Alexios G.C. Savvides (Athens, 1955) is Professor of Medieval and Byzantine history at Peloponnesos University (Kalamata-Greece), vice-chairman of the Committee for Pontic Studies (Athens), founding editor of the annual «Byzantinos Domos» (Athens-Thessalonica) and co-editor of the collective «Encyclopaedic Prosopographical Lexicon of Byzantine history and civilization» (Turnhout: Brepols). Formerly a researcher of Byzantine history at the Hellenic National Research Foundation (Athens) and a professor of Medieval and Byzantine history at Aegean University (Rhodes), he has published extensively, while he is a contributor to the «Encyclopaedia of Islam» (2nd & 3rd editions, Leiden: Brill) and to «The Crusades: an encyclopedia» (Santa Barbara: ABC Clio). His main research interests include Byzantium’s relations with the Turcophone peoples, Byzantine prosopography and genealogy, the history of Byzantine Pontus and the Empire of the Grand Comneni and the history and historical geography of Greek lands and islands in the Middle Ages and the early Ottoman domination period.

Η Angie Gago είναι Ερευνήτρια στο Centre of Comparative, European and International Law του Πανεπιστημίου της Λωζάννης και μεταδιδακτορική υπότροφος στο National Centre of Competence in Research (NCCR − On the Move) για σπουδές μετανάστευσης και κινητικότητας.

Ο A. P. Thirlwall είναι Καθηγητής Εφαρμοσμένων Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έχει διδάξει εκτεταμένα σε αναπτυσσόμενες χώρες και έχει διατελέσει σύμβουλος σε αρκετούς διεθνείς οργανισμούς ανάπτυξης. Έχει επίσης συγγράψει αρκετά άλλα βιβλία στο πεδίο της μεγέθυνσης και της ανάπτυξης, και είναι Επιμελητής της Σειράς Μεγάλοι Στοχαστές στα Οικονομικά, που δημοσιεύεται από την Palgrave Macmillan.

Η Catherine Moury είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο NOVA της Πορτογαλίας.

Ο Daniel Cardoso είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας και ερευνητής στο Observare – Παρατηρητήριο Διεθνών Σχέσεων της Πορτογαλίας.

Ο David D. Clark είναι Ανώτερος Επιστημονικός Ερευνητής στο Εργαστήριο Πληροφορικής και Τεχνητής Νοημοσύνης του MIT και ένας από τους προεξάρχοντες σχεδιαστές του διαδικτύου από τη δεκαετία του 1970.

Ο E. Scott Huebner είναι Καθηγητής του Προγράμματος Σχολικής Ψυχολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνα.

Ο Έρικ Ντάνινγκ ήταν πρωτοπόρος στην κοινωνιολογία του αθλητισμού και ο ιδρυτής, με τον Πάτρικ Μέρφι και τον Τζον Γουίλιαμς, του Κέντρου Ποδοσφαιρικής Έρευνας Σερ Νόρμαν Τσέστερ. Ήταν συγγραφέας πολλών βιβλίων και άρθρων για τον αθλητισμό και την εικονιστική κοινωνιολογία του Norbert Elias. Ο Ντάνινγκ είχε επιμεληθεί και συνυπογράψει πολλά βιβλία στην κοινωνιολογία του αθλητισμού. Το 1999 δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο. Τον Οκτώβριο του 2000, συν-επιμελήθηκε το ολοκληρωμένο Εγχειρίδιο Αθλητικών Σπουδών με τον Τζέι Κόκλυ.

O Karsten Harries είναι o ομότιμος Howard H. Newman καθηγητής φιλοσοφίας του Πανεπιστήμιο του Yale και διακεκριμένος στοχαστής της φιλοσοφίας της τέχνης και της θεωρίας της αρχιτεκτονικής. Το μεγάλο του έργο (magnum opus) ’Η Ηθική Λειτουργία της Αρχιτεκτονικής’, που παρουσιάζεται εδώ για πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα με πρόλογο του συγγραφέα για την ελληνική έκδοση και την πλήρη μέχρι τώρα εργογραφία του, αποτελεί την πληρέστερη ίσως προσέγγιση της αρχιτεκτονικής ως πολιτισμικής έκφρασης με σημαντική επίδραση στην έρευνα, τη θεωρία και τη φιλοσοφία των αρχιτεκτονικών έργων. Η πιο σημαντική συμβολή του αφορά στην κριτική της νεωτερικής αισθητικής και τη μεταστροφή του νοηματικού κέντρου της αρχιτεκτονικής στην ηθική της λειτουργία, μια ηθική οντολογία που αφορμάται από την Πλατωνική φιλοσοφία και την κριτική της νεωτερικότητας από τον Nietzsche και τον Μ. Ηeidegger.

Ο διπλωματούχος Ψυχολόγος Horst Schuh, έως το 2005 Καθηγητής της Θεωρίας Ηγεσίας και Επικοινωνίας καθώς και της Ιστορίας Πολιτικών Ιδεών, Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών για τη Δημόσια Διοίκηση.

Ο Karl Marx (5 Μαΐου 1818-14 Μαρτίου 1883) γεννήθηκε στην πόλη Trier της Γερμανίας. Σπούδασε στα Πανεπιστήμια της Βιέννης και του Βερολίνου. Από νωρίς έστρεψε το ενδιαφέρον του στον φιλοσοφικό στοχασμό του Hegel και συνδέθηκε με την ομάδα των νεο-εγελιανών, οι οποίοι περιέβαλαν τον Ludwig Feuerbach και τον Bruno Bauer. Το 1841 αποκτά τον τίτλο του διδάκτορα της φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο της Ιένας, με την διατριβή του «Διαφορά της δημοκρίτειας και επικούρειας φυσικής φιλοσοφίας». Το 1844 συγγράφει τα Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα, τα οποία θα εκδοθούν το 1932· την ίδια χρονιά επίσης, συναντά τον Friedrich Engels και δημιουργεί μαζί του μία σχέση φιλίας και συνεργασίας, η οποία θα διαρκέσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Το 1845 εκδίδουν από κοινού την Αγία οικογένεια, ασκώντας κριτική στον Bruno Bauer· την ίδια χρονιά εκδίδει τις Θέσεις για τον Feuerbach και, από κοινού με τον Engels, συγγράφει την Γερμανική ιδεολογία, η οποία θα εκδοθεί το 1932. Το 1848, από κοινού με τον Engels, εκδίδει το Κομμουνιστικό Μανιφέστο· το 1852 δημοσιεύει την 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη· το 1859 εκδίδει την Κριτική της Πολιτικής Οικονομίας. Το 1864, στο πλαίσιο της Α΄ Διεθνούς, στην διαμάχη με τον επικεφαλής της αναρχικής πτέρυγάς της, τον Mikhail Bakunin, κερδίζει και επιβάλλεται. Το 1867 εκδίδει, αποκοινού με τον Engels, τον πρώτο τόμο του μνημειώδους έργου Το Κεφάλαιο, του οποίου οι άλλοι δύο τόμοι, θα εκδοθούν, μετά τον θάνατό του, από τον Engels (: το 1885 ο δεύτερος τόμος, και το 1894 ο τρίτος).

Η Laetitia Coryn είναι συγγραφέας κόμικς και συνεργάζεται με το περιοδικό AAARG!

Ο Ludwig Wittgenstein (26 Απριλίου 1889-29 Απρίλιου 1951) γεννήθηκε στην Βιέννη. Σπούδασε μηχανολόγος στο Βερολίνο και αεροναυπηγική στο Μάντσεστερ. Από νωρίς έστρεψε το ενδιαφέρον του στην φιλοσοφία, στα μαθηματικά, στην φιλοσοφία των μαθηματικών και συγκεκριμένα ήρθε σε επαφή με το έργο του Bertrand Russell, Οι αρχές των μαθηματικών και με το βιβλίο του Frege, Θεμελιώδεις νόμοι της αριθμητικής. Το 1921 εκδίδεται το εμβληματικό για την φιλοσοφία του 20ού αιώνα έργο του Tractatus Logico-Philosophicus. Μετά από ένα σύντομο διάστημα όπου εργάστηκε ως κηπουρός σε ένα μοναστήρι, επέστρεψε το 1926 στην Βιέννη. Αργότερα, το 1929, μεταβαίνει στο Cambridge, αποκτώντας τον τίτλο του διδάκτορα με το έργο του Tractatus και δίνοντας, στην συνέχεια, μία σειρά διαλέξεων· οι φιλοσοφικές απόψεις του της περιόδου εκείνης αποτυπώνονται στο Μπλε Βιβλίο και στο Καφέ Βιβλίο, τα οποία από κοινού εκδόθηκαν, μετά τον θάνατό του, το 1958. Μετά από μία επίσκεψή του στην Σοβιετική Ένωση και την διαμονή του για ένα διάστημα στην Νορβηγία, επιστρέφει το 1937 στο Cambridge, έχοντας πλέον εκλεγεί ως καθηγητής. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, παράλληλα με την διδασκαλία του εργάζεται εθελοντικά ως τραυματιοφορέας σε νοσοκομείο του Λονδίνου. Το 1947 εγκαταλείπει την έδρα του στο Cambridge· απομονωμένος στην Ιρλανδία, συγγράφει τις περίφημες Φιλοσοφικές έρευνες –κυρίως το Δεύτερο Μέρος τους–, οι οποίες θα εκδοθούν, μετά τον θάνατό του, το 1953.

Η Meg Lovejoy, PhD, είναι κοινωνιολόγος και διευθύντρια ερευνητικού προγράμματος για το Workplace and Wellbeing Initiative στο Harvard Center for Population and Development. Ήταν μία από τις κύριες ερευνήτριες για το "Opting Out?: Why Women Really Quit Careers and Head Home".

Ο Michael J. Furlong διετέλεσε Καθηγητής και Πρόεδρος του Τμήματος Συμβουλευτικής, Κλινικής και Σχολικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα και σήμερα είναι Ομότιμος Καθηγητής.

Η Nazli Choucri είναι Καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης στο MIT, διευθύντρια του Global System for Sustainable Development (GSSD) και συγγραφέας του Cyberpolitics in International Relations (2012, MIT Press).

Ελίας, Νόρμπερτ Ο Norbert Elias γεννήθηκε το 1897 στο Breslau της Γερμανίας, από γονείς εβραϊκής και πολωνικής καταγωγής, και πέθανε το 1990 στο Άμστερνταμ.

H Pamela Stone είναι Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας στο Hunter College και στο The Graduate Center του City University της Νέας Υόρκης. Έχει συγγράψει το βιβλίο "Opting Out?: Why Women Really Quit Careers and Head Home".

Η Penélope Pacheco-López διδάσκει οικονομικά στο Πανεπιστήμιο του Κεντ, στο Ηνωμένο Βασίλειο, και έχει διατελέσει Σύμβουλος στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD), το Κέντρο Διεθνούς Εμπορίου, και τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNIDO). Σε συνεργασία με τον A. P. Thirlwall, έχει συγγράψει το Εμπορική Φιλελευθεροποίηση και η Φτώχεια των Εθνών [Trade Liberalization and the Poverty of Nations].

Ο Philippe Brenot είναι ψυχίατρος και ανθρωπολόγος, διευθυντής του τμήματος Σεξολογίας του Πανεπιστημίου Paris Descartes.

Ο Rich Gilman, παιδοψυχολόγος και κλινικός ψυχολόγος, πρώην συνεργάτης του Παιδιατρικού Νοσοκομείου του Σινσινάτι, σήμερα είναι πρόεδρος της Terrace Metrics, που παρέχει σε σχολεία υπηρεσίες μέτρησης της συμπεριφορικής υγείας των μαθητών.

Ο Prof. Dr. Sven Seibold (πρώην Litzcke), Ψυχολόγος, Καθηγητής Ψυχολογίας της Οικονομίας, Πανεπιστήμιο Αννοβέρου, Σχολή Οικονομικών Επιστημών και Επιστήμης Υπολογιστών, Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων.

Ο Αλέξανδρος Κατράνης γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε Νομικά στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Μονάχου, από όπου έλαβε το Διδακτορικό του Δίπλωμα. Είναι απόφοιτος του Θερινού Σχολείου του Πανεπιστημίου της Βιέννης, της Σχολής Αμύνης του ΝΑΤΟ και του Εκπαιδευτικού Τμήματος Ανωτάτων Αξιωματικών και Πρέσβεων της ίδιας Σχολής. Εισήλθε στη Διπλωματική Υπηρεσία το 1983 και απεχώρησε το 2019 με το βαθμό του ΠΥΑ ε.τ. Διετέλεσε Επιστημονικός Συνεργάτηςστα Πανεπιστήμια Μονάχου και Κολωνίας, Επίκουρος Καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Καθηγητής στο Ορθόδοξο Πανεπιστήμιο της Κινσάσα. Έχει συγγράψει τέσσερα βιβλία και πολλές αυτοτελείς μελέτες για θέματα Διεθνούς Δικαίου, Πολιτικής και Οικονομίας. Ήταν τακτικός ομιλητής στις Σχολές Πολέμου και Αεροπορίας, στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και σε Πανεπιστήμια και ερευνητικά ιδρύματα της Γερμανίας, Ρωσίας, Ουζμπεκιστάν, Γεωργίας και Καζαχστάν.

Ο συγγραφέας είναι ομότιμος καθηγητής Αστρονομίας – Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστήμιου Αθήνας (1971) και διδάκτωρ του Προγράμματος Αστρονομίας του Πανεπιστημίου του Maryland (1977). Ειδικεύεται στην ηλιακή φυσική και ραδιοαστρονομία και έχει κατά καιρούς συνεργαστεί με αστρονομικά ιδρύματα της Γαλλίας, των ΗΠΑ, της Ιταλίας, της Σοβιετικής Ένωσης και της Ρωσίας. Υπήρξε μέλος της οργανωτικής επιτροπής της Επιτροπής 10 (ηλιακή δραστηριότητα) της Διεθνούς Αστρονομικής Ένωσης (IAU), μέλος της Εθνικής Αστρονομικής Επιτροπής, εθνικός αντιπρόσωπος της Ελλάδας στη Διοίκηση του JOSO (Joint Organization for Solar Observations), μέλος της διοίκησης του Τμήματος Ηλιακής Φυσικής της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Φυσικής (EPS) και της Εταιρείας Ευρωπαίων Ηλιακών ραδιοαστρονόμων (CESRA). Υπήρξε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Ευρωβουλευτής και Βουλευτής Ιωαννίνων. Έχει διδάξει διάφορα μαθήματα Φυσικής και Αστροφυσικής στα Πανεπιστήμια Αθήνας και Ιωαννίνων και έχει συγγράψει αντίστοιχα διδακτικά βιβλία.

