ίδιο αντικείμενο, οι οποίες δημοσιεύθηκαν για πρώτη φορά το 1997.

Ο Karl Marx (5 Μαΐου 1818-14 Μαρτίου 1883) γεννήθηκε στην πόλη Trier της Γερμανίας. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Βιέννης και του Βερολίνου. Από νωρίς έστρεψε το ενδιαφέρον του στον φιλοσοφικό στοχασμό του Hegel και συνδέθηκε με την ομάδα των νεο-εγελιανών, οι οποίοι περιέβαλαν τον Ludwig Feuerbach και τον Bruno Bauer. Το 1841 αποκτά τον τίτλο του διδάκτορα της φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο της Ιένας, με την διατριβή του «Διαφορά της δημοκρίτειας και επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας». Το 1844 συγγράφει τα Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα, τα οποία θα εκδοθούν το 1932· την ίδια χρονιά επίσης, συναντά τον Friedrich Engels και δημιουργεί μαζί του μία σχέση φιλίας και συνεργασίας, η οποία θα διαρκέσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Το 1845 εκδίδουν από κοινού την Αγία οικογένεια, ασκώντας κριτική στον Bruno Bauer· την ίδια χρονιά εκδίδει τις Θέσεις για τον Feuerbach και, από κοινού με τον Engels, συγγράφει την Γερμανική ιδεολογία, η οποία θα εκδοθεί το 1932. Το 1848, από κοινού με τον Engels, εκδίδει το Κομμουνιστικό Μανιφέστο· το 1852 δημοσιεύει την 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη· το 1859 εκδίδει την Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας. Το 1864, στο πλαίσιο της Α΄ Διεθνούς, στην διαμάχη με τον επικεφαλής της αναρχικής πτέρυγάς της, τον Mikhail Bakunin, κερδίζει και επιβάλλεται. Το 1867 εκδίδει, αποκοινού με τον Engels, τον πρώτο τόμο του μνημειώδους έργου Το Κεφάλαιο, του οποίου οι άλλοι δύο τόμοι, θα εκδοθούν, μετά τον θάνατό του, από τον Engels (: το 1885 ο δεύτερος τόμος, και το 1894 ο τρίτος).

Η Laetitia Coryn είναι συγγραφέας κόμικς και συνεργάζεται με το περιοδικό AAARG!

O Piotr Lis είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο

Ο Ludwig Wittgenstein (26 Απριλίου 1889-29 Απρίλιου 1951) γεννήθηκε στην Βιέννη. Σπούδασε μηχανολόγος στο Βερολίνο και αεροναυπηγική στο Μάντσεστερ. Από νωρίς έστρεψε το ενδιαφέρον του στην φιλοσοφία, στα μαθηματικά, στην φιλοσοφία των μαθηματικών και συγκεκριμένα ήρθε σε επαφή με το έργο του Bertrand Russell, Οι αρχές των μαθηματικών και με το βιβλίο του Frege, Θεμελιώδεις νόμοι της αριθμητικής. Το 1921 εκδίδεται το εμβληματικό για την φιλοσοφία του 20ού αιώνα έργο του Tractatus Logico-Philosophicus. Μετά από ένα σύντομο διάστημα όπου εργάστηκε ως κηπουρός σε ένα μοναστήρι, επέστρεψε το 1926 στην Βιέννη. Αργότερα, το 1929, μεταβαίνει στο Cambridge, αποκτώντας τον τίτλο του διδάκτορα με το έργο του Tractatus και δίνοντας, στην συνέχεια, μία σειρά διαλέξεων· οι φιλοσοφικές απόψεις του της περιόδου εκείνης αποτυπώνονται στο Μπλε Βιβλίο και στο Καφέ Βιβλίο, τα οποία από κοινού εκδόθηκαν, μετά τον θάνατό του, το 1958. Μετά από μία επίσκεψή του στην Σοβιετική Ένωση και την διαμονή του για ένα διάστημα στην Νορβηγία, επιστρέφει το 1937 στο Cambridge, έχοντας πλέον εκλεγεί ως καθηγητής. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παράλληλα με την διδασκαλία του εργάζεται εθελοντικά ως τραυματιοφορέας σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Το 1947 εγκαταλείπει την έδρα του στο Cambridge· απομονωμένος στην Ιρλανδία, συγγράφει τις περίφημες Φιλοσοφικές έρευνες –κυρίως το Δεύτερο Μέρος τους–, οι οποίες θα εκδοθούν, μετά τον θάνατό του, το 1953.

Ο Rohit Majumdar είναι ερευνητής του τομέα Ιστορίας και Ανθρωπολογίας, ειδικός ερευνητής για την περίοδο της Αναγέννησης στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ και εξεταστής, μέλος του Συμβουλίου IGCSE, του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.

Η Meg Lovejoy, PhD, είναι κοινωνιολόγος και διευθύντρια ερευνητικού προγράμματος για το Workplace and Wellbeing Initiative στο Harvard Center for Population and Development. Ήταν μία από τις κύριες ερευνήτριες για το “Opting Out?: Why Women Really Quit Careers and Head Home”.

Ο Michael J. Furlong διετέλεσε Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Συμβουλευτικής, Κλινικής και Σχολικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα και σήμερα είναι Ομότιμος Καθηγητής.

Η Nazli Choucri είναι Καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο MIT, διευθύντρια του Global System for Sustainable Development (GSSD) και συγγραφέας του Cyberpolitics in International Relations (2012, MIT Press).

Ελίας, Νόρμπερτ Ο Norbert Elias γεννήθηκε το 1897 στο Breslau της Γερμανίας, από γονείς εβραϊκής και πολωνικής καταγωγής, και πέθανε το 1990 στο Άμστερνταμ.

O Robert O’Brien είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο McMaster του Καναδά. Έχει δημοσιεύσει βιβλία και άρθρα σχετικά με το διεθνές εμπόριο, τα παγκόσμια εργασιακά ζητήματα, την παγκόσμια κοινωνική πολιτική, τα κοινωνικά κινήματα και τους διεθνείς οικονομικούς θεσμούς.

H Pamela Stone είναι Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Hunter College και στο The Graduate Center του City University της Νέας Υόρκης. Έχει συγγράψει το βιβλίο “Opting Out?: Why Women Really Quit Careers and Head Home”.

Η Penélope Pacheco-López διδάσκει οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, και έχει διατελέσει Σύμβουλος στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD), το Κέντρο Διεθνούς Εμπορίου, και τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNIDO). Σε συνεργασία με τον A. P. Thirlwall, έχει συγγράψει το Εμπορική Φιλελευθεροποίηση και η Φτώχεια των Εθνών [Trade Liberalization and the Poverty of Nations].

Ο Philippe Brenot είναι ψυχίατρος και ανθρωπολόγος, διευθυντής του τμήματος Σεξολογίας του Πανεπιστημίου Paris Descartes.

0 Neil Postman –κριτικός, συγγραφέας, εκπαιδευτικός και επικοινωνιολόγος– είναι καθηγητής στον τομέα της Επικοινωνίας στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Φοίτησε στο State University της Νέας Υόρκης και στο Columbia University. Είναι κάτοχος του Αριστείου Διδασκαλίας Lindback Award και εκδίδει το περιοδικό Et Cetera που κινείται στο χώρο της γενικής γραμματολογίας. Έχει εκδώσει δεκαπέντε βιβλία, ανάμεσα στα οποία τα «Teaching As a Subversive Activity», «The soft Revolution» και «The disappearance of Childhood».

Evi L. Psarrou is a graduate of the Department of History and Archeology at the University of Ioannina. She holds a Master’s degree from the University of Newcastle upon Tyne, UK and completed her doctoral thesis at the Center for Byzantine, Ottoman and Modern Greek Studies at the University of Birmingham, UK. She has been a research associate of the National Research Foundation and the Central Public Library of Chios «Koraes». She has lectured on history at the School of Hellenic Police Officers- Police Academy, the History and Archeology Department – University of Ioannina, the Department of Cultural Heritage Management and New Technologies and the Department of Philosophy – University of Patras, as well as the Hellenic Open University. She has participated in numerous conferences in Greece and abroad, where she has presented the results of her research, while her articles have been published in peer-reviewed journals and collective volumes of historical studies.

Ο Nigel Rice είναι Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Διευθυντής του Health, Econometrics and Data Group (HEDG) του Πανεπιστημίου του York, UK.

Ο Rich Gilman, παιδοψυχολόγος και κλινικός ψυχολόγος, πρώην συνεργάτης του Παιδιατρικού Νοσοκομείου του Σινσινάτι, σήμερα είναι πρόεδρος της Terrace Metrics, που παρέχει σε σχολεία υπηρεσίες μέτρησης της συμπεριφορικής υγείας των μαθητών.

Ο Mike Rosser είναι τακτικός λέκτορας Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Coventry στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Alexios G.C. Savvides (Athens, 1955) is Professor of Medieval and Byzantine history at Peloponnesos University (Kalamata-Greece), vice-chairman of the Committee for Pontic Studies (Athens), founding editor of the annual «Byzantinos Domos» (Athens-Thessalonica) and co-editor of the collective «Encyclopaedic Prosopographical Lexicon of Byzantine history and civilization» (Turnhout: Brepols). Formerly a researcher of Byzantine history at the Hellenic National Research Foundation (Athens) and a professor of Medieval and Byzantine history at Aegean University (Rhodes), he has published extensively, while he is a contributor to the «Encyclopaedia of Islam» (2nd & 3rd editions, Leiden: Brill) and to «The Crusades: an encyclopedia» (Santa Barbara: ABC Clio). His main research interests include Byzantium’s relations with the Turcophone peoples, Byzantine prosopography and genealogy, the history of Byzantine Pontus and the Empire of the Grand Comneni and the history and historical geography of Greek lands and islands in the Middle Ages and the early Ottoman domination period.

Ο Prof. Dr. Sven Seibold (πρώην Litzcke), Ψυχολόγος, Καθηγητής Ψυχολογίας της Οικονομίας, Πανεπιστήμιο Αννοβέρου, Σχολή Οικονομικών Επιστημών και Επιστήμης Υπολογιστών, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων.

Ο Marc Williams είναι καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο New South Wales στην Αυστραλία. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην παγκόσμια περιβαλλοντική πολιτική, τα κοινωνικά κινήματα και την παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση.

Η Αγγελική Αγγέλη κατάγεται από το Ζαγόρι Ιωαννίνων. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και της Φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο σπουδών ως υπότροφος του ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ. από το Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Έχει συμμετάσχει σε συνέδρια φιλοσοφίας και έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα και μελέτες, μεταξύ των οποίων μια εκτενή εισαγωγή στις Διατριβές του Επικτήτου. Η μονογραφία της με τίτλο «Ἐκ Ζαγορίου – Ἐν Ζαγορίῳ. Η συμβολή των Ζαγορίσιων στην Επανάσταση του 1821: Λόγιοι, Έμποροι, Φιλικοί» (2021) έλαβε βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Ομιλεί τρεις ξένες γλώσσες.

Ο Αλέξανδρος Αζαϊζές είναι κάτοχος διπλώματος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Φιλοσοφία» (ειδίκευση «Ιστορία της Φιλοσοφίας») του Τμήματος Φιλοσοφίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και υποψήφιος διδάκτωρ του ίδιου Τμήματος. Η διδακτορική του διατριβή με θέμα: «Η φιλοσοφική πραγμάτευση του θυμικού στον νεότερο ευρωπαϊκό ορθολογισμό: Από τον René Descartes στον Baruch Spinoza» εκπονείται υπό την επίβλεψη του καθηγητή Γιάννη Πρελορέντζου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στη νεότερη φιλοσοφία, κυρίως σε ζητήματα ηθικής και στις θεωρίες περί παθών. Έχει συμμετάσχει με ανακοίνωση σε διεθνές συνέδριο, ενώ εργασίες του έχουν δημοσιευτεί σε εγχώρια και διεθνή επιστημονικά περιοδικά.

Ο Αλέξανδρος Κατράνης γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Μονάχου, από όπου έλαβε το Διδακτορικό του Δίπλωμα. Είναι απόφοιτος του Θερινού Σχολείου του Πανεπιστημίου της Βιέννης, της Σχολής Αμύνης του ΝΑΤΟ και του Εκπαιδευτικού Τμήματος Ανωτάτων Αξιωματικών και Πρέσβεων της ίδιας Σχολής. Εισήλθε στη Διπλωματική Υπηρεσία το 1983 και απεχώρησε το 2019 με το βαθμό του ΠΥΑ ε.τ. Διετέλεσε Επιστημονικός Συνεργάτηςστα Πανεπιστήμια Μονάχου και Κολωνίας, Επίκουρος Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Καθηγητής στο Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο της Κινσάσα. Έχει συγγράψει τέσσερα βιβλία και πολλές αυτοτελείς μελέτες για θέματα Διεθνούς Δικαίου, Πολιτικής και Οικονομίας. Ήταν τακτικός ομιλητής στις Σχολές Πολέμου και Αεροπορίας, στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και σε Πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα της Γερμανίας, Ρωσίας, Ουζμπεκιστάν, Γεωργίας και Καζαχστάν.

Ο Αλέξιος Γ.Κ. Σαββίδης (Αθήνα, 1955) είναι από το 2009 καθηγητής Ιστορίας Μεσαιωνικών & Βυζαντινών Χρόνων στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας & Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών/Καλαμάτα). Είναι επίσης αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ποντιακών Μελετών (Αθήνα), επιμελητής έκδοσης του περιοδικού Βυζαντινός Δόμος (Αθήνα-Θεσσαλονίκη) και συνεπιμελητής έκδοσης (με τον Benjamin Hendrickx) του Encyclopaedic Prosopographical Lexicon of Byzantine History and Civilization (εκδόσεις Brepols, Turnhout Βελγίου). Υπήρξε ακόμα ερευνητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών (Αθήνα, 1985-2001) και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών/Ρόδος, 2001-2009). Έχει συγγράψει βιβλία, μελέτες και άρθρα για τη βυζαντινή προσωπογραφία, για τις βυζαντινοτουρκικές σχέσεις, για την ιστορία του μεσαιωνικού Πόντου καθώς και του ελλαδικού και κυπριακού χώρου κατά τα βυζαντινά χρόνια, την Λατινοκρατία και την πρώιμη Τουρκοκρατία, ενώ έχει συνεργαστεί στην 2η και 3η έκδοση της Encyclopaedia of Islam (εκδόσεις Brill, Leiden) και στην Crusades: an Encyclοpedia (εκδόσεις ABC-Clio, Santa Barbara, California). Πρόσφατα αυτοτελή του έργα: Το κράτος των Μεγάλων Κομνηνών της Τραπεζούντας (1204-1461 μ. Χ.) (2016, 2η έκδοση, 2017), Τhe beginnings and foundation of Byzantine studies (2018), Βυζαντινο-ρωσσικά (2018), Ο κόσμος του Βυζαντινού φορολογούμενου (2018), Βυζαντινά νομίσματα και νομισματική (συνεργασία Ελένη Λιάντα, 2019), Observations on mines and quarries in the Byzantine Empire (2η έκδοση, 2019), Εισαγωγή στη βυζαντινή ιστορία (συνεργασία Benjamin Hendrickx, 3η έκδοση, 2019), On Isaac Ducas Comnenus’ Cypriot ‘separatist state’ (A.D. 1184/85-1191) (2019), Βυζαντινό ιστοριογραφικό ενδεκάπτυχο (3η εμπλουτισμένη έκδοση, 2019). Προσεχώς κυκλοφορούν το βιβλίο του Bosphorus/Bosporos (Boghaz-içi) from Byzantine to Latin and Ottoman times και η μονογραφία του Σπουδές μεσαιωνικής ιστορίας στην Ελλάδα (δυτικής Ευρώπης-Λατινοκρατίας).

Ο Θανάσης Αλεξίου είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου Münster (Γερμανία) και Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Η διδακτορική του διατριβή για τη συγκρότηση (Making) του Ελληνικού εργατικού κινήματος εκδόθηκε με το Imprimatur του Πανεπιστημίου Münster (Peter Lang Verlag 1994). Από τις Εκδόσεις Παπαζήση κυκλοφορούν τα βιβλία του: 1) «Περιθωριοποίηση και Ενσωμάτωση. Η κοινωνική πολιτική ως μηχανισμός ελέγχου και κοινωνικής πειθάρχησης» (2007, 2η έκδοση), 2) «Εργασία, εκπαίδευση και κοινωνικές τάξεις» (2006, 2η έκδοση), 3) «Κοινωνική πολιτική, αποκλεισμένες ομάδες και ταξική δομή» (2008), 4) «Κοινωνικές τάξεις, κοινωνικές ανισότητες και συνθήκες ζωής» (2016, 2η έκδοση). Είναι επιστημονικός υπεύθυνος της έρευνας για τη ταξική δομή της Κυπριακής κοινωνίας (Η Ταξική Δομή της Κυπριακής Κοινωνίας, Λευκωσία 2021: Ινστιτούτο Ερευνών Προμηθέας). Άρθρα και μελέτες του Θανάση Αλεξίου έχουν δημοσιευτεί σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους.

Ο συγγραφέας είναι ομότιμος καθηγητής Αστρονομίας – Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστήμιου Αθήνας (1971) και διδάκτωρ του Προγράμματος Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Maryland (1977). Ειδικεύεται στην ηλιακή φυσική και ραδιοαστρονομία και έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με αστρονομικά ιδρύματα της Γαλλίας, των ΗΠΑ, της Ιταλίας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας. Υπήρξε μέλος της οργανωτικής επιτροπής της Επιτροπής 10 (ηλιακή δραστηριότητα) της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU), μέλος της Εθνικής Αστρονομικής Επιτροπής, εθνικός αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη Διοίκηση του JOSO (Joint Organization for Solar Observations), μέλος της διοίκησης του Τμήματος Ηλιακής Φυσικής της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Φυσικής (EPS) και της Εταιρείας Ευρωπαίων Ηλιακών ραδιοαστρονόμων (CESRA). Υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Ευρωβουλευτής και Βουλευτής Ιωαννίνων. Έχει διδάξει διάφορα μαθήματα Φυσικής και Αστροφυσικής στα Πανεπιστήμια Αθήνας και Ιωαννίνων και έχει συγγράψει αντίστοιχα διδακτικά βιβλία.

Ο Αναστάσιος Ιωαννίδης είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει πραγματοποιήσει προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική, τη Γερμανική Γλώσσα και Φιλολογία και τη Διερμηνεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το διδακτικό και ερευνητικό του έργο εστιάζεται κυρίως στον τομέα των Σπουδών Διερμηνείας.

Ο Δρ Ανδρέας Λιαρόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς με γνωστικό αντικείμενο τις Διεθνείς Σχέσεις και τις Στρατηγικές Σπουδές. Αποφοίτησε το 2000 από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών. Πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές την περίοδο 2001-2002 στο Τμήμα Διεθνούς Πολιτικής του Πανεπιστημίου Aberystwyth της Ουαλίας, με αντικείμενο την Πληροφόρηση και τις Στρατηγικές Σπουδές. Το διδακτορικό του δίπλωμα το απέκτησε το 2006 από το Τμήμα Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Swansea της Ουαλίας. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η διεθνής ασφάλεια, η στρατηγική, η πληροφόρηση, η κυβερνοασφάλεια, η ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια και οι υβριδικές απειλές. Επίσης διατελεί μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του επιστημονικού περιοδικού Journal of Information Warfare, καθώς και ερευνητής στο Research Institute for European and American Studies.

Η Ανδρομάχη Μπούνα-Βάιλα, σπούδασε Κοινωνική Ανθρωπολογία και Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και είναι κάτοχος δυο μεταπτυχιακών και διδακτορικού διπλώματος στο πεδίο της «Κοινωνιολογίας της Εκπαίδευσης και του Φύλου» του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σήμερα είναι διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και το συγγραφικό της έργο επικεντρώνονται σε θέματα κοινωνικών και εκπαιδευτικών ετεροτήτων.

Η Μαρία Β. Ανδρονοπούλου είναι Δικηγόρος Αθηνών, Δρ. Δημοσίου Δικαίου (Πανεπιστημίου Nice – Sofia Antipolis, Νίκαια, Γαλλίας). Επιστημονική Συνεργάτις του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής των Ελλήνων. Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Μη αυτοδύναμη διδασκαλία στον Τομέα Δημοσίου Δίκαιου της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), εαρινά εξάμηνα 2020-2022. Συγγραφικό έργο: – «Le Constitutionnalisme européen; le rôle du juge de Strasbourg et le rôle du juge de Luxembourg» (Διδακτορική διατριβή). – «Η αργία και η αναστολή καθηκόντων των δημοσίων υπαλλήλων κατά τον Yπαλληλικό Kώδικα, στα Σύμμεικτα προς τιμήν Κώστα Γ. Μαυριά», εκδ. Π.Ν. Σάκκουλας, Αθήνα, 2022. – «Ερμηνεία του Υπαλληλικού Κώδικα (Ν.3528/ 2007), κατ’ άρθρο ερμηνεία και νομολογία» (από κοινού με τον Βασίλη Ανδρονόπουλο), εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα 2022.

Ο Αντώνης Οικονόμου ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1999 από το Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 2001 διορίστηκε Λέκτορας στο Τμήμα Μαθηματικών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), στο οποίο υπηρετεί μέχρι σήμερα ως Καθηγητής Επιχειρησιακής Έρευνας. Διδάσκει μαθήματα Επιχειρησιακής Έρευνας και Πιθανοτήτων στο Τμήμα Μαθηματικών και μαθήματα Πιθανοτήτων, Στατιστικής και Γενικών Μαθηματικών σε άλλα Τμήματα του Πανεπιστημίου. Έγραψε το τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Επιχειρησιακή Έρευνα, στη Διοίκηση Λειτουργιών, στις Εφαρμοσμένες Πιθανότητες, στη Θεωρία Παιγνίων και στη Μαθηματική Βιολογία. Το ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει πάνω από 70 εργασίες που έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων, μεταξύ των οποίων τα κορυφαία στις περιοχές τους Operations Research, Productions and Operations Management, European Journal of Operational Research και Journal of Mathematical Biology. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βασικό πτυχίο του είναι από το Τμήμα Μαθηματικών του ΕΚΠΑ, ενώ έλαβε Μάστερ από το University of California, Los Angeles, USA, καθώς και από το ΕΚΠΑ. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Μαθηματικών του ΕΚΠΑ με επιβλέποντα τον Δ. Φακίνο.

Η Αρετή Βασιλείου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεοελληνικού Θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει στον προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή, ενώ έκανε και μεταπτυχιακές θεατρολογικές σπουδές στην Ελλάδα (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και το εξωτερικό (University of Warwick, U.K.) σχετικά με το αμερικανικό θέατρο (Tennessee Williams), καθώς και με την ιστορία και θεωρία του νεότερου παγκόσμιου και ελληνικού θεάτρου. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο έχει επίσης διδάξει για τρία έτη στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Επί επτά έτη έχει εργασθεί στο ερευνητικό πρόγραμμα της Ιστορίας Νεοελληνικού Θεάτρου του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας. Εργασίες της έχουν δημοσιευθεί σε Πρακτικά εθνικών και διεθνών συνεδρίων, σε συλλογικούς τόμους και σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Τα εκδομένα βιβλία της αφορούν στη μελέτη της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου από τον 19ο αιώνα έως σήμερα.