Ο Αναστάσιος Ιωαννίδης είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Έχει πραγματοποιήσει προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές στη Νομική, τη Γερμανική Γλώσσα και Φιλολογία και τη Διερμηνεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το διδακτικό και ερευνητικό του έργο εστιάζεται κυρίως στον τομέα των Σπουδών Διερμηνείας.

Ο Δρ Ανδρέας Λιαρόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς με γνωστικό αντικείμενο τις Διεθνείς Σχέσεις και τις Στρατηγικές Σπουδές. Αποφοίτησε το 2000 από το Πάντειο Πανεπιστήμιο, Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών. Πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές του σπουδές την περίοδο 2001-2002 στο Τμήμα Διεθνούς Πολιτικής του Πανεπιστημίου Aberystwyth της Ουαλίας, με αντικείμενο την Πληροφόρηση και τις Στρατηγικές Σπουδές. Το διδακτορικό του δίπλωμα το απέκτησε το 2006 από το Τμήμα Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Swansea της Ουαλίας. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η διεθνής ασφάλεια, η στρατηγική, η πληροφόρηση, η κυβερνοασφάλεια, η ευρωπαϊκή άμυνα και ασφάλεια και οι υβριδικές απειλές. Επίσης διατελεί μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του επιστημονικού περιοδικού Journal of Information Warfare, καθώς και ερευνητής στο Research Institute for European and American Studies.

Ο Αντώνης Οικονόμου ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1999 από το Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Το 2001 διορίστηκε Λέκτορας στο Τμήμα Μαθηματικών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), στο οποίο υπηρετεί μέχρι σήμερα ως Καθηγητής Επιχειρησιακής Έρευνας. Διδάσκει μαθήματα Επιχειρησιακής Έρευνας και Πιθανοτήτων στο Τμήμα Μαθηματικών και μαθήματα Πιθανοτήτων, Στατιστικής και Γενικών Μαθηματικών σε άλλα Τμήματα του Πανεπιστημίου. Έγραψε το τέταρτο κεφάλαιο του βιβλίου. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Επιχειρησιακή Έρευνα, στη Διοίκηση Λειτουργιών, στις Εφαρμοσμένες Πιθανότητες, στη Θεωρία Παιγνίων και στη Μαθηματική Βιολογία. Το ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει πάνω από 70 εργασίες που έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα περιοδικά και πρακτικά συνεδρίων, μεταξύ των οποίων τα κορυφαία στις περιοχές τους Operations Research, Productions and Operations Management, European Journal of Operational Research και Journal of Mathematical Biology. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βασικό πτυχίο του είναι από το Τμήμα Μαθηματικών του ΕΚΠΑ, ενώ έλαβε Μάστερ από το University of California, Los Angeles, USA, καθώς και από το ΕΚΠΑ. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Μαθηματικών του ΕΚΠΑ με επιβλέποντα τον Δ. Φακίνο.

Η Αρετή Βασιλείου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Νεοελληνικού Θεάτρου στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, όπου διδάσκει στον προπτυχιακό και μεταπτυχιακό κύκλο σπουδών. Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, όπου ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή, ενώ έκανε και μεταπτυχιακές θεατρολογικές σπουδές στην Ελλάδα (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και το εξωτερικό (University of Warwick, U.K.) σχετικά με το αμερικανικό θέατρο (Tennessee Williams), καθώς και με την ιστορία και θεωρία του νεότερου παγκόσμιου και ελληνικού θεάτρου. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο έχει επίσης διδάξει για τρία έτη στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Επί επτά έτη έχει εργασθεί στο ερευνητικό πρόγραμμα της Ιστορίας Νεοελληνικού Θεάτρου του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας & Έρευνας. Εργασίες της έχουν δημοσιευθεί σε Πρακτικά εθνικών και διεθνών συνεδρίων, σε συλλογικούς τόμους και σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Τα εκδομένα βιβλία της αφορούν στη μελέτη της ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου από τον 19ο αιώνα έως σήμερα.

Η Ασπασία Τσαούση είναι μόνιμη Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνιολογίας του Δικαίου στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου διδάσκει σε προπτυχιακό επίπεδο τα μαθήματα «Κοινωνιολογία του Δικαίου», «Δίκαιο & Οικονομία» και «Γενική Κοινωνιολογία». Σε μεταπτυχιακό επίπεδο διδάσκει Κοινωνιολογία του Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ, καθώς και μαθήματα στο Διιδρυματικό Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Δίκαιο και Οικονομικά» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και της Νομικής Σχολής ΑΠΘ. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Νομικής του ΑΠΘ και κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος με βαθμό «Άριστα» από τον Τομέα Ιστορίας, Φιλοσοφίας και Κοινωνιολογίας του Δικαίου. Συνέχισε με εσωτερική υποτροφία τις σπουδές της στη Νομική Σχολή του University of Chicago, αποκτώντας το μεταπτυχιακό δίπλωμα Master of Laws Degree (με έπαινο magna cum laude). Το 2000 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή με βαθμό «Άριστα με διάκριση», υπό την επίβλεψη του καθηγητή Gary S. Becker (Νόμπελ Οικονομικής Επιστήμης 1992) και του Richard A. Posner (Chief Judge, U.S. 7th Court of Appeals). Από το 2001 ως το 2010 ήταν καθηγήτρια στο ALBA Graduate Business School, όπου δίδαξε «Δίκαιο και Οικονομικά», «Θεωρία και Τεχνικές Διαπραγματεύσεων» και «Εναλλακτικούς Τρόπους Επίλυσης Διαφορών» σε μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, αλλά και στο πρόγραμμα εκπαίδευσης στελεχών επιχειρήσεων. Ως Λέκτορας μερικής απασχόλησης είχε συνεργαστεί με το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2001-2004) και με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (2008-2010). Έχει συγγράψει τέσσερις μονογραφίες και πολλές μελέτες, που έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή και εγχώρια επιστημονικά περιοδικά. Είναι δικηγόρος Θεσσαλονίκης από το 1992, διαπιστευμένη διαμεσολαβήτρια (CIArb) (2008) και εκπρόσωπος της Νομικής Σχολής Θεσσαλονίκης στην Κεντρική Επιτροπή Διαμεσολάβησης.

Η Ασπασία Λυκουργιώτη είναι θεατρολόγος με μεταπτυχιακές σπουδές στην υποκριτική και διδακτορικό στον τομέα του κινηματογράφου. Γράφει άρθρα θεωρίας και κριτικής, θεατρικά έργα και κινηματογραφικά σενάρια. Σκηνοθετεί, παίζει και διδάσκει θέατρο. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου.

Η Βασιλική Κ. Θεολόγη είναι Διδάκτωρ Εγκληματολογίας της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης. Έχει εργαστεί ως δικηγόρος και υπήρξε νομική σύμβουλος στο Συμβουλευτικό Κέντρο Γυναικών Κομοτηνής. Από το 1992 είναι ενεργό μέλος του Εργαστηρίου Εγκληματολογικών Επιστημών της Νομικής Σχολής του Δ.Π.Θ. όπου ξεκίνησε την ερευνητική της δραστηριότητα. Εργάζεται στο Δικαστικό Τμήμα του Τελωνείου Κομοτηνής. Έχει συμμετάσχει σε πλείστα ερευνητικά προγράμματα σε κάποια από τα οποία ήταν επιστημονικά υπεύθυνη. Έχει συγγράψει άρθρα σε νομικά περιοδικά, συμβολές σε συλλογικούς τόμους και έχει συμμετάσχει σε επιστημονικές ημερίδες και συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Διδάσκει τα γνωστικά αντικείμενα των Εγκληματολογικών Επιστημών στη Νομική Σχολή του Δ.Π.Θ., στο Τμήμα Δοκίμων Αστυφυλάκων Κομοτηνής και στη Φορολογική και Τελωνειακή Ακαδημία. Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στις νέες τεχνολογίες και στο έγκλημα, στα μέσα ενημέρωσης και στην εγκληματικότητα ενηλίκων και ανηλίκων.

Ο Γιώργος Αργείτης είναι Καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του ΕΚΠΑ και Επιστημονικός Διευθυντής στο ΙΝΕ ΓΣΕΕ. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στην Εξελικτική Πολιτική Οικονομία, τη Θεσμική Κεϊνσιανή Μακροοικονομική Θεωρία και Πολιτική και την Ελληνική Οικονομία. Είναι συγγραφέας/συν-συγγραφέας έξι βιβλίων και μονογραφιών, ανάμεσα σε αυτά τα Οικονομική Πολιτική Σταθεροποίησης και Αστάθεια στην ONE, 2011, Εκδόσεις Παπαζήση, Η Α(υτα)πάτη των Προγραμμάτων Οικονομικής Προσαρμογής στην Ελλάδα, 2018, Εκδόσεις Παπαζήση, Evolutionary Financial Macroeconomics, 2020, Routledge. Είναι συγγραφέας πολλών εγγράφων πολιτικής και ακαδημαϊκών εργασιών που έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά όπως το Cambridge Journal of Economics, Journal of Economic Issues, Journal of Post Keynesian Economics, κ.ά.

Ο Γεώργιος Δαμασκηνίδης είναι διδάκτορας στις Επιστήμες της Αγωγής. Είναι μέλος ΣΕΠ στο ΕΑΠ και διδάσκων Π.Δ. 407/80 ΑΕΙ σε μαθήματα Μετάφρασης, Επικοινωνίας, Ερευνητικής Μεθοδολογίας και Παιδαγωγικής & Διδακτικής Επάρκειας. Έχει δημοσιεύσει σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, κεφάλαια βιβλίων, σε συλλογικούς τόμους και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων. Είναι συγγραφέας έξι βιβλίων, μεταξύ άλλων, Κοινωνικές αντανακλάσεις στη μετάφραση (Ανοικτές Ακαδημαϊκές Εκδόσεις Κάλλιππος), Σχεδιασμός μεταπτυχιακών διπλωματικών: Δέκα μελέτες περίπτωσης από το πεδίο της ειδικής αγωγής (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Θεσσαλίας), και Η ερευνητική πρόταση στη μεταπτυχιακή και διδακτορική έρευνα (Εκδόσεις Επίκεντρο). damaskinidis@hotmail.com https://auth.academia.edu/GeorgeDamaskinidis

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1954. Αριστούχος Νομικής Παν. Αθηνών (1977). Diplom Διπλωματικής Ακαδημίας Βιέννης (1979). Το 1981 εντάχθηκε στη Διπλωματική Υπηρεσία από όπου αφυπηρέτησε τέλος 2019. Τοποθετήθηκε διαδοχικά στη Μ.Α. ΝΑΤΟ, Γεν. Προξενείο Βεγγάζης, Πρεσβείες Ουασιγκτώνος, Λευκωσίας, και ως Πρέσβυς στο Βουκουρέστι 2008-Ιανουάριο 2013 και στο Κίεβο, φθινόπωρο 2016-φθινόπωρο 2019. Διευθυντής Διπλωματικού Γραφείου Προεδρίας της Δημοκρατίας (2013), και στη συνέχεια Διευθυντής της Α5 Διευθύνσεως Αν. Ευρώπης και Ευρασίας. Στα τέλη του 2016 προήχθη στον ανώτατο καταληκτικό βαθμό του Πρέσβυ. Μεταξύ των διακρίσεών του, ο Ανώτερος Ταξιάρχης του Φοίνικος, Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Αξίας της Ρουμανίας, Ταξιάρχης του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου, Σταυρός Α΄ Τάξεως Αγίου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αιγαίου. Συνιδρυτής και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Γεωγραφικών Μελετών Ο ΣΤΡΑΒΩΝ. Έχει εκδώσει το ΚΥΡΗΝΗ - Ο Ελληνικός αποικισμός στη Βόρειο Αφρική (1994, β´ έκδοση 2020), Καποδίστριας - Μέττερνιχ, Δύο αντίθετες αντιλήψεις για το Ανατολικό Ζήτημα (2010), κ.ά.

Ο καθηγητής Νένος Γεωργόπουλος έχει διδάξει φιλοσοφία στο Purdue University, στο Pennsylvania State University και στο Kent State University, όπου του απονεμήθηκε το Bραβείο Διακεκριμένης Διδασκαλίας. Έχει επίσης διδάξει στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, όπου διετέλεσε και Πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σποδών. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά όπως: «Ελληνική Φιλοσοφική Επιθεώρηση», «Φιλοσοφείν», «διa-ΛΟΓΟΣ», «Les Temps Modernes», «Southwestern Journal of Philosophy», «Man and World: An International Philosophical Review», «The Journal of Aesthetic Education», «The Journal of Modern and Byzantine Studies». Στα βιβλία του συμπεριλαμβάνονται και τα ακόλουθα: «Man and the Other: the Language of Tragedy», «The Structures of Existence: A Reading of Heidegger’s “ Being and Time”», «Essays on Art and on Technology», «Tragedy and Philosophy», «Michel Foucault and the Political: Knowledge and the Critique of Political Reason».

Ο Δημήτρης Α. Γιαννιάς (Ph.D., Carnegie-Mellon University, Graduate School of Industrial Administration) είναι: ▪ Καθηγητής Α΄ βαθμίδας και Συντονιστής της Θεματικής Ενότητας «Βιομηχανική Οργάνωση, Αγορά Εργασίας και Ευρωπαϊκές Επιχειρήσεις» στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, ▪ Editor των διεθνών ακαδημαϊκών περιοδικών εκδόσεων (journals): East-West Journal of Economics and Business, The Hellenic Open Business Administration Journal, The University without Borders Journal of Economics and Business. Ο Δημήτρης Α. Γιαννιάς έχει: ▪ Διατελέσει επί σειρά ετών Κοσμήτορας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου και Αν. Πρόεδρος στα: Τμήμα Οικονομικών Επιστήμων, Πανεπιστήμιο Κρήτης και Τμήμα Οικονομικών Επιστήμων, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, στα οποία έχει επίσης υπηρετήσει ως Καθηγητής επί σειρά ετών. ▪ Διδάξει σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο στα: Carnegie-Mellon University (ΗΠΑ), University of Guelph (Καναδά), Bard College (ΗΠΑ), Πάντειον Πανεπιστήμιο. ▪ Πέραν του διδακτορικού του, έχει λάβει τίτλους σπουδών και υποτροφίες από τα: Πανεπιστήμιο Αθηνών (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πτυχίο), University of Guelph (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, M.A.) και Carnegie-Mellon University (Graduate School of Industrial Administration, M.Sc. και Ph.D). ▪ Διατελέσει μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Levy Institute της Νέας Υόρκης. ▪ Δημοσιεύσει 250+ άρθρα σε διεθνή ακαδημαϊκά περιοδικά (journals), βιβλία, συλλογικούς τόμους, κ.λπ., διοργανώσει συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και υλοποιήσει πολλά ερευνητικά και συμβουλευτικά έργα (για την Ευρωπαϊκή Ένωση, Υπουργεία, το Environmental Protection Agency των HΠA κ.λπ.). ▪ Εργασιακή εμπειρία σε: Ελλάδα, ΗΠΑ, Καναδά, Αγγλία, Σουηδία, Ιταλία, Ρωσία, Ουκρανία, Λετονία, Σλοβακία, Πολωνία, Ουγγαρία, Ινδία, Κίνα. www.dgiannias.wordpress.com

Ο Γιώργος Ευθυμίου Οικονόμου είναι αριστούχος διδάκτωρ του ΕΚΠΑ, με υποτροφία του ΙΚΥ στο επιστημονικό πεδίο της δημόσιας διοίκησης και διοικητικής επιστήμης. Έχει διδάξει σε ΑΕΙ της Ελλάδας και της Κύπρου (ΑΠΘ, Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, ΟΠΑ, ΕΑΠ) και έχει εργαστεί ως εμπειρογνώμων στην Κύπρο. Έχει πραγματοποιήσει εισηγήσεις στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης, της οποίας είναι απόφοιτος. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν σε ζητήματα δημόσιας πολιτικής και διοίκησης, ευρωπαϊκού διοικητικού συστήματος, ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης (ΠΔΠ, ΕΠΓ) και πολυεπίπεδης διακυβέρνησης με έμφαση στην κινητοποίηση των περιφερειακών και τοπικών θεσμών. Έχει δημοσιεύσει, μεταξύ άλλων, άρθρα (από κοινού ή ως μόνος συγγραφέας) σε επιστημονικά περιοδικά (The British Journal of Politics and International Relations, Administration and Society, International Review of Administrative Sciences, International Journal of Public Administration, Regional and Federal Studies κ.α.). Η διατριβή του επιλέχθηκε και εκδόθηκε, κατόπιν προσαρμογής, από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών με τίτλο: «Πολυεπίπεδη διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα».