Η Ασπασία Τσαούση είναι μόνιμη Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει σε προπτυχιακό επίπεδο τα μαθήματα «Κοινωνιολογία του Δικαίου», «Δίκαιο & Οικονομία» και «Γενική Κοινωνιολογία». Σε μεταπτυχιακό επίπεδο διδάσκει Κοινωνιολογία του Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, καθώς και μαθήματα στο Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δίκαιο και Οικονομικά» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και της Νομικής Σχολής ΑΠΘ. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος με βαθμό «Άριστα» από τον Τομέα Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Δικαίου. Συνέχισε με εσωτερική υποτροφία τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του University of Chicago, αποκτώντας το μεταπτυχιακό δίπλωμα Master of Laws Degree (με έπαινο magna cum laude). Το 2000 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή με βαθμό «Άριστα με διάκριση», υπό την επίβλεψη του καθηγητή Gary S. Becker (Νόμπελ Οικονομικής Επιστήμης 1992) και του Richard A. Posner (Chief Judge, U.S. 7th Court of Appeals). Από το 2001 ως το 2010 ήταν καθηγήτρια στο ALBA Graduate Business School, όπου δίδαξε «Δίκαιο και Οικονομικά», «Θεωρία και Τεχνικές Διαπραγματεύσεων» και «Εναλλακτικούς Τρόπους Επίλυσης Διαφορών» σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, αλλά και στο πρόγραμμα εκπαίδευσης στελεχών επιχειρήσεων. Ως Λέκτορας μερικής απασχόλησης είχε συνεργαστεί με το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2001-2004) και με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2008-2010). Έχει συγγράψει τέσσερις μονογραφίες και πολλές μελέτες, που έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή και εγχώρια επιστημονικά περιοδικά. Είναι δικηγόρος Θεσσαλονίκης από το 1992, διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια (CIArb) (2008) και εκπρόσωπος της Νομικής Σχολής Θεσσαλονίκης στην Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης.

Η Ασπασία Λυκουργιώτη είναι θεατρολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στην υποκριτική και διδακτορικό στον τομέα του κινηματογράφου. Γράφει άρθρα θεωρίας και κριτικής, θεατρικά έργα και κινηματογραφικά σενάρια. Σκηνοθετεί, παίζει και διδάσκει θέατρο. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.

Ο Μιχάλης Ατταλίδης γεννήθηκε στο Λεονάρισσο της Καρπασίας, Κύπρου, και φοίτησε στο Γυμνάσιο της Κερύνειας. Σπούδασε στην Σχολή Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Λονδίνου από όπου του απονεμήθηκε το B.Sc.Econ. και στο Πανεπιστήμιο Πρίνστον των ΗΠΑ, από όπου του απονεμήθηκε το Ph.D. Έχει διδάξει στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Λέστερ της Βρετανίας, και ως επισκέπτης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Από το 1989 ως το 2000 υπηρέτησε ως Πρέσβης της Κύπρου σε αριθμό χωρών, συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου και ως Μόνιμος Αντιπρόσωπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπηρέτησε ως Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας, και εκπροσώπησε την Κυπριακή Κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Συνέλευση. Από το 2005 ως το 2016 ήταν πρύτανης, αρχικά του Ιντερκολλειτζ και από το 2007, του Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Διετέλεσε Διευθυντής της Έδρας Jean Monnet και Συντονιστής του Κέντρου Αριστείας Jean Monnet στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, και Πρόεδρος του Συμβουλίου Γεωστρατηγικών Μελετών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έχει δημοσιεύσει τα ακόλουθα βιβλία: «Social Change and Urbanization in Cyprus: A Study of Nicosia» (1971), Cyprus Reviewed (ed.) (1977), «Cyprus: Nationalism and International Politics» (1980), «Κύπρος: Κράτος, Κοινωνία και Διεθνές Περιβάλλον» (2009). Έχει δημοσιεύσει επίσης αριθμό άρθρων για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και για την κοινωνία και την πολιτική στην Κύπρο, Ελλάδα και Τουρκία.

Η Χαρά Βαβούρα είναι Δρ. Οικονομικών. Σπούδασε στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης (B.Sc. και M.Sc.), στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης (M.Phil., Econ.) και στο Πανεπιστήμιο του Nottingham (Ph.D., Econ.).

Ο Ιωάννης Βαβούρας είναι Ομότιμος Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Υπηρέτησε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κατά την περίοδο 1980-2017. Από τον Ιούλιο του 1996 μέχρι και τον Αύγουστο του 2017 ήταν Καθηγητής Οικονομικής Πολιτικής στον Τομέα Οικονομίας του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Επιστημών Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε δύο φορές Πρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου και τρεις φορές Πρόεδρος του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης. Υπήρξε επίσης Διευθυντής του Κέντρου Διακυβέρνησης και Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΚΕΔΙΒΑ) του ιδίου Τμήματος. Έχει διατελέσει Επίτιμος Συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Public Sector Economics Research Centre του Πανεπιστημίου του Leicester, καθώς και Συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Centre for European Economic Studies του ιδίου Πανεπιστημίου. Στο Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης διδάσκει τα μαθήματα «Οικονομική Πολιτική» και «Πολιτική Οικονομικής Μεγέθυνσης», ενώ στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών του το μάθημα «Οικονομική Πολιτική». Γεννήθηκε στη Ρόδο όπου και έλαβε τις εγκύκλιες γνώσεις του. Σπούδασε στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο Πανεπιστήμιο του Leicester. Το ελληνόγλωσσο και ξενόγλωσσο ερευνητικό και διδακτικό έργο του εκτείνεται σε πάνω από 150 δημοσιεύσεις (βιβλία, άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, τετράδια εργασίας, κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους κτλ.) και καλύπτει ένα ευρύ φάσμα των θεμάτων της οικονομικής πολιτικής, με έμφαση κατά τα τελευταία έτη στα θεσμικά οικονομικά.

O Διονύσης Ν. Βαλλιανάτος γεννήθηκε στον Πειραιά και σπούδασε Ιατρική και στη συνέχεια Κοινωνιολογία με άριστα στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης «LA SAPIENZA». Απέκτησε την ειδικότητα της Κοινωνικής Ιατρικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι μόνιμος εκπρόσωπος στην Ελλάδα, της Έδρας της Κοινωνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου της Ρώμης «LA SAPIENZA». Είναι κάτοχος δύο Masters α) Κοινωνικής- Αστικής Προστασίας από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης «LA SAPIENZA» και β) Υγιεινής και Δημόσιας Υγείας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ως επίσης κοινωνικός εκπαιδευτής της S.F.E.C. (Σχολή Επιμόρφωσης Κοινωνικών Εκπαιδευτών) της έδρας της Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Ρώμης «LA SAPIENZA». Εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στην έδρα της «Medicina Sociale» στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης «LA SAPIENZA», ως καθηγητής στην (Α.Σ.Ν.Ε.) Νοσηλευτική Σχολή Νοσ/ου «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ», μετά καθηγητής στο (Τ.Ε.Ι.) Εκπαιδευτικό Τεχνολογικό Ίδρυμα του Πανεπιστημίου Ανατολικής Αττικής και σε σχολές γονέων όπου συνεργάστηκε με την Ελληνική Ένωση Ψυχικής Υγείας. Επίσης εισηγητής και εκτελεστής του ψυχιατρικού προγράμματος: «Αποασυλοποίηση και κοινωνική επανένταξη ασθενών, χρόνιων ψυχικών παθήσεων». Υπήρξε επιστημονικός συνεργάτης σε ερευνητικά προγράμματα σε πανεπιστήμια της Ελλάδας, του εξωτερικού και στην (Ε.Σ.Δ.Υ.) Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Επιπλέον, πρόεδρος του Δ.Σ. και Διοικητής νοσοκομείου, ειδικός σύμβουλος της Διοίκησης της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας (6-Δ.Υ.ΠΕ). Στη συνέχεια στο (Υ.Υ.Κ.Α.) Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και της Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (Ε.Π .Υ.). ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ Η δυναμική του προ-εγώ, εγώ, υπέρ-εγώ, εφαρμοσμένη στην οδήγηση, CIBA-GEIGY, Αθήνα 1986. ■ Ένα espresso παρακαλώ, Ιωλκός, Αθήνα 2003. ■ Un espresso per favore, E.P. Theatrale, Roma, 2003. ■ Ουτοπία και Αναζήτηση, 1η Ποιητική Ανθολογία, Ιωλκός, Αθήνα 2003. ■ Παραιτούμαι από την αγωνία ν’ αγαπάω, Διάστερος Εκδοτική, Αθήνα 2004. ■ Η γενιά της αυξημένης αδρεναλίνης: Προβληματισμοί και επισημάνσεις, Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2005. ■ Νευροκοινωνιολογία, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2008. ■ Αναμνήσεις από το μέλλον, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2008. ■ Memories from the future, Papazisis Publications, Athens 2009. ■ ΑμεΑ – Αβεβαιότητα και προοπτικές – Κοινωνική & Επαγγελματική Επανένταξη, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2010. ■ Τέσσερις γυναίκες απολογούνται (θεατρικό), Εκδόσεις “Φοιτητικό”, Πειραιάς 2013. ■ Ο Νάνος και οι Χιονάτες του (θεατρικό), Εκδόσεις “Φοιτητικό”, Πειραιάς 2014. (Στο θέατρο ΛΥΧΝΟΣ 2014-2015 με τον τίτλο «Ελλάς… τα υπουργεία σου!») ■ Ταξίδι στο απόλυτο συναίσθημα, 2η Ποιητική Ανθολογία, Εκδόσεις “Φοιτητικό”, Πειραιάς 2014. ■ Παιχνίδι με την ψευδαίσθηση (θεατρικό), Εκδόσεις “Φοιτητικό”, Πειραιάς 2015. ■ Gioco con l’ illusione (Riproduzione teatrale), Roma, Auto edizione, 2018. ■ Ταξίδι στον κόσμο του σεξ, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2019. ■ Εγώ ο Λογγίνος, Εκδόσεις «Φοιτητικό», Πειραιάς 2020. ■ Όταν ο Νάρκισσος συνάντησε τη Διαστροφή… ΔΙΑΣΤΡΟΦΙΚΉΝΟΗΜΟΣΎΝΗ, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2021. ■ Στον αστερισμό του ΝΟΜΙΖΩ…, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2022. ■ Σύγχρονη Κοινωνική Δυσπροσαρμοστία. Όταν η κοινωνία νοσεί…, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2023.

Η Βασιλική Κ. Θεολόγη είναι Διδάκτωρ Εγκληματολογίας της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει εργαστεί ως δικηγόρος και υπήρξε νομική σύμβουλος στο Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Κομοτηνής. Από το 1992 είναι ενεργό μέλος του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Δ.Π.Θ. όπου ξεκίνησε την ερευνητική της δραστηριότητα. Εργάζεται στο Δικαστικό Τμήμα του Τελωνείου Κομοτηνής. Έχει συμμετάσχει σε πλείστα ερευνητικά προγράμματα σε κάποια από τα οποία ήταν επιστημονικά υπεύθυνη. Έχει συγγράψει άρθρα σε νομικά περιοδικά, συμβολές σε συλλογικούς τόμους και έχει συμμετάσχει σε επιστημονικές ημερίδες και συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διδάσκει τα γνωστικά αντικείμενα των Εγκληματολογικών Επιστημών στη Νομική Σχολή του Δ.Π.Θ., στο Τμήμα Δοκίμων Αστυφυλάκων Κομοτηνής και στη Φορολογική και Τελωνειακή Ακαδημία. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στις νέες τεχνολογίες και στο έγκλημα, στα μέσα ενημέρωσης και στην εγκληματικότητα ενηλίκων και ανηλίκων.

Η Ζωή Βερβεροπούλου είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Δημοσιογραφίας & Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης), με γνωστικό αντικείμενο «Θεωρία και κριτική των τεχνών του λόγου και του θεάματος». Η έρευνα και οι δημοσιεύσεις της, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, εστιάζουν κυρίως στα εξής πεδία: θεωρία και γλώσσα της κριτικής (με έμφαση στη θεατρική κριτική), θεωρία θεάτρου, θεωρία λογοτεχνίας, σύγχρονο θέατρο του πραγματικού, σχέσεις των ΜΜΕ και της δημοσιογραφίας με τη λογοτεχνία και το θέατρο/θέαμα, δημοσιογραφία για τις τέχνες και τον πολιτισμό. Είναι κριτικός θεάτρου και ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου & Παραστατικών Τεχνών.

Ο συγγραφέας είναι Γενικός Χειρουργός, Διευθυντής ΕΣΥ σε κεντρικό νοσοκομείο των Αθηνών, αριστούχος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μάστερ στην διοίκηση Μονάδων Υγείας. Το παρόν είναι προϊόν έρευνας κατά την διάρκεια των σπουδών του στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα εξειδίκευσης στην Ορθόδοξο Θεολογία του ΕΑΠ και θα ολοκληρωθεί με αντίστοιχη μελέτη πάνω στα Βιοηθικά Διλήμματα της Αρχής της ζωής.

Ο Γιώργος Αργείτης είναι Καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του ΕΚΠΑ και Επιστημονικός Διευθυντής στο ΙΝΕ ΓΣΕΕ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Εξελικτική Πολιτική Οικονομία, τη Θεσμική Κεϊνσιανή Μακροοικονομική Θεωρία και Πολιτική και την Ελληνική Οικονομία. Είναι συγγραφέας/συν-συγγραφέας έξι βιβλίων και μονογραφιών, ανάμεσα σε αυτά τα Οικονομική Πολιτική Σταθεροποίησης και Αστάθεια στην ONE, 2011, Εκδόσεις Παπαζήση, Η Α(υτα)πάτη των Προγραμμάτων Οικονομικής Προσαρμογής στην Ελλάδα, 2018, Εκδόσεις Παπαζήση, Evolutionary Financial Macroeconomics, 2020, Routledge. Είναι συγγραφέας πολλών εγγράφων πολιτικής και ακαδημαϊκών εργασιών που έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά όπως το Cambridge Journal of Economics, Journal of Economic Issues, Journal of Post Keynesian Economics, κ.ά.

Ο Γεώργιος Δαμασκηνίδης είναι διδάκτορας στις Επιστήμες της Αγωγής. Είναι μέλος ΣΕΠ στο ΕΑΠ και διδάσκων Π.Δ. 407/80 ΑΕΙ σε μαθήματα Μετάφρασης, Επικοινωνίας, Ερευνητικής Μεθοδολογίας και Παιδαγωγικής & Διδακτικής Επάρκειας. Έχει δημοσιεύσει σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, κεφάλαια βιβλίων, σε συλλογικούς τόμους και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων. Είναι συγγραφέας έξι βιβλίων, μεταξύ άλλων, Κοινωνικές αντανακλάσεις στη μετάφραση (Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις Κάλλιππος), Σχεδιασμός μεταπτυχιακών διπλωματικών: Δέκα μελέτες περίπτωσης από το πεδίο της ειδικής αγωγής (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας), και Η ερευνητική πρόταση στη μεταπτυχιακή και διδακτορική έρευνα (Εκδόσεις Επίκεντρο). damaskinidis@hotmail.com https://auth.academia.edu/GeorgeDamaskinidis

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1954. Αριστούχος Νομικής Παν. Αθηνών (1977). Diplom Διπλωματικής Ακαδημίας Βιέννης (1979). Το 1981 εντάχθηκε στη Διπλωματική Υπηρεσία από όπου αφυπηρέτησε τέλος 2019. Τοποθετήθηκε διαδοχικά στη Μ.Α. ΝΑΤΟ, Γεν. Προξενείο Βεγγάζης, Πρεσβείες Ουασιγκτώνος, Λευκωσίας, και ως Πρέσβυς στο Βουκουρέστι 2008-Ιανουάριο 2013 και στο Κίεβο, φθινόπωρο 2016-φθινόπωρο 2019. Διευθυντής Διπλωματικού Γραφείου Προεδρίας της Δημοκρατίας (2013), και στη συνέχεια Διευθυντής της Α5 Διευθύνσεως Αν. Ευρώπης και Ευρασίας. Στα τέλη του 2016 προήχθη στον ανώτατο καταληκτικό βαθμό του Πρέσβυ. Μεταξύ των διακρίσεών του, ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Φοίνικος, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ρουμανίας, Ταξιάρχης του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου, Σταυρός Α΄ Τάξεως Αγίου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αιγαίου. Συνιδρυτής και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γεωγραφικών Μελετών Ο ΣΤΡΑΒΩΝ. Έχει εκδώσει το ΚΥΡΗΝΗ – Ο Ελληνικός αποικισμός στη Βόρειο Αφρική (1994, β´ έκδοση 2020), Καποδίστριας – Μέττερνιχ, Δύο αντίθετες αντιλήψεις για το Ανατολικό Ζήτημα (2010), κ.ά.

Ο καθηγητής Νένος Γεωργόπουλος έχει διδάξει φιλοσοφία στο Purdue University, στο Pennsylvania State University και στο Kent State University, όπου του απονεμήθηκε το Bραβείο Διακεκριμένης Διδασκαλίας. Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, όπου διετέλεσε και Πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σποδών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά όπως: «Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση», «Φιλοσοφείν», «διa-ΛΟΓΟΣ», «Les Temps Modernes», «Southwestern Journal of Philosophy», «Man and World: An International Philosophical Review», «The Journal of Aesthetic Education», «The Journal of Modern and Byzantine Studies». Στα βιβλία του συμπεριλαμβάνονται και τα ακόλουθα: «Man and the Other: the Language of Tragedy», «The Structures of Existence: A Reading of Heidegger’s “ Being and Time”», «Essays on Art and on Technology», «Tragedy and Philosophy», «Michel Foucault and the Political: Knowledge and the Critique of Political Reason».

Ο Δημήτρης Α. Γιαννιάς (Ph.D., Carnegie-Mellon University, Graduate School of Industrial Administration) είναι: ▪ Καθηγητής Α΄ βαθμίδας και Συντονιστής της Θεματικής Ενότητας «Βιομηχανική Οργάνωση, Αγορά Εργασίας και Ευρωπαϊκές Επιχειρήσεις» στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ▪ Editor των διεθνών ακαδημαϊκών περιοδικών εκδόσεων (journals): East-West Journal of Economics and Business, The Hellenic Open Business Administration Journal, The University without Borders Journal of Economics and Business. Ο Δημήτρης Α. Γιαννιάς έχει: ▪ Διατελέσει επί σειρά ετών Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και Αν. Πρόεδρος στα: Τμήμα Οικονομικών Επιστήμων, Πανεπιστήμιο Κρήτης και Τμήμα Οικονομικών Επιστήμων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στα οποία έχει επίσης υπηρετήσει ως Καθηγητής επί σειρά ετών. ▪ Διδάξει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στα: Carnegie-Mellon University (ΗΠΑ), University of Guelph (Καναδά), Bard College (ΗΠΑ), Πάντειον Πανεπιστήμιο. ▪ Πέραν του διδακτορικού του, έχει λάβει τίτλους σπουδών και υποτροφίες από τα: Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πτυχίο), University of Guelph (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, M.A.) και Carnegie-Mellon University (Graduate School of Industrial Administration, M.Sc. και Ph.D). ▪ Διατελέσει μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Levy Institute της Νέας Υόρκης. ▪ Δημοσιεύσει 250+ άρθρα σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά (journals), βιβλία, συλλογικούς τόμους, κ.λπ., διοργανώσει συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και υλοποιήσει πολλά ερευνητικά και συμβουλευτικά έργα (για την Ευρωπαϊκή Ένωση, Υπουργεία, το Environmental Protection Agency των HΠA κ.λπ.). ▪ Εργασιακή εμπειρία σε: Ελλάδα, ΗΠΑ, Καναδά, Αγγλία, Σουηδία, Ιταλία, Ρωσία, Ουκρανία, Λετονία, Σλοβακία, Πολωνία, Ουγγαρία, Ινδία, Κίνα. www.dgiannias.wordpress.com

Ο Γιώργος Ευθυμίου Οικονόμου είναι αριστούχος διδάκτωρ του ΕΚΠΑ, με υποτροφία του ΙΚΥ στο επιστημονικό πεδίο της δημόσιας διοίκησης και διοικητικής επιστήμης. Έχει διδάξει σε ΑΕΙ της Ελλάδας και της Κύπρου (ΑΠΘ, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, ΟΠΑ, ΕΑΠ) και έχει εργαστεί ως εμπειρογνώμων στην Κύπρο. Έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, της οποίας είναι απόφοιτος. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν σε ζητήματα δημόσιας πολιτικής και διοίκησης, ευρωπαϊκού διοικητικού συστήματος, ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (ΠΔΠ, ΕΠΓ) και πολυεπίπεδης διακυβέρνησης με έμφαση στην κινητοποίηση των περιφερειακών και τοπικών θεσμών. Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, άρθρα (από κοινού ή ως μόνος συγγραφέας) σε επιστημονικά περιοδικά (The British Journal of Politics and International Relations, Administration and Society, International Review of Administrative Sciences, International Journal of Public Administration, Regional and Federal Studies κ.α.). Η διατριβή του επιλέχθηκε και εκδόθηκε, κατόπιν προσαρμογής, από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών με τίτλο: «Πολυεπίπεδη διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα».

Ο Γιώργος Κολοβός είναι ειδικός παιδαγωγός με πολύχρονη εμπειρία σε ειδικά σχολεία και τμήματα ένταξης όσο και σε εθελοντικά προγράμματα υποστήριξης παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ειδική Αγωγή στο Διδασκαλείο «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Υπήρξε επόπτης στην οργάνωση και υποστήριξη της πρακτικής άσκησης επιμορφωτικών σεμιναρίων ειδικής αγωγής του Κέντρου Δια Βίου Μάθησης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μετά από μακροχρόνια έρευνα στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες παιδιά με αναγνωστικές δυσκολίες, προερχόμενες από οποιαδήποτε αιτία, δημιούργησε τη μέθοδο «ΚΟΛΟΒΟΣ», μία μέθοδος που βοηθά αποτελεσματικά στην κατάκτηση του μηχανισμού της ανάγνωσης, στη γραφή και στην κατανόηση των κειμένων.

Ο Γιώργος Στασινόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Διδάχτηκε για την διοίκηση επιχειρήσεων φοιτώντας στην ΑΣΟΕΕ, διαβάζοντας ό,τι έβρισκε για το θέμα και μέσω της επαφής του με ανθρώπους του χώρου της βιομηχανίας και της αγοράς. Προμηθευτές, πελάτες, ανταγωνιστές και πάνω από όλα τους συνεργάτες του στη βιομηχανία ΑΡΓΩΑΕΒΕ στην οποία πέρασε 30 χρόνια της ζωής του, τα 15 από αυτά ως διευθύνων σύμβουλος.

Ο Γιώργος Φραντζής γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα όπου σπούδασε Επικοινωνία, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Είναι διδάκτορας του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργασθεί ως υπεύθυνος εμπορικής επικοινωνίας, υπεύθυνος Τύπου και δημοσιογράφος, ενώ στο πλαίσιο των καθηκόντων του ως υποψήφιος διδάκτορας εργάσθηκε στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΕΚΠΑ. Το ανά χείρας βιβλίο είναι η διδακτορική του διατριβή, η οποία αποτελεί μία πρωτότυπη και επίκαιρη ανάλυση της εθνικής ταυτότητας στην Ελλάδα. Πρόκειται για μία ενδελεχή μελέτη που περιγράφει τη γενεαλογία του ελληνικού εθνικισμού και ειδικότερα τη νοηματοδότηση του όρου «έθνος» στην Ελλάδα μέσα στο μεταπολιτευτικό τοπίο της δεκαετίας του 1980 αλλά και κατά τις επόμενες δεκαετίες στις οποίες γίνεται μία προσπάθεια εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο που θέτει η παγκοσμιοποίηση και η διαχείρισή της μεταξύ δύο κυρίαρχων πόλων εξουσίας, του «εκσυχγρονιστικού» και του «εθνικολαϊκιστικού». Η ανάλυση στο παρόν βιβλίο εκπονήθηκε βάσει ενός σύνθετου θεωρητικού και ιστορικού πλαισίου, καθώς εξετάζει διεξοδικά τους όρους γέννησης του ελληνικού κράτους από τον 19ο αιώνα έως τη νοηματοδότηση του όρου «έθνος» κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης –διά μέσου του κυρίαρχου ανδρεοπαπανδρεϊκού λόγου– και τον εθνοκεντρικό λόγο που παράγεται μέχρι την είσοδο της Χρυσής Αυγής στην εθνική αντιπροσωπεία.

Ο Γιώργος Χ. Σωτηρέλης είναι Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και το διδακτικό του έργο καλύπτουν όλο το φάσμα του Συνταγματικού Δικαίου (οργάνωση του κράτους, θεμελιώδη δικαιώματα, συνταγματική ιστορία). Είναι επίσης δικηγόρος, προϊστάμενος στο Τμήμα Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Μελετών της Βουλής και πρόεδρος του Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης». Έχει δημοσιεύσει οκτώ (8) μονογραφίες και μεγάλο αριθμό επιστημονικών άρθρων και συμβολών σε συλλογικούς τόμους.

Ο Γιάννης Γκολφινόπουλος, μεταξύ άλλων, διδάσκει στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών.

Ο Παναγιώτης Γκούβερης είναι διδάκτωρ Κοινωνικής Ανθρωπολογίας. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (1981). Ζει και εργάζεται στην πόλη των Σερρών ως Ειδικός Παιδαγωγός (Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Κεντρικής Μακεδονίας). Διδάσκει Αναπτυξιακή και Συμβουλευτική Ψυχολογία στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. (ΑΣΠΑΙΤΕ Σερρών). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Ανθρωπολογία της Υγείας και τις Μορφές Κακοποίησης Ανηλίκων. Μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Θεατρικών Συγγραφέων.

Ο Θόδωρος Γραμματάς γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1975. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Παρίσι στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre και στην Ecole Pratique des Hautes Etudes, απ’ όπου το 1976 έλαβε τον τίτλο D.E.A. και το 1979 το Doctorat de 3e cycle. Από το 1994 είναι Καθηγητής Θεατρολογίας στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών στην ειδικότητα «Νεοελληνικό Θέατρο και Πολιτισμός», και διδάσκει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο μαθήματα όπως: Νεοελληνικό Θέατρο και Κοινωνία, Θέατρο για Παιδιά και Νέους, Θέατρο και Εκπαίδευση, Ιστορία του Νεοελληνικού Θεάτρου, Αρχαίο Δράμα και Νεότερο Θέατρο, Συγκριτική Θεατρολογία, Κοινωνιολογία και Σημειολογία του Θεάτρου, τα οποία αποτελούν αντικείμενα των ερευνητικών ενδιαφερόντων του. Έχει πάρει μέρος σε πολυάριθμα πανελλήνια και διεθνή συνέδρια, σεμινάρια και συμπόσια με ανακοινώσεις σε θέματα της ειδικότητάς του. Είναι μέλος σε επιστημονικές εταιρίες και ερευνητικά κέντρα της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι Διευθυντής του Εργαστηρίου Τέχνης και Λόγου του Τομέα Ανθρωπιστικών Σπουδών του Π.Τ.Δ.Ε., κάτοχος του βραβείου Νίκου Καζαντζάκη (1991). Έχει πλούσιο και πολύπλευρο δημοσιευμένο έργο σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά, σε πρακτικά πανελληνίων και διεθνών συνεδρίων.

Η Σοφία Δεδότση (PhD) είναι Επίκουρη Καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Σπούδασε στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΤΕΙ Πάτρας, έλαβε τον μεταπτυχιακό της τίτλο (MSc in Advanced Social Work) από το Cardiff University (UK) και το διδακτορικό της δίπλωμα από το University of Manchester (UK) στην εκπαίδευση στην κοινωνική εργασία και την αντι-καταπιεστική πράκτική. Έχει εργαστεί ως κοινωνική λειτουργός σε δομές παιδικής προστασίας στο Ηνωμένο Βασίλειο (2007- 2010) και συμβουλευτικής υποστήριξης σε οικογένειες στην Πάτρα (2014-2015). Έχει διδάξει επί σειρά ετών σε διάφορα Τμήματα Κοινωνικής Εργασίας στην Ελλάδα και στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει διακριθεί με τον τιμητικό τίτλο Advanced Award in Social Work από το PQ Consortium for Wales (2009) και υπήρξε εκλεγμένο μέλος του διοικητικού συμβουλίου του European Social Work Research Association (ESWRA), κατά την περίοδο 2014- 2019, όπου ανέλαβε και τη θέση της Αντιπροέδρου (2017-2019). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την αντι-καταπιεστική κοινωνική εργασία, την κοινωνική πολιτική και τις κοινωνικές υπηρεσίες και τη μετανάστευση.

Ο Δημήτρης Κωνσταντέλλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη της Λέσβου το 1977. Σπούδασε Οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Διεθνή και Ευρωπαϊκή Οικονομία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι μόνιμος καθηγητής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και έχει ζήσει σε διάφορες πόλεις στην Ελλάδα και στην Ινδία.

Ο Δημήτρης Λαλούμης είναι Καθηγητής στο Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Έχει χρηματίσει Πρόεδρος του Τμήματος και Διευθυντής Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών. Είναι διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου στην Ξενοδοχειακή Ψυχαγωγία και έχει συγγράψει μεγάλο αριθμό επιστημονικών βιβλίων.

Ὁ Δημήτρης Ν. Λαμπρέλλης σπούδασε, μὲ ὑποτροφία, Φιλοσοφία στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καὶ στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Πίτσμπουργκ (Η.Π.Α.). Εἶναι Καθηγητὴς τῆς Φιλοσοφίας στὸ Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διδάσκει, ἀκόμη, στὸ ΠΜΣ τοῦ Τμήματος Φιλοσοφίας τοῦ ΕΚΠΑ, στὸ ΠΜΣ «Βιοηθικὴ – Ἰατρικὴ Ἠθική» τοῦ ΑΠΚΥ καὶ στὸ Διιδρυματικὸ ΠΜΣ «Ζῶα: Ἠθική, Δίκαιο, Εὐζωΐα» τοῦ Τμήματος Φιλοσοφίας τοῦ ΕΚΠΑ καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἰνστιτούτου Παστέρ. Εἶναι, ἐπίσης, Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς τοῦ «Ἐρευνητικοῦ Κέντρου Βιοπολιτικῆς» τοῦ ἰδίου Πανεπιστημίου. Δημοσίευσε φιλοσοφικὲς μελέτες καὶ ἄρθρα στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἔλαβε μέρος σὲ φιλοσοφικὰ Συνέδρια. Τὰ ἐνδιαφέροντά του ἑστιάζονται στὸν χῶρο τῆς φιλοσοφικῆς ἀνθρωπολογίας, τῆς κοινωνικῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς αἰσθητικῆς. Ἔχει ἤδη ἐκδώσει δεκαεννέα φιλοσοφικὰ βιβλία. Εἶναι, ἀκόμη, Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς Ἔκδοσης τῆς Ἐπετηρίδας Φιλοσοφικῆς Ἔρευνας δια-ΛΟΓΟΣ. Εἶναι, ἐπίσης, Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς τῆς Σειρᾶς δια-ΛΟΓΟΣ/ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ τῶν Ἐκδόσεων Παπαζήση. Ποιήματά του καὶ συνεργασίες του σχετικὰ μὲ τὴν μελέτη καὶ τὴν κρτικὴ τῆς λογοτεχνίας ἔχουν δημοσιευθεῖ σὲ μία σειρὰ ἀπὸ λογοτεχνικὰ περιοδικά, στὸν ἡμερήσιο Τύπο καὶ σὲ ἀνθολογίες. Ἔχει ἤδη ἐκδώσει δέκα ποιητικὲς συλλογὲς καὶ μία συγκεντρωτικὴ ἔκδοση τῶν ποιημάτων του. Ὡς φωτογράφος ἄγριας φύσης, ἔχει ἐκδώσει ὀκτὼ λευκώματα φωτογραφιῶν, γιὰ ὁρισμένες δὲ ἀπὸ τὶς φωτογραφίες του ἔχει διακριθεῖ.

Ο Δημήτρης Φακίνος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1984 από το Τμήμα Μαθηματικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1991 διορίστηκε Αναπληρωτής Καθηγητής Επιχειρησιακής Έρευνας στο Τμήμα Μαθηματικών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) από το οποίο αφυπηρέτησε το 2019. Αυτά τα 35 χρόνια, δίδαξε ένα πλήθος μαθημάτων Επιχειρησιακής Έρευνας και ένα μέρος της πείρας του αποτυπώνεται σε αυτό το βιβλίο, στο οποίο έγραψε τα τρία πρώτα κεφάλαια. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Επιχειρησιακή Έρευνα και την Εφαρμοσμένη Θεωρία Πιθανοτήτων με έμφαση στις Ουρές Αναμονής. Το ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει πάνω από 30 εργασίες που έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά, μεταξύ των οποίων τα κορυφαία στις περιοχές τους, Operations Research, Advances in Αpplied Probability, Journal of Applied Probability, Stochastic Processes and Applications και Queueing Systems. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βασικό πτυχίο του είναι από το Τμήμα Μαθηματικών του ΕΚΠΑ, ενώ έλαβε Μάστερ (με τιμητική διάκριση) και Διδακτορικό Δίπλωμα από τη Σχολή Μαθηματικών Σπουδών του University of Essex, UK, με επιβλέποντα τον C.B. WInsten.

O Διονύσης Καλαμβρέζος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, διεθνές δίκαιο και σύγχρονη ιστορία στο Λονδίνο (LSE) και στο Παρίσι (Paris-ΙΙ) και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα τον Ελληνισμό στη Ρωσία και τις άλλες χώρες της τ. ΕΣΣΔ. Υπηρετεί στην Πρεσβεία της Ελλάδας στις Βρυξέλλες. Έχει επίσης υπηρετήσει στις Πρεσβείες της Ελλάδας στη Μόσχα και στο Πεκίνο, στις Μόνιμες Αντιπροσωπείες της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη (Νέα Υόρκη) και στην ΕΕ. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: Η μηχανή σταμάτησε, διηγήματα φαντασίας (Εκδόσεις Τέχνη και Λόγος, 1986, Εκδόσεις Αίολος 2006), Ένα περιστατικό στα χρόνια της Δυαρχίας, μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας (Εκδόσεις Ροές, 1987), Η αρρώστια και το λουλούδι του λωτού, μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας (Εκδόσεις Αίολος, 1995), Ιστορίες ερημιτών, ναυαγών και εξόριστων, διηγήματα φαντασίας (Εκδόσεις Αίολος, 1995), Μόσχα-Νέα Υόρκη, ο αντεστραμμένος κόσμος, μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας (Εκδόσεις Λιβάνη, 2002), Ο τρομοκράτης και η πόλη, διηγήματα φαντασίας (Εκδόσεις Αίολος, 2006), Ο Ελληνισμός στη Ρωσία και στις άλλες χώρες της τ. ΕΣΣΔ. Σύντομη ιστορία, κρίσεις μετά το 1991, ελληνικές παρεμβάσεις, προοπτικές (Εκδόσεις Παπαζήση, 2017). Έχουν δημοσιευθεί διηγήματα, άρθρα και εργασίες του σε ανθολογίες, επιθεωρήσεις, περιοδικά και εφημερίδες.

Ο Παναγιώτης Ο. Δόικος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Κατάγεται από τη Δυτική Μακεδονία και τη Μικρά Ασία. Είναι απόφοιτος του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο της Bourgogne της Γαλλίας. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι Διευθυντής του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Φιλοσοφική, Παιδαγωγική και Διεπιστημονική Ανθρωπολογία» του Α.Π.Θ. και του Εργαστηρίου Φιλοσοφικής Έρευνας πάνω στο Φαντασιακό του ιδίου Πανεπιστημίου. Έλαβε μέρος ως ομιλητής σε φιλοσοφικά συνέδρια και σε διεπιστημονικές συναντήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε φιλοσοφικά και επιστημονικά περιοδικά. Οι εργασίες του κινούνται στα πεδία της οντολογίας, της αισθητικής και της γνωσιολογίας. Εισηγείται τη θεωρία της Στοχαστικής Φαντασίας. Ένα ειδικότερο ενδιαφέρον του είναι η φιλοσοφία του κινηματογράφου. Έχει ήδη εκδώσει δέκα φιλοσοφικά βιβλία. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές. Από το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018 διδάσκει –για πρώτη φορά στον ελληνικό πανεπιστημιακό χώρο– τη φιλοσοφική θεωρία του Μίκη Θεοδωράκη για τη Συμπαντική Αρμονία. Η μελέτη του Η λογική των μορφών στον κινηματογράφο του Orson Welles προκρίθηκε στη βραχεία λίστα των πέντε υποψηφίων για το κρατικό βραβείο Δοκιμίου (2007).

Η Τέσσα Δουλκέρη έχει πτυχίο Νομικής (ΑΠΘ), Μεταπτυχιακό Δημοσίου Δικαίου (ΑΠΘ), Μεταπτυχιακό Κοινωνιολογίας (Πανεπιστημίου Παρισιού) και Διδακτορικό Επιστήμης της Επικοινωνίας-Πληροφόρησης (Πανεπιστημίου Παρισιού Σορβόνη, Πανθεόν). Έκανε πρακτική άσκηση στη Γαλλική Τηλεόραση (TF), στο Συμβούλιο Ευρώπης (Στρασβούργο), στην Επιτροπή Ευρωπαϊκής Ένωσης (Βρυξέλλες). Εργάσθηκε ως Δικηγόρος [Παρ’ Αρείω Πάγω] και στη Δημόσια Διοίκηση (Γενική Γραμματεία Ισότητας, Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας-Θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης). Δίδαξε ως ειδική επιστήμων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και ως Καθηγήτρια στο ΑΠΘ. Ως επισκέπτρια Καθηγήτρια δίδαξε σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Κίνα, στη Βραζιλία και στις ΗΠΑ. Είναι μέλος του ΟΣΔΕΛ (Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης Έργων του Λόγου), Πρόεδρος της Ε.Π.Ε.ΤΑΔ. (Εταιρεία Επιστημόνων Επικοινωνίας και Δημοσιογράφων), ιδρυτικό μέλος του πολιτιστικού Συλλόγου «Η Γερακίνα» και άλλων Συλλόγων. Νουβέλες της συγγραφέως: 1. Ιστορίες γυναικών, 2. Ένας Εικονικός Άνδρας, 3. Ταξιδεύοντας με τους γλάρους, Εκδόσεις Παπαζήση. Θεατρικά έργα της συγγραφέως: ▪ «Θεατρικoί Διάλογοι», Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις University Press. ▪ «Αγνή Δηαγά», Αθήνα, Eκδόσεις Παπαζήση. ▪ «Από το δρόμο το σαλόνι», Αθήνα, εκδόσεις Λειμών. Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών. Σκηνοθεσία-σενάριο σε ντοκιμαντέρ: ▪ Το «Σκεπαστό» (ορεινό χωριό της Ανατολικής Θράκης), Φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, Δράμα 2007. ▪ Η «Ώρα η κακιά» (Η βία στις σύγχρονες κοινωνίες), Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, 2011. ▪ Πίσω στη Φύση με Κίνηση (Αθλητισμός στη φύση) Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδος, 2014, και στο Φεστιβάλ Bratislava, Σλοβακία, Eko Top Film Festival, 2014. ▪ «Xριστέα» (Μαρτυρίες τριών δημοσιογράφων Α.ΜΕ.Α.), Χαλκίδας, 2016. ▪ «Ένα ταξείδι στον χρόνο με τις γυναίκες του ΑΠΘ», Χαλκίδα, Νοέμβριος 2017.

Ο Σταύρος Α. Δρακόπουλος μετά από βασικές σπουδές στα οικονομικά στην Αθήνα (ΟΠΑ), ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές (M.Sc. και Ph.D) στη Μ. Βρετανία, όπου και δίδαξε διάφορα οικονομικά μαθήματα στα Πανεπιστήμια Stirling, Glasgow (Lecturer A) και Aberdeen (Lecturer B). Το 1996 εκλέχτηκε Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα ΜΙΘΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών [σήμερα Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΙΦΕ]. Από τον Σεπτέμβριο του 2005 είναι Καθηγητής στο ίδιο Τμήμα όπου διδάσκει προπτυχιακά και μεταπτυχιακά οικονομικά μαθήματα. Έχει δημοσιεύσει 54 άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές, επτά βιβλία, 16 άρθρα σε συλλογικούς τόμους καθώς και βιβλιοκριτικές και άλλες εργασίες (σύνολο ακαδημαϊκών εργασιών: 111). Έχει επίσης διατελέσει επιστημονικός υπεύθυνος σε ευρωπαϊκά και ελληνικά ερευνητικά προγράμματα και έχει επιβλέψει μεταπτυχιακές και διδακτορικές διατριβές. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εντοπίζονται στους τομείς: Μεθοδολογία και Ιστορία της Οικονομικής, Οικονομικά της Εργασίας, Οικονομικά της Υγείας και Οικονομικά της Ατομικής Ευημερίας.

O Θανάσης Δρίτσας γεννήθηκε στην Αθήνα. Τελείωσε το Λύκειο στη Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή. Σπούδασε ιατρική στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύθηκε στην καρδιολογία στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία Guy’s & Hammersmith Hospital, RPMS, London, UK. Παράλληλα με τις ιατρικές του σπουδές μελέτησε ανώτερα θεωρητικά και σύνθεση με τους Κώστα Κυδωνιάτη και Γιάννη Ιωαννίδη. Έχει ιδρύσει και διετέλεσε πρόεδρος της Ομάδας Εργασίας Ποιότητας Ζωής & Ψυχοκοινωνικής Καρδιολογίας της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας. Αποτελεί ενεργό μέλος του European Association of Preventive Cardiology (EAPC) της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας (ESC) και διακεκριμένο μέλος της Ευρωπαικής Καρδιολογικής Εταιρείας (FESC). Έχει αναγνωρισθεί διεθνώς ως πρωτοπόρος για την κλινική και ερευνητική του δραστηριότητα στη χρήση της μουσικής ως θεραπευτικού μέσου (music medicine) και αποτελεί διακεκριμένο μέλος της Διεθνούς Ένωσης Μουσικής και Ιατρικής (International Association of Music and Medicine, IAMM). Παραγωγός της ιστορικής εκπομπής «Μαγικός Αυλός» του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (1999-2001). Η μουσική του χρησιμοποιήθηκε από την χορογραφική ομάδα διεθνούς φήμης Gelabert-Azzopardi Companya de Danca στο Edinburgh International Art Festival 2004, Arthur’s Feet σε μία πρωτοποριακή παράσταση την οποία παρουσίασαν ως χορευτές άτομα με αναπηρίες. Έχει κυκλοφορήσει έξι προσωπικούς δίσκους (CD) με μουσικά του έργα ως συνθέτης όπως και ακουστικό-ψηφιακό μουσικό υλικό για επιστημονική θεραπευτική χρήση. Είναι επίσης συγγραφέας πολλών βιβλίων λογοτεχνίας, παραμυθιών, δοκιμίων και επιστημονικών μελετών. Από τις Εκδόσεις Παπαζήση κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του «Η ασθένεια της υγείας» (2010), «Το διακόνημα και το χειροτέχνημα» (2017), «Πανδημιολόγιον Homo Novus Epidemicus (2021)». Έχει διεθνώς αναγνωριστεί ως προσωπικότητα «γέφυρα» μεταξύ ιατρικής και τέχνης και έχει τιμηθεί με το διεθνές βραβείο Fontane Di Roma (2013). Το 2019 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το επιστημονικό του έργο που αφορά την εφαρμογή της μουσικής στην θεραπεία καρδιολογικών ασθενών. Εργάζεται στο Ωνάσειο Καρδ. Κέντρο ως Καρδιολόγος, Αναπληρωτής Διευθυντής στο Τμήμα Αναίμακτης Καρδιολογίας του Καρδιολογικού Τομέα.

Γεννήθηκα στο ლანჩხუთი – Λαντσχούτι της Γεωργίας, στις 5 Δεκεμβρίου του 1975 (αργία λόγω της ημέρας Συντάγματος του Στάλιν, αυτό άκουγα για πολλά χρόνια). Η μητέρα μου Ελληνίδα και ο πατέρας μου Γεωργιανός. Πήγα πρώτη δημοτικού στο Ναύπλιο και ξαναπήγα πρώτη δημοτικού στην Τιφλίδα, για να μάθω γεωργιανά (γιατί τί σόι Γεωργιανή θα ήμουν αν δεν ήξερα την πατρική μου γλώσσα!;). Έκτοτε πηγαινοερχόμουν σε δύο σχολεία, Ελλάδα-Γεωργία. Έχω απολυτήριο και από τα δύο σχολεία. Για πολλά χρόνια αισθανόμουν ότι δεν άνηκα κάπου. Πως παντού ήμουν ξένη. Είχα την ανάγκη κάπου να ανήκω, από κάπου να γαντζωθώ. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι το να μην ανήκεις πουθενά, αν δεν το φοβηθείς και το αγαπήσεις, είναι ίδιο με το ανήκεις παντού. Σπούδασα Οδοντιατρική στην Τιφλίδα και στην Τασκένδη. Είμαι παντρεμένη στο Ναύπλιο, εργάζομαι ως οδοντίατρος και έχω δύο παιδιά. Ο τρόπος έκφρασής μου είναι η ζωγραφική. Από το 2006 σχεδόν κάθε χρόνο πραγματοποιώ ατομικές εκθέσεις. Η γραφή δεν ήταν σε κανένα φανταστικό μου σχέδιο. Και μάλιστα θεωρούσα τον λόγο το αδύναμο σημείο έκφρασής μου. Μαζί με τα προσχέδια για τους πίνακες μερικές φορές είχα και προσχέδια ιδεών, παρατηρήσεων, τα οποία σημείωνα μόνο για τον εαυτό μου. Ώσπου ένα βράδυ το μεγαλύτερο μέρος αυτών των σημειώσεων έγινε ένα. Σαν μια χημική ένωση, μια χημική αντίδραση με άγνωστο καταλύτη. Έτσι προέκυψε το πρώτο μου θεατρικό.

Η Ελένη Γ. Αλεξανδρή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στα Ιωάννινα όπου ολοκλήρωσε και τις μεταπτυχιακές σπουδές της. Εκπόνησε με υποτροφία τη διδακτορική της διατριβή και αναγορεύθηκε διδάκτωρ με βαθμό άριστα του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 2014. Έχει εκπονήσει δύο μεταδιδακτορικές μελέτες ως μέλος δύο ερευνητικών ομάδων (2019 και 2022) και τα ενδιαφέροντά της εστιάζονται στις αρχαϊκές ηθικές αξίες και την εξέλιξή τους, στην κλασική ρητορική, στους θεσμούς της κλασικής Αθήνας, την ικεσία και το άσυλο και στην αποτύπωση της βίας εναντίον των γυναικών στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία. Είναι καθηγήτρια φιλόλογος και έχει διδάξει αρχαία ελληνικά και λατινικά σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Μ. Βρετανίας. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια κλασικής φιλολογίας και ρητορικής και έχει δημοσιεύσει άρθρα με θέμα την αρχαία ελληνική ρητορική και το αρχαίο ελληνικό δράμα.

Η δρ Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου και Δημήτρη Χριστόφια. Στην 27χρονη διπλωματική της καριέρα υπηρέτησε ως πρέσβης στη Σουηδία, με παράλληλη διαπίστευση στη Φινλανδία, Νορβηγία, Δανία, Ισλανδία, Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία, πρέσβης στις ΗΠΑ, με παράλληλη διαπίστευση στον Καναδά, Γκαϊάνα, Ιαμαϊκή και Βραζιλία και πρέσβης στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Συμμετείχε στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού ως επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας για το Περιουσιακό και ως μέλος της Ομάδας Στήριξης του Διαπραγματευτή. Σπούδασε Νομικά, Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες (Πανεπιστήμιο Αθηνών) και κατέχει PhD Κοινωνιολογίας και Πολιτικών Επιστημών (Πανεπιστήμιο Ελσίνκι). Είναι μέλος διοικητικών συμβουλίων ακαδημαϊκών, ερευνητικών και οικονομικών ιδρυμάτων και της έχουν απονεμηθεί βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.

Ο Ευστάθιος Κεσσαρέας είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας (Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών) και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Θρησκειολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ερφούρτης, Γερμανία. Έχει, επίσης, εκπονήσει μεταδιδακτορική έρευνα στο Centre for Social Theory του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Γάνδης, Βέλγιο. Έλαβε Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (MA in Religious and Development Studies) από το Πανεπιστήμιο του Leeds στην Αγγλία και είναι πτυχιούχος Φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και Κοινωνιολογίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών). Άρθρα και μελέτες του σχετικά με την κοινωνιολογία της θρησκείας, τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και την ιδεολογία στη σύγχρονη Ελλάδα έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά και διεθνείς εκδοτικούς οίκους, όπως The Sociological Review, Social Compass, Journal of Modern Greek Studies, Byzantine and Modern Greek Studies, Religions, De Gruyter, καθώς επίσης και σε έγκριτα blogs, όπως Sociology Lens, LSE Religion and Global Society, Public Orthodoxy και Political Theology Network.