Ο Γιώργος Κολοβός είναι ειδικός παιδαγωγός με πολύχρονη εμπειρία σε ειδικά σχολεία και τμήματα ένταξης όσο και σε εθελοντικά προγράμματα υποστήριξης παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Σπούδασε στην Παιδαγωγική Ακαδημία Φλώρινας. Μετεκπαιδεύτηκε στην Ειδική Αγωγή στο Διδασκαλείο «ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Υπήρξε επόπτης στην οργάνωση και υποστήριξη της πρακτικής άσκησης επιμορφωτικών σεμιναρίων ειδικής αγωγής του Κέντρου Δια Βίου Μάθησης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Μετά από μακροχρόνια έρευνα στην οποία συμμετείχαν εκατοντάδες παιδιά με αναγνωστικές δυσκολίες, προερχόμενες από οποιαδήποτε αιτία, δημιούργησε τη μέθοδο «ΚΟΛΟΒΟΣ», μία μέθοδος που βοηθά αποτελεσματικά στην κατάκτηση του μηχανισμού της ανάγνωσης, στη γραφή και στην κατανόηση των κειμένων.

Ο Γιώργος Στασινόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1967. Διδάχτηκε για την διοίκηση επιχειρήσεων φοιτώντας στην ΑΣΟΕΕ, διαβάζοντας ό,τι έβρισκε για το θέμα και μέσω της επαφής του με ανθρώπους του χώρου της βιομηχανίας και της αγοράς. Προμηθευτές, πελάτες, ανταγωνιστές και πάνω από όλα τους συνεργάτες του στη βιομηχανία ΑΡΓΩΑΕΒΕ στην οποία πέρασε 30 χρόνια της ζωής του, τα 15 από αυτά ως διευθύνων σύμβουλος.

Ο Γιώργος Φραντζής γεννήθηκε το 1980 στην Αθήνα όπου σπούδασε Επικοινωνία, Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Διοίκηση Επιχειρήσεων. Είναι διδάκτορας του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Σχολής Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργασθεί ως υπεύθυνος εμπορικής επικοινωνίας, υπεύθυνος Τύπου και δημοσιογράφος, ενώ στο πλαίσιο των καθηκόντων του ως υποψήφιος διδάκτορας εργάσθηκε στο Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του ΕΚΠΑ. Το ανά χείρας βιβλίο είναι η διδακτορική του διατριβή, η οποία αποτελεί μία πρωτότυπη και επίκαιρη ανάλυση της εθνικής ταυτότητας στην Ελλάδα. Πρόκειται για μία ενδελεχή μελέτη που περιγράφει τη γενεαλογία του ελληνικού εθνικισμού και ειδικότερα τη νοηματοδότηση του όρου «έθνος» στην Ελλάδα μέσα στο μεταπολιτευτικό τοπίο της δεκαετίας του 1980 αλλά και κατά τις επόμενες δεκαετίες στις οποίες γίνεται μία προσπάθεια εκσυγχρονισμού της ελληνικής οικονομίας στο πλαίσιο που θέτει η παγκοσμιοποίηση και η διαχείρισή της μεταξύ δύο κυρίαρχων πόλων εξουσίας, του «εκσυχγρονιστικού» και του «εθνικολαϊκιστικού». Η ανάλυση στο παρόν βιβλίο εκπονήθηκε βάσει ενός σύνθετου θεωρητικού και ιστορικού πλαισίου, καθώς εξετάζει διεξοδικά τους όρους γέννησης του ελληνικού κράτους από τον 19ο αιώνα έως τη νοηματοδότηση του όρου «έθνος» κατά την περίοδο της Μεταπολίτευσης –διά μέσου του κυρίαρχου ανδρεοπαπανδρεϊκού λόγου– και τον εθνοκεντρικό λόγο που παράγεται μέχρι την είσοδο της Χρυσής Αυγής στην εθνική αντιπροσωπεία.

Ο Γιώργος Χ. Σωτηρέλης είναι Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και το διδακτικό του έργο καλύπτουν όλο το φάσμα του Συνταγματικού Δικαίου (οργάνωση του κράτους, θεμελιώδη δικαιώματα, συνταγματική ιστορία). Είναι επίσης δικηγόρος, προϊστάμενος στο Τμήμα Κοινοβουλευτικών Ερευνών και Μελετών της Βουλής και πρόεδρος του Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης». Έχει δημοσιεύσει οκτώ (8) μονογραφίες και μεγάλο αριθμό επιστημονικών άρθρων και συμβολών σε συλλογικούς τόμους.

Ο Δημήτρης Κωνσταντέλλης γεννήθηκε στη Μυτιλήνη της Λέσβου το 1977. Σπούδασε Οικονομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στη Διεθνή και Ευρωπαϊκή Οικονομία στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Είναι μόνιμος καθηγητής στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και έχει ζήσει σε διάφορες πόλεις στην Ελλάδα και στην Ινδία.

Ο Δημήτρης Λαλούμης είναι Καθηγητής στο Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Έχει χρηματίσει Πρόεδρος του Τμήματος και Διευθυντής Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών. Είναι διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου στην Ξενοδοχειακή Ψυχαγωγία και έχει συγγράψει μεγάλο αριθμό επιστημονικών βιβλίων.

Ὁ Δημήτρης Ν. Λαμπρέλλης σπούδασε, μὲ ὑποτροφία, Φιλοσοφία στὸ Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης καὶ στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Πίτσμπουργκ (Η.Π.Α.). Εἶναι Καθηγητὴς τῆς Φιλοσοφίας στὸ Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διδάσκει, ἀκόμη, στὸ ΠΜΣ τοῦ Τμήματος Φιλοσοφίας τοῦ ΕΚΠΑ, στὸ ΠΜΣ «Βιοηθικὴ - Ἰατρικὴ Ἠθική» τοῦ ΑΠΚΥ καὶ στὸ Διιδρυματικὸ ΠΜΣ «Ζῶα: Ἠθική, Δίκαιο, Εὐζωΐα» τοῦ Τμήματος Φιλοσοφίας τοῦ ΕΚΠΑ καὶ τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἰνστιτούτου Παστέρ. Εἶναι, ἐπίσης, Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς τοῦ «Ἐρευνητικοῦ Κέντρου Βιοπολιτικῆς» τοῦ ἰδίου Πανεπιστημίου. Δημοσίευσε φιλοσοφικὲς μελέτες καὶ ἄρθρα στὴν Ἑλλάδα καὶ στὸ ἐξωτερικὸ καὶ ἔλαβε μέρος σὲ φιλοσοφικὰ Συνέδρια. Τὰ ἐνδιαφέροντά του ἑστιάζονται στὸν χῶρο τῆς φιλοσοφικῆς ἀνθρωπολογίας, τῆς κοινωνικῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς αἰσθητικῆς. Ἔχει ἤδη ἐκδώσει δεκαεννέα φιλοσοφικὰ βιβλία. Εἶναι, ἀκόμη, Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς Ἔκδοσης τῆς Ἐπετηρίδας Φιλοσοφικῆς Ἔρευνας δια-ΛΟΓΟΣ. Εἶναι, ἐπίσης, Ἱδρυτὴς καὶ Διευθυντὴς τῆς Σειρᾶς δια-ΛΟΓΟΣ/ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ τῶν Ἐκδόσεων Παπαζήση. Ποιήματά του καὶ συνεργασίες του σχετικὰ μὲ τὴν μελέτη καὶ τὴν κρτικὴ τῆς λογοτεχνίας ἔχουν δημοσιευθεῖ σὲ μία σειρὰ ἀπὸ λογοτεχνικὰ περιοδικά, στὸν ἡμερήσιο Τύπο καὶ σὲ ἀνθολογίες. Ἔχει ἤδη ἐκδώσει δέκα ποιητικὲς συλλογὲς καὶ μία συγκεντρωτικὴ ἔκδοση τῶν ποιημάτων του. Ὡς φωτογράφος ἄγριας φύσης, ἔχει ἐκδώσει ὀκτὼ λευκώματα φωτογραφιῶν, γιὰ ὁρισμένες δὲ ἀπὸ τὶς φωτογραφίες του ἔχει διακριθεῖ.

Ο Δημήτρης Φακίνος ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του το 1984 από το Τμήμα Μαθηματικών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1991 διορίστηκε Αναπληρωτής Καθηγητής Επιχειρησιακής Έρευνας στο Τμήμα Μαθηματικών του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) από το οποίο αφυπηρέτησε το 2019. Αυτά τα 35 χρόνια, δίδαξε ένα πλήθος μαθημάτων Επιχειρησιακής Έρευνας και ένα μέρος της πείρας του αποτυπώνεται σε αυτό το βιβλίο, στο οποίο έγραψε τα τρία πρώτα κεφάλαια. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην Επιχειρησιακή Έρευνα και την Εφαρμοσμένη Θεωρία Πιθανοτήτων με έμφαση στις Ουρές Αναμονής. Το ερευνητικό του έργο περιλαμβάνει πάνω από 30 εργασίες που έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά, μεταξύ των οποίων τα κορυφαία στις περιοχές τους, Operations Research, Advances in Αpplied Probability, Journal of Applied Probability, Stochastic Processes and Applications και Queueing Systems. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το βασικό πτυχίο του είναι από το Τμήμα Μαθηματικών του ΕΚΠΑ, ενώ έλαβε Μάστερ (με τιμητική διάκριση) και Διδακτορικό Δίπλωμα από τη Σχολή Μαθηματικών Σπουδών του University of Essex, UK, με επιβλέποντα τον C.B. WInsten.

O Διονύσης Καλαμβρέζος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, διεθνές δίκαιο και σύγχρονη ιστορία στο Λονδίνο (LSE) και στο Παρίσι (Paris-ΙΙ) και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα τον Ελληνισμό στη Ρωσία και τις άλλες χώρες της τ. ΕΣΣΔ. Υπηρετεί στην Πρεσβεία της Ελλάδας στις Βρυξέλλες. Έχει επίσης υπηρετήσει στις Πρεσβείες της Ελλάδας στη Μόσχα και στο Πεκίνο, στις Μόνιμες Αντιπροσωπείες της Ελλάδας στα Ηνωμένα Έθνη (Νέα Υόρκη) και στην ΕΕ. Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του: Η μηχανή σταμάτησε, διηγήματα φαντασίας (Εκδόσεις Τέχνη και Λόγος, 1986, Εκδόσεις Αίολος 2006), Ένα περιστατικό στα χρόνια της Δυαρχίας, μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας (Εκδόσεις Ροές, 1987), Η αρρώστια και το λουλούδι του λωτού, μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας (Εκδόσεις Αίολος, 1995), Ιστορίες ερημιτών, ναυαγών και εξόριστων, διηγήματα φαντασίας (Εκδόσεις Αίολος, 1995), Μόσχα-Νέα Υόρκη, ο αντεστραμμένος κόσμος, μυθιστόρημα πολιτικής φαντασίας (Εκδόσεις Λιβάνη, 2002), Ο τρομοκράτης και η πόλη, διηγήματα φαντασίας (Εκδόσεις Αίολος, 2006), Ο Ελληνισμός στη Ρωσία και στις άλλες χώρες της τ. ΕΣΣΔ. Σύντομη ιστορία, κρίσεις μετά το 1991, ελληνικές παρεμβάσεις, προοπτικές (Εκδόσεις Παπαζήση, 2017). Έχουν δημοσιευθεί διηγήματα, άρθρα και εργασίες του σε ανθολογίες, επιθεωρήσεις, περιοδικά και εφημερίδες.

Γεννήθηκα στο ლანჩხუთი - Λαντσχούτι της Γεωργίας, στις 5 Δεκεμβρίου του 1975 (αργία λόγω της ημέρας Συντάγματος του Στάλιν, αυτό άκουγα για πολλά χρόνια). Η μητέρα μου Ελληνίδα και ο πατέρας μου Γεωργιανός. Πήγα πρώτη δημοτικού στο Ναύπλιο και ξαναπήγα πρώτη δημοτικού στην Τιφλίδα, για να μάθω γεωργιανά (γιατί τί σόι Γεωργιανή θα ήμουν αν δεν ήξερα την πατρική μου γλώσσα!;). Έκτοτε πηγαινοερχόμουν σε δύο σχολεία, Ελλάδα-Γεωργία. Έχω απολυτήριο και από τα δύο σχολεία. Για πολλά χρόνια αισθανόμουν ότι δεν άνηκα κάπου. Πως παντού ήμουν ξένη. Είχα την ανάγκη κάπου να ανήκω, από κάπου να γαντζωθώ. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι το να μην ανήκεις πουθενά, αν δεν το φοβηθείς και το αγαπήσεις, είναι ίδιο με το ανήκεις παντού. Σπούδασα Οδοντιατρική στην Τιφλίδα και στην Τασκένδη. Είμαι παντρεμένη στο Ναύπλιο, εργάζομαι ως οδοντίατρος και έχω δύο παιδιά. Ο τρόπος έκφρασής μου είναι η ζωγραφική. Από το 2006 σχεδόν κάθε χρόνο πραγματοποιώ ατομικές εκθέσεις. Η γραφή δεν ήταν σε κανένα φανταστικό μου σχέδιο. Και μάλιστα θεωρούσα τον λόγο το αδύναμο σημείο έκφρασής μου. Μαζί με τα προσχέδια για τους πίνακες μερικές φορές είχα και προσχέδια ιδεών, παρατηρήσεων, τα οποία σημείωνα μόνο για τον εαυτό μου. Ώσπου ένα βράδυ το μεγαλύτερο μέρος αυτών των σημειώσεων έγινε ένα. Σαν μια χημική ένωση, μια χημική αντίδραση με άγνωστο καταλύτη. Έτσι προέκυψε το πρώτο μου θεατρικό.