O Βασίλης Ζακόπουλος σπούδασε Παιδαγωγικές επιστήμες και ειδικεύτηκε στις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και Επικοινωνίας (Τ.Π.Ε.) στην εκπαίδευση, αποκτώντας μεταπτυχιακό (M.A., 1996) και διδακτορικό δίπλωμα (Ph.D., 2001) από το University of Reading στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει εργαστεί στην Α/θμια εκπαίδευση, (έξι χρόνια ως Διευθυντής σχολικής μονάδας), στην Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. 2003-06 ως Επιστημονικός Συνεργάτης, στο Ε.Α.Π. από το 2020 έως σήμερα ως Καθηγητής-Σύμβουλος της Θεματικής Ενότητας «ΤΠΕ στην Εκπαίδευση: online learning και e-learning». Από το 2019 διδάσκει το μάθημα Θέατρο και ψηφιακές τεχνολογίες στην εκπαίδευση στην κατεύθυνση «Διδακτική του Θεάτρου» του Π.Μ.Σ. «Ελληνικό και Παγκόσμιο Θέατρο: Δραματουργία, Παράσταση, Εκπαίδευση» και το μάθημα Μεθοδολογία Έρευνας στη Θεατρολογία του ίδιου Π.Μ.Σ., του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. Είναι μόνιμο μέλος Ε.ΔΙ.Π. στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής όπου διδάσκει τα μαθήματα Επιχειρησιακή Πληροφορική και Μεθοδολογία Έρευνας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνουν την ενσωμάτωση και αξιοποίηση των Τ.Π.Ε. στην εκπαίδευση, το Θέατρο και τις ψηφιακές τεχνολογίες στην εκπαίδευση, e-learning, online και blended learning και τη Μεθοδολογία Έρευνας. Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις και δημοσιεύσεις άρθρων σε πολλά ελληνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και ακαδημαϊκά περιοδικά.

Η Χρυσάνθη Ζάχου σπούδασε κοινωνιολογία στην Ελλάδα και την Μ. Βρετανία (London School of Economics, University of Essex) και είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Αμερικανικό Κολλέγιο Ελλάδos-Deree. Το επιστημονικό της έργο, με δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, εστιάζει στη μελέτη της μετανάστευσης, του φύλου, της κοινότητας και κοινωνικής αλλαγής, της ποιοτικής έρευνας και της κοινωνική θεωρίας.

Η Ζαφειρούλα (Ζέφη) Δημαδάμα κατέχει διδακτορικό δίπλωμα Περιβαλλοντικής Πολιτικής και Οικονομικής Ανάπτυξης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, και μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Οικονομική και Περιφερειακή Ανάπτυξη (Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης). Εργάζεται και διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας καθώς και στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, στο Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος. Έχει συμμετάσχει σε εθνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες και έχει συγγράψει άρθρα σε συλλογικούς τόμους και σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Τα κύρια επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στις πολιτικές ανάπτυξης και περιβάλλοντος, στη διαχείριση περιβάλλοντος, στην οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη, στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και πολιτική περιβάλλοντος, στα συστήματα διαχείρισης περιβάλλοντος και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

O Ζήνωνας Τζιάρρας είναι λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι διδάκτωρ Πολιτικής και Διεθνών Σπουδών του University of Warwick και έχει υπάρξει μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει συγγράψει τα βιβλία 8+2 Μύθοι για την Τουρκική Εξωτερική Πολιτική (Geopol Publishing, 2022), Διεθνής Πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο (Παπαζήση, 2020), και Η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο με τον Νίκο Μούδουρο (Τουρίκη, 2016). Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού New Middle Eastern Studies και συνιδρυτής της πλατφόρμας Geopolitical Cyprus. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην τουρκική εξωτερική πολιτική και τη διεθνή πολιτική της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Ο Γιώργος Ζιώγας είναι το πέμπτο από τα εφτά παιδιά της οικογένειας του Ιωσήφ και της Βασιλικής Ζιώγα από το Συρράκο των Ιωαννίνων. Είναι απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής Ιωαννίνων. Σπούδασε Χημικός Μηχανικός στο Ε.Μ.Π. και Πολιτικός Μηχανικός στην Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Από το 1971 μέχρι το 1999 υπηρέτησε στο Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Από το 1988 μέχρι το 1991 και από το 1994 μέχρι το 1996 διετέλεσε Δ/ντής στη 2η ΔΕΚΕ (Δ/νση Ελέγχου Κατασκευαζόμενων Έργων) της Περιφέρειας Ηπείρου. Από το 1997 μέχρι το 1999, που αποχώρησε από την υπηρεσία, διετέλεσε Δ/ντής στη Διεύθυνση Δημοσίων Έργων της Περιφέρειας Ηπείρου. Κατά την περίοδο 1984-1997 ήταν μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ/τμήματος Ηπείρου. Έχει ασχοληθεί με διάφορα θέματα του Περιβάλλοντος, έχει εκπονήσει σχετικές εργασίες, και δημοσίευσε διάφορα άρθρα. Το 2020 εκδόθηκε το βιβλίο του «Οδοιπορικό στη φυσική πραγματικότητα».

Η Ηρώ Μυλωνάκου-Κεκέ είναι Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα επιστημονικά-ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται: στην Κοινωνική Παιδαγωγική και στις διεπιστημονικές της συνέργειες∙ στη Συστημική Επιστήμη∙ στη Συνεργασία Σχολείου, Οικογένειας και Κοινότητας∙ στη Συνεκπαίδευση (Syneducation Model) παιδιών και ενηλίκων∙ στην Εκπαίδευση Ενηλίκων∙ στην Εκπαίδευση και στην επαγγελματική ανάπτυξη των Εκπαιδευτικών∙ στην ανάπτυξη της Δημιουργικότητας στη Σχολική Κοινότητα και στην Κοινωνία∙ στις Καινοτόμες Παιδαγωγικές Προσεγγίσεις∙ στην ψυχοπαιδαγωγική αξιοποίηση των Παιδικών Σχεδίων∙ στην κοινωνικοπαιδαγωγική προσέγγιση ζητημάτων, όπως: η εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατική εκπαίδευση, η διαπολιτισμική εκπαίδευση, η πρόληψη και η αντιμετώπιση αντικοινωνικών και αντιδημοκρατικών συμπεριφορών, η ετερότητα και η μοναδικότητα κάθε ανθρώπου, η συναισθηματική και κοινωνική εκπαίδευση και οι κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Έργα της ιδίας (επιλογή): ▪ Κοινωνική Παιδαγωγική: Θεωρία και Πράξη. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση, 2021. ▪ Σχολείο, Οικογένεια και Κοινότητα: Συνεργασία, Ενδυνάμωση και Ανάπτυξη. Αθήνα: Εκδόσεις Αρμός, 2019. ▪ Social Pedagogy in times of crisis in Greece. Special Issue of International Journal of Social Pedagogy (Guest Editor). London: UCL Institute of Education, 2015. ▪ Κοινωνική Παιδαγωγική: Θεωρητικές, Επιστημολογικές και Μεθοδολογικές Διαστάσεις. Αθήνα: Διάδραση, 2013. ▪ Συνεργασία Σχολείου, Οικογένειας και Κοινότητας: Θεωρητικές Προσεγγίσεις και Πρακτικές Εφαρμογές. Αθήνα, 2009. ▪ Σύγχρονες θεωρητικές προσεγγίσεις στην Επικοινωνία Σχολείου, Οικογένειας και Κοινότητας. Αθήνα: Ατραπός, 2006. ▪ Όταν τα Παιδιά Μιλούν με το Σχέδιο για τον Εαυτό τους, την Οικογένεια και τον Κόσμο τους. Αθήνα, 2005. ▪ Ζητήματα Κοινωνικής Παιδαγωγικής. Αθήνα: Ατραπός, 2003. ▪ Ο Προσωπικός Τρόπος Μάθησης για Μαθητές, Εκπαιδευτικούς και Γονείς: Θεωρητικές Προσεγγίσεις και Τρόποι Διερεύνησης. Αθήνα, 2002. ▪ Συνεργατικές Δραστηριότητες στο Σχολείο και στην Οικογένεια: Τεχνικές, Τακτικές και Μέθοδοι. Αθήνα, 2002. ▪ Βλέπω τον σημερινό κόσμο: Δημιουργικές– Διαθεματικές Δραστηριότητες για την «Ευέλικτη Ζώνη» του Δημοτικού Σχολείου. (Σε συνεργασία με την Ε. Μανούσου). ΥΠ.Ε.Π.Θ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Αθήνα, 2001. ▪ Σχολείο και Οικογένεια. Από την Απομόνωση στην Αλληλεπίδραση: Μία επικοινωνιακή προσέγγιση. Αθήνα, 1999. ▪ Ο Σχεδιαστικός Λόγος των Παιδιών: Ολική προσέγγιση. Αθήνα, 1998.

Η Μαρία Θανοπούλου σπούδασε νομικά στην Αθήνα και κοινωνιολογία στο Παρίσι με ειδίκευση στην κοινωνιολογία της μνήμης. Ως ερευνήτρια του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών για τρεις και πλέον δεκαετίες (1987-2020) συμμετείχε σε μεγάλου θεματικού φάσματος έρευνες, ενώ ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την συλλογική μνήμη, την προφορική ιστορία, την ποιοτική έρευνα, την βιογραφική μέθοδο και την ιστορία των κοινωνικών επιστημών.

Ο Πέτρος Θέμελης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη (1936). Πήρε πτυχίο Ιστορίας και Αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Διετέλεσε επιστημονικός βοηθός στην Αρχαιολογική Υπηρεσία του Νομού Θεσσαλονίκης και συμμετείχε στις ανασκαφές Πέλλας, ανακτόρου Αιγών και τάφων Δερβενίου. Υπηρέτησε ως Επιμελητής και Έφορος Αρχαιοτήτων Hλείας-Mεσσηνίας, Aττικής-Εύβοιας, Φωκίδος-Λοκρίδος, Διευθυντής Mουσείου Δελφών και Προϊστάμενος Εφορείας Παλαιοαναθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας. Δίδαξε κλασική αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1984-2003), διετέλεσε Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων και Πρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών (1987-1989), διηύθυνε την πανεπιστημιακή ανασκαφή στον Τομέα I της αρχαίας Eλεύθερνας (1985-2003) και από το 1986 έως σήμερα διευθύνει το έργο των ανασκαφών και των αναστηλώσεων της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας στην αρχαία Μεσσήνη, το οποίο βραβεύτηκε με τρία βραβεία Europa Nostra (2005, 2011, 2019). ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ: Δώδεκα μονογραφίες, διακόσιες επιστημονικές μελέτες, βιβλιοκρισίες, αρχαιολογικοί οδηγοί, εκθέσεις ανασκαφών, πρόλογοι εκδόσεων, άρθρα σε εγκυκλοπαίδειες, μεταφράσεις, επιφυλλίδες στον ημερήσιο αθηναϊκό και μεσσηνιακό τύπο. ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ: Επίτιμος δημότης Μεσσήνης, Ανδρούσας, Καλαμάτας, ισόβιος Εταίρος Αρχαιολογικής Εταιρείας, αντεπιστέλλον μέλος Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, μέλος Εταιρείας Eυβοϊκών Μελετών, Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, Aυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου, Επιτροπής Συντήρησης Μνημείων Ακροπόλεως, αντιπρόεδρος σωματείου ΔΙΑΖΩΜΑ και Ιδρύματος Οικ. Γ. Ψαροπούλου – Κέντρου Μελέτης Νεώτερης Κεραμεικής, πρόεδρος Εταιρείας Mεσσηνιακών Aρχαιολογικών Σπουδών. Το 2004 του απονεμήθηκε ο Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο και το 2016 ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Tάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο. Επίσης το 2016 ανακηρύχθηκε Επίτιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και το 2018 του απονεμήθηκε το μετάλλιο Α΄ Τάξεως του Αγίου Διονυσίου του Αρεοπαγίτου από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμο.

Ο Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης, Ομότιμος Καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου διετέλεσε Πρύτανης, είναι συγγραφέας φιλοσοφικού και δοκιμιακού περιεχομένου βιβλίων, λεξικογράφος, διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος. Εκτός από την ενεργό ενασχόλησή του εις το θέατρο ως ηθοποιού και ως συγγραφέα έργων που ανέβηκαν σε σκηνές εντός και εκτός της Ελλάδας, έχει παρουσιάσει από την Δημόσια Ελληνική Τηλεόραση και από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας σειρές εκπομπών πολιτιστικού χαρακτήρα.

Η Μαρία Σπ. Θεοδοσίου είναι απόφοιτος του Τμήματος Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εργάζεται ως φιλόλογος στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών του Τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου.

O Γεώργιος Θεοδωρόπουλος είναι Καθηγητής Χειρουργικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει ειδικευθεί πλήρως στη Γενική Χειρουργική και εξειδικευθεί στη Χειρουργική Παχέος Εντέρου στις ΗΠΑ. Είναι Fellow of American College of Surgeons (FACS) και Fellow of American Society of Colon and Rectal Surgeons (FASCRS). Έχει διατελέσει μέλος επιτροπών σημαντικών διεθνών εταιρειών, όπως της European Association for Endoscopic Surgery και της American Society of Colon and Rectal Surgeons. Λόγω της κλινικής και επιστημονικής συμβολής και αφοσίωσής του στη Χειρουργική του Παχέος Εντέρου και Πρωκτού, αντιμετωπίζει δυσίατα χειρουργικά νοσήματα του κατώτερου πεπτικού, ενώ εφαρμόζει ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για τις καλοήθεις και τις κακοήθεις παθήσεις της περιοχής. Έχει σημαντικό ερευνητικό και συγγραφικό έργο όπως, ανάμεσα σε άλλα, τεκμηριώνεται από τις 150 ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις του σε διεθνή περιοδικά.

H Αλεξάνδρα Θεοδωροπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα, έλκοντας την καταγωγή από το Αγρίνιο και τα Χανιά. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Robert Schuman του Στρασβούργου ενώ ενδιάμεσα φοίτησε και στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Βαρκελώνης. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές Φιλοσοφίας στο Παρίσι (École des hautes études en sciences sociales) και στις Βρυξέλλες (Université Libre de Bruxelles). Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών Ως ελληνίδα διπλωμάτις, έχει υπηρετήσει στη Γενεύη (Ηνωμένα Έθνη), στις Βρυξέλλες (Ευρωπαϊκή Ένωση), στο Χιούστον (Πρόξενος στο Τέξας), στην Πρετόρια (πρεσβεία την Νότιο Αφρική). Στο Υπουργείο Εξωτερικών έχει κατά καιρούς ασχοληθεί με όλες τις πτυχές της διπλωματίας (πολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά) και έχει θητεύσει ως Διπλωματικός Σύμβουλος στο Υπουργείο Πολιτισμού. Είναι μέλος του ΔΣ του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών. Προτού ενταχθεί στην Διπλωματική Υπηρεσία, μεταξύ άλλων, δίδαξε Δίκαιο στο Γαλλόφωνο Κέντρο Ανωτέρων Σπουδών της Αθήνας, ήταν συντάκτρια στην εφημερίδα «το Βήμα» και επιστημονική συνεργάτιδα του τμήματος Φιλοσοφίας της έδρας της UNESCO στο Παρίσι Έχει δώσει πολυάριθμες ομιλίες για διάφορα θέματα (εξωτερική πολιτική, οικονομία, τέχνη, φιλοσοφία, εκπαίδευση) στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει συμμετάσχει σε φιλοσοφικά συνέδρια της UNESCO, του Διεθνούς Κολλεγίου Φιλοσοφίας, της Διεθνούς Εταιρείας Ελληνικής Φιλοσοφίας, της Διεθνούς Εταιρείας Προσωκρατικών Σπουδών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα για θέματα σύγχρονης και αρχαίας φιλοσοφίας και γενικότερα, θέματα γύρω από τον Ελληνικό Πολιτισμό. Τελευταία της δημοσίευση: Eleusis, the Seeds of Life στο συλλογικό έργο Greece: A Modern Odyssey, εκδόσεις Paperwall Media and Publishing, 2019. Έχει εκδώσει δυο ποιητικά έργα, ως Αλεξάνδρα Κανδάνου: Χίλιες σε Μία Νύχτες (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2014), Τα φτερωτά χαλινάρια του έρωτα (Γαβριηλίδης, 2017). Έχει ένα γιο, τον Ιάσονα.

Η Θεώνη Στρατιώτου – Γερασιμάτου γεννήθηκε το 1961 στα Σβορωνάτα Κεφαλονιάς. Τις εγκύκλιες σπουδές τελείωσε στο Γυμνάσιο Κεραμειών. Ακολούθησε μία πορεία αναζήτησης γνώσης αρχομένη από το Saint George Commercial College στην Αθήνα, σπουδές Διοίκησης Ξενοδοχειακών Επιχειρήσεων στη Θεσσαλονίκη, για να βρει το δρόμο της επαγγελματικής απασχόλησης, μετά την παρακολούθηση μαθημάτων διατροφής στον διαμορφούμενο τότε τομέα της διαιτολογίας, που υπηρέτησε επί εικοσιτρία χρόνια στην Κεφαλονιά. Οπαδός της διά βίου μάθησης υπό την ευρεία έννοια του όρου, από το 2007 μέχρι σήμερα φοίτησε στο Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας στο Αργοστόλι και συνέχισε ως φοιτήτρια πάντα, τη σταχυολόγηση γνώσεων μέσω επιλεκτικής παρακολούθησης μαθημάτων στα τμήματα Παιδαγωγικού και Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με παράλληλη την παρακολούθηση σεμιναρίων και δράσεων πολιτισμού και τέχνης, σε ιδρύματα της Αθήνας. Αδιαμφισβήτητος συμπαραστάτης σε αυτές της τις αναζητήσεις στάθηκε ο σύζυγός της γιατρός, Άγγελος Γερασιμάτος με τον οποίον παντρεύτηκαν το 1988 και απέκτησαν δύο παιδιά, την Χρυσάνθη και τον Γεράσιμο, που ακολουθούν την οικογενειακή παράδοση, υπηρετώντας τις επιστήμες της διαιτολογίας και της ιατρικής αντίστοιχα.

Ο Δρ Ιάκωβος Παναγόπουλος είναι κινηματογραφιστής και ερευνητής του πρακτικού κινηματογράφου. Η πρωτοποριακή δουλειά του είναι ο συνδυασμός πρακτικής κινηματογράφησης και ακαδημαϊκής έρευνας. Στόχος του είναι να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στα δύο. Μετά από πτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Ήχου και Εικόνας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ο Ιάκωβος απέκτησε το μεταπτυχιακό του πάνω στην Διεύθυνση Φωτογραφίας στο Πανεπιστήμιο Bournemouth της Αγγλίας. Ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή για το έργο του Θεόδωρου Αγγελόπουλου στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire με τίτλο: «Reshaping Contemporary Greek Cinema Through a Re-evaluation of the Historical and Political Perspective of Theo Angelopoulos’s Work». Ο Ιάκωβος είναι ερευνητής διάφορων εργαστηρίων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό όπου προσπαθεί να προσεγγίσει την διεπιστημονική διάσταση της έρευνας στο πρακτικό κινηματογράφο με άλλα επιστημονικά πεδία.

Ο Μουράτ Ισσί είναι διδάκτορας Ιστορίας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι ερευνητής του Κέντρου Έρευνας Νεότερης Ιστορίας/Κ.Ε.Ν.Ι. του ίδιου Πανεπιστημίου.

Η Δρ Ιωάννα Θεοτοκάτου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κύπρο. Σπούδασε Ελληνική και Μεσαιωνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι κάτοχος MSc Educational Leadership and Management από το Cyprus International Institute of Management (CIIM) και PhD in Philosophy από το Leeds Beckett University, UK. Το θέμα της διδακτορικής της διατριβής είναι «The leader who is not a leader: A micropolitical analysis of a Cypriot principal’s management styles» και εξετάζει την ανάδυση των ειδών διοίκησης διαμέσου της πραγμάτευσης της δύναμης στην ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Έχει εργαστεί σε δημοτικά σχολεία, γυμνάσια και λύκεια και ως εκπαιδεύτρια ενηλίκων. Έχει επίσης εργαστεί ως Λέκτορας Ιστορίας και ως Assistant Professor στο κολέγιο CDA στη Λεμεσό και ως Programme Leader στο εξ αποστάσεως MA Leadership in Education του Liverpool John Moores, Uk. Από το 2020 συνεργάζεται με το Osaka City University, Japan, ως ερευνήτρια και παρουσιάστρια σεμιναρίων. Ταυτόχρονα, συνεργάζεται και με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου ως εισηγήτρια του προαιρετικού σεμιναρίου επαγγελματικής μάθησης «Αποτελεσματική Διαχείριση και Επίλυση Συγκρούσεων».

Ο Ιωάννης Αποστολάκης σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Εκπαίδευση, στην Πληροφορική & την Επιχειρησιακή Έρευνα ενώ έχει Διδακτορικό Δίπλωμα στην Ιατρική Πληροφορική. Έχει ερευνητικό και επαγγελματικό έργο σε θέματα Ιατρικής Πληροφορικής, Ιατρικής Εκπαίδευσης και Ιατρικής Στατιστικής. Είναι επί σειρά ετών στην Επιστημονική Επιτροπή σημαντικών συνεδρίων αλλά και κριτής σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά Ιατρικής Πληροφορικής, Διοίκησης στην Υγεία καθώς και Ηλεκτρονικής Μάθησης. Σήμερα, ως ΕΔΙΠ, διδάσκει στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι Καθηγητής- Σύμβουλος (ΣΕΠ) στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Ο Ιωάννης Γ. Κουτρουμπής γεννήθηκε το 1990. Αποφοίτησε από την Σχολή Μωραΐτη το 2008. Το 2012 πήρε το πτυχίο του από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2015 πήρε μεταπτυχιακό τίτλο με ειδίκευση τις διεθνείς σχέσεις και τις στρατηγικές σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το 2021 αναγορεύθηκε ως Διδάκτωρ του Πάντειου Πανεπιστημίου αφού υποστήριξε επιτυχώς τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την ενεργειακή διπλωματία της Ρωσίας. Διαθέτει περισσότερα από 5 χρόνια ερευνητικής εμπειρίας στον τομέα των ευρωατλαντικών σχέσεων. Από τον Νοέμβριο του 2021 είναι Επισκέπτης Ερευνητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει δημοσιεύσει μία μονογραφία και πλήθος επιστημονικών άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Επίσης έχει συμμετάσχει ως ομιλητής και διοργανώσει πλήθος συνεδρίων με ιδρύματα όπως το Konrad Adenauer Stiftung και το Ίδρυμα Νάουμαν. Ασχολείται με τη δημοσιογραφία από το 2014 καλύπτοντας το διπλωματικό ρεπορτάζ, έχοντας αρθρογραφήσει για εφημερίδες όπως η Αξία, για ιστοσελίδες όπως οι aftodioikisi.gr, thecaller.gr huffpost.gretc. Τέλος, είναι συνιδρυτής και πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, φορέα με ειδικό συμβουλευτικό καθεστώς στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ.

Ο Φώτης Καγγελάρης είναι Διδάκτωρ Ψυχοπαθολογίας Université de Paris, συγγραφέας.

Ο Άγγελος Γ. Κανάς είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Κατά το παρελθόν, διετέλεσε τακτικό μέλος του ακαδημαϊκού προσωπικού των πανεπιστημίων της Μεγ. Βρετανίας University of Wales Bangor (Λέκτορας, Lecturer), University of Stirling (Λέκτορας, Lecturer) και University of Kent (Καθηγητής, Professor). Έχει διδακτορικό από το University of Aston της Μεγ. Βρετανίας, μεταπτυχιακό τίτλο M.Sc. από το πανεπιστήμιο University of Strathclyde της Μεγ. Βρετανίας, και Πτυχίο στα Οικονομικά (ΑΡΙΣΤΑ) από το ΟΠΑ (ΑΣΟΕΕ). Οι διδακτορικές του σπουδές χρηματοδοτήθηκαν με πλήρη υποτροφία από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ), οι μεταπτυχιακές του σπουδές με πλήρη υποτροφία από το Ίδρυμα Μποδοσάκη, και οι προπτυχιακές του σπουδές από το Ίδρυμα Χαλκιοπούλου (ΑΣΟΕΕ) και ΙΚΥ. Έχει διατελέσει Εθνικός Εμπειρογνώμων στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή με συμμετοχή στη σύνταξη των European Economic Forecasts, καθώς και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή. Το ερευνητικό του έργο έχει εμφανιστεί στα διεθνή επιστημονικά περιοδικά Journal of Money Credit and Banking, European Journal of Operational Research, Journal of Banking and Finance, Journal of Financial Research, The Financial Review, Journal of Operational Research Society, Economics Letters, Journal of International Money and Finance, Management International Review, κ.α. Έχει λάβει πάνω από 3100 ετεροαναφορές και δείκτη h = 28 (2023). Έχει διατελέσει μέλος της επιτροπής σύνταξης (Editorial Board member) των διεθνών επιστημονικών περιοδικών Empirical Economics, Applied Financial Economics, και Guest Editor του Journal of International Money and Finance. Τέλος, είναι πιστοποιημένος αναλυτής από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο σε θέματα χρηματοοικονομικού προγραμματισμού.

Ἡ Κατερίνα Καραμήτρου εἶναι Καθηγήτρια Κλασσικοῦ Πολιτισμοῦ καί Ἀρχαίου Δράματος / Ἠθοποιός στό Πανεπιστήμιο Ἰωαννίνων. Ἔχει σπουδάσει Κλασσική Φιλολογία – Φιλοσοφία – Δρᾶμα καί Ὑποκριτική στήν Ἀγγλία. Ἡ Διδακτορική Της Διατριβή ἀποτελεῖ μία ἐνδελεχῆ ἔρευνα τῆς Αἰσχύλειας Τραγωδίας (πλήρως διασωζόμενα ἔργα και σπαράγματα). Τό κυρίαρχο ἐπιστημονικό ἐνδιαφέρον τῆς συγγραφέως ἑστιάζεται στήν πολυπρόσωπη δυναμική καί στίς Πολιτισμικές μεταμορφώσεις-διαστάσεις της Τραγωδίας ἐν γένει. Ἔχει ἱδρύσει τή Θεατρική Ὁμάδα Φᾶος μέ στόχο τά ὑψηλά ἐνδεχόμενα, τίς σύγχρονες με-ταγραφές-ἀποκρυπτογραφήσεις-ἑρμηνεῖες τοῦ Δράματος καί τῆς Καθολοκῆς ἰσχύος, τήν ὁποία μεταγγίζουν Παντοτινά τά μεγάλα κείμενα καί ἡ Ἑλληνική Γλῶσσα. Πρωτοκαθεδρία στό Ἐπιστημονικό καί Καλλιτεχνικό Ἔργο Της ἔχει μίαν ἄλλη θέαση-spectrum τῶν ἀνεξοικείωτων ὄψεων τῆς Δραματικῆς Τέχνης μέσα ἀπό τόν τελετουργικό καλλωπισμό τοῦ Σώματος, τήν πένθιμη φιληδονία, τήν ἐντοσθιότητα, τήν τρέλλα, τήν αὐτομεμψία, τό ἡδονικό ἄλγος καί προτάντων, τήν ἄγρια, ἀνυπόταχτη κι ἀνόθευτη ἑτερότητα.

Η Αγγελική Καρδαρά είναι Εισηγήτρια-Συγγραφέας και Εκπαιδεύτρια στο Πρόγραμμα Συμπληρωματικής εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης (E-Learning) του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης (Κ.Ε.ΔΙ.ΒΙ.Μ.) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Φιλόλογος και Τακτική Επιστημονική Συνεργάτιδα Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος (ΚΕ.Μ.Ε.). Από τον Φεβρουάριο του 2020 ανέλαβε και Επιστημονικά Υπεύθυνη του Crime & Media Lab του Κέντρου Μελέτης του Εγκλήματος που αποτελεί Ομάδα Εργασίας για το Έγκλημα και την Απεικόνισή του στα ΜΜΕ. Έχει επάρκεια και άδεια διδασκαλίας τριών ξένων γλωσσών (αγγλικών, γαλλικών, ισπανικών). Εργάζεται στον συναρπαστικό χώρο της εκπαίδευσης, δίνει διαλέξεις και οργανώνει μαθήματα σεμιναριακού τύπου στο αντικείμενο εξειδίκευσής της «Έγκλημα & Media». Επίσης, είναι Επιστημονικά Υπεύθυνη ερευνών εγκληματολογικού, κοινωνικού και μιντιακού ενδιαφέροντος, αρθρογραφεί και συγγράφει. Οι «Νέοι Παγιδευμένοι στα Παιχνίδια της Βίας: Εγκλήματα με Δράστες και Θύματα Νέους» είναι το έκτο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση. Το προσωπικό της ιστολόγιο είναι: http://aggelikikardara.wordpress.com

Ο Ξενοφών Κοντιάδης είναι Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Συντονιστής της Ερευνητικής Ομάδας «Constitution-Making and Constitutional Change» της International Association of Constitutional Law και Co-Editor της εκδοτικής σειράς Routledge Series in Comparative Constitutional Change του διεθνούς εκδοτικού οίκου Routledge. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Στα πρόσφατα βιβλία του περιλαμβάνονται: «Μαθήματα Κοινωνικής Διοίκησης και Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλειας» (Παπαζήσης, 2023), «Σύνταγμα: Ερμηνεία κατ’ άρθρο» (ηλεκτρονική έκδοση syntagmawatch.gr 2023, επιστημ. διεύθυνση σε συνεργασία με τους Σ. Βλαχόπουλο και Γ. Τασόπουλο), «Η συνταγματική ανθεκτικότητα στη δοκιμασία των κρίσεων» (σε συνεργασία με την Α. Φωτιάδου, e-book ελεύθερης πρόσβασης στο www.epoliteia.gr 2022), «Η περιπετειώδης ιστορία των επαναστατικών Συνταγμάτων του 1821» (Καστανιώτης 2021), «Πανδημία, βιοπολιτική και δικαιώματα» (Καστανιώτης, 2020), «Routledge Handbook of Comparative Constitutional Change» (επιμ. με A. Fotiadou, 2020), «Πώς γράφεται το Σύνταγμα;» (Παπαζήσης 2018).

Η Ζωή Κούρτη είναι Εκπαιδευτικός Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης (Πανεπιστήμιο Κρήτης). Το Μεταπτυχιακό δίπλωμα της από το Πανεπιστημίου Θεσσαλίας έχει τίτλο «Πληροφορική και Υπολογιστική Βιοϊατρική», κατέχει εξειδίκευση στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση, στη Διαπολιτισμική και Οικονομική Εκπαίδευση και στην Εκπαίδευση Ενηλίκων. Εργάζεται αρκετά χρόνια ως Νηπιαγωγός και Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τη Μεθοδολογία της Εκπαιδευτικής Έρευνας, την Εφαρμογή των Τ.Π.Ε. στην Εκπαίδευση και την Υπολογιστική σκέψη.

Ο Γεώργιος Κωνσταντινίδης γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από την Κωνσταντινούπολη. Είναι Διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στην Οικονομική Επιστήμη από το ομώνυμο Τμήμα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.). Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στη Διεθνή Οικονομική και Χρηματοδοτική, καθώς και του Αμερικανικού Κολλεγίου της Ελλάδας (Deree College), με ειδίκευση στο Μάρκετινγκ. Εργάζεται στο Πανεπιστήμιο της Πελοποννήσου και παράλληλα διδάσκει στο New York College στην Αθήνα. Μιλάει και γράφει αγγλικά και γαλλικά. Είναι μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας. Αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Είναι έγγαμος και έχει ένα γιο.

O Κωνσταντίνος Μαρινάκος είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, με μεταδιδακτορική έρευνα στην «Ανάπτυξη clusters & networks στον τουρισμό» και διδακτορική διατριβή στο πεδίο των «Εφαρμοσμένων οικονομικών στον τουρισμό». Έχει σημαντικό αριθμό δημοσιεύσεων σε αξιόλογα διεθνή περιοδικά, ενώ έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε αρκετά διεθνή και εθνικά συνέδρια γύρω από την οικονομία και την τουριστική ανάπτυξη. Παράλληλα έχει διατελέσει επικεφαλής σημαντικών επαγγελματικών φορέων και οργανισμών του τουρισμού.

Ο Κωνσταντίνος Τσούντας γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου René Descartes – Παρίσι 5 και Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί στο Υπουργείο Εσωτερικών, στο Υπουργείο Παιδείας και στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Κυριότερα συγγράμματά του είναι: «Σύστημα εποπτείας επί των ο.τ.α.: το Ελληνικό παράδειγμα» (εκδ. Α. Σάκκουλα, 1993), «Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και το εκπαιδευτικό προσωπικό της» (εκδ. Μεταίχμιο, 1995), με συγγραφέα την Μαρία Χρονοπούλου, «Κωδικοποιημένη συλλογή νομοθεσίας για την κατάσταση του μόνιμου προσωπικού των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης» (εκδ. ΠΟΕ-ΟΤΑ, 1996), με συγγραφέα τον Ανδρέα Μεντζέλο, «Οργάνωση και Λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης» (εκδ. Μεταίχμιο, 1996), με συγγραφέα την Μαρία Χρονοπούλου, «Διακρατική και Υπερεθνική Συνεργασία» (εκδ. Παπαζήση, 2002), με συγγραφείς τους Β. Πανάγο και Κ. Τσούντα. Μελέτες και άρθρα του για θέματα Δημοσίου Δικαίου έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά.

Ο Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1982, μεγάλωσε και μένει μέχρι σήμερα στην Αγία Βαρβάρα της Δυτικής Αθήνας. Έχει καταγωγή από την Ημαθία και την Καρδίτσα. Είναι Διδάκτορας της Βιολογίας, ζωγράφος, ποιητής, στιχουργός. Τέλειωσε το 4ο Ενιαίο Λύκειο Κορυδαλλού το 2000, αποφοίτησε από το Τμήμα Βιολογίας της Αθήνας το 2004, έκανε μεταπτυχιακό στον Τομέα Κυτταρικής Βιολογίας- Βιοφυσικής(του ίδιου τμήματος) και διδακτορικό στον Τομέα Ζωολογίας – Θαλάσσιας Βιολογίας (επίσης του ίδιου τμήματος). Ο τίτλος του διδακτορικού του είναι: «Η διαχρονική διαφοροποίηση της Πανίδας της Ελλάδας». Ζωγραφίζει με την βοήθεια Η/Υ. Έχει συμμετάσχει στο ARΤ Θεσσαλονίκη 2016 και έχει κάνει την έκθεση ζωγραφικής 50 HAIKU & NEW AGE, μαζί με τον επίσης ζωγράφο και ποιητή Γιάννη Γούνα. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο: «Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Μέρος Πρώτο: Οι Εποχές άλλαξαν», εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πνοές λόγου & τέχνης, τον Ιούνιο του 2018 και παρουσιάστηκε δύο φορές στον ΙΑΝΟ τον Ιούνιο του 2018 και 2019. Αυτό που κρατάτε στα χέρια σας είναι το πρώτο του επιστημονικό βιβλίο.

Ο Κωνσταντίνος Χριστόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας. Σπούδασε στην παιδαγωγική σχολή της Φλώρινας και ασκεί το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ειδική αγωγή στη Ρώμη και έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε παιδαγωγικές επιμορφώσεις. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και έχει Κρατική Πιστοποίηση ανάγνωσης και γραφής Braille. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ειδικός παιδαγωγός. Λατρεύει τα βιβλία, τα ταξίδια και τη γυμναστική.

O Kωστής Aντωνιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε Φυσική και Φωτογραφία στο Παρίσι. Οργάνωσε το Τμήμα Φωτογραφίας στο ΤΕΙ Αθηνών, στο οποίο επί σειρά ετών διετέλεσε πρόεδρος. Έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και εθνικές συλλογές. Θεωρητικά και κριτικά κείμενά του για τη φωτογραφία δημοσιεύονται από το 1979 σε εικαστικά και φωτογραφικά περιοδικά. Έχει οργανώσει και επιμεληθεί εκθέσεις Ελλήνων και ξένων φωτογράφων. Το 2003 ανέλαβε τη διεύθυνση του Μουσείου Φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη.

Ο Κωστής Παπακόγκος γεννήθηκε στο Παχτούρι της Πίνδου το 1936. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα και ιστορικά κείμενα και έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων στον σκανδιναβικό Τύπο. Ζει στη Σουηδία από την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών και είναι μέλος της Ομοσπονδίας Συγγραφέων Σουηδίας και του Pen Club. Πρωτοεμφανίστηκε στα σουηδικά γράμματα το 1969 με το μυθιστόρημα Τα κύματα της Ρόδου (2004, εκδόσεις Παπαζήση) με θέμα την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος του 1967 στην Ελλάδα. Στη διάρκεια της δικτατορίας έλαβε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και έγραψε πολλά σχετικά άρθρα σε σκανδιναβικές εφημερίδες. Το βιβλίο του Καπετάν Άρης εκδόθηκε στα σουηδικά το 1975 και το 1976 κυκλοφόρησε η πρώτη ελληνική του έκδοση.

Ὁ Ἰωάννης Λαδᾶς γεννήθηκε στὴν Ἀθήνα. Σπούδασε θεολογία στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ φιλοσοφία στὴ Σχολὴ Ἀνθρωπιστικῶν καὶ Κοινωνικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν. Τυγχάνει κάτοχος μεταπτυχιακοῦ διπλώματος Φιλοσοφίας ἀπὸ τὴ Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ μεταπτυχιακοῦ διπλώματος Θεολογίας ἀπὸ τὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παρακολούθησε μεταπτυχιακὰ μαθήματα θεολογίας στὴν Προτεσταντικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Καρόλου τῆς Πράγας καὶ φιλοσοφίας στὴ Σχολὴ Τεχνῶν καὶ Ἐπιστημῶν τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Βοσπόρου τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Εἶναι κάτοχος διδακτορικοῦ διπλώματος φιλοσοφίας ἀπὸ τὴ Φιλοσοφικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καὶ διδακτορικοῦ διπλώματος Θεολογίας ἀπὸ τὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ἔχει συμμετάσχει σὲ ἐρευνητικὰ εὐρωπαϊκὰ προγράμματα καὶ σὲ Παγκόσμια καὶ Διεθνῆ θεολογικὰ καὶ φιλοσοφικὰ συνέδρια στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικό. Εἶναι μέλος, μεταξὺ ἄλλων, τοῦ Ἐργαστηρίου Ἐφαρμοσμένης Φιλοσοφίας καὶ τῆς Ἑλληνικῆς Ἑταιρείας Ἠθικῆς.

Η Ίλια Λακίδου είναι θεατρολόγος, διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει διδάξει Θεατρική Αγωγή στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για 20 χρόνια (1997-2017). Από το 2017 υπηρετεί ως Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών ΕΚΠΑ. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ιστορία του νεοελληνικού θεάτρου με έμφαση σε ζητήματα όψης, στη σχέση πολιτικής και θεάματος καθώς και στη διδακτική του θεάτρου στην εκπαίδευση και την κοινότητα. Συγγράφει τα έργα της σειράς «Σχολική Σκηνή» της Κάπα Εκδοτικής.

Η Έφη Λαμπροπούλου είναι Καθηγήτρια Εγκληματολογίας στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών. Έχει ασχοληθεί με θέματα όπως: κοινωνικός και ποινικός έλεγχος του εγκλήματος (οργανώσεις, θεσμοί, πολιτικές), διαφθορά, παράνομες αγορές, δημιουργία και εφαρμογή των (ποινικών) νόμων, κ.ά. Έχει συνεργαστεί με ευρωπαϊκά και ελληνικά πανεπιστήμια, διεθνή Ινστιτούτα, ομάδες έρευνας και επιστημονικές ενώσεις. Μέλος της συντακτικής επιτροπής ελληνικών και ξένων επιστημονικών περιοδικών.

Ο Λεύτερης Μανωλάς γεννήθηκε το 1943 στη Ρόδο, με ρίζες και από την Πάτμο και την Ύδρα. Από το Βενετόκλειο Γυμνάσιο πήρε τις κύριες γνώσεις και τις βασικές αξίες για τη ζωή και τον κόσμο, έχοντας δάσκαλό του τον Φώτη Βαρέλη. Στη συνέχεια σπούδασε, εργαζόμενος, Πολιτικές Επιστήμες, Νομικά και Δημοσιογραφία. Εργάσθηκε στον ιδιωτικό τομέα, στο Δήμο Αθηναίων και σταδιοδρόμησε, μέχρι Γενικός Διευθυντής, στον ΟΣΕ. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά, στο διαδίκτυο και έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες. Με αρχική, την Ποιητική Αντι-ανθολογία του Δημήτρη Ιατρόπουλου 1971. Το 1978 πρωτοβραβεύτηκε, σε λογοτεχνικό διαγωνισμό που είχε οργανωθεί από τον ΟΣΕ, με το Βραβείο Ποίησης, με κριτική Επιτροπή από τους: Ηλία Σιμόπουλο, Τάσσο Ζάππα και Πάνο Παναγιωτούνη. Μερικά από τα ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί. Άρθρα του (πολιτικού, οικολογικού περιεχομένου), έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και στο διαδίκτυο. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ • Πρόσωπα και Τόποι (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2017 • Η αρπαγή της Περσεφόνης (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2017 • Persona non Grata (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2018 • Νυν και Αεί (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2019 • Η πολιτική ζωή των Ροδίων και λοιπών Δωδεκανησίων 1821-1912 (Ιστορικό Δοκίμιο), εκδόσεις Λειμών 2019. • Πλεύση Πρύμνης. Οδοιπορικό Εσορίας (Ποίηση), εκδόσεις Παπαζήση 2021.

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός γεννήθηκε στην Μεσσήνη Μεσσηνίας. Τελείωσε το Γυμνάσιο Χαλανδρίου και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Συνέχισε τις σπουδές του (Master’s και διδακτορικό) με υποτροφία στο Πολιτειακό πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (Davis) στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Virginia, στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας και στο Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας (Galway). Είναι Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) στο οποίο είχε εκλεγεί πρύτανις για την περίοδο 1985-1988. Έχει υπηρετήσει σε διάφορες διοικητικές θέσεις του Δημοσίου τομέα. Ήταν πρόεδρος της Ολυμπιακής Αεροπορίας, του Πολυτεχνείου της Κρήτης, του ΔΙΚΑΤΣΑ, και του Κέντρου Προγραμματισμού και Ερευνών. Έχει γράψει διδακτικά εγχειρίδια (μεταξύ των οποίων το βιβλίο Οικονομικών του Λυκείου, το οποίο διδάσκεται από το 1982 έως σήμερα ) , πανεπιστημιακά συγγράμματα, μελέτες και πολλά άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Έχει επίσης δημοσιεύσει πλήθος άρθρων στον Ημερήσιο (ΒΗΜΑ, ΝΕΑ, Καθημερινή, Έθνος) και στον Περιοδικό Τύπο. Ήταν υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού South-East Europe Journal of Economics και είναι μέλος της εκδοτικής επιτροπής του περιοδικού Journal of Population and Sustainability.

Η Μαίρη Ανάγνου είναι διδάκτωρ Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών του Παντείου Πανεπιστημίου. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Διακυβέρνηση, Ασφάλεια και Ανάπτυξη στη Μεσόγειο». Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα με Άριστα στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Πολιτική του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ανακηρύχτηκε διδάκτορας με Άριστα (ομοφώνως) και εκπόνησε μεταδιδακτορική έρευνα την περίοδο 2017-2019 στο ίδιο Τμήμα/Πανεπιστήμιο. Συνεργάστηκε ως ερευνήτρια στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Ερευνητών στην Εξωτερική και Ευρωπαϊκή Πολιτική, στο Κέντρο Αριστείας Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Έρευνας και Κατάρτισης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Ανθρωπιστικής Δράσης του Παντείου Πανεπιστημίου (2011-2016). Έχει συνεργαστεί στο πλαίσιο των σπουδών της στο Υπουργείο Εξωτερικών στην Α5 Πολιτική Διεύθυνση. Δίδαξε στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου (2020-2021) και διετέλεσε Επισκέπτρια Ερευνήτρια του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2020-2022). Από το 2019 υπηρετεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στην εξέλιξη της ευρωπαϊκής πολιτικής και έννομης τάξης, αλλά και στα δικαιώματα του ανθρώπου. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και έχει δημοσιεύσει επιστημονικές μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους στα παραπάνω ζητήματα. Είναι συγγραφέας τεσσάρων μονογραφιών: Ο Ευρωπαϊκός Χώρος Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (1999-2013). Αποτιμώντας τα Προγράμματα Δράσης του: Τάμπερε, Χάγη, Στοκχόλμη (εκδ. Παπαζήση, 2014)· Ετερότητα και ανεκτικότητα στην Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκές πολιτικές κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων (εκδ. Παπαζήση, 2017)· Η Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια στον «Χώρο»: Οι προκλήσεις και οι απαιτήσεις μιας μεταβαλλόμενης έννομης τάξης (εκδ. Παπαζήση, 2018)· καθώς και Ακυβέρνητες Ροές: Οι πολιτικές διαχείρισης της προσφυγικής/ μεταναστευτικής κρίσης, (εκδ. Παπαζήση, 2020).

Ο Μάνος Καραγιάννης είναι Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και Reader in International Security στο Τμήμα Αμυντικών Σπουδών του King’s College London. Επίσης, είναι διδάσκων στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας. Έχει διδακτορικό στις Ισλαμικές Σπουδές από το King’s College London και διδακτορικό στην Πολιτική Επιστήμη από το Πανεπιστήμιο Hull. Επιπρόσθετα, έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διεθνή Ασφάλεια από το Πανεπιστήμιο Reading και πτυχίο στις Ευρωπαϊκές Σπουδές από το London South Bank University. Έχει δημοσιεύσει άλλα δύο βιβλία, πέντε κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους και δεκαέξι επιστημονικά άρθρα για το πολιτικό Ισλάμ στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία.

Η Λαμπρίνα Α. Μαραγκού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Απεφοίτησε από το Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού, ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Γαλλική Φιλολογία και στην Αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και το διδακτορικό της, στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Η μεταδιδακτορική της έρευνα στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στον τομέα της Κοινωνιολογίας, εστιάστηκε στην συγκριτική μελέτη της αρχαίας ελληνικής θεοσοφίας του Ευριπίδη με την ριζοσπαστική σκέψη του Νέγκρι. Έχει συγγράψει έξι μυθιστορήματα («Χνάρια στην Άμμο», «Η αγάπη φοράει φτερά από μετάξι», «Το καλοκαίρι με την Μέδουσα», «Πάθος», «Ποτέ δεν φτάνει το αρκετό», «Αλγεινόν Ύδωρ») και πέντε δοκίμια («Γιώργος Χειμωνάς: ο Ιανός της ελληνικής λογοτεχνίας», «Η σάρκα σου ως έμφυτος επίδεσμος», «Μάτση Χατζηλαζάρου: Από την ποίηση στη μύηση», «Η ιερότητα του Διονύσου: Από τις Βάκχες του Ευριπίδη στον Κιθαιρώνα του Νέγκρι», «Ψυχή και Σώμα στην «Άλκηστη» του Ευριπίδη»). Ασχολείται με την μελέτη της ελληνικής φιλοσοφίας.