Η Ελένη Γ. Αλεξανδρή γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στα Ιωάννινα όπου ολοκλήρωσε και τις μεταπτυχιακές σπουδές της. Εκπόνησε με υποτροφία τη διδακτορική της διατριβή και αναγορεύθηκε διδάκτωρ με βαθμό άριστα του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων το 2014. Έχει εκπονήσει δύο μεταδιδακτορικές μελέτες ως μέλος δύο ερευνητικών ομάδων (2019 και 2022) και τα ενδιαφέροντά της εστιάζονται στις αρχαϊκές ηθικές αξίες και την εξέλιξή τους, στην κλασική ρητορική, στους θεσμούς της κλασικής Αθήνας, την ικεσία και το άσυλο και στην αποτύπωση της βίας εναντίον των γυναικών στην αρχαία ελληνική λογοτεχνία. Είναι καθηγήτρια φιλόλογος και έχει διδάξει αρχαία ελληνικά και λατινικά σε πανεπιστήμια της Ελλάδας και της Μ. Βρετανίας. Επίσης, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια κλασικής φιλολογίας και ρητορικής και έχει δημοσιεύσει άρθρα με θέμα την αρχαία ελληνική ρητορική και το αρχαίο ελληνικό δράμα.

Η δρ Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή υπηρέτησε ως υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων της Κυπριακής Δημοκρατίας επί προεδρίας Τάσσου Παπαδόπουλου και Δημήτρη Χριστόφια. Στην 27χρονη διπλωματική της καριέρα υπηρέτησε ως πρέσβης στη Σουηδία, με παράλληλη διαπίστευση στη Φινλανδία, Νορβηγία, Δανία, Ισλανδία, Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία, πρέσβης στις ΗΠΑ, με παράλληλη διαπίστευση στον Καναδά, Γκαϊάνα, Ιαμαϊκή και Βραζιλία και πρέσβης στον Λίβανο και στην Ιορδανία. Συμμετείχε στις συνομιλίες για επίλυση του Κυπριακού ως επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας για το Περιουσιακό και ως μέλος της Ομάδας Στήριξης του Διαπραγματευτή. Σπούδασε Νομικά, Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτικές Επιστήμες (Πανεπιστήμιο Αθηνών) και κατέχει PhD Κοινωνιολογίας και Πολιτικών Επιστημών (Πανεπιστήμιο Ελσίνκι). Είναι μέλος διοικητικών συμβουλίων ακαδημαϊκών, ερευνητικών και οικονομικών ιδρυμάτων και της έχουν απονεμηθεί βραβεία και τιμητικές διακρίσεις.

Ο Ευστάθιος Κεσσαρέας είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας (Πανεπιστήμιο Κρήτης, Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών) και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Τμήμα Θρησκειολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Ερφούρτης, Γερμανία. Έχει, επίσης, εκπονήσει μεταδιδακτορική έρευνα στο Centre for Social Theory του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου της Γάνδης, Βέλγιο. Έλαβε Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (MA in Religious and Development Studies) από το Πανεπιστήμιο του Leeds στην Αγγλία και είναι πτυχιούχος Φιλολογίας (Πανεπιστήμιο Κρήτης) και Κοινωνιολογίας (Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών). Άρθρα και μελέτες του σχετικά με την κοινωνιολογία της θρησκείας, τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και την ιδεολογία στη σύγχρονη Ελλάδα έχουν δημοσιευθεί σε διεθνή περιοδικά και διεθνείς εκδοτικούς οίκους, όπως The Sociological Review, Social Compass, Journal of Modern Greek Studies, Byzantine and Modern Greek Studies, Religions, De Gruyter, καθώς επίσης και σε έγκριτα blogs, όπως Sociology Lens, LSE Religion and Global Society, Public Orthodoxy και Political Theology Network.

Η Ζαφειρούλα (Ζέφη) Δημαδάμα κατέχει διδακτορικό δίπλωμα Περιβαλλοντικής Πολιτικής και Οικονομικής Ανάπτυξης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, και μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Οικονομική και Περιφερειακή Ανάπτυξη (Ινστιτούτο Περιφερειακής Ανάπτυξης). Εργάζεται και διδάσκει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας καθώς και στο ΤΕΙ Ιονίων Νήσων, στο Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος. Έχει συμμετάσχει σε εθνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες και έχει συγγράψει άρθρα σε συλλογικούς τόμους και σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Τα κύρια επιστημονικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στις πολιτικές ανάπτυξης και περιβάλλοντος, στη διαχείριση περιβάλλοντος, στην οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη, στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και πολιτική περιβάλλοντος, στα συστήματα διαχείρισης περιβάλλοντος και στην τοπική αυτοδιοίκηση.

O Ζήνωνας Τζιάρρας είναι λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι διδάκτωρ Πολιτικής και Διεθνών Σπουδών του University of Warwick και έχει υπάρξει μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει συγγράψει τα βιβλία 8+2 Μύθοι για την Τουρκική Εξωτερική Πολιτική (Geopol Publishing, 2022), Διεθνής Πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο (Παπαζήση, 2020), και Η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο με τον Νίκο Μούδουρο (Τουρίκη, 2016). Είναι μέλος της συντακτικής επιτροπής του περιοδικού New Middle Eastern Studies και συνιδρυτής της πλατφόρμας Geopolitical Cyprus. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην τουρκική εξωτερική πολιτική και τη διεθνή πολιτική της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου.

Η Ηρώ Μυλωνάκου-Κεκέ είναι Καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα επιστημονικά-ερευνητικά της ενδιαφέροντα επικεντρώνονται: στην Κοινωνική Παιδαγωγική και στις διεπιστημονικές της συνέργειες∙ στη Συστημική Επιστήμη∙ στη Συνεργασία Σχολείου, Οικογένειας και Κοινότητας∙ στη Συνεκπαίδευση (Syneducation Model) παιδιών και ενηλίκων∙ στην Εκπαίδευση Ενηλίκων∙ στην Εκπαίδευση και στην επαγγελματική ανάπτυξη των Εκπαιδευτικών∙ στην ανάπτυξη της Δημιουργικότητας στη Σχολική Κοινότητα και στην Κοινωνία∙ στις Καινοτόμες Παιδαγωγικές Προσεγγίσεις∙ στην ψυχοπαιδαγωγική αξιοποίηση των Παιδικών Σχεδίων∙ στην κοινωνικοπαιδαγωγική προσέγγιση ζητημάτων, όπως: η εκπαίδευση στα ανθρώπινα δικαιώματα, η δημοκρατική εκπαίδευση, η διαπολιτισμική εκπαίδευση, η πρόληψη και η αντιμετώπιση αντικοινωνικών και αντιδημοκρατικών συμπεριφορών, η ετερότητα και η μοναδικότητα κάθε ανθρώπου, η συναισθηματική και κοινωνική εκπαίδευση και οι κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Έργα της ιδίας (επιλογή): ▪ Κοινωνική Παιδαγωγική: Θεωρία και Πράξη. Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση, 2021. ▪ Σχολείο, Οικογένεια και Κοινότητα: Συνεργασία, Ενδυνάμωση και Ανάπτυξη. Αθήνα: Εκδόσεις Αρμός, 2019. ▪ Social Pedagogy in times of crisis in Greece. Special Issue of International Journal of Social Pedagogy (Guest Editor). London: UCL Institute of Education, 2015. ▪ Κοινωνική Παιδαγωγική: Θεωρητικές, Επιστημολογικές και Μεθοδολογικές Διαστάσεις. Αθήνα: Διάδραση, 2013. ▪ Συνεργασία Σχολείου, Οικογένειας και Κοινότητας: Θεωρητικές Προσεγγίσεις και Πρακτικές Εφαρμογές. Αθήνα, 2009. ▪ Σύγχρονες θεωρητικές προσεγγίσεις στην Επικοινωνία Σχολείου, Οικογένειας και Κοινότητας. Αθήνα: Ατραπός, 2006. ▪ Όταν τα Παιδιά Μιλούν με το Σχέδιο για τον Εαυτό τους, την Οικογένεια και τον Κόσμο τους. Αθήνα, 2005. ▪ Ζητήματα Κοινωνικής Παιδαγωγικής. Αθήνα: Ατραπός, 2003. ▪ Ο Προσωπικός Τρόπος Μάθησης για Μαθητές, Εκπαιδευτικούς και Γονείς: Θεωρητικές Προσεγγίσεις και Τρόποι Διερεύνησης. Αθήνα, 2002. ▪ Συνεργατικές Δραστηριότητες στο Σχολείο και στην Οικογένεια: Τεχνικές, Τακτικές και Μέθοδοι. Αθήνα, 2002. ▪ Βλέπω τον σημερινό κόσμο: Δημιουργικές– Διαθεματικές Δραστηριότητες για την «Ευέλικτη Ζώνη» του Δημοτικού Σχολείου. (Σε συνεργασία με την Ε. Μανούσου). ΥΠ.Ε.Π.Θ. Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Αθήνα, 2001. ▪ Σχολείο και Οικογένεια. Από την Απομόνωση στην Αλληλεπίδραση: Μία επικοινωνιακή προσέγγιση. Αθήνα, 1999. ▪ Ο Σχεδιαστικός Λόγος των Παιδιών: Ολική προσέγγιση. Αθήνα, 1998.

Ο Θεοδόσης Ν. Πελεγρίνης, Ομότιμος Καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου διετέλεσε Πρύτανης, είναι συγγραφέας φιλοσοφικού και δοκιμιακού περιεχομένου βιβλίων, λεξικογράφος, διηγηματογράφος και μυθιστοριογράφος. Εκτός από την ενεργό ενασχόλησή του εις το θέατρο ως ηθοποιού και ως συγγραφέα έργων που ανέβηκαν σε σκηνές εντός και εκτός της Ελλάδας, έχει παρουσιάσει από την Δημόσια Ελληνική Τηλεόραση και από το Τρίτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας σειρές εκπομπών πολιτιστικού χαρακτήρα.

Ο Δρ Ιάκωβος Παναγόπουλος είναι κινηματογραφιστής και ερευνητής του πρακτικού κινηματογράφου. Η πρωτοποριακή δουλειά του είναι ο συνδυασμός πρακτικής κινηματογράφησης και ακαδημαϊκής έρευνας. Στόχος του είναι να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα στα δύο. Μετά από πτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Ήχου και Εικόνας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο, ο Ιάκωβος απέκτησε το μεταπτυχιακό του πάνω στην Διεύθυνση Φωτογραφίας στο Πανεπιστήμιο Bournemouth της Αγγλίας. Ολοκλήρωσε την διδακτορική του διατριβή για το έργο του Θεόδωρου Αγγελόπουλου στο Πανεπιστήμιο του Central Lancashire με τίτλο: «Reshaping Contemporary Greek Cinema Through a Re-evaluation of the Historical and Political Perspective of Theo Angelopoulos’s Work». Ο Ιάκωβος είναι ερευνητής διάφορων εργαστηρίων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό όπου προσπαθεί να προσεγγίσει την διεπιστημονική διάσταση της έρευνας στο πρακτικό κινηματογράφο με άλλα επιστημονικά πεδία.

Ο Μουράτ Ισσί είναι διδάκτορας Ιστορίας του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Είναι ερευνητής του Κέντρου Έρευνας Νεότερης Ιστορίας/Κ.Ε.Ν.Ι. του ίδιου Πανεπιστημίου.

Η Δρ Ιωάννα Θεοτοκάτου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Κύπρο. Σπούδασε Ελληνική και Μεσαιωνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι κάτοχος MSc Educational Leadership and Management από το Cyprus International Institute of Management (CIIM) και PhD in Philosophy από το Leeds Beckett University, UK. Το θέμα της διδακτορικής της διατριβής είναι «The leader who is not a leader: A micropolitical analysis of a Cypriot principal’s management styles» και εξετάζει την ανάδυση των ειδών διοίκησης διαμέσου της πραγμάτευσης της δύναμης στην ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Έχει εργαστεί σε δημοτικά σχολεία, γυμνάσια και λύκεια και ως εκπαιδεύτρια ενηλίκων. Έχει επίσης εργαστεί ως Λέκτορας Ιστορίας και ως Assistant Professor στο κολέγιο CDA στη Λεμεσό και ως Programme Leader στο εξ αποστάσεως MA Leadership in Education του Liverpool John Moores, Uk. Από το 2020 συνεργάζεται με το Osaka City University, Japan, ως ερευνήτρια και παρουσιάστρια σεμιναρίων. Ταυτόχρονα, συνεργάζεται και με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου ως εισηγήτρια του προαιρετικού σεμιναρίου επαγγελματικής μάθησης «Αποτελεσματική Διαχείριση και Επίλυση Συγκρούσεων».

Ο Ιωάννης Αποστολάκης σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στην Εκπαίδευση, στην Πληροφορική & την Επιχειρησιακή Έρευνα ενώ έχει Διδακτορικό Δίπλωμα στην Ιατρική Πληροφορική. Έχει ερευνητικό και επαγγελματικό έργο σε θέματα Ιατρικής Πληροφορικής, Ιατρικής Εκπαίδευσης και Ιατρικής Στατιστικής. Είναι επί σειρά ετών στην Επιστημονική Επιτροπή σημαντικών συνεδρίων αλλά και κριτής σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά Ιατρικής Πληροφορικής, Διοίκησης στην Υγεία καθώς και Ηλεκτρονικής Μάθησης. Σήμερα, ως ΕΔΙΠ, διδάσκει στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και είναι Καθηγητής- Σύμβουλος (ΣΕΠ) στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Ο Ιωάννης Γ. Κουτρουμπής γεννήθηκε το 1990. Αποφοίτησε από την Σχολή Μωραΐτη το 2008. Το 2012 πήρε το πτυχίο του από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2015 πήρε μεταπτυχιακό τίτλο με ειδίκευση τις διεθνείς σχέσεις και τις στρατηγικές σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το 2021 αναγορεύθηκε ως Διδάκτωρ του Πάντειου Πανεπιστημίου αφού υποστήριξε επιτυχώς τη διδακτορική του διατριβή με θέμα την ενεργειακή διπλωματία της Ρωσίας. Διαθέτει περισσότερα από 5 χρόνια ερευνητικής εμπειρίας στον τομέα των ευρωατλαντικών σχέσεων. Από τον Νοέμβριο του 2021 είναι Επισκέπτης Ερευνητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει δημοσιεύσει μία μονογραφία και πλήθος επιστημονικών άρθρων σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Επίσης έχει συμμετάσχει ως ομιλητής και διοργανώσει πλήθος συνεδρίων με ιδρύματα όπως το Konrad Adenauer Stiftung και το Ίδρυμα Νάουμαν. Ασχολείται με τη δημοσιογραφία από το 2014 καλύπτοντας το διπλωματικό ρεπορτάζ, έχοντας αρθρογραφήσει για εφημερίδες όπως η Αξία, για ιστοσελίδες όπως οι aftodioikisi.gr, thecaller.gr huffpost.gretc. Τέλος, είναι συνιδρυτής και πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης, φορέα με ειδικό συμβουλευτικό καθεστώς στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ.