Η κ. Μαρία Μαυρίκου είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στο πεδίο της Πολιτικής Δημόσιας Υγείας από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ, με μεταπτυχιακούς τίτλους στη «Δημόσια Πολιτική και Χωροταξία» από το London School of Economics and Political Science και στη «Χρηματοδοτική και Τραπεζική Διοίκηση» από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει σε θέσεις ευθύνης στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την ανάλυση δημόσιας πολιτικής, της πολιτικής υγείας και του περιβάλλοντος. Έχει δημοσιεύσει σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Είναι ενταγμένη στο Μητρώο Εκπαιδευτών του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης. Επίσης, είναι επιστημονικός συνεργατής του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Ἡ Δρ Μαρία Σωζοπούλου γεννήθηκε στὸ Ἀγρίνιον Αἰτωλοακαρνανίας. Σπούδασε φιλοσοφία στὸ Τμῆμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικῆς καὶ Ψυχολογίας (νῦν Τμῆμα Φιλοσοφίας) τῆς Φιλοσοφικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἰωαννίνων. Στὸ ἴδιο Τμῆμα ὁλοκλήρωσε τὶς μεταπτυχιακές της σπουδὲς στὴν «Ἑλληνικὴ Φιλοσοφία-Φιλοσοφία τῶν Ἐπιστημῶν», καθὼς καὶ τὶς διδακτορικές της σπουδὲς στὴν Πλατωνικὴ φιλοσοφία. Ἀπὸ τὸν Ἰούλιο τοῦ 2020 εἶναι μεταδιδακτορικὴ ἐρευνήτρια ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη τοῦ Καθηγητῆ Δημητρίου Ν. Λαμπρέλλη στὸ Τμῆμα Κοινωνιολογίας τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου. Ἔχει ὑπηρετήσει στὸ παρελθὸν ὡς καθηγήτρια φιλόλογος, μουσικὸς καὶ πιάνου στὴν Πρωτοβάθμια καὶ τὴν Δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση καὶ παράλληλα ἀνέπτυξε δραστηριότητα ὡς καλλιτέχνης καὶ ἐρασιτέχνης ζωγράφος. Ἔχει συμμετάσχει σὲ διεθνῆ ἐπιστημονικὰ συνέδρια καὶ σεμινάρια στὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἔχει ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις (μὲ κριτές). Ἀπὸ τὶς Ἐκδόσεις Παπαζήση κυκλοφορεῖ τὸ βιβλίο της μὲ τίτλο Ἐκφάνσεις τῆς δημοσιότητας στὴν φιλοσοφία τοῦ Πλάτωνα. Διδάσκει στὸ Τμῆμα Φιλοσοφίας τοῦ Πανεπιστημίου Πατρῶν καὶ στὸ Διιδρυματικὸ ΠΜΣ τοῦ Τμήματος Φιλοσοφίας τοῦ ΕΚΠΑ καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἰνστιτούτου Παστὲρ «Ζῶα, Ἠθική, Δίκαιο, Εὐζωία». Εἶναι ἐρευνήτρια στὸ Ἐργαστήριο Ἐφαρμοσμένης Φιλοσοφίας τοῦ ΕΚΠΑ καὶ μέλος τοῦ «Research Group on Social and Political Philosophy» τοῦ Pontifical Gregorian University τῆς Ρώμης. Εἶναι Board Reviewer καὶ Associate Εditor στὸ Διεθνὲς ἐπιστημονικὸ περιοδικὸ CONATUS Journal of Philosophy καὶ μέλος τῆς Γραμματείας Ἔκδοσης τῆς Ἐπετηρίδας Φιλοσοφικῆς Ἔρευνας δια-ΛΟΓΟΣ.

Η Μαρία-Αγγελική Σταμούλη, γεννήθηκε στις Ερυθρές-Αττικής και σπούδασε Στατιστική και Ασφαλιστική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έχει Ph.D. και M.Sc. στην Πληροφορική της Υγείας από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται ως μέλος Ε.ΔΙ.Π. στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Έχει διδάξει επί σειρά ετών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, μαθήματα Στατιστικής, Στατιστικής Επεξεργασίας Πληροφοριών, Μεθοδολογίας της Στατιστικής Έρευνας, Πληροφορικής κ.ά. Έχει εργαστεί ως στατιστικός στην Ελληνική Στατιστική Αρχή, στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο Π.Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η Σωτηρία». Έχει ερευνητικό και συγγραφικό έργο κυρίως σε θέματα Στατιστικής στην Υγεία.

Ο Μάριος Θρασυβούλου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι ιστορικός, με τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα να επικεντρώνονται στο κυπριακό ζήτημα και την ιδεολογία του εθνικισμού στην Κύπρο, στην ιστορία και την πολιτική της ελληνοκυπριακής Αριστεράς, στην πολιτική της ελληνικής Αριστεράς σε σχέση με το Κυπριακό, στο σταλινικό φαινόμενο. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Ο εθνικισμός των Ελληνοκυπρίων – Από την αποικιοκρατία στην ανεξαρτησία. Όψεις, τάσεις και ο ρόλος της Αριστεράς (2016) και «Για την υπεράσπιση της πατρίδας» – ΑΚΕΛ και κυπριακό ζήτημα 1960-1964 (2019). Έχει επίσης δημοσιεύσει τις μελέτες Μακάριος-Γρίβας: οι αντίθετοι δρόμοι και η υποβόσκουσα σύγκρουση (2018), Το ΑΚΕΛ και η υποταγή του στον Μακάριο (2018), Η ελληνική Αριστερά απέναντι στα γεγονότα του 1963-1964 στην Κύπρο (2019), Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974: ο ελληνικός στρατός, η χούντα και η Κύπρος (2019).

Ο Μάρκος Δενδρινός είναι Καθηγητής Πληροφορικής και Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ). Έχει συγγράψει βιβλία πληροφορικής, μία μελέτη με αναλυτικό σχολιασμό του πλατωνικού διαλόγου Παρμενίδης (Εκδόσεις Ζήτρος), μία πραγματεία για το επιστημονικό και φιλοσοφικό έργο της Υπατίας (Υπατία, Εκδόσεις Αρμός), μία μελέτη για την εκτίμηση των ημερομηνιών γέννησης, θανάτου και ανάστασης του βιβλικού Ιησού (Αναζητώντας το έτος μηδέν, Εκδόσεις Αρμός), ένα βιβλίο για την προσωπικότητα και το έργο του Πλάτωνα (Έκδοση ΠΑΔΑ), κεφάλαια συλλογικών τόμων και επιστημονικές δημοσιεύσεις που αφορούν θέματα πληροφορικής, φιλοσοφίας και ιστορίας των ιδεών κατά την ύστερη αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση.

H Ίρις Μαυράκη γεννήθηκε στην Αφρική από Ρόδιο πατέρα και Αυστριακή μητέρα. Μεγάλωσε στη Ρόδο όπου παρακολούθησε μαθήματα κλασικού πιάνου και κλασικό τραγούδι στο παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Ρόδου και του Ελληνικού Ωδείου. Έχει δώσει ως ερμηνεύτρια συναυλίες σε Ελλάδα, Τουρκία, Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Τσεχία, Ισραήλ, Ελβετία, με Συμφωνικές Ορχήστρες της Τουρκίας και Έλληνες μουσικούς, το prog metal συγκρότημα Dreamtone & Iris Mavraki’s NEVERLAND και τους RISE. Το 2021 κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΤΕΧΝΗ το βιβλίο της «The Unending Journey». Σήμερα ζει στην Αγγλία.

Η Βασιλική Π. Μελέτη γεννήθηκε και κατοικεί στην Αθήνα. Είναι Οικονομολό­γος-Περιφερειολόγος και ενεργό μέλος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος και του Συνδέσμου Ελλήνων Περιφερειο­λόγων. Με σπουδές στη Σχολή Επιστημών Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου Κ.Π.Ε. Αθηνών, έλαβε πτυχίο από το Τμήμα Δημόσιας Δι­οίκησης με βαθμό «Άριστα». Με «Άριστα» έλαβε και μεταπτυχιακό τίτλο (M.Sc.) από το Τμήμα Οικονομικής και Περιφερειακής Ανάπτυξης της ίδιας Σχολής. Παράλληλα, πραγματοποίησε στη Γαλλία μεταπτυχιακές σπουδές (D.E.S.S.) στο Πανεπιστήμιο Marc Bloch του Στρασβούργου, με αντικείμενο τη Διοίκηση Ανθρώπινων Πόρων στις Επιχει­ρήσεις, και έχει απασχοληθεί σε θέση διοι­κητικού-μεταφραστή στο Ευρωπαϊκό Κοι­νοβούλιο σε Βρυξέλλες και Λουξεμβούργο καθώς και στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπρο­σωπεία του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο. Είναι Διδάκτωρ Κοινωνικής Πολιτικής (Ph.D.), με εξειδίκευση στις έμ­φυλες διακρίσεις στον τραπεζικό κλάδο στα χρόνια της κρίσης. Εργάστηκε επί σειρά ετών σε καταστήματα και κεντρικές διευθύν­σεις της τ. Αγροτικής Τράπεζας της Ελλά­δος και της Τράπεζας Πειραιώς αποκτώντας γνώση των εσωτερικών αγορών εργασίας, ενώ διετέλεσε εκλεγμένη εκπρόσωπος στο πρωτοβάθμιο και στο δευτεροβάθμιο σω­ματείο εργαζομένων των Τραπεζών. Μιλάει άπταιστα Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Ως ενεργός πολίτης, διατελεί επιστημονική σύμβουλος στη δημοτική παράταξη «Δημι­ουργία Αλληλεγγύη» του Δήμου Νέας Ιω­νίας Αττικής, όπου έχει κατέλθει υποψήφια δημοτική σύμβουλος. Διαθέτει πλούσια αρ­θρογραφία σε επιστημονικές επιθεωρήσεις, εφημερίδες, επιχειρηματικά περιοδικά και ιστοσελίδες, ενώ ως υποστηρίκτρια της διά βίου μάθησης αντλεί και μοιράζει γνώσεις σε επιστημονικές και κοινωνικές ημερίδες, συνέδρια και σεμινάρια. Σήμερα εργάζεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.

Ο Μιχαήλ Κορδώσης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου, δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφικής Ιωαννίνων, καθώς και στο NE Normal University της Chang-Chun, Ji-lin, Kίνα (ως επισκέπτης καθηγητής), Βυζαντινή ιστορία και Ιστορική γεωγραφία. Το έργο του αφορά κυρίως σε ιστορικογεωγραφικές μελέτες του Ελλαδικού και ευρύτερα του Βυζαντινού χώρου (περιοχή Κορίνθου στους μέσους χρόνους, Μεσαιωνική Πελοπόννησος, Βυζαντινά Γιάννενα και Άρτα, Ομηρική Ιθάκη, Ιστορικογεωγραφικά πρωτοβυζαντινής εποχής, Σχέσεις του Βυζαντίου με την Ανατολή κ.λπ.), καθώς και στις επαφές του Βυζαντίου με την Ινδία και κυρίως την Κίνα (Δρόμος του μεταξιού, Σινό-βυζαντινές σχέσεις, ιδίως από τον 4ο ως τον 9ο αι. μ.Χ. κ.λπ.).

Ο Χρήστος-Απόστολος Μιχαλακόπουλος είναι καθηγητής Πληροφορικής απόφοιτος του Τ.Ε.Ι. Αθήνας (Τμήμα Πληροφορικής) και της Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. Έχει εργαστεί στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα ως Πληροφορικός. Τα τελευταία χρόνια διδάσκει το μάθημα της Πληροφορικής στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στην «Πληροφορική και Υπολογιστική Βιοϊατρική» και υποψήφιος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως τις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνιών και τις εφαρμογές τους, στην εκπαιδευτική και στην ερευνητική τους διαδικασία κι εκδοχή.

Ο Μιλτιάδης Νεκτάριος είναι Καθηγητής της ασφαλιστικής επιστήμης στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει εργαστεί ως Διευθύνων Σύμβουλος στη Χρηματιστηριακή Β. Ελλάδος (1991-93), Διευθύνων Σύμβουλος της Εθνικής Ασφαλιστικής (1993-99), και Διοικητής του ΙΚΑ(1999-2004). Διετέλεσε Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος (1993-96) και Πρόεδρος της ΑΕΔΑΚ Ασφαλιστικών Οργανισμών (2000-2004). Στην διετία 2021-2022 ήταν Επικεφαλής ερευνητικής ομάδας 35 καθηγητών και ερευνητών για την εκπόνηση «Στρατηγικής για την Γήρανση του Πληθυσμού» για την περίοδο μέχρι το 2050. Είναι συγγραφέας των εξής βιβλίων: Public Pensions, Capital Formation and Economic Growth (USA: Westview Press, 1982), Accident Costs and Compensation Systems (Athens: Forum, 1986), Κοινωνική Ασφάλιση στην Ελλάδα (Αθήνα: Forum, 1996), Εισαγωγή στην Ασφάλιση (Αθήνα: Forum, 1998), Έσοδα Επενδύσεων και Τιμολογιακή Πολιτική Ασφαλιστικών Εταιριών (Αθήνα: Forum, 2002), Ασφαλίσεις Ζωής και Υγείας (Αθήνα: Εκδόσεις Σταμούλη, 2005), Ασφαλιστική Μεταρρύθμιση με Συναίνεση και Διαφάνεια (Εκδόσεις Παπαζήση, 2008), Διοικητική Κινδύνων και Ασφαλίσεις Επιχειρήσεων (Εκδόσεις Σταμούλη, 2010), Ιδιωτική Ασφάλιση και Διαχείριση Κινδύνων (Εκδόσεις Παπαζήση, 2014), Μεθοδολογία Διαχείρισης Κινδύνων Επιχειρήσεων (Εκδόσεις Παπαζήση, 2016), Στρατηγικό Μάνατζμεντ Ασφαλιστικών Εταιρειών (Εκδόσεις Παπαζήση, 2018), Συντάξεις για Νέους (Εκδόσεις Παπαζήση, 2018), Αποτελεσματικότητα της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης στην Ελλάδα (διαΝΕΟσις, Αθήνα, 2022).

Ο Παύλος Νεράντζης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1952. Σπούδασε ηλεκτρονικός-μηχανικός στην Μπολόνια και δημοσιογραφία στο Ουρμπίνο. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, όπου δίδαξε επί σειρά ετών. Από το 1982 έχει καλύψει πολέμους και κρίσεις σε Λατινική Αμερική, Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Ασία. Στην ΕΡΤ3 διετέλεσε Διευθυντής Ειδήσεων στην τηλεόραση και Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Είναι ο δημιουργός, παραγωγός και σεναριογράφος της τηλεοπτικής σειράς Mixer, με πάνω από 50 ντοκιμαντέρ έρευνας για διεθνή θέματα. Εργάστηκε ως ανταποκριτής της ιταλικής εφημερίδας Il Manifesto (1979-2016). Συνεργάστηκε με εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοσταθμούς σε Ελλάδα και Ιταλία (Αντί, Εγνατία, Αυγή, Αγγελιοφόρος, National Herald, Paese Sera, Europa, Το Τέταρτο, Τετράδια, Νέα Οικολογία, Info, Radio Alice, Ρ.Σ. Μακεδονίας, Ένατο Κύμα, Ράδιο Παρατηρητής, Flash, RAI 3Mondo). Στο διάβα του χρόνου έστησε το περιοδικό Προοπτική, την πρώτη ζωντανή εκπομπή στο δημόσιο ραδιόφωνο της Β. Ελλάδας, την ενημερωτική ιστοσελίδα pressinaction.gr και την έκθεση φωτογραφίας Ίχνη Πολέμου, που παρουσιάστηκε σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι ο συντάκτης της Χάρτας της Ειδομένης, ενός κώδικα δεοντολογίας της ΕΣΗΕΜ-Θ για θέματα σχετικά με πρόσφυγες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Αρθρογραφεί στις ιστοσελίδες tvxs.gr και parallaximag.gr. Μονογραφίες του για τον ρόλο των ΜΜΕ έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικές εκδόσεις. Έχει τιμηθεί από διεθνείς οργανώσεις και συλλόγους, μεταξύ αυτών από το Ίδρυμα Αθ. Μπότση «για τις έρευνες, το ήθος και την πληρότητα με την οποία καλύπτει πολέμους και θέματα σχετικά με τους Έλληνες απανταχού της γης» (2004). Ντοκιμαντέρ του έχουν βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ, από τη Διεθνή Ακαδημία Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου [IATR] και την Ευρωπαϊκή Ένωση Περιφερειακών Τηλεοράσεων [CIRCOM].

Η Νεφέλη Στουρνάρα σπούδασε Κοινωνιολογία και Ιστορία στο πανεπιστήμιο του Sussex. με μεταπτυχιακές σπουδές στη Μετανάστευση και τη Διασπορά στον τομέα της Ανθρωπολογίας του School of Oriental and African Studies του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε το Διδακτορικό της στην Κοινωνιολογία το 2020 στο Πανεπιστήμιο του Μiddlesex στο Λονδίνο. Από το 2004, ασχολείται με θέματα γύρω από τη μετανάστευση σε εθελοντικό, ακτιβιστικό, ερευνητικό και επαγγελματικό επίπεδο. Η παρούσα διατριβή είναι αφιερωμένη στις συμμετέχουσες της έρευνας της, καθώς οι αφηγήσεις τους αποτελούν πολύτιμη πηγή γνώσης, θάρρους και ανθεκτικότητας.

Ο Νικόλας Φαραντούρης είναι Καθηγητής της Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού, Ενέργειας και Μεταφορών και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος ΜSc in Energy Strategy, Law & Economics στο Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Έχει εργαστεί επί μια 20ετία ως δικηγόρος σε Αθήνα, Βρυξέλλες, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, μέλος του Δ.Σ., Διευθυντής Νομικών Υπηρεσιών, Νομικός Σύμβουλος και Πρόεδρος (υπηρεσιακός) της ΔΕΠΑ A.E. και Πρόεδρος της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων της EUROGAS, της ένωσης 45 ενεργειακών εταιρειών στην Ευρώπη. Είναι Μέλος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών και σύμβουλος του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε θέματα Ενέργειας και Ανταγωνισμού. Επισκεφθείτε τη ιστοσελίδα του συγγραφέα: https://farantouris.eu/.

Ο Νίκος Μιχαλόπουλος είναι Υπηρεσιακός Γραμματέας στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής στο υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, ειδικός ερευνητής στο ΕΚΔΔΑ και στέλεχος του τομέα οργάνωσης και επιμόρφωσης της ΕΕΤΑΑ. Είναι κάτοχος Master of Public Administration του Πανεπιστημίου του Liverpool και Διδάκτωρ στη Δημόσια Διοίκηση του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε μέλος της Γραμματείας της Επιτροπής Δημόσιας Διακυβέρνησης του ΟΟΣΑ και ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Καινοτομιών για τη Δημόσια Διοίκηση IPSG του Ευρωπαϊκού Δικτύου για τη Δημόσια Διοίκηση. Είναι απόφοιτος της «Internet Leadership Academy» του Oxford Internet Institute του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του προγράμματος «Finance and Administration» της δεξαμενής σκέψης Adam Smith Institute στο Λονδίνο και του «Executive Programme for Public Senior Leaders» του Blavatnik School of Government του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Διετέλεσε τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Board of Governors) του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Δημόσιας Διοίκησης. Διαθέτει πλούσιο συγγραφικό έργο και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στο International Journal of Public Administration, στο Chinese Review of Public Administration, στο International Journal of Learning and Intellectual Capital, στο International Journal of Productivity and Performance Management και στο e-Journal of International Public Management Review. Έχει διδάξει στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, στην Εθνική Σχολή Ασφάλειας, στο Διαβαλκανικό Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ ως ειδικός επιστήμων.

Ο Νίκος Μούδουρος είναι λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Ο Μετασχηματισμός της Τουρκίας: Από την Kεμαλική Kυριαρχία στον Iσλαμικό Nεοφιλελευθερισμό (Αλεξάνδρεια, 2012), Διεκδικώντας την Πατρίδα: Η Tουρκοκυπριακή Aντιπολίτευση την Περίοδο 1964-2004 (Ψηφίδες, 2022) και Η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο με τον Ζήνωνα Τζιάρρα (Τουρίκη, 2016). Πολλές μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε ακαδημαϊκά περιοδικά. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι η σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, ο ισλαμισμός, η πολιτική οικονομία της Τουρκίας, η σύγχρονη πολιτική σκέψη στην Τουρκία, και οι σχέσεις Τουρκίας-Τουρκοκυπρίων.

Ο συγγραφέας είναι διδάκτωρ πυρηνικής φυσικής του Πανεπιστημίου της Βιέννης (PhD, 1972). Υπήρξε ερευνητής στον πυρηνικό αντιδραστήρα των Αυστριακών Πανεπιστημίων στη Βιέννη και στο Ελληνικό Κέντρο Πυρηνικών Ερευνών «Δημόκριτος» στην Αθήνα. Στη συνέχεια, για περισσότερο από τρεις δεκαετίες μέχρι το 2011, υπήρξε διεθνής πυρηνικός επιθεωρητής για τη μη διασπορά των πυρηνικών όπλων και εμπειρογνώμονας στην αντιμετώπιση της πυρηνικής τρομοκρατίας στον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) του ΟΗΕ. Το 2005 η υπηρεσία του έλαβε το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Από το 2012 μέχρι το τέλος του 2021, υπήρξε επιστημονικός σύμβουλος και αναπληρωτής αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον ΙΑΕΑ στη Βιέννη. Τον Μάρτιο του 2023 το Πανεπιστήμιο της Βιέννης του απένειμε το χρυσό διδακτορικό δίπλωμα του ιδρύματος για τις υπηρεσίες που προσέφερε ως πυρηνικός φυσικός στη διεθνή κοινότητα. Δημοσίευσε πολλές ερευνητικές και τεχνικές μελέτες στον χώρο της πυρηνικής φυσικής. Άρθρα και συνεντεύξεις του φιλοξενούνται σε διεθνή και ελληνικά ΜΜΕ. Άλλα βιβλία του συγγραφέα: — «Παγκόσμια Πυρηνική Απειλή» (Εκδ. Ι. Σιδέρη, 2019) — «Global Nuclear Developments» (Springer, 2020) — «Globale Nukleare Entwicklungen» (Springer, 2022) — «Το Τελευταίο Λάθος» (Εκδ. Παπαδόπουλος, υπό έκδοση)

Ο Γιώργος Παϊκόπουλος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος οικονομικού τμήματος της σχολής Νομικών και Οικονομικών επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος τίτλου προγραμματιστού και αναλυτού συστημάτων. Έχει διατελέσει υπεύθυνος και σύμβουλος προϋπολογισμού και κοστολόγησης σε πολυεθνικές και μεγάλες Ελληνικές επιχει­ρήσεις του ιδιωτικού και ευρύτερου κρα­τικού τομέα, τόσο με βιομηχανική όσον και με εμπορική και παροχής υπηρεσιών δραστηριότητα, όπου έχει αναπτύξει μελέτες και μηχανογραφημένες σε σύγχρονα περιβάλλοντα εφαρμογές πληροφοριακών συστημάτων προϋπολογισμού και κοστολόγησης. Επίσης έχει πολυετή διδακτική εμπειρία σε εισηγήσεις προς σπουδαστές, πτυχιούχους και στελέχη επιχειρήσεων και οργανισμών, συνεργαζόμενος με μεγάλους εκπαιδευτικούς φορείς σε σεμινάρια εξω­επιχειρησιακού και ενδοεπιχειρησιακού επιπέδου, για θέματα σχετικά με την ανά­πτυξη πληροφοριακών συστημάτων προϋ­πολογισμού και κοστολόγησης.

Ο Θάνος Πάλλης είναι καθηγητής Ναυτιλιακής-Λιμενικής Οικονομικής και Πολιτικής του Τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Το 2008 δημιούργησε, σε συνεργασία, τον διαδικτυακό κόμβο PortEconomics για την προώθηση της οικονομικής και της πολιτικής λιμένων με έμφαση στον ευρωπαϊκό χώρο. Διετέλεσε πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Ναυτιλιακών Οικονομολόγων (2018- 2022), Fulbright Scholar στο Columbia University, New York, καθηγητής του Τμήματος Ναυτιλίας και Επιχειρηματικών Υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του Τμήματος Διαχείρισης Λιμένων και Ναυτιλίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και επισκέπτης καθηγητής σε Universidad de Los Andes Colombia και Dalhousie University, Halifax, Καναδά. Υπήρξε Γενικός Γραμματέας Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Λιμένων Κρουαζιέρας ΜedCruise. Σήμερα είναι μέλος της Risk & Resilience Committee και της Cruise Committee της Διεθνούς Ένωσης Λιμένων (International Association of Ports & Harbors – IAPH).

Ο Παναγιώτης Δ. Ζαρίφης γεννήθηκε το 1962 στην Αγία Τριάδα Μαγνησίας. Σπούδασε νομικά στο ΕΚΠΑ, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και διδάκτορας πολιτικής επιστήμης του ίδιου πανεπιστημίου. Ως αριστούχος απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης εργάζεται στο Υπουργείο Εσωτερικών από το 2000. Έχει ασχοληθεί με την ιθαγένεια, την μετανάστευση ως αποσπασμένος στην Μ.Α.Ε. Ε.Ε. και άλλες πολιτικές. Το εργασιακό ενδιαφέρον του για την ιθαγένεια εξελίχθηκε σε επιστημονικό, παράλληλα με την αγωνία του για την ταυτότητα και την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας σε καιρούς μετάβασης.

Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Υπήρξε σύμβουλος για Ευρωπαϊκά θέματα του Πρωθυπουργού Κ. Σημίτη (1996-2004). Ως πρεσβευτής-σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών (1978-2004) έχει συμμετάσχει σε όλες τις σημαντικές διαπραγματεύσεις της ΕΕ και ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έχει γράψει μεγάλο αριθμό βιβλίων και άρθρων στην ελληνική και αγγλική για την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, τις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Έχει επίσης διδάξει στο Κέντρο Διπλωματικών Σπουδών του ΥΠΕΞ, στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης καθώς και σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ευρώπης και ΗΠΑ. Είναι τακτικός αρθρογράφος των ημερίδων ΤΑ ΝΕΑ και ΤΟ ΒΗΜΑ. Το 2017 τιμήθηκε με το βραβείο «Γιάννος Κρανιδιώτης» για τη συμβολή του στην ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι Research Associate της LSE. Υπήρξε μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του ΕΛΙΑΜΕΠ, του ΟΠΕΚ, και άλλων επιστημονικών ενώσεων (FEPS, κ.ά.)

Ο Παντελής Περιβολάρης είναι για περισσότερο από 30 χρόνια επαγγελματίας δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, επιστήμων του ελληνικού πολιτισμού με μεταπτυχιακές σπουδές στην νεότερη και σύγχρονη ιστορία και υποψήφιος διδάκτορας πανεπιστημίου στις Διεθνείς Σχέσεις. Γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει τιμηθεί με το βραβείο ΠΣΑΤ για το καλύτερο ρεπορτάζ το 2000. Ζει με την οικογένειά του στην Αττική. Έχει γράψει το μυθιστόρημα «Η αδελφότητα της ασημένιας σκόνης». Έχει εργαστεί στα σημαντικότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, σε εφημερίδες, στον ηλεκτρονικό Τύπο. Έχει υπηρετήσει σε θέσεις ευθύνης ως διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Υπουργείου Παιδείας και ως στέλεχος του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, ενώ το 2015 ήταν υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο νομό Καστοριάς. Ως δημοσιογράφος έχει καλύψει μεγάλα γεγονότα στο αθλητικό και πολιτικό ρεπορτάζ. Έχει τιμηθεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Σόφτμπολ για την προσφορά του στον αθλητισμό.

O Γιάννος Παπαντωνίου γεννήθηκε το 1949. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια Αθήνας, Ουισκόνσιν (ΗΠΑ) και Σορβόνης (Παρίσι) και έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στα οικονομικά από το Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ (Βρετανία). Από το 1978 έως το 1981 εργάστηκε στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) στο Παρίσι. Το 1981 εκλέχτηκε ευρωβουλευτής και στη συνέχεια, σε διαδοχικές εκλογές, βουλευτής στο ελληνικό Κοινοβούλιο μέχρι το 2007. Έχει υπηρετήσει σε κορυφαίες θέσεις των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε ο μακροβιότερος Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών και οργάνωσε την προσπάθεια για την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη υπογράφοντας τη σχετική απόφαση στη σύνοδο του Συμβουλίου ECOFIN της 19ης Ιουνίου του 2000 στη Φέιρα της Πορτογαλίας. Ο Γιάννος Παπαντωνίου διδάσκει ως επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Διευθύνει το Κέντρο Ερευνών Προοδευτικής Πολιτικής στην Αθήνα και συνεργάζεται με διεθνή think-tanks. Έχει συγγράψει άρθρα και βιβλία για θέματα οικονομίας και διεθνούς πολιτικής.

Ο Αντώνης Παπαρίζος κατάγεται από τον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης, όπου και τελείωσε το Γυμνάσιο. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη στην Πάντειο Ανώτατη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στην Αθήνα. Υπότροφος της Γαλλικής Κυβέρνησης, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Σορβώννη Paris I-Panthéon και στο Centre d’Analyse Comparative des Systèmes Politiques του ίδιου Παν/μίου: δύο διπλώματα στην Πολιτική Κοινωνιολογία, στην Κοινωνιολογία και στην Ιστορία. Είναι διδάκτωρ D’ Etat του Παν/μίου Paris 2. Αναγνωρίστηκε ως υφηγητής, ipso facto, από το Πανεπιστήμιο Παρίσι 2, το 1995. Είναι Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο οποίο διδάσκει, μεταξύ άλλων μαθημάτων, κυρίως Κοινωνιολογία και Κοινωνιολογία της Θρησκείας. Ο Αντώνης Παπαρίζος συμμετείχε με επιστημονικές ανακοινώσεις σε διεθνή συνέδρια, δίδαξε ως προσκεκλημένος Καθηγητής σε Παν/μια του εσωτερικού και του εξωτερικού, και δημοσίευσε πολυάριθμες εργασίες, ανάμεσα στις οποίες επισημαίνουμε τις εξής: Contribution à une appréhension du rapport entre Politique et religion et l’ émergence du Christianisme, Paris, Editions d’ Etat, 1987, 545 p. –“Autorité politique et autorité mantique: Tirésias et Oedipe”, KERNOS, Liège, no 3, 1990. –“Λόγος και η θρησκεία ως πολιτική κοσμογονία στην δημοκρατία των Αθηναίων”, στο Γ. Βλάχος, Α. Μάνεσης και ά., Η Αθηναϊκή Δημοκρατία, Αθήνα, Ακαδημία Αθηνών, 1995. –“Modes de Pensée chez Hésiode et la négation de l’Autorité Absolue”, MINERVA, Valladolid, Espagne, no 12, 1997. –Η Ελευθερία ενώπιον του θανάτου, Αθήνα, Εκδ. Παπαζήση, 2011, 91 σελ. –Θεός, εξουσία και θρησκευτική συνείδηση, Αθήνα, Εκδ. Παπαζήση 2011, σελ. 596. –Η κοινωνία των αμαρτωλών, (Η πολιτική ως διαχείριση του φόνου, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης), Αθήνα, Εκδ. Παπαζήση, 2014, 916 σελ. Και άλλα.

Ο Απόστολος Παπατόλιας είναι Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Paris X-Nanterre, Ειδικός Σύμβουλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (ΕPLO). Διαθέτει μεταπτυχιακά διπλώματα στο Δημόσιο Δίκαιο (Paris ΙΙ) και τη Θεωρία του Δικαίου (Paris Χ), ενώ έχει διατελέσει Eρευνητής του Γαλλικού Υπουργείου Έρευνας (1992-1995). Το διδακτορικό του με τίτλο “Conception mecaniste et conception normative de la Constitution” δημοσιεύθηκε στην Ευρωπαϊκή Σειρά Μελετών Πολιτικής Επιστήμης και Δημοσίου Δικαίου “Bibliothèque Europeenne” (Sakkoulas / Bruylant 2000). Έχει διατελέσει Νομάρχης Μαγνησίας (2006- 2010), Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (2011-2014), Σύμβουλος του ΑΣΕΠ (2016-2022) και Πρόεδρος του Ειδικού Συμβουλίου Επιλογής Προϊσταμένων στο Δημόσιο (2017-2019). Έχει διδάξει «Θεωρία του Κράτους» στο Πανεπιστήμιο της Nanterre (1992-1995), ενώ από το 2016 διδάσκει Δημόσιο Δίκαιο και Διοικητική Επιστήμη στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και την Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης. Άλλα έργα του στα ελληνικά: «Πολιτική και Διοίκηση» (Παπαζήση 2010), «Η αξιοκρατία ως αρχή και ως δικαίωμα» (Παπαζήση 2019), «Η “επόμενη μέρα” του εθνικού και ευρωπαϊκού συνταγματισμού» (Παπαζήση 2020) και «Θεωρία και Πράξη του Επιτελικού Κράτους» (Σάκκουλας 2021).

Η Ευφροσύνη-Άλκηστη Παρασκευοπούλου-Κόλλια σπούδασε στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία (Ε.Κ.Π.Α.), έλαβε τον μεταπτυχιακό της τίτλο (MA in Educational Studies) από το University of York (U.K.) και το διδακτορικό της δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Κρήτης στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης (Φ.Κ.Σ.). Έχει εκπονήσει τρεις μεταδιδακτορικές έρευνες στη Διδακτική και τις Τ.Π.Ε. (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πανεπιστήμιο Κρήτης, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας) και από το 2009 διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας (Τμήμα Πληροφορικής με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική, Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, Τμήμα Μαθηματικών και Τμήμα Φυσικής) σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στα Παιδαγωγικά, στις Τεχνολογίες στην Εκπαίδευση, στη Μεθοδολογία της Εκπαιδευτικής Έρευνας, στη Διδακτική των Επιστημών και στην Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης.

Η Φωτεινή Β. Πέρρα, είναι επίκουρος καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου (Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών-Καλαμάτα). Σπούδασε Ιστορία στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και εκπόνησε τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών-Ρόδος). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μελέτη των σχέσεων μεταξύ Βυζαντίου και Βενετίας (11ος-15ος αι.), όπως και μεταξύ Βενετίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, καθώς της λατινικής κυριαρχίας και της παρουσίας των Ιωαννιτών Ιπποτών στον ελλαδικό χώρο (13ος-18ος αι.). Είναι συνεργάτης του «Εγκυκλοπαιδικού Προσωπογραφικού Λεξικού Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού» (για την ελληνική [Αθήνα, Ιωλκός-Μέτρον] και την αγγλική έκδοση [Turnhout, Brepols]), και μέλος της επιστημονικής επιτροπής του περιοδικού «Βυζαντινός Δόμος» (Θεσσαλονίκη). Στις εκδόσεις Παπαζήση έχει επίσης εκδώσει την μονογραφία της «Ο λέων εναντίον της ημισελήνου: ο Α΄ βενετο-οθωμανικός πόλεμος και η κατάληψη του ελλαδικού χώρου (1463-1479)» (Αθήνα, 2009), που βασίζεται στο προαναφερόμενο διδακτορικό της. Άρθρα και βιβλιοκρισίες της έχουν δημοσιευθεί σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, καθώς και κεφάλαιά της στους 7ο και 15ο τόμο της πολύτομης «Ιστορίας των Ελλήνων» (Αθήνα, Δομή, 2006) και στον 2ο τόμο της πρόσφατης δίτομης «Ιστορίας της Κύπρου» (Αθήνα, Μέλαθρον Οικουμενικού Ελληνισμού, 2020). Έχει διδάξει βυζαντινή και μεσαιωνική Ιστορία στο Arcadia Center for Hellenic, Balkan and Mediterranean Studies and Research, στην Αθήνα (2007), καθώς και στα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Πελοποννήσου με ανάθεση (ΠΔ. 407/80), ενώ έχει διατελέσει και επιστημονική συνεργάτης στο νοτιοαφρικανικό Πανεπιστήμιο του Johannesburg (Τμήμα Ελληνικών και Λατινικών Σπουδών). Είναι επίσης μέλος της Διεθνούς Εταιρείας για τη Μελέτη των Σταυροφοριών και της Λατινικής Ανατολής.

Ο Γεώργιος Πιτσέλης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κοζάνη. Σπούδασε στο Μό­ντρεαλ του Καναδά από όπου έλαβε το Διδακτορικό του στη Στατιστική και στον Αναλογισμό. Διδάσκει Αναλογιστικά Μαθηματικά στο Τμήμα Στατιστικής και Ασφαλιστικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Πειραιώς από το 1999. Υπήρξε μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Insurance Mathematics & Economics» μέχρι το 2019 και έχει δώσει πολλά σεμινάρια και ομιλίες σε συνέδρια σε διάφορα μέρη της Ευρώπης, στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική, στον Καναδά, στις Η.Π.Α., στην Κίνα και στην Ελλάδα. Πέρα από τα Μαθηματικά έχει ιδιαίτερη αγάπη στη μουσική και στο τραγούδι.

Ο Πλάτων (427 π.Χ. – 347 π.Χ.) γεννήθηκε στην Αθήνα. Δέχθηκε την ισχυρή φιλοσοφική επίδραση του Σωκράτη, αργότερα δε, μετά την θανάτωση του δασκάλου του, ταξίδεψε στην Αίγυπτο, στην Κυρήνη, στην Σικελία, και στην Κάτω Ιταλία. Τα ταξίδια του αυτά επηρέασαν γόνιμα τον φιλοσοφικό του στοχασμό. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ίδρυσε την φιλοσοφική του Σχολή, την Ακαδημία (387 π.Χ.) στην οποία δίδαξε μέχρι τον θάνατό του· μετά από σχεδόν δέκα αιώνες προσφοράς φιλοσοφικού έργου και διδασκαλίας, η Ακαδημία έκλεισε το 529 μ.Χ., με διάταγμα του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ιουστινιανού, το οποίο όριζε «κανένας να μην διδάσκεται φιλοσοφία στην Αθήνα». Η ιδιοτυπία του εμβληματικού φιλοσοφικού του στοχασμού είναι η αποτύπωσή του σε φιλοσοφικά έργα υπό την μορφή διαλόγου. Οι πρώιμοι διάλογοι αντανακλούν την έντονη επίδραση του Σωκράτη· ακολούθως, απομακρύνεται από την επιρροή του δασκάλου του και συγκροτεί το αυθεντικά πρωτότυπο φιλοσοφικό του έργο, όπως αυτό αποτυπώνεται στους μεταγενέστερους διαλόγους. Όλοι οι διάλογοι έχουν ως πρωταγωνιστή τους τον (πλατωνικό) Σωκράτη, εκτός από τους τρείς τελευταίους, τον Σοφιστή, τον Πολιτικό και τους Νόμους, οι οποίοι έχουν ως πρωταγωνιστή τους τον Ελεάτη Ξένο (οι δύο πρώτοι) και τον Αθηναίο Ξένο (ο τελευταίος)· η αντικατάσταση του πρωταγωνιστή σημαίνει τόσο την κριτική στάση της ύστερης πλατωνικής φιλοσοφίας προς τις προηγούμενες φάσεις της όσο και το ρηξικέλευθο άνοιγμά της προς νέους στοχαστικούς ορίζοντες.

Ο Δημήτρης Πρόντζας, είναι Επίκουρος Καθηγητής Διαφθοράς, του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι ο δημιουργός, του δείκτη Corruption Footprint Index-CFI, ενός παγκοσμίου κλίμακας δείκτη μέτρησης των επιπτώσεων από τις μορφές του φαινομένου της διαφθοράς, καθώς και του Human Corruption Metrics-HCM, ενός μοντέλου αξιολόγησης στελεχών δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, σε σχέση με τις μορφές διαφθοράς. Στα έργα του, περιλαμβάνονται τα βιβλία: «Η Διαφθορά, από τη θεωρία στη γεωγραφία. Ο homo corruptus στον παγκόσμιο χάρτη διαφθοράς» (2017), «Λόγος και Πρακτικές αντι-διαφθοράς. Κείμενα κα ποσοτικές αναλύσεις στις ευρωπαϊκές κοινωνίες» (2014), «Διαφθορά και Κοινωνία» (2013).

Η Γλυκερία Π. Ρέππα, είναι εκλεγμένη λέκτορας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφου. Είναι διδάκτωρ του ΕΚΠΑ και πέραν του βασικού της πτυχίου στην Ψυχολογία κατέχει βασικό πτυχίο και στις Επιστήμες της Φυσικής Αγωγής και του Αθλητισμού. Επίσης κατέχει Μεταπτυχιακούς τίτλους Σπουδών Msc in Sports Science Loughborough University, UK και M.A. in Education (sciences) Roehampton University UK. Έχει μετεκπαιδεύσεις και εξειδικεύσεις σε θέματα πτυχών της ψυχολογίας. Διαθέτει κλινική εμπειρία σε ενήλικο και εφηβικό πληθυσμό. Έχει πλούσιο διδακτικό, και αναγνωρισμένο συγγραφικό και ερευνητικό έργο.

Ο Λάμπρος Ροϊλός του Γεωργίου γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου από Έλληνες γονείς. Απόφοιτος της σχολής Μωραΐτη και της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με λίαν καλώς, ολοκληρώνει τις σπουδές του στο University College και στο London School of Economics με Diploma και Masters (LLM) σε θέματα Ναυτικού Δικαίου, Διεθνούς Δικαίου θαλάσσης και Ευρωπαϊκών Συμβάσεων. Επί 40 χρόνια ασκεί το επάγγελμα του δικηγόρου μέχρι και παρ’ Αρείω Πάγω και την συνταξιοδότηση του (Νομικός 3ης γενιάς). Επίσης είναι κάτοχος Proficiency και διπλώματος Γαλλικής γλώσσας (τάξης superieure 3). ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ: «Το απόρρητο των Τραπεζικών καταθέσεων» (Νομικό Βήμα 1978). Η «Αποκάλυψις Ιησού Χριστού δια χειρός Ιωάννου» (777 σελίδων από τις εκδόσεις Λιβάνη το 2012) είναι το δεύτερο και σημαντικότερο συγγραφικό του έργο πάνω σε κείμενα προφητειών. Άρθρα του (γεωπολιτικού και πολιτικού περιεχομένου) έχουν δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ τα έτη 2002- 2004. Περί τα 75 άρθρα του δημοσιεύτηκαν (κυρίως) στις εξής ειδησεογραφικές ιστοσελίδες στο διάστημα 2017-2023: www.europeanbusiness.gr, www.lykavitos.gr, www.newideas.gr και στο www.tovimatisaigialeias.gr. Νωρίτερα στο www.real.gr. Επίσης στα γράμματα αναγνωστών της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ 2014-2022.

O Παναγιώτης Λ. Σίδερης είναι Παθολόγος ιατρός και διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2023 ξεκίνησε τη μεταδιδακτορική του έρευνα στη Σχολή Ανθρωπιστικών Επιστημών του ΕΑΠ, με θέμα «Η ιστορία της Φαρμακολογίας – Θεραπεία του άγχους από την κλασική αρχαιότητα μέχρι σήμερα». Άρθρα και μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και ξένα επιστημονικά περιοδικά. Ο «ψυχοσωματικός» παράγων των ασθενειών: Από την αρχαιότητα έως των 20ό αιώνα αποτελεί το πρώτο του βιβλίο.

Ο Μιχάλης Σπέγγος έχει γράψει: μυθιστορήματα, διηγήματα και θεατρικά. Η Τρωική ραψωδία, είναι το ένατο μυθιστόρημά του.

Η Δρ Σπυριδούλα Γρηγ. Κωσταρά, Ψυχολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Ψυχολογίας της Επικοινωνίας, Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας, Τμήμα Ιερατικών Σπουδών. [spykostara@gmail.com]

O Πέτρος Σταθόπουλος διετέλεσε Καθηγητής Κοινωνικής Εργασίας και Κοινωνικής Πολιτικής. Χρημάτισε Πρόεδρος Τμήματος και Κωσμήτορας Σχολής Υγείας και Πρόνοιας. Δίδαξε στο Πρόγραμμα Κοινωνικής Εργασίας του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, από το 2007 – 2014. Υπηρέτησε ως Καθηγητής στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας στο Πανεπιστήμιο Frederick Κύπρου, καθώς επίσης και στα Τμήματα Κοινωνικής Εργασίας των Τ.Ε.Ι. Πάτρας και Αθήνας. Επίσης έχει διδάξει στο Derree College (Αθήνα) και στο Fitchburg State College (Η.Π.Α.). Ως επισκέπτης καθηγητής έχει διδάξει σε διάφορα Ευρωπαϊκά Πανεπιστήμια, στη Γερμανία, Αγγλία, Ιρλανδία, Ολλανδία, Ρωσία και Μολδαβία. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Concordia και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο McGill, στη Σχολή Κοινωνικής Εργασίας (τομέας Κοινοτικής Εργασίας – Κοινωνικού Σχεδιασμού). Έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο Brandeis (Η.Π.Α.) στην Κοινωνική Πολιτική. Εργάστηκε ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Columbia και στο Lipton Mental Health Center (Director of Research and Evaluation). Εργάστηκε για πολλά χρόνια σε προγράμματα Κοινοτικής Ανάπτυξης στις Η.Π.Α., στον Καναδά και στην Ελλάδα. Επίσης έχει εργασθεί ως σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε προγράμματα Κοινωνικής Πολιτικής στα Σκόπια και στη Ρουμανία από το 2001 – 2005. Στο πλαίσιο του προγράμματος Κοινωνικής Ανάπτυξης για τον εορτασμό της νέας χιλιετίας από τα Ηνωμένα Έθνη, συμμετείχε ως μέλος ομάδας εμπειρογνωμόνων από το 2003 – 2006 για τη μελέτη του προβλήματος έλλειψης στέγης παγκοσμίως και την υποβολή προτάσεων για την αντιμετώπισή του. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά και κεφάλαια σε βιβλία.

Η Στέλλα Λαδή είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Ο Στέφανος Βλαχόπουλος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι πτυχιούχος μεταφραστής και πτυχιούχος διερμηνέας καθώς και κάτοχος διδακτορικού τίτλου στη Θεωρία της Μετάφρασης. Ο κ. Βλαχόπουλος εργάστηκε ως μεταφραστής και διερμηνέας επί σειρά ετών. Ερευνητικά ασχολείται με τη διερμηνεία, τη μετάφραση ειδικών κειμένων, τη λεξικογραφία και τη διαπολιτισμική επικοινωνία σε επαγγελματικά περιβάλλοντα.

Ο Στέφανος Γεωργόπουλος (Διδάκτωρ Φιλοσοφίας Α.Π.Θ.) ζει στη Θεσσαλονίκη. Με την ολοκλήρωση των ακαδημαϊκών του σπουδών συνεχίζει τη δια βίου μάθηση και την καλλιέργεια των ενδιαφερόντων του, από τη μουσική, τη μελέτη πνευματικού υλικού, τις πεζοπορίες στη φύση, μέχρι και την οικολογική καλλιέργεια. Η αρμονική σχέση μεταξύ σκέψης, λόγου και πράξης παραμένει ο σκοπός της καθημερινής του εμπειρίας, την οποία χαίρεται να μοιράζεται με άλλους μέσα από τον διάλογο.

Γράφουν οι: Ιωακείμ Γρυσπολάκης, Π. Κ. Ιωακειμίδης, Γιάννης Μεϊμάρογλου, Κωνσταντίνος Μουρτοπάλλας, Κώστας Μποτόπουλος, Σωτήρης Ντάλης, Γιάννος Παπαντωνίου, Πλάτων Τήνιος, Κίμων Χατζημπίρος

Η Τιμοθέα Πατζίκα είναι αισθητικός, συγγραφέας και καθηγήτρια αισθητικής. Έχει διδάξει σε ιδιωτικές σχολές αισθητικής και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΤΕΙ Αθήνας). Εργάζεται για τη μετεκπαίδευση των αισθητικών. Στο δημοσιογραφικό της έργο συγκαταλέγονται τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και ρεπορτάζ ομορφιάς σε εφημερίδες και περιοδικά. Το δημοσιευμένο συγγραφικό της έργο αποτελείται από βιβλία με θέματα αισθητικής όπως, κυτταρίτιδα, αποτρίχωση και εκπαιδευτικά βοηθήματα για όλες τις βαθμίδες σπουδών αισθητικής. Έλαβε μέρος στις συγγραφικές ομάδες του παιδαγωγικού ινστιτούτου για βιβλία αισθητικής των δημοσίων σχολών.