O Κωνσταντίνος Μαρινάκος είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Διοίκησης Τουρισμού του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, με μεταδιδακτορική έρευνα στην «Ανάπτυξη clusters & networks στον τουρισμό» και διδακτορική διατριβή στο πεδίο των «Εφαρμοσμένων οικονομικών στον τουρισμό». Έχει σημαντικό αριθμό δημοσιεύσεων σε αξιόλογα διεθνή περιοδικά, ενώ έχει συμμετάσχει ως εισηγητής σε αρκετά διεθνή και εθνικά συνέδρια γύρω από την οικονομία και την τουριστική ανάπτυξη. Παράλληλα έχει διατελέσει επικεφαλής σημαντικών επαγγελματικών φορέων και οργανισμών του τουρισμού.

Ο Κωνσταντίνος Τσούντας γεννήθηκε στην Αθήνα, είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου René Descartes - Παρίσι 5 και Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εργαστεί στο Υπουργείο Εσωτερικών, στο Υπουργείο Παιδείας και στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού. Κυριότερα συγγράμματά του είναι: «Σύστημα εποπτείας επί των ο.τ.α.: το Ελληνικό παράδειγμα» (εκδ. Α. Σάκκουλα, 1993), «Η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και το εκπαιδευτικό προσωπικό της» (εκδ. Μεταίχμιο, 1995), με συγγραφέα την Μαρία Χρονοπούλου, «Κωδικοποιημένη συλλογή νομοθεσίας για την κατάσταση του μόνιμου προσωπικού των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης» (εκδ. ΠΟΕ-ΟΤΑ, 1996), με συγγραφέα τον Ανδρέα Μεντζέλο, «Οργάνωση και Λειτουργία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης» (εκδ. Μεταίχμιο, 1996), με συγγραφέα την Μαρία Χρονοπούλου, «Διακρατική και Υπερεθνική Συνεργασία» (εκδ. Παπαζήση, 2002), με συγγραφείς τους Β. Πανάγο και Κ. Τσούντα. Μελέτες και άρθρα του για θέματα Δημοσίου Δικαίου έχουν δημοσιευθεί σε επιστημονικά περιοδικά.

Ο Κωνσταντίνος Σιδηρόπουλος γεννήθηκε τον Ιούλιο του 1982, μεγάλωσε και μένει μέχρι σήμερα στην Αγία Βαρβάρα της Δυτικής Αθήνας. Έχει καταγωγή από την Ημαθία και την Καρδίτσα. Είναι Διδάκτορας της Βιολογίας, ζωγράφος, ποιητής, στιχουργός. Τέλειωσε το 4ο Ενιαίο Λύκειο Κορυδαλλού το 2000, αποφοίτησε από το Τμήμα Βιολογίας της Αθήνας το 2004, έκανε μεταπτυχιακό στον Τομέα Κυτταρικής Βιολογίας- Βιοφυσικής(του ίδιου τμήματος) και διδακτορικό στον Τομέα Ζωολογίας – Θαλάσσιας Βιολογίας (επίσης του ίδιου τμήματος). Ο τίτλος του διδακτορικού του είναι: «Η διαχρονική διαφοροποίηση της Πανίδας της Ελλάδας». Ζωγραφίζει με την βοήθεια Η/Υ. Έχει συμμετάσχει στο ARΤ Θεσσαλονίκη 2016 και έχει κάνει την έκθεση ζωγραφικής 50 HAIKU & NEW AGE, μαζί με τον επίσης ζωγράφο και ποιητή Γιάννη Γούνα. Η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο: «Η ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Μέρος Πρώτο: Οι Εποχές άλλαξαν», εκδόθηκε από τις εκδόσεις Πνοές λόγου & τέχνης, τον Ιούνιο του 2018 και παρουσιάστηκε δύο φορές στον ΙΑΝΟ τον Ιούνιο του 2018 και 2019. Αυτό που κρατάτε στα χέρια σας είναι το πρώτο του επιστημονικό βιβλίο.

Ο Κωνσταντίνος Χριστόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας. Σπούδασε στην παιδαγωγική σχολή της Φλώρινας και ασκεί το επάγγελμα του εκπαιδευτικού στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην ειδική αγωγή στη Ρώμη και έχει συμμετάσχει με εισηγήσεις σε παιδαγωγικές επιμορφώσεις. Μιλάει τρεις ξένες γλώσσες και έχει Κρατική Πιστοποίηση ανάγνωσης και γραφής Braille. Τα τελευταία χρόνια εργάζεται ως ειδικός παιδαγωγός. Λατρεύει τα βιβλία, τα ταξίδια και τη γυμναστική.

O Kωστής Aντωνιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949. Σπούδασε Φυσική και Φωτογραφία στο Παρίσι. Οργάνωσε το Τμήμα Φωτογραφίας στο ΤΕΙ Αθηνών, στο οποίο επί σειρά ετών διετέλεσε πρόεδρος. Έχει πραγματοποιήσει πολυάριθμες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές και εθνικές συλλογές. Θεωρητικά και κριτικά κείμενά του για τη φωτογραφία δημοσιεύονται από το 1979 σε εικαστικά και φωτογραφικά περιοδικά. Έχει οργανώσει και επιμεληθεί εκθέσεις Ελλήνων και ξένων φωτογράφων. Το 2003 ανέλαβε τη διεύθυνση του Μουσείου Φωτογραφίας στη Θεσσαλονίκη.

Ο Κωστής Παπακόγκος γεννήθηκε στο Παχτούρι της Πίνδου το 1936. Έχει εκδώσει ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα και ιστορικά κείμενα και έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων στον σκανδιναβικό Τύπο. Ζει στη Σουηδία από την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών και είναι μέλος της Ομοσπονδίας Συγγραφέων Σουηδίας και του Pen Club. Πρωτοεμφανίστηκε στα σουηδικά γράμματα το 1969 με το μυθιστόρημα Τα κύματα της Ρόδου (2004, εκδόσεις Παπαζήση) με θέμα την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος του 1967 στην Ελλάδα. Στη διάρκεια της δικτατορίας έλαβε μέρος στον αντιδικτατορικό αγώνα και έγραψε πολλά σχετικά άρθρα σε σκανδιναβικές εφημερίδες. Το βιβλίο του Καπετάν Άρης εκδόθηκε στα σουηδικά το 1975 και το 1976 κυκλοφόρησε η πρώτη ελληνική του έκδοση.

Ο Λεύτερης Μανωλάς γεννήθηκε το 1943 στη Ρόδο, με ρίζες και από την Πάτμο και την Ύδρα. Από το Βενετόκλειο Γυμνάσιο πήρε τις κύριες γνώσεις και τις βασικές αξίες για τη ζωή και τον κόσμο, έχοντας δάσκαλό του τον Φώτη Βαρέλη. Στη συνέχεια σπούδασε, εργαζόμενος, Πολιτικές Επιστήμες, Νομικά και Δημοσιογραφία. Εργάσθηκε στον ιδιωτικό τομέα, στο Δήμο Αθηναίων και σταδιοδρόμησε, μέχρι Γενικός Διευθυντής, στον ΟΣΕ. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά, στο διαδίκτυο και έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες. Με αρχική, την Ποιητική Αντι-ανθολογία του Δημήτρη Ιατρόπουλου 1971. Το 1978 πρωτοβραβεύτηκε, σε λογοτεχνικό διαγωνισμό που είχε οργανωθεί από τον ΟΣΕ, με το Βραβείο Ποίησης, με κριτική Επιτροπή από τους: Ηλία Σιμόπουλο, Τάσσο Ζάππα και Πάνο Παναγιωτούνη. Μερικά από τα ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί. Άρθρα του (πολιτικού, οικολογικού περιεχομένου), έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και στο διαδίκτυο. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ • Πρόσωπα και Τόποι (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2017 • Η αρπαγή της Περσεφόνης (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2017 • Persona non Grata (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2018 • Νυν και Αεί (Ποίηση), εκδόσεις Λειμών 2019 • Η πολιτική ζωή των Ροδίων και λοιπών Δωδεκανησίων 1821-1912 (Ιστορικό Δοκίμιο), εκδόσεις Λειμών 2019. • Πλεύση Πρύμνης. Οδοιπορικό Εσορίας (Ποίηση), εκδόσεις Παπαζήση 2021.

Ο Θεόδωρος Π. Λιανός γεννήθηκε στην Μεσσήνη Μεσσηνίας. Τελείωσε το Γυμνάσιο Χαλανδρίου και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ). Συνέχισε τις σπουδές του (Master’s και διδακτορικό) με υποτροφία στο Πολιτειακό πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας (Davis) στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Virginia, στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας και στο Πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας (Galway). Είναι Ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ) στο οποίο είχε εκλεγεί πρύτανις για την περίοδο 1985-1988. Έχει υπηρετήσει σε διάφορες διοικητικές θέσεις του Δημοσίου τομέα. Ήταν πρόεδρος της Ολυμπιακής Αεροπορίας, του Πολυτεχνείου της Κρήτης, του ΔΙΚΑΤΣΑ, και του Κέντρου Προγραμματισμού και Ερευνών. Έχει γράψει διδακτικά εγχειρίδια (μεταξύ των οποίων το βιβλίο Οικονομικών του Λυκείου, το οποίο διδάσκεται από το 1982 έως σήμερα ) , πανεπιστημιακά συγγράμματα, μελέτες και πολλά άρθρα σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Έχει επίσης δημοσιεύσει πλήθος άρθρων στον Ημερήσιο (ΒΗΜΑ, ΝΕΑ, Καθημερινή, Έθνος) και στον Περιοδικό Τύπο. Ήταν υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού South-East Europe Journal of Economics και είναι μέλος της εκδοτικής επιτροπής του περιοδικού Journal of Population and Sustainability.

Η Μαίρη Ανάγνου είναι διδάκτωρ Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών του Παντείου Πανεπιστημίου. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Διακυβέρνηση, Ασφάλεια και Ανάπτυξη στη Μεσόγειο». Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα με Άριστα στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και Πολιτική του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ανακηρύχτηκε διδάκτορας με Άριστα (ομοφώνως) και εκπόνησε μεταδιδακτορική έρευνα την περίοδο 2017-2019 στο ίδιο Τμήμα/Πανεπιστήμιο. Συνεργάστηκε ως ερευνήτρια στο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Ερευνητών στην Εξωτερική και Ευρωπαϊκή Πολιτική, στο Κέντρο Αριστείας Jean Monnet του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε ερευνήτρια στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Έρευνας και Κατάρτισης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Ανθρωπιστικής Δράσης του Παντείου Πανεπιστημίου (2011-2016). Έχει συνεργαστεί στο πλαίσιο των σπουδών της στο Υπουργείο Εξωτερικών στην Α5 Πολιτική Διεύθυνση. Δίδαξε στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου (2020-2021) και διετέλεσε Επισκέπτρια Ερευνήτρια του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (2020-2022). Από το 2019 υπηρετεί στο Υπουργείο Δικαιοσύνης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στην εξέλιξη της ευρωπαϊκής πολιτικής και έννομης τάξης, αλλά και στα δικαιώματα του ανθρώπου. Έχει συμμετάσχει σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και έχει δημοσιεύσει επιστημονικές μελέτες σε επιστημονικά περιοδικά και κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους στα παραπάνω ζητήματα. Είναι συγγραφέας τεσσάρων μονογραφιών: Ο Ευρωπαϊκός Χώρος Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης (1999-2013). Αποτιμώντας τα Προγράμματα Δράσης του: Τάμπερε, Χάγη, Στοκχόλμη (εκδ. Παπαζήση, 2014)· Ετερότητα και ανεκτικότητα στην Ευρώπη. Οι ευρωπαϊκές πολιτικές κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων (εκδ. Παπαζήση, 2017)· Η Ευρωπαϊκή Ιθαγένεια στον «Χώρο»: Οι προκλήσεις και οι απαιτήσεις μιας μεταβαλλόμενης έννομης τάξης (εκδ. Παπαζήση, 2018)· καθώς και Ακυβέρνητες Ροές: Οι πολιτικές διαχείρισης της προσφυγικής/ μεταναστευτικής κρίσης, (εκδ. Παπαζήση, 2020).

Ο Μάνος Καραγιάννης είναι Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και Reader in International Security στο Τμήμα Αμυντικών Σπουδών του King’s College London. Επίσης, είναι διδάσκων στην Ανώτατη Διακλαδική Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας. Έχει διδακτορικό στις Ισλαμικές Σπουδές από το King’s College London και διδακτορικό στην Πολιτική Επιστήμη από το Πανεπιστήμιο Hull. Επιπρόσθετα, έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διεθνή Ασφάλεια από το Πανεπιστήμιο Reading και πτυχίο στις Ευρωπαϊκές Σπουδές από το London South Bank University. Έχει δημοσιεύσει άλλα δύο βιβλία, πέντε κεφάλαια σε συλλογικούς τόμους και δεκαέξι επιστημονικά άρθρα για το πολιτικό Ισλάμ στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία.

Η κ. Μαρία Μαυρίκου είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στο πεδίο της Πολιτικής Δημόσιας Υγείας από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ, με μεταπτυχιακούς τίτλους στη «Δημόσια Πολιτική και Χωροταξία» από το London School of Economics and Political Science και στη «Χρηματοδοτική και Τραπεζική Διοίκηση» από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει διατελέσει σε θέσεις ευθύνης στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν την ανάλυση δημόσιας πολιτικής, της πολιτικής υγείας και του περιβάλλοντος. Έχει δημοσιεύσει σε έγκριτα ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά. Είναι ενταγμένη στο Μητρώο Εκπαιδευτών του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης. Επίσης, είναι επιστημονικός συνεργατής του τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Η Μαρία-Αγγελική Σταμούλη, γεννήθηκε στις Ερυθρές-Αττικής και σπούδασε Στατιστική και Ασφαλιστική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έχει Ph.D. και M.Sc. στην Πληροφορική της Υγείας από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάζεται ως μέλος Ε.ΔΙ.Π. στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων, του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Έχει διδάξει επί σειρά ετών σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, μαθήματα Στατιστικής, Στατιστικής Επεξεργασίας Πληροφοριών, Μεθοδολογίας της Στατιστικής Έρευνας, Πληροφορικής κ.ά. Έχει εργαστεί ως στατιστικός στην Ελληνική Στατιστική Αρχή, στην Επιθεώρηση Εργασίας και στο Π.Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η Σωτηρία». Έχει ερευνητικό και συγγραφικό έργο κυρίως σε θέματα Στατιστικής στην Υγεία.