Ο Τρύφων Δάρας γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Πάτρας. Έχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης και Διδακτορικό Δίπλωμα από το Case Western Reserve University των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει διατελέσει Επιστημονικός Συνεργάτης του C.W.R.U., Τ.Ε.Ι Αθήνας, της Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε., του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης του Μεσογειακού Αγροτικού Ινστιτούτου Χανίων και του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Το 2018 εκλέχθηκε Αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών – Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης. Έχει ερευνητικό/συγγραφικό έργο στις Πιθανότητες, Στατιστική και Στοχαστικές Διαδικασίες.

Η Ιωάννα Τσίγκανου σπούδασε νομικά στην Αθήνα και κοινωνιολογία στην Αγγλία με ειδίκευση στην κοινωνιολογία της παρέκκλισης. Εργάζεται στο ΕΚΚΕαπό το 1994 και σήμερα είναι διευθύντρια ερευνών. Κατά τη διάρκεια της επιστημονικής της πορείας έχει συμμετάσχει σε μεγάλο αριθμό ερευνών και έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με θέματα εγκληματικότητας και παραβατικότητας, εμπιστοσύνης στους θεσμούς, μετανάστευσης και φύλου. Επίσης επιτελεί διδακτικό έργο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

H Κλειώ Φανουράκη είναι επίκουρη καθηγήτρια Θεατρολογίας-Διδακτικής του Θεάτρου: θεωρία και πράξη, του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, σκηνοθέτις κινηματογράφου και θεάτρου, δραματουργός, performer. Το επιστημονικό και διδακτικό της έργο εστιάζει στο πεδίο του θεάτρου/δράματος στην εκπαίδευση, στην εφαρμογή των ψηφιακών τεχνολογιών στο θέατρο, στη θεατρική και δημιουργική γραφή, στη δραματοποιημένη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας και γραμματείας και των ξένων γλωσσών, στον σχεδιασμό προγραμμάτων σπουδών μέσω των τεχνών και σε υποπεδία του κοινωνικού και εφαρμοσμένου θεάτρου.

Ο Φαρούκ Μερτζάν έχει εργαστεί σε διάφορα τουρκικά ΜΜΕ. Έχει επίσης δημοσιεύσει αρκετά βιβλία για την τουρκική πολιτική ζωή και τις σχέσεις μεταξύ κράτους και στρατού.

H Φερενίκη Παναγοπούλου-Κουτνατζή είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Δικαίου Προστασίας Δεδομένων και Βιοηθικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Βιοηθικής, Τεχνοηθικής και Δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε επί οκταετία Νομική Ελέγκτρια στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Aθηνών (βασικές σπουδές και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημοσίου δικαίου), Δίκαιο και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Κατέχει πρώτο διδακτορικό δίπλωμα στο Συνταγματικό Δίκαιο και τη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου και δεύτερο διδακτορικό δίπλωμα στη Φιλοσοφία από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει γράψει εννιά μονογραφίες δημοσίου δικαίου και έχει επιμεληθεί, από κοινού με άλλους και μόνη της έξι συλλογικούς τόμους Βιοηθικής και τρεις συλλογικούς τόμους δημοσίου δικαίου. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες μελέτες αναφορικά με το Συνταγματικό Δίκαιο, τη Βιοηθική και την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Eίναι Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ελληνικού Κλιμακίου Βιοηθικής της UNESCO, συντονίστρια εκδόσεως των επιστημονικών περιοδικών Εφημερίδα Διοικητικού Δικαίου, e-πολιτεία και ΔιΤΕ, Γενική Γραμματεύς και Ταμίας της Εταιρείας Διοικητικών Μελετών και Γενική Γραμματεύς της Ενώσεως για την Προστασία της Ιδιωτικότητας και των Προσωπικών Δεδομένων.

Ο Φοίβος Καρακίτσος γεννήθηκε στην Πάτρα τον Ιούνιο του 1974. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομία στο Clayton University και στην πολύχρονη καριέρα του ανέλαβε υψηλές διοικητικές θέσεις τόσο στις οικογενειακές επιχειρήσεις όσο και σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στον κόσμο και να μελετήσει χώρες και πολιτισμούς. Το ενδιαφέρον του αφορούσε πάντα τον άνθρωπο, τη συμπεριφορά του, τον μηχανισμό λειτουργίας του και βέβαια τους ανώτερους σκοπούς του και τον θάνατο, υποστηρίζοντας πως η υπενθύμιση του είναι και του πραγματικού σκοπού της ύπαρξης καθώς και η ύψωση της αγάπης είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να επιφέρουν ευδαιμονία και ειρήνη τόσο ατομική όσο και κοινωνική. Για τον συγγραφέα η εμβάθυνση στην ουσία μας ως όντα μέσα από τη συνεχή παρατήρηση, αφήνοντας συνειδητά στην άκρη όλα εκείνα που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε και θέλουμε, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας οδηγήσει στη χαρά και σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει κατάσταση αθανασίας. Άλλα βιβλία του είναι η ποιητική ελεγεία «Φως της ζωής μου» (Εκδόσεις Το Δόντι), «Η Μεταφυσική Κατοχή» (Εκδόσεις Καστανιώτη), «Η Αρχή της Αντίθεσης» (Εκδόσεις Καστανιώτη). Είναι παντρεμένος με την Έλενα Λαζαρίδη και έχει δύο παιδιά, τον Νικόλα και την Ιόλη.

Η Φούλα Πισπιρίγκου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, μετεκπαιδεύτηκε στη Σορβόνη (École Pratique des Hautes Études), έλαβε το διδακτορικό της από το Ιστορικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης και δίδαξε 39 χρόνια στη Σχολή Μωραΐτη, από την οποία αποχώρησε ως διευθύντρια Λυκείου. ΣΥΓΓΡΑΦΙΚΟ ΕΡΓΟ • Μεσαιωνικός Κόσμος (εκδ. Γνώση, 1985) • Histoire de L’ Europe από 12 Ευρωπαίους Ιστορικούς (εκδ. Hachette Paris-France, 1992 / β΄ έκδοση: 1997 / γ΄ έκδοση, Klett- Cotta, 2018) • Η Ελλάδα του Μεσοπολέμου, εικόνες και πρόσωπα (διηγήματα, εκδ. Desmos, Paris, France, 2002) • Το Ημερολόγιο του Κίμωνος 1821-1827 (εκδ. Ποταμός, 2012) • Περίβολος Αγίου Διονυσίου 11 (διηγήματα, εκδ. Sestina, 2017, β΄ έκδοση αναθεωρημένη, εκδ Επίμετρο, 2022) • Το Άλλο Παρίσι. Οι μικρές του ιστορίες (εκδ. Διάμετρος, 2019) • Κι εσείς εδώ; (εκδ. Επίμετρο, 2021) ΕΙΣΗΓΗΣΕΙΣ • Ίδρυμα Γουλανδρή Χορν. Η διδασκαλία της Βυζαντινής Ιστορίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση (1991) • Ο Γάλλος διπλωμάτης περιηγητής De Marcellus στις αρχές του 19ου αιώνα στο πλαίσιο των ανταλλαγών ευρωπαϊκών προγραμμάτων (1995) • Επιμέλεια της έκθεσης ντοκουμέντων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με θέμα Ό,τι μένει στη μνήμη, η νεολαία του 1933-1949, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Goethe (1998) • Εισήγηση στο Α΄ Συνέδριο του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κοινοβουλίου στην πόλη Bruges του Βελγίου, με θέμα Πώς η τέχνη και ο πολιτισμός μπορούν να συμβάλουν στην παγκοσμιοποίηση (2002) ΑΡΘΡΑ • Η εκπαίδευση στην Ελλάδα από το 1965-2001 (εκδ. Desmos, Paris, France, 2001)

Ο Χαράλαμπος Γναρδέλλης αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου το 1981. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Pierre et Marie Curie-Paris VI, απ’ όπου πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα (DEA) και διδακτορικό στη Στατιστική (1985). Διδάσκει ανάλυση δεδομένων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο Χάρης Κλωνάρης, PhD, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες στη Γερμανία και έκανε ανώτατες μεταπτυχιακές σπουδές στον Καναδά. Επίσης, έχει εκπαιδευτεί και έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας, καθώς επίσης και με διάφορα συστήματα ψυχο-πνευματικής ανέλιξης. Το ερευνητικό και προσωπικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στη μεθοδευμένη διατύπωση μιας υπαρξιακής πορείας που θα είναι σε θέση να μας οδηγήσει και να μας εγκαταστήσει στην ευδαιμονία της ανώτερης Συνειδητότητας. Έργα του ιδίου: 1. Χειραφέτηση. Παιδαγωγικές και Πολιτισμικές Προϋποθέσεις, Εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα 1996. 2. Κοινωνική ή Προσωπική Αλλαγή: Η Διαλεκτική της Χειραφέτησης, Εκδόσεις Κυβέλη, Αθήνα 1999.

Υπηρέτησε σε επίμαχες διευθύνσεις του Υπουργείου Εξωτερικών (Βαλκάνια, Τουρκία, επικεφαλής Κυπριακού) και στη Ν. Υόρκη, Αλεξάνδρεια, Βελιγράδι, Ευρωπαϊκή Ένωση και Δυτική Αφρική. Αποσπάστηκε στη Βουλή των Ελλήνων, όπου οργάνωσε το πρώτο Διπλωματικό Γραφείο της (1995) καθώς και το αντίστοιχο Γραφείο της στο Ευρωκοινοβούλιο (2005), ενώ σήμερα είναι μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ελληνικού Κοινοβουλίου. Στο παρελθόν υπήρξε συνεργάτης του «Γραφείου Πληροφοριών της Κοινής Αγοράς», δίδασκε στο Μεταπτυχιακό του Παντείου και διατέλεσε Γενικός Γραμματέας της «Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων». Η συγγραφική του δραστηριότητα περιλαμβάνει τα έργα «Κύπρος: από την εισβολή στην ένταξη 1974-2002» (2003) και «Δια της Διπλωματικής Οδού» (2007) και πάνω από 40 δημοσιεύματα για τη διπλωματική ιστορία και τα εθνικά θέματα.

Η Χαρίκλεια Τσοκανή είναι Επ. Καθηγήτρια του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Στο Πανεπιστήμιο δίδαξε από το 1990-2018 τα γνωστικά αντικείμενα: Μουσική, Επικοινωνία και Μυθολογία. Έχει δημοσιεύσει σε επιστημονικά περιοδικά κείμενα για τη μουσική εμπειρία, τη μουσικότητα στη νέα ελληνική γλώσσα, τους τρόπους επικοινωνίας στο δημοτικό χορευτικό τραγούδι κ.ά. Η έρευνά της σχετικά με τις σημασίες και τα σύμβολα στον αρχαίο και νεότερο ελληνικό πολιτισμό αποτυπώνεται στα βιβλία της: α) «Η Κραυγή της Μέδουσας – από τον μύθο στη μουσική», εκδ. Αλεξάνδρεια, 2006, β) «Μουσική Μανία – στις απαρχές του βακχικού ενθουσιασμού», εκδ. Αλεξάνδρεια, 2011, γ) «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής», εκδ. Παπαζήση, 2023.

Ο Κυπριανός Χαρίτων γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Λαυρεωτική. Είναι Διπλωματούχος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Πληροφορικής της Σχολής Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνεται και η μηχανική μάθηση σε συσκευές με O.S. Android και η αξιοποίηση της για την αναγνώριση αντικειμένων.

Ο Κωστής Χατζηδάκης είναι βουλευτής της Β’ Αθηνών και αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στο Ρέθυμνο Κρήτης το 1965. Εκλέγεται βουλευτής από το 2007. Δικηγόρος Αθηνών. Πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ (1992-1994). Ευρωβουλευτής (1994-2007). Έχει διατελέσει υπουργός στα υπουργεία Μεταφορών και Ανάπτυξης κατά τις περιόδους 2007-2009 και 2012-2014.

Ο Τάκης Χατζηδημητρίου, γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1934. Είναι έγγαμος με δυο παιδιά. Το 1951-1952, Γραμματέας της ΠΕΟΝ (Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας). Σπούδασε οδοντιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπήρξε Γενικός Γραμματέας της ΔΕΣΠΑ (Διοικούσα Επιτροπή Συλλόγων Πανεπιστημίου Αθηνών). Μέλος της συντακτικής επιτροπής και υπεύθυνος έκδοσης του λογοτεχνικού περιοδικού Κυπριακά Χρονικά. Υπήρξε Γραμματέας της Επιτροπής Αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα και σύνδεσμος στην Κύπρο της Δημοκρατικής Άμυνας. Ιδρυτικό μέλος του Σοσιαλιστικού κόμματος ΕΔΕΚ, Αντιπρόεδρος και βουλευτής του κόμματος. Διετέλεσε Πρόεδρος της υποεπιτροπής Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Συμβουλίου της Ευρώπης. Το 2003 ανέλαβε Συντονιστής Εναρμόνισης με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο στα πλαίσια των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. Από το 2008-2022 Πρόεδρος της Ελληνοκυπριακής πλευράς στη δικοινοτική Επιτροπή για τη διάσωση της Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έργο που έτυχε διεθνούς αναγνώρισης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη EUROPA NOSTRA. Το 2022 ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε το Μετάλλιο «Εξαίρετης Προσφοράς» της Κυπριακής Δημοκρατίας. Συγγραφέας οκτώ βιβλίων πολιτικού και πολιτιστικού προβληματισμού.

Ο Χρήστος Π. Μπαλόγλου είναι αριστοβάθμιος πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. (Oικονομικού Παν/μίου Αθηνών), κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου στην Οικονομική (Master of Arts) του ιδίου Πανεπιστημίου, πτυχιούχος Παιδαγωγικών Σπουδών της ΠΑΤΕΣ/ΣΕΛΕΤΕ και αριστούχος (magna cum laude) Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Φρανκφούρτης (1993). Υπήρξε υπότροφος του IKY και του Ιδρύματος Καθηγητού Γεωργίου Χαλκιοπούλου κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Ελλάδα, ενώ οι σπουδές του στην Γερμανία χρηματοδοτήθηκαν από την Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών. Έχει εκτενές συγγραφικό και επιστημονικό έργο σε αυτοτελή βιβλία, μονογραφίες και άρθρα σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Έχει τύχει διακρίσεων από επιστημονικές εταιρείες και φορείς, έχει βραβευθεί τέσσερεις φορές από την Ακαδημία Αθηνών σε ισάριθμα προκηρυχθέντα έργα, ενώ έχει ολοκληρώσει τρία ερευνητικά προγράμματα στην Ακαδημία Αθηνών, τα οποία αναφέρονται στην αρχαία ελληνική οικονομία, τα οποία εκδόθηκαν σε τρεις μονογραφίες, μια από τις οποίες μεταφράστηκε στα γερμανικά. Το συγγραφικό του έργο αφορά την εξέλιξη της μαθηματικής οικονομικής στον γερμανόφωνο χώρο, την οικονομική φιλοσοφία και διανόηση των αρχαίων Ελλήνων, Ρωμαίων και Βυζαντινών, καθώς και της Εποχής της Καινής Διαθήκης. Έχει διεθνώς αναγνωρισθεί ως ένας από τους πλέον εγκρίτους μελετητές της οικονομικής φιλοσοφίας του Αριστοτέλους και της αρχαίας ελληνικής οικονομικής φιλοσοφίας, του Γεωργίου Γεμιστού-Πλήθωνος, του Βησσαρίωνος και της οικονομικής διανόησης της υστεροβυζαντινής εποχής.

Η Χριστίνα Οικονομοπούλου διδάσκει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου ως μέλος ΕΕΠ Γαλλόφωνες Θεατρικές Γραφές του Κόσμου και γαλλικό θεατρικό πολιτισμό. Είναι Διδάκτωρ Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας από το Sorbonne Université, Faculté des Lettres. Έχει παρακολουθήσει και συμμετάσχει σε πλείστα συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με θέμα τα γαλλόφωνα θέατρα και τις γαλλόφωνες λογοτεχνίες του κόσμου, για τα οποία έχει επίσης εκδώσει περισσότερα από πενήντα μελετήματα, άρθρα και εργασίες σε συλλογικούς τόμους, διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά. Έχει επίσης μεταφράσει έργα σύγχρονων γαλλόγραφων δημιουργών και έχει γράψει πλήθος βιβλιοκρισιών για επιστημονικά περιοδικά του εξωτερικού.

Η Χριστίνα Καρακιουλάφη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι απόφοιτη του Παντείου Πανεπιστημίου και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές τις σπουδές στη Γαλλία. Έχει διδάξει ως μέλος ΣΕΠ στο ΕΑΠ και διδάσκει σε προγράμματα συνδικαλιστικής εκπαίδευσης της Ακαδημίας της ΓΣΕΕ και του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ. Έχει συμμετάσχει σε εθνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα. Οι επιστημονικές της δημοσιεύσεις αφορούν ζητήματα εργασιακής επισφάλειας, ανεργίας, κοινωνιολογίας των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων, ψυχοκοινωνικών κινδύνων στους χώρους εργασίας, εργασιακών σχέσεων και συνδικαλισμού. Στην παρούσα φάση διερευνά τις επιπτώσεις της πανδημίας στις εργασιακές σχέσεις και τη συλλογική δράση των καλλιτεχνών.

H Χριστίνα Μπάνου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια («Πολιτική και Εκδοτική του Βιβλίου») στο Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας & Μουσειολογίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 2001. Διετέλεσε Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων, Διεθνών Σχέσεων και Εξωστρέφειας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (9/2020-8/2022). Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της περιλαμβάνουν την εκδοτική και την πολιτική του βιβλίου, τη σημερινή εκδοτική βιομηχανία και την εξέλιξή της, την αισθητική του βιβλίου, την αναγνωστική πολιτική, την ιστορία του βιβλίου και της ανάγνωσης καθώς και την επίδραση των νέων τεχνολογιών στην εκδοτική διεργασία. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια. ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ Banou, Christina (2017), Re-Inventing the Book. Challenges from the Past for the Publishing Industry, Foreword by Angus Phillips, Cambridge – Oxford: Elsevier – Chandos Publishing. Μπάνου, Χριστίνα (2012), Το επόμενο βήμα του Γουτεμβέργιου: Οι εκδοτικοί οίκοι στην Ελλάδα στις αρχές του 21ου αιώνα, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση. Μπάνου, Χριστίνα (2008), Διαχρονικά γνωρίσματα της εκδοτικής βιομηχανίας στον δυτικό πολιτισμό, πρόλογος: Ελένη Αγγελομάτη-Τσουγκαράκη, εισαγωγικό σημείωμα: Κ. Σπ. Στάικος, Αθήνα: Εκδόσεις Κότινος.

Ο Χρίστος Αλεξόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα. Είναι απόφοιτος του αμερικανικού προτεσταντικού κολλεγίου St. Paul’s School. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Harvard (BA), Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων στο Columbia (MBA) και Οικονομική Ανάπτυξη στο Cambridge. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τα κοινά, ακομμάτιστα και ανεξάρτητα, συγγράφοντας πολλά άρθρα στις εγκυρότερες εφημερίδες και περιοδικά της χώρας, όπως στην Καθημερινή και στο Βήμα. Παλαιότερα δε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και στην Ελευθεροτυπία. Ως νέος, επίσης, στις κυριότερες εφημερίδες των Πατρών με το ψευδώνυμο Παμίνος. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον Ελληνισμό, έχει δημοσιεύσει τέσσερα σχετικά διεπιστημονικά βιβλία, με τελευταίο το δοκίμιο “Goodbye Greece, Hello Hellas”, συνέχεια του οποίου αποτελεί το παρόν επίκαιρο πόνημα για την 200ή επέτειο της Επανάστασης του 1821 και την 100ή της Μικρασιατικής Καταστροφής. Με ένα όραμα για την 100ή επέτειο του ιστορικού ΟΧΙ του 1940, που η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» σκοπεύει να εορτάσει το 2040 (Λευκή Βίβλος). Εργάστηκε τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα σε διευθυντικές θέσεις ευθύνης. Για πολλά χρόνια διετέλεσε σύμβουλος διεθνών οικονομικών σχέσεων του υπουργείου Οικονομίας και χρηματιστής της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Merrill Lynch (Wall Street). Ως ελεύθερος επαγγελματίας, συνεργάστηκε επιπλέον με την ελβετική τράπεζα CS και με τη γαλλική SG στο private banking. Διετέλεσε μέλος των Foreign Press Association of Greece, The Hellenic Club of Rome και του Ιωνικού Κέντρου. Είναι παντρεμένος με τη δικηγόρο Μαρία Δημητρίου και έχει δύο παιδιά. Ζει και εργάζεται στην Κηφισιά, αρθρογραφώντας τιμητικά στον ελεύθερο χρόνο του στα τοπικά έντυπα Αμαρυσία και Τύπος Κηφισιάς. Έγινε γνωστός από τη διεθνή εκστρατεία του για τον αυτοπροσδιορισμό και την αποκατάσταση της νεοελληνικής ταυτότητας διά της συμβολικής επίσημης καθιέρωσης των εθνικών ονομάτων Hellenic-Hellas αντί των λατινογενών Greek-Greece. Καρπός των ευγενών προσπαθειών του για τη συνέχεια του Ελληνισμού ήταν, μεταξύ άλλων, η αφιέρωση editorials στους New York Times, International Herald Tribune και Economist, η αλλαγή της εθνικής ονομασίας μας σε Hellenic Republic, τα νέα διαβατήρια Hellas, η σημαία Hellas στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και μετέπειτα στις διεθνείς αθλητικές οργανώσεις. Μένει για τελικό rebranding το 2040 επισήμως ο ΟΗΕ! Συνέχεια του μοναρχικού τίτλου των προηγούμενων αιώνων, Rois de Hellenes αντί Grèce, και των γραμματοσήμων μας Hellas. Όπως, κατ’ εξαίρεση όλου του δυτικού κόσμου, μας αποκαλεί η μελλοντική υπερδύναμη της ανατολής, η Κίνα. ΣΙΛΑ!

Η Βασιλική Χρυσανθοπούλου είναι Eπίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του E.K.Π.Α., ενώ διδάσκει και στο Πρόγραμμα για τον Ελληνικό Πολιτισμό του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού (M.Phil.) και διδακτορικού τίτλου (D.Phil.) στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Αγγλίας. Έχει εργασθεί ως Ερευνήτρια στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών και έχει συνεργαστεί με τα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Ιωαννίνων. Υπήρξε επισκέπτρια ερευνήτρια και υπότροφος του National Europe Centre, Australian National University (2004) και του Ιδρύματος Fulbright στο University of South Florida-St. Petersburg (2015- 16). Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα και τα δημοσιεύματά της αναφέρονται σε θέματα μετανάστευσης και διασποράς, μνήμης και ταυτότητας, διαδικτύου, τελετουργίας και συμβολισμού, υλικού πολιτισμού, δημόσιας λαογραφίας και πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορίας και θεωρίας της Λαογραφίας. Το βιβλίο της, Τόποι μνήμης στην καστελλοριζιακή μετανάστευση και διασπορά (εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2017) έχει τιμηθεί με το δωδεκανησιακό Βραβείο Μοσκόβη του Δήμου Αθηναίων. Από το 2016 συμμετέχει στην Εθνική Επιστημονική Επιτροπή της ΔΙ.ΝΕ.ΠΟ.Κ. του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για την εφαρμογή της Σύμβασης για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO 2003) στην Ελλάδα.

Η Εύη Λ. Ψαρρού είναι απόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος από το Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ απόν Τάϋν Μεγάλης Βρετανίας, και ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο Κέντρο Βυζαντινών, Οθωμανικών και Νεοελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μπέρμιγκχαμ Μεγάλης Βρετανίας. Υπήρξε επιστημονική συνεργάτιδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και της Δημόσιας Κεντρικής Ιστορικής Βιβλιοθήκης Χίου «Ο Κοραής». Έχει διδάξει ιστορία στη Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο Τμήμα Διαχείρισης Πολιτισμικού Περιβάλλοντος και Νέων Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ από το 2008 διδάσκει στο Τμήμα Φιλοσοφίας του ίδιου Πανεπιστημίου. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμα συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ άρθρα της έχουν δημοσιευθεί σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους ιστορικών μελετών.