Ο Μάριος Θρασυβούλου γεννήθηκε στη Λευκωσία. Είναι ιστορικός, με τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα να επικεντρώνονται στο κυπριακό ζήτημα και την ιδεολογία του εθνικισμού στην Κύπρο, στην ιστορία και την πολιτική της ελληνοκυπριακής Αριστεράς, στην πολιτική της ελληνικής Αριστεράς σε σχέση με το Κυπριακό, στο σταλινικό φαινόμενο. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Ο εθνικισμός των Ελληνοκυπρίων – Από την αποικιοκρατία στην ανεξαρτησία. Όψεις, τάσεις και ο ρόλος της Αριστεράς (2016) και «Για την υπεράσπιση της πατρίδας» – ΑΚΕΛ και κυπριακό ζήτημα 1960-1964 (2019). Έχει επίσης δημοσιεύσει τις μελέτες Μακάριος-Γρίβας: οι αντίθετοι δρόμοι και η υποβόσκουσα σύγκρουση (2018), Το ΑΚΕΛ και η υποταγή του στον Μακάριο (2018), Η ελληνική Αριστερά απέναντι στα γεγονότα του 1963-1964 στην Κύπρο (2019), Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974: ο ελληνικός στρατός, η χούντα και η Κύπρος (2019).

Ο Μάρκος Δενδρινός είναι Καθηγητής Πληροφορικής και Ιστορίας & Φιλοσοφίας της Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής (ΠΑΔΑ). Έχει συγγράψει βιβλία πληροφορικής, μία μελέτη με αναλυτικό σχολιασμό του πλατωνικού διαλόγου Παρμενίδης (Εκδόσεις Ζήτρος), μία πραγματεία για το επιστημονικό και φιλοσοφικό έργο της Υπατίας (Υπατία, Εκδόσεις Αρμός), μία μελέτη για την εκτίμηση των ημερομηνιών γέννησης, θανάτου και ανάστασης του βιβλικού Ιησού (Αναζητώντας το έτος μηδέν, Εκδόσεις Αρμός), ένα βιβλίο για την προσωπικότητα και το έργο του Πλάτωνα (Έκδοση ΠΑΔΑ), κεφάλαια συλλογικών τόμων και επιστημονικές δημοσιεύσεις που αφορούν θέματα πληροφορικής, φιλοσοφίας και ιστορίας των ιδεών κατά την ύστερη αρχαιότητα, τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση.

Ο Μιχαήλ Κορδώσης, ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου, δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Φιλοσοφικής Ιωαννίνων, καθώς και στο NE Normal University της Chang-Chun, Ji-lin, Kίνα (ως επισκέπτης καθηγητής), Βυζαντινή ιστορία και Ιστορική γεωγραφία. Το έργο του αφορά κυρίως σε ιστορικογεωγραφικές μελέτες του Ελλαδικού και ευρύτερα του Βυζαντινού χώρου (περιοχή Κορίνθου στους μέσους χρόνους, Μεσαιωνική Πελοπόννησος, Βυζαντινά Γιάννενα και Άρτα, Ομηρική Ιθάκη, Ιστορικογεωγραφικά πρωτοβυζαντινής εποχής, Σχέσεις του Βυζαντίου με την Ανατολή κ.λπ.), καθώς και στις επαφές του Βυζαντίου με την Ινδία και κυρίως την Κίνα (Δρόμος του μεταξιού, Σινό-βυζαντινές σχέσεις, ιδίως από τον 4ο ως τον 9ο αι. μ.Χ. κ.λπ.).

Ο Παύλος Νεράντζης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1952. Σπούδασε ηλεκτρονικός-μηχανικός στην Μπολόνια και δημοσιογραφία στο Ουρμπίνο. Είναι διδάκτωρ του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ, όπου δίδαξε επί σειρά ετών. Από το 1982 έχει καλύψει πολέμους και κρίσεις σε Λατινική Αμερική, Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Ασία. Στην ΕΡΤ3 διετέλεσε Διευθυντής Ειδήσεων στην τηλεόραση και Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Είναι ο δημιουργός, παραγωγός και σεναριογράφος της τηλεοπτικής σειράς Mixer, με πάνω από 50 ντοκιμαντέρ έρευνας για διεθνή θέματα. Εργάστηκε ως ανταποκριτής της ιταλικής εφημερίδας Il Manifesto (1979-2016). Συνεργάστηκε με εφημερίδες, περιοδικά και ραδιοσταθμούς σε Ελλάδα και Ιταλία (Αντί, Εγνατία, Αυγή, Αγγελιοφόρος, National Herald, Paese Sera, Europa, Το Τέταρτο, Τετράδια, Νέα Οικολογία, Info, Radio Alice, Ρ.Σ. Μακεδονίας, Ένατο Κύμα, Ράδιο Παρατηρητής, Flash, RAI 3Mondo). Στο διάβα του χρόνου έστησε το περιοδικό Προοπτική, την πρώτη ζωντανή εκπομπή στο δημόσιο ραδιόφωνο της Β. Ελλάδας, την ενημερωτική ιστοσελίδα pressinaction.gr και την έκθεση φωτογραφίας Ίχνη Πολέμου, που παρουσιάστηκε σε πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Είναι ο συντάκτης της Χάρτας της Ειδομένης, ενός κώδικα δεοντολογίας της ΕΣΗΕΜ-Θ για θέματα σχετικά με πρόσφυγες και ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Αρθρογραφεί στις ιστοσελίδες tvxs.gr και parallaximag.gr. Μονογραφίες του για τον ρόλο των ΜΜΕ έχουν δημοσιευτεί σε συλλογικές εκδόσεις. Έχει τιμηθεί από διεθνείς οργανώσεις και συλλόγους, μεταξύ αυτών από το Ίδρυμα Αθ. Μπότση «για τις έρευνες, το ήθος και την πληρότητα με την οποία καλύπτει πολέμους και θέματα σχετικά με τους Έλληνες απανταχού της γης» (2004). Ντοκιμαντέρ του έχουν βραβευτεί σε διεθνή φεστιβάλ, από τη Διεθνή Ακαδημία Τηλεόρασης και Ραδιοφώνου [IATR] και την Ευρωπαϊκή Ένωση Περιφερειακών Τηλεοράσεων [CIRCOM].

Η Νεφέλη Στουρνάρα σπούδασε Κοινωνιολογία και Ιστορία στο πανεπιστήμιο του Sussex. με μεταπτυχιακές σπουδές στη Μετανάστευση και τη Διασπορά στον τομέα της Ανθρωπολογίας του School of Oriental and African Studies του Λονδίνου. Ολοκλήρωσε το Διδακτορικό της στην Κοινωνιολογία το 2020 στο Πανεπιστήμιο του Μiddlesex στο Λονδίνο. Από το 2004, ασχολείται με θέματα γύρω από τη μετανάστευση σε εθελοντικό, ακτιβιστικό, ερευνητικό και επαγγελματικό επίπεδο. Η παρούσα διατριβή είναι αφιερωμένη στις συμμετέχουσες της έρευνας της, καθώς οι αφηγήσεις τους αποτελούν πολύτιμη πηγή γνώσης, θάρρους και ανθεκτικότητας.

Ο Νικόλας Φαραντούρης είναι Καθηγητής της Ευρωπαϊκής Έδρας Jean Monnet στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο Ανταγωνισμού, Ενέργειας και Μεταφορών και Διευθυντής του Μεταπτυχιακού Προγράμματος ΜSc in Energy Strategy, Law & Economics στο Τμήμα Διεθνών & Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς, δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών με μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Έχει εργαστεί επί μια 20ετία ως δικηγόρος σε Αθήνα, Βρυξέλλες, Λονδίνο και Νέα Υόρκη, μέλος του Δ.Σ., Διευθυντής Νομικών Υπηρεσιών, Νομικός Σύμβουλος και Πρόεδρος (υπηρεσιακός) της ΔΕΠΑ A.E. και Πρόεδρος της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων της EUROGAS, της ένωσης 45 ενεργειακών εταιρειών στην Ευρώπη. Είναι Μέλος της Επιτροπής Ενέργειας της Ακαδημίας Αθηνών και σύμβουλος του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σε θέματα Ενέργειας και Ανταγωνισμού. Επισκεφθείτε τη ιστοσελίδα του συγγραφέα: https://farantouris.eu/.

Ο Νίκος Μιχαλόπουλος είναι Υπηρεσιακός Γραμματέας στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Διετέλεσε Γενικός Διευθυντής στο υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, ειδικός ερευνητής στο ΕΚΔΔΑ και στέλεχος του τομέα οργάνωσης και επιμόρφωσης της ΕΕΤΑΑ. Είναι κάτοχος Master of Public Administration του Πανεπιστημίου του Liverpool και Διδάκτωρ στη Δημόσια Διοίκηση του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε μέλος της Γραμματείας της Επιτροπής Δημόσιας Διακυβέρνησης του ΟΟΣΑ και ιδρυτικό μέλος της Ομάδας Καινοτομιών για τη Δημόσια Διοίκηση IPSG του Ευρωπαϊκού Δικτύου για τη Δημόσια Διοίκηση. Είναι απόφοιτος της «Internet Leadership Academy» του Oxford Internet Institute του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του προγράμματος «Finance and Administration» της δεξαμενής σκέψης Adam Smith Institute στο Λονδίνο και του «Executive Programme for Public Senior Leaders» του Blavatnik School of Government του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Διετέλεσε τακτικό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου (Board of Governors) του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Δημόσιας Διοίκησης. Διαθέτει πλούσιο συγγραφικό έργο και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί στο International Journal of Public Administration, στο Chinese Review of Public Administration, στο International Journal of Learning and Intellectual Capital, στο International Journal of Productivity and Performance Management και στο e-Journal of International Public Management Review. Έχει διδάξει στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας, στην Εθνική Σχολή Ασφάλειας, στο Διαβαλκανικό Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης και στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του ΕΚΠΑ ως ειδικός επιστήμων.

Ο Νίκος Μούδουρος είναι λέκτορας στο Τμήμα Τουρκικών και Μεσανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κύπρου. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων Ο Μετασχηματισμός της Τουρκίας: Από την Kεμαλική Kυριαρχία στον Iσλαμικό Nεοφιλελευθερισμό (Αλεξάνδρεια, 2012), Διεκδικώντας την Πατρίδα: Η Tουρκοκυπριακή Aντιπολίτευση την Περίοδο 1964-2004 (Ψηφίδες, 2022) και Η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο με τον Ζήνωνα Τζιάρρα (Τουρίκη, 2016). Πολλές μελέτες του έχουν δημοσιευθεί σε ακαδημαϊκά περιοδικά. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι η σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, ο ισλαμισμός, η πολιτική οικονομία της Τουρκίας, η σύγχρονη πολιτική σκέψη στην Τουρκία, και οι σχέσεις Τουρκίας-Τουρκοκυπρίων.

Ο Ξενοφών Κοντιάδης είναι Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Κοινωνικής Διοίκησης στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου και Πρόεδρος του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου – Ιδρύματος Θεμιστοκλή και Δημήτρη Τσάτσου. Συντονιστής της Ερευνητικής Ομάδας «Constitution-Making and Constitutional Change» της International Association of Constitutional Law και Co-Editor της εκδοτικής σειράς Routledge Series in Comparative Constitutional Change του διεθνούς εκδοτικού οίκου Routledge. Δικηγόρος Αθηνών από το 1992. Στα πρόσφατα βιβλία του περιλαμβάνονται: Η συνταγματική ανθεκτικότητα στη δοκιμασία των κρίσεων (σε συνεργασία με την Α. Φωτιάδου, e-book ελεύθερης πρόσβασης στο www.epoliteia.gr 2022), Η περιπετειώδης ιστορία των επαναστατικών Συνταγμάτων του 1821 (Καστανιώτης 2021), Πανδημία, βιοπολιτική και δικαιώματα (Καστανιώτης, 2020), Routledge Handbook of Comparative Constitutional Change (επιμ. με A. Fotiadou, 2020), Πώς γράφεται το Σύνταγμα; (Παπαζήσης 2018).

Ο Γιώργος Παϊκόπουλος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος οικονομικού τμήματος της σχολής Νομικών και Οικονομικών επιστημών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και κάτοχος τίτλου προγραμματιστού και αναλυτού συστημάτων. Έχει διατελέσει υπεύθυνος και σύμβουλος προϋπολογισμού και κοστολόγησης σε πολυεθνικές και μεγάλες Ελληνικές επιχει­ρήσεις του ιδιωτικού και ευρύτερου κρα­τικού τομέα, τόσο με βιομηχανική όσον και με εμπορική και παροχής υπηρεσιών δραστηριότητα, όπου έχει αναπτύξει μελέτες και μηχανογραφημένες σε σύγχρονα περιβάλλοντα εφαρμογές πληροφοριακών συστημάτων προϋπολογισμού και κοστολόγησης. Επίσης έχει πολυετή διδακτική εμπειρία σε εισηγήσεις προς σπουδαστές, πτυχιούχους και στελέχη επιχειρήσεων και οργανισμών, συνεργαζόμενος με μεγάλους εκπαιδευτικούς φορείς σε σεμινάρια εξω­επιχειρησιακού και ενδοεπιχειρησιακού επιπέδου, για θέματα σχετικά με την ανά­πτυξη πληροφοριακών συστημάτων προϋ­πολογισμού και κοστολόγησης.

Ο Παναγιώτης Δ. Ζαρίφης γεννήθηκε το 1962 στην Αγία Τριάδα Μαγνησίας. Σπούδασε νομικά στο ΕΚΠΑ, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου και διδάκτορας πολιτικής επιστήμης του ίδιου πανεπιστημίου. Ως αριστούχος απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης εργάζεται στο Υπουργείο Εσωτερικών από το 2000. Έχει ασχοληθεί με την ιθαγένεια, την μετανάστευση ως αποσπασμένος στην Μ.Α.Ε. Ε.Ε. και άλλες πολιτικές. Το εργασιακό ενδιαφέρον του για την ιθαγένεια εξελίχθηκε σε επιστημονικό, παράλληλα με την αγωνία του για την ταυτότητα και την συνοχή της ελληνικής κοινωνίας σε καιρούς μετάβασης.

Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ). Υπήρξε σύμβουλος για Ευρωπαϊκά θέματα του Πρωθυπουργού Κ. Σημίτη (1996-2004). Ως πρεσβευτής-σύμβουλος του Υπουργείου Εξωτερικών (1978-2004) έχει συμμετάσχει σε όλες τις σημαντικές διαπραγματεύσεις της ΕΕ και ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Έχει γράψει μεγάλο αριθμό βιβλίων και άρθρων στην ελληνική και αγγλική για την Ευρωπαϊκή ενοποίηση, τις διεθνείς σχέσεις και την εξωτερική πολιτική της Ελλάδας. Έχει επίσης διδάξει στο Κέντρο Διπλωματικών Σπουδών του ΥΠΕΞ, στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης καθώς και σε εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ευρώπης και ΗΠΑ. Είναι τακτικός αρθρογράφος των ημερίδων ΤΑ ΝΕΑ και ΤΟ ΒΗΜΑ. Το 2017 τιμήθηκε με το βραβείο «Γιάννος Κρανιδιώτης» για τη συμβολή του στην ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι Research Associate της LSE. Υπήρξε μέλος των Διοικητικών Συμβουλίων του ΕΛΙΑΜΕΠ, του ΟΠΕΚ, και άλλων επιστημονικών ενώσεων (FEPS, κ.ά.)

Ο Παναγιώτης Ο. Δόικος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Κατάγεται από τη Δυτική Μακεδονία και τη Μικρά Ασία. Είναι απόφοιτος του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σπούδασε φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο της Bourgogne της Γαλλίας. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής της Φιλοσοφίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι Διευθυντής του Διατμηματικού Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών «Φιλοσοφική, Παιδαγωγική και Διεπιστημονική Ανθρωπολογία» του Α.Π.Θ. και του Εργαστηρίου Φιλοσοφικής Έρευνας πάνω στο Φαντασιακό του ιδίου Πανεπιστημίου. Έλαβε μέρος ως ομιλητής σε φιλοσοφικά συνέδρια και σε διεπιστημονικές συναντήσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μελέτες και άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε φιλοσοφικά και επιστημονικά περιοδικά. Οι εργασίες του κινούνται στα πεδία της οντολογίας, της αισθητικής και της γνωσιολογίας. Εισηγείται τη θεωρία της Στοχαστικής Φαντασίας. Ένα ειδικότερο ενδιαφέρον του είναι η φιλοσοφία του κινηματογράφου. Έχει ήδη εκδώσει δέκα φιλοσοφικά βιβλία. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές. Από το ακαδημαϊκό έτος 2017-2018 διδάσκει –για πρώτη φορά στον ελληνικό πανεπιστημιακό χώρο– τη φιλοσοφική θεωρία του Μίκη Θεοδωράκη για τη Συμπαντική Αρμονία. Η μελέτη του Η λογική των μορφών στον κινηματογράφο του Orson Welles προκρίθηκε στη βραχεία λίστα των πέντε υποψηφίων για το κρατικό βραβείο Δοκιμίου (2007).

Ο Παντελής Περιβολάρης είναι για περισσότερο από 30 χρόνια επαγγελματίας δημοσιογράφος, μέλος της ΕΣΗΕΑ, επιστήμων του ελληνικού πολιτισμού με μεταπτυχιακές σπουδές στην νεότερη και σύγχρονη ιστορία και υποψήφιος διδάκτορας πανεπιστημίου στις Διεθνείς Σχέσεις. Γεννήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και μεγάλωσε στην Αθήνα. Έχει τιμηθεί με το βραβείο ΠΣΑΤ για το καλύτερο ρεπορτάζ το 2000. Ζει με την οικογένειά του στην Αττική. Έχει γράψει το μυθιστόρημα «Η αδελφότητα της ασημένιας σκόνης». Έχει εργαστεί στα σημαντικότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, σε εφημερίδες, στον ηλεκτρονικό Τύπο. Έχει υπηρετήσει σε θέσεις ευθύνης ως διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Υπουργείου Παιδείας και ως στέλεχος του Γραφείου Τύπου του ΠΑΣΟΚ, ενώ το 2015 ήταν υποψήφιος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο νομό Καστοριάς. Ως δημοσιογράφος έχει καλύψει μεγάλα γεγονότα στο αθλητικό και πολιτικό ρεπορτάζ. Έχει τιμηθεί από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Σόφτμπολ για την προσφορά του στον αθλητισμό.

Ο Πλάτων (427 π.Χ. – 347 π.Χ.) γεννήθηκε στην Αθήνα. Δέχθηκε την ισχυρή φιλοσοφική επίδραση του Σωκράτη, αργότερα δε, μετά την θανάτωση του δασκάλου του, ταξίδεψε στην Αίγυπτο, στην Κυρήνη, στην Σικελία, και στην Κάτω Ιταλία. Τα ταξίδια του αυτά επηρέασαν γόνιμα τον φιλοσοφικό του στοχασμό. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, ίδρυσε την φιλοσοφική του Σχολή, την Ακαδημία (387 π.Χ.) στην οποία δίδαξε μέχρι τον θάνατό του· μετά από σχεδόν δέκα αιώνες προσφοράς φιλοσοφικού έργου και διδασκαλίας, η Ακαδημία έκλεισε το 529 μ.Χ., με διάταγμα του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Ιουστινιανού, το οποίο όριζε «κανένας να μην διδάσκεται φιλοσοφία στην Αθήνα». Η ιδιοτυπία του εμβληματικού φιλοσοφικού του στοχασμού είναι η αποτύπωσή του σε φιλοσοφικά έργα υπό την μορφή διαλόγου. Οι πρώιμοι διάλογοι αντανακλούν την έντονη επίδραση του Σωκράτη· ακολούθως, απομακρύνεται από την επιρροή του δασκάλου του και συγκροτεί το αυθεντικά πρωτότυπο φιλοσοφικό του έργο, όπως αυτό αποτυπώνεται στους μεταγενέστερους διαλόγους. Όλοι οι διάλογοι έχουν ως πρωταγωνιστή τους τον (πλατωνικό) Σωκράτη, εκτός από τους τρείς τελευταίους, τον Σοφιστή, τον Πολιτικό και τους Νόμους, οι οποίοι έχουν ως πρωταγωνιστή τους τον Ελεάτη Ξένο (οι δύο πρώτοι) και τον Αθηναίο Ξένο (ο τελευταίος)· η αντικατάσταση του πρωταγωνιστή σημαίνει τόσο την κριτική στάση της ύστερης πλατωνικής φιλοσοφίας προς τις προηγούμενες φάσεις της όσο και το ρηξικέλευθο άνοιγμά της προς νέους στοχαστικούς ορίζοντες.

Η Δρ Σπυριδούλα Γρηγ. Κωσταρά, Ψυχολόγος, Επίκουρη Καθηγήτρια Ψυχολογίας της Επικοινωνίας, Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας, Τμήμα Ιερατικών Σπουδών. [spykostara@gmail.com]

Η Στέλλα Λαδή είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Queen Mary του Λονδίνου και στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Ο Στέφανος Βλαχόπουλος είναι Καθηγητής στο Τμήμα Ξένων Γλωσσών, Μετάφρασης και Διερμηνείας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Είναι πτυχιούχος μεταφραστής και πτυχιούχος διερμηνέας καθώς και κάτοχος διδακτορικού τίτλου στη Θεωρία της Μετάφρασης. Ο κ. Βλαχόπουλος εργάστηκε ως μεταφραστής και διερμηνέας επί σειρά ετών. Ερευνητικά ασχολείται με τη διερμηνεία, τη μετάφραση ειδικών κειμένων, τη λεξικογραφία και τη διαπολιτισμική επικοινωνία σε επαγγελματικά περιβάλλοντα.

Ο Στέφανος Γεωργόπουλος (Διδάκτωρ Φιλοσοφίας Α.Π.Θ.) ζει στη Θεσσαλονίκη. Με την ολοκλήρωση των ακαδημαϊκών του σπουδών συνεχίζει τη δια βίου μάθηση και την καλλιέργεια των ενδιαφερόντων του, από τη μουσική, τη μελέτη πνευματικού υλικού, τις πεζοπορίες στη φύση, μέχρι και την οικολογική καλλιέργεια. Η αρμονική σχέση μεταξύ σκέψης, λόγου και πράξης παραμένει ο σκοπός της καθημερινής του εμπειρίας, την οποία χαίρεται να μοιράζεται με άλλους μέσα από τον διάλογο.

Η Τιμοθέα Πατζίκα είναι αισθητικός, συγγραφέας και καθηγήτρια αισθητικής. Έχει διδάξει σε ιδιωτικές σχολές αισθητικής και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΤΕΙ Αθήνας). Εργάζεται για τη μετεκπαίδευση των αισθητικών. Στο δημοσιογραφικό της έργο συγκαταλέγονται τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και ρεπορτάζ ομορφιάς σε εφημερίδες και περιοδικά. Το δημοσιευμένο συγγραφικό της έργο αποτελείται από βιβλία με θέματα αισθητικής όπως, κυτταρίτιδα, αποτρίχωση και εκπαιδευτικά βοηθήματα για όλες τις βαθμίδες σπουδών αισθητικής. Έλαβε μέρος στις συγγραφικές ομάδες του παιδαγωγικού ινστιτούτου για βιβλία αισθητικής των δημοσίων σχολών.

Ο Τρύφων Δάρας γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Πάτρας. Έχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης και Διδακτορικό Δίπλωμα από το Case Western Reserve University των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχει διατελέσει Επιστημονικός Συνεργάτης του C.W.R.U., Τ.Ε.Ι Αθήνας, της Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε., του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης του Μεσογειακού Αγροτικού Ινστιτούτου Χανίων και του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Το 2018 εκλέχθηκε Αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Χημικών Μηχανικών - Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης. Έχει ερευνητικό/συγγραφικό έργο στις Πιθανότητες, Στατιστική και Στοχαστικές Διαδικασίες.

Ο Φαρούκ Μερτζάν έχει εργαστεί σε διάφορα τουρκικά ΜΜΕ. Έχει επίσης δημοσιεύσει αρκετά βιβλία για την τουρκική πολιτική ζωή και τις σχέσεις μεταξύ κράτους και στρατού.

H Φερενίκη Παναγοπούλου-Κουτνατζή είναι Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου, Δικαίου Προστασίας Δεδομένων και Βιοηθικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Διευθύντρια του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Βιοηθικής, Τεχνοηθικής και Δικαίου του Παντείου Πανεπιστημίου. Διετέλεσε επί οκταετία Νομική Ελέγκτρια στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Aθηνών (βασικές σπουδές και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημοσίου δικαίου), Δίκαιο και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Κατέχει πρώτο διδακτορικό δίπλωμα στο Συνταγματικό Δίκαιο και τη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου και δεύτερο διδακτορικό δίπλωμα στη Φιλοσοφία από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έχει γράψει εννιά μονογραφίες δημοσίου δικαίου και έχει επιμεληθεί, από κοινού με άλλους και μόνη της έξι συλλογικούς τόμους Βιοηθικής και τρεις συλλογικούς τόμους δημοσίου δικαίου. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμες μελέτες αναφορικά με το Συνταγματικό Δίκαιο, τη Βιοηθική και την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Eίναι Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του Ελληνικού Κλιμακίου Βιοηθικής της UNESCO, συντονίστρια εκδόσεως των επιστημονικών περιοδικών Εφημερίδα Διοικητικού Δικαίου, e-πολιτεία και ΔιΤΕ, Γενική Γραμματεύς και Ταμίας της Εταιρείας Διοικητικών Μελετών και Γενική Γραμματεύς της Ενώσεως για την Προστασία της Ιδιωτικότητας και των Προσωπικών Δεδομένων.

Ο Φοίβος Καρακίτσος γεννήθηκε στην Πάτρα τον Ιούνιο του 1974. Σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οικονομία στο Clayton University και στην πολύχρονη καριέρα του ανέλαβε υψηλές διοικητικές θέσεις τόσο στις οικογενειακές επιχειρήσεις όσο και σε μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, γεγονός που του έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψει στον κόσμο και να μελετήσει χώρες και πολιτισμούς. Το ενδιαφέρον του αφορούσε πάντα τον άνθρωπο, τη συμπεριφορά του, τον μηχανισμό λειτουργίας του και βέβαια τους ανώτερους σκοπούς του και τον θάνατο, υποστηρίζοντας πως η υπενθύμιση του είναι και του πραγματικού σκοπού της ύπαρξης καθώς και η ύψωση της αγάπης είναι τα μόνα στοιχεία που μπορούν να επιφέρουν ευδαιμονία και ειρήνη τόσο ατομική όσο και κοινωνική. Για τον συγγραφέα η εμβάθυνση στην ουσία μας ως όντα μέσα από τη συνεχή παρατήρηση, αφήνοντας συνειδητά στην άκρη όλα εκείνα που νομίζουμε ότι γνωρίζουμε και θέλουμε, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να μας οδηγήσει στη χαρά και σε αυτό που ο ίδιος ονομάζει κατάσταση αθανασίας. Άλλα βιβλία του είναι η ποιητική ελεγεία «Φως της ζωής μου» (Εκδόσεις Το Δόντι), «Η Μεταφυσική Κατοχή» (Εκδόσεις Καστανιώτη), «Η Αρχή της Αντίθεσης» (Εκδόσεις Καστανιώτη). Είναι παντρεμένος με την Έλενα Λαζαρίδη και έχει δύο παιδιά, τον Νικόλα και την Ιόλη.

Η Φούλα Πισπιρίγκου σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, μετεκπαιδεύτηκε στη Σορβόνη (École Pratique des Hautes Études), έλαβε το διδακτορικό της από το Ιστορικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης και δίδαξε 39 χρόνια στη Σχολή Μωραΐτη, από την οποία αποχώρησε ως διευθύντρια Λυκείου.

Ο Φώτης Καγγελάρης είναι Διδάκτωρ Ψυχοπαθολογίας Université de Paris, Συγγραφέας.

Ο Χαράλαμπος Γναρδέλλης αποφοίτησε από το Μαθηματικό Τμήμα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου το 1981. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Pierre et Marie Curie-Paris VI, απ’ όπου πήρε μεταπτυχιακό δίπλωμα (DEA) και διδακτορικό στη Στατιστική (1985). Διδάσκει ανάλυση δεδομένων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ο Χάρης Κλωνάρης, PhD, γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες στη Γερμανία και έκανε ανώτατες μεταπτυχιακές σπουδές στον Καναδά. Επίσης, έχει εκπαιδευτεί και έχει ασχοληθεί επαγγελματικά με διάφορες μορφές ψυχοθεραπείας, καθώς επίσης και με διάφορα συστήματα ψυχο-πνευματικής ανέλιξης. Το ερευνητικό και προσωπικό του ενδιαφέρον εστιάζεται στη μεθοδευμένη διατύπωση μιας υπαρξιακής πορείας που θα είναι σε θέση να μας οδηγήσει και να μας εγκαταστήσει στην ευδαιμονία της ανώτερης Συνειδητότητας. Έργα του ιδίου: 1. Χειραφέτηση. Παιδαγωγικές και Πολιτισμικές Προϋποθέσεις, Εκδόσεις Καστανιώτης, Αθήνα 1996. 2. Κοινωνική ή Προσωπική Αλλαγή: Η Διαλεκτική της Χειραφέτησης, Εκδόσεις Κυβέλη, Αθήνα 1999.

Υπηρέτησε σε επίμαχες διευθύνσεις του Υπουργείου Εξωτερικών (Βαλκάνια, Τουρκία, επικεφαλής Κυπριακού) και στη Ν. Υόρκη, Αλεξάνδρεια, Βελιγράδι, Ευρωπαϊκή Ένωση και Δυτική Αφρική. Αποσπάστηκε στη Βουλή των Ελλήνων, όπου οργάνωσε το πρώτο Διπλωματικό Γραφείο της (1995) καθώς και το αντίστοιχο Γραφείο της στο Ευρωκοινοβούλιο (2005), ενώ σήμερα είναι μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου του ελληνικού Κοινοβουλίου. Στο παρελθόν υπήρξε συνεργάτης του «Γραφείου Πληροφοριών της Κοινής Αγοράς», δίδασκε στο Μεταπτυχιακό του Παντείου και διατέλεσε Γενικός Γραμματέας της «Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων». Η συγγραφική του δραστηριότητα περιλαμβάνει τα έργα «Κύπρος: από την εισβολή στην ένταξη 1974-2002» (2003) και «Δια της Διπλωματικής Οδού» (2007) και πάνω από 40 δημοσιεύματα για τη διπλωματική ιστορία και τα εθνικά θέματα.

Η Χαρίκλεια Τσοκανή είναι Επ. Καθηγήτρια του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου. Στο Πανεπιστήμιο δίδαξε από το 1990-2018 τα γνωστικά αντικείμενα: Μουσική, Επικοινωνία και Μυθολογία. Έχει δημοσιεύσει σε επιστημονικά περιοδικά κείμενα για τη μουσική εμπειρία, τη μουσικότητα στη νέα ελληνική γλώσσα, τους τρόπους επικοινωνίας στο δημοτικό χορευτικό τραγούδι κ.ά. Η έρευνά της σχετικά με τις σημασίες και τα σύμβολα στον αρχαίο και νεότερο ελληνικό πολιτισμό αποτυπώνεται στα βιβλία της: α) «Η Κραυγή της Μέδουσας - από τον μύθο στη μουσική», εκδ. Αλεξάνδρεια, 2006, β) «Μουσική Μανία - στις απαρχές του βακχικού ενθουσιασμού», εκδ. Αλεξάνδρεια, 2011, γ) «Πρόσωπα του μύθου, του θρύλου, της μουσικής», εκδ. Παπαζήση, 2023.

Ο Κυπριανός Χαρίτων γεννήθηκε το 1987 στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Λαυρεωτική. Είναι Διπλωματούχος του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών Πληροφορικής της Σχολής Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνεται και η μηχανική μάθηση σε συσκευές με O.S. Android και η αξιοποίηση της για την αναγνώριση αντικειμένων.

Ο Χρήστος Π. Μπαλόγλου είναι αριστοβάθμιος πτυχιούχος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών της Α.Σ.Ο.Ε.Ε. (Oικονομικού Παν/μίου Αθηνών), κάτοχος Μεταπτυχιακού τίτλου στην Οικονομική (Master of Arts) του ιδίου Πανεπιστημίου, πτυχιούχος Παιδαγωγικών Σπουδών της ΠΑΤΕΣ/ΣΕΛΕΤΕ και αριστούχος (magna cum laude) Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Φρανκφούρτης (1993). Υπήρξε υπότροφος του IKY και του Ιδρύματος Καθηγητού Γεωργίου Χαλκιοπούλου κατά την διάρκεια των σπουδών του στην Ελλάδα, ενώ οι σπουδές του στην Γερμανία χρηματοδοτήθηκαν από την Γερμανική Υπηρεσία Ακαδημαϊκών Ανταλλαγών. Έχει εκτενές συγγραφικό και επιστημονικό έργο σε αυτοτελή βιβλία, μονογραφίες και άρθρα σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Έχει τύχει διακρίσεων από επιστημονικές εταιρείες και φορείς, έχει βραβευθεί τέσσερεις φορές από την Ακαδημία Αθηνών σε ισάριθμα προκηρυχθέντα έργα, ενώ έχει ολοκληρώσει τρία ερευνητικά προγράμματα στην Ακαδημία Αθηνών, τα οποία αναφέρονται στην αρχαία ελληνική οικονομία, τα οποία εκδόθηκαν σε τρεις μονογραφίες, μια από τις οποίες μεταφράστηκε στα γερμανικά. Το συγγραφικό του έργο αφορά την εξέλιξη της μαθηματικής οικονομικής στον γερμανόφωνο χώρο, την οικονομική φιλοσοφία και διανόηση των αρχαίων Ελλήνων, Ρωμαίων και Βυζαντινών, καθώς και της Εποχής της Καινής Διαθήκης. Έχει διεθνώς αναγνωρισθεί ως ένας από τους πλέον εγκρίτους μελετητές της οικονομικής φιλοσοφίας του Αριστοτέλους και της αρχαίας ελληνικής οικονομικής φιλοσοφίας, του Γεωργίου Γεμιστού-Πλήθωνος, του Βησσαρίωνος και της οικονομικής διανόησης της υστεροβυζαντινής εποχής.

Η Χριστίνα Οικονομοπούλου διδάσκει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου ως μέλος ΕΕΠ Γαλλόφωνες Θεατρικές Γραφές του Κόσμου και γαλλικό θεατρικό πολιτισμό. Είναι Διδάκτωρ Γενικής και Συγκριτικής Γραμματολογίας από το Sorbonne Université, Faculté des Lettres. Έχει παρακολουθήσει και συμμετάσχει σε πλείστα συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με θέμα τα γαλλόφωνα θέατρα και τις γαλλόφωνες λογοτεχνίες του κόσμου, για τα οποία έχει επίσης εκδώσει περισσότερα από πενήντα μελετήματα, άρθρα και εργασίες σε συλλογικούς τόμους, διεθνή και ελληνικά επιστημονικά περιοδικά. Έχει επίσης μεταφράσει έργα σύγχρονων γαλλόγραφων δημιουργών και έχει γράψει πλήθος βιβλιοκρισιών για επιστημονικά περιοδικά του εξωτερικού.

Η Χριστίνα Καρακιουλάφη είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Είναι απόφοιτη του Παντείου Πανεπιστημίου και πραγματοποίησε τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές τις σπουδές στη Γαλλία. Έχει διδάξει ως μέλος ΣΕΠ στο ΕΑΠ και διδάσκει σε προγράμματα συνδικαλιστικής εκπαίδευσης της Ακαδημίας της ΓΣΕΕ και του Κοινωνικού Πολύκεντρου της ΑΔΕΔΥ. Έχει συμμετάσχει σε εθνικά και ευρωπαϊκά ερευνητικά προγράμματα. Οι επιστημονικές της δημοσιεύσεις αφορούν ζητήματα εργασιακής επισφάλειας, ανεργίας, κοινωνιολογίας των καλλιτεχνικών επαγγελμάτων, ψυχοκοινωνικών κινδύνων στους χώρους εργασίας, εργασιακών σχέσεων και συνδικαλισμού. Στην παρούσα φάση διερευνά τις επιπτώσεις της πανδημίας στις εργασιακές σχέσεις και τη συλλογική δράση των καλλιτεχνών.

H Χριστίνα Μπάνου είναι Αναπληρώτρια Καθηγήτρια («Πολιτική και Εκδοτική του Βιβλίου») στο Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας & Μουσειολογίας, Ιόνιο Πανεπιστήμιο, όπου διδάσκει από το 2001. Διετέλεσε Αντιπρύτανις Ακαδημαϊκών Υποθέσεων, Διεθνών Σχέσεων και Εξωστρέφειας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (9/2020-8/2022). Τα ερευνητικά ενδιαφέροντά της περιλαμβάνουν την εκδοτική και την πολιτική του βιβλίου, τη σημερινή εκδοτική βιομηχανία και την εξέλιξή της, την αισθητική του βιβλίου, την αναγνωστική πολιτική, την ιστορία του βιβλίου και της ανάγνωσης καθώς και την επίδραση των νέων τεχνολογιών στην εκδοτική διεργασία. Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια. ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΗΣ Banou, Christina (2017), Re-Inventing the Book. Challenges from the Past for the Publishing Industry, Foreword by Angus Phillips, Cambridge – Oxford: Elsevier - Chandos Publishing. Μπάνου, Χριστίνα (2012), Το επόμενο βήμα του Γουτεμβέργιου: Οι εκδοτικοί οίκοι στην Ελλάδα στις αρχές του 21ου αιώνα, Αθήνα: Εκδόσεις Παπαζήση. Μπάνου, Χριστίνα (2008), Διαχρονικά γνωρίσματα της εκδοτικής βιομηχανίας στον δυτικό πολιτισμό, πρόλογος: Ελένη Αγγελομάτη-Τσουγκαράκη, εισαγωγικό σημείωμα: Κ. Σπ. Στάικος, Αθήνα: Εκδόσεις Κότινος.

Ο Χρίστος Αλεξόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα. Είναι απόφοιτος του αμερικανικού προτεσταντικού κολλεγίου St. Paul’s School. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Harvard (BA), Διοίκηση και Οργάνωση Επιχειρήσεων στο Columbia (MBA) και Οικονομική Ανάπτυξη στο Cambridge. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα ασχολήθηκε με τα κοινά, ακομμάτιστα και ανεξάρτητα, συγγράφοντας πολλά άρθρα στις εγκυρότερες εφημερίδες και περιοδικά της χώρας, όπως στην Καθημερινή και στο Βήμα. Παλαιότερα δε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο και στην Ελευθεροτυπία. Ως νέος, επίσης, στις κυριότερες εφημερίδες των Πατρών με το ψευδώνυμο Παμίνος. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον Ελληνισμό, έχει δημοσιεύσει τέσσερα σχετικά διεπιστημονικά βιβλία, με τελευταίο το δοκίμιο “Goodbye Greece, Hello Hellas”, συνέχεια του οποίου αποτελεί το παρόν επίκαιρο πόνημα για την 200ή επέτειο της Επανάστασης του 1821 και την 100ή της Μικρασιατικής Καταστροφής. Με ένα όραμα για την 100ή επέτειο του ιστορικού ΟΧΙ του 1940, που η Επιτροπή «Ελλάδα 2021» σκοπεύει να εορτάσει το 2040 (Λευκή Βίβλος). Εργάστηκε τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα σε διευθυντικές θέσεις ευθύνης. Για πολλά χρόνια διετέλεσε σύμβουλος διεθνών οικονομικών σχέσεων του υπουργείου Οικονομίας και χρηματιστής της αμερικανικής επενδυτικής τράπεζας Merrill Lynch (Wall Street). Ως ελεύθερος επαγγελματίας, συνεργάστηκε επιπλέον με την ελβετική τράπεζα CS και με τη γαλλική SG στο private banking. Διετέλεσε μέλος των Foreign Press Association of Greece, The Hellenic Club of Rome και του Ιωνικού Κέντρου. Είναι παντρεμένος με τη δικηγόρο Μαρία Δημητρίου και έχει δύο παιδιά. Ζει και εργάζεται στην Κηφισιά, αρθρογραφώντας τιμητικά στον ελεύθερο χρόνο του στα τοπικά έντυπα Αμαρυσία και Τύπος Κηφισιάς. Έγινε γνωστός από τη διεθνή εκστρατεία του για τον αυτοπροσδιορισμό και την αποκατάσταση της νεοελληνικής ταυτότητας διά της συμβολικής επίσημης καθιέρωσης των εθνικών ονομάτων Hellenic-Hellas αντί των λατινογενών Greek-Greece. Καρπός των ευγενών προσπαθειών του για τη συνέχεια του Ελληνισμού ήταν, μεταξύ άλλων, η αφιέρωση editorials στους New York Times, International Herald Tribune και Economist, η αλλαγή της εθνικής ονομασίας μας σε Hellenic Republic, τα νέα διαβατήρια Hellas, η σημαία Hellas στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004 και μετέπειτα στις διεθνείς αθλητικές οργανώσεις. Μένει για τελικό rebranding το 2040 επισήμως ο ΟΗΕ! Συνέχεια του μοναρχικού τίτλου των προηγούμενων αιώνων, Rois de Hellenes αντί Grèce, και των γραμματοσήμων μας Hellas. Όπως, κατ’ εξαίρεση όλου του δυτικού κόσμου, μας αποκαλεί η μελλοντική υπερδύναμη της ανατολής, η Κίνα. ΣΙΛΑ!

Η Βασιλική Χρυσανθοπούλου είναι Eπίκουρη Καθηγήτρια Κοινωνικής Λαογραφίας στο Τμήμα Φιλολογίας του E.K.Π.Α., ενώ διδάσκει και στο Πρόγραμμα για τον Ελληνικό Πολιτισμό του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού (M.Phil.) και διδακτορικού τίτλου (D.Phil.) στην Κοινωνική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Αγγλίας. Έχει εργασθεί ως Ερευνήτρια στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών και έχει συνεργαστεί με τα Πανεπιστήμια Αιγαίου και Ιωαννίνων. Υπήρξε επισκέπτρια ερευνήτρια και υπότροφος του National Europe Centre, Australian National University (2004) και του Ιδρύματος Fulbright στο University of South Florida-St. Petersburg (2015- 16). Τα επιστημονικά της ενδιαφέροντα και τα δημοσιεύματά της αναφέρονται σε θέματα μετανάστευσης και διασποράς, μνήμης και ταυτότητας, διαδικτύου, τελετουργίας και συμβολισμού, υλικού πολιτισμού, δημόσιας λαογραφίας και πολιτιστικής κληρονομιάς και ιστορίας και θεωρίας της Λαογραφίας. Το βιβλίο της, Τόποι μνήμης στην καστελλοριζιακή μετανάστευση και διασπορά (εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2017) έχει τιμηθεί με το δωδεκανησιακό Βραβείο Μοσκόβη του Δήμου Αθηναίων. Από το 2016 συμμετέχει στην Εθνική Επιστημονική Επιτροπή της ΔΙ.ΝΕ.ΠΟ.Κ. του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού για την εφαρμογή της Σύμβασης για την Προστασία της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO 2003) στην Ελλάδα